Αυτή η είδηση του Reuters είναι μάλλον παραπλανητική, γιατί η έλλειψη
χρημάτων δεν μπορεί ποτέ να είναι εμπόδιο για γάμους η κηδείες.
Αντίθετα, είναι μια καλή ευκαιρία για να γυρίζουμε στο απλό και σεμνό
εκκλησιαστικό τρόπο γάμου και κηδείας, χωρίς επιδείξεις και περιττά
πράγματα. Γιατί όντος έχουμε από πολλού ξεπεράσει τα όρια σε αυτό το
τομέα, και καλώς ο Κύριος μας έχει βάλει σε τάξη!
Όλοι
και λιγότερο Έλληνες ανεβαίνουν τα σκαλιά της εκκλησίας για να ενωθούν
με τα δεσμά του γάμου σε μια προσπάθεια να περικόψουν έξοδα εξαιτίας της
κρίσης. Η τελευταία εκτός από τους γάμους έχει επηρεάσει δραματικά και
τις κηδείες.
Κι αυτό συμβαίνει σε μια χώρα που, όπως αναφέρει το Reuters, οι πολυτελείς γαμήλιες δεξιώσεις αποτελούν χρόνια τώρα εθιμοτυπικό τελετουργικό.
Θρησκευτικές γαμήλιες τελετές σε παρεκκλήσια, με πετρόχτιστα καμπαναριά, ψηλές λαμπάδες, λουλούδια, και γλυκά τυλιγμένα σε τούλι, είναι μια βαθιά ριζωμένη παράδοση στην Ελλάδα, όπου η ισχυρή Ορθόδοξη Εκκλησία παίζει σημαίνοντα ρόλο στην κοινωνία.
Ωστόσο, καθώς η χώρα βρίσκεται σε έκτη χρονιά ύφεσης, με την ανεργία να αυξάνει και τη φτώχεια να εξαπλώνεται, οι γάμοι στην εκκλησία είναι μια πολυτέλεια που δεν έχουν όλοι την δυνατότητα να κάνουν πράξη.
Για την 28χρονη νύφη Ναυσικά Κουτροκόη το να πραγματοποιήσει το όνειρό της να παντρευτεί τον αρραβωνιαστικό της στην εκκλησία ήταν μια πολύ δύσκολη απόφαση που απαίτησε τεράστιες θυσίες. «Τα πράγματα είναι αρκετά δύσκολα αυτή τη στιγμή», λέει μετά το γάμο. «Κόψαμε πολλά πράγματα, από προσκεκλημένους στην δεξίωση, από τα πάντα».
Ο αριθμός των Ελλήνων ζευγαριών που δέθηκαν με τα δεσμά του γάμου σε εκκλησία υποχώρησε σε 28.000 το 2011, δεύτερη χρονιά κρίσης στην Ευρώπη, τη στιγμή που προ κρίσης ο αριθμός έφτανε τις 40.000 το 2008, σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ, της στατιστικής υπηρεσίας της χώρας.
Αντίθετα, ο αριθμός των πολιτικών γάμων το 2011 έφτασε τις 26.000 σε σχέση με τις 8.000 μια δεκαετία νωρίτερα.
Καθώς η κρίση στην Ελλάδα βαθαίνει και οι διαδοχικές κυβερνήσεις αναγκάζονται να επιβάλουν περικοπές μισθών και αυξήσεις φόρων, τα αμέτρητα καταστήματα νυφικών και οι επιχειρήσεις που σχετίζονται με τη βιομηχανία γάμου αισθάνονται επίσης την πίεση.
«Θέλουν το φθηνότερο, κάτι που συχνά δεν είναι δυνατό, διότι το κόστος των πάντων αυξάνεται», δηλώνει η Αναστασία Θεοφανοπούλου, η οικογενειακή επιχείρηση της οποίας ασχολείται για δεκαετίες με γάμους. «Υπάρχει μια δραστική πτώση».
Θύμα και οι κηδείες
Η ύφεση είχε επίσης μια απροσδόκητη επίδραση σε ένα ακόμη μυστήριο, σεβαστό από πολλούς Έλληνες - τις κηδείες.
Με τους περισσότερους Έλληνες να δυσκολεύονται να καλύψουν τα έξοδα της κηδείας των συγγενών τους, οι δημοτικές αρχές έχουν μειώσει το κόστος σε πολλά κοιμητήρια της πρωτεύουσας.
«Οι Έλληνες είχαν πάντα χρήματα για τους θανόντες, αλλά τώρα οι άνθρωποι είναι σε πολύ κακή κατάσταση», δηλώνει ο Δημοτικός Σύμβουλος Αθηνών Νίκος Κόκκινος, ο οποίος είναι υπεύθυνος για τα νεκροταφεία.
Κάποιοι Έλληνες φτάνουν να μην συλλέγουν τους αγαπημένους τους νεκρούς από το νοσοκομείο για να μην χρειαστεί να πληρώσουν για την κηδεία. Άλλοι δεν μπορούν πλέον να αντέξουν οικονομικά την παραδοσιακή μαρμάρινη ταφόπλακα και έτσι αποθέτουν τους οικείους τους σε απλά αναχώματα με αποτέλεσμα αυτά να γεμίζουν ζιζάνια, λέει ένας υπάλληλος νεκροταφείου.
Ο ιδιοκτήτης γραφείου τελετών Βασίλης Τράνου αναγκάστηκε να μειώσουν τις τιμές του στην οικογενειακή του επιχείρηση ενώ μερικές φορές αναλαμβάνει κηδείες – οι οποίες θα κόστιζαν τουλάχιστον 1.500 ευρώ - δωρεάν.
«Οι άνθρωποι δεν έχουν πια τα χρήματα ή δεν ξοδεύουν όπως συνήθιζαν και οι Έλληνες είναι συνήθως άνθρωποι που φροντίζουν ιδιαίτερα τους νεκρούς τους», λέει ο Τράνου.
«Είναι ανατριχιαστικό», λέει εξιστορώντας την περίπτωση ενός ανθρώπου που για να κηδέψει τη μητέρα του αναγκάστηκε να πουλήσει ένα από τα τέσσερα χρυσά νομίσματα κειμήλια της οικογένειας.
πηγή
Όλοι
και λιγότερο Έλληνες ανεβαίνουν τα σκαλιά της εκκλησίας για να ενωθούν
με τα δεσμά του γάμου σε μια προσπάθεια να περικόψουν έξοδα εξαιτίας της
κρίσης. Η τελευταία εκτός από τους γάμους έχει επηρεάσει δραματικά και
τις κηδείες.Κι αυτό συμβαίνει σε μια χώρα που, όπως αναφέρει το Reuters, οι πολυτελείς γαμήλιες δεξιώσεις αποτελούν χρόνια τώρα εθιμοτυπικό τελετουργικό.
Θρησκευτικές γαμήλιες τελετές σε παρεκκλήσια, με πετρόχτιστα καμπαναριά, ψηλές λαμπάδες, λουλούδια, και γλυκά τυλιγμένα σε τούλι, είναι μια βαθιά ριζωμένη παράδοση στην Ελλάδα, όπου η ισχυρή Ορθόδοξη Εκκλησία παίζει σημαίνοντα ρόλο στην κοινωνία.
Ωστόσο, καθώς η χώρα βρίσκεται σε έκτη χρονιά ύφεσης, με την ανεργία να αυξάνει και τη φτώχεια να εξαπλώνεται, οι γάμοι στην εκκλησία είναι μια πολυτέλεια που δεν έχουν όλοι την δυνατότητα να κάνουν πράξη.
Για την 28χρονη νύφη Ναυσικά Κουτροκόη το να πραγματοποιήσει το όνειρό της να παντρευτεί τον αρραβωνιαστικό της στην εκκλησία ήταν μια πολύ δύσκολη απόφαση που απαίτησε τεράστιες θυσίες. «Τα πράγματα είναι αρκετά δύσκολα αυτή τη στιγμή», λέει μετά το γάμο. «Κόψαμε πολλά πράγματα, από προσκεκλημένους στην δεξίωση, από τα πάντα».
Ο αριθμός των Ελλήνων ζευγαριών που δέθηκαν με τα δεσμά του γάμου σε εκκλησία υποχώρησε σε 28.000 το 2011, δεύτερη χρονιά κρίσης στην Ευρώπη, τη στιγμή που προ κρίσης ο αριθμός έφτανε τις 40.000 το 2008, σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ, της στατιστικής υπηρεσίας της χώρας.
Αντίθετα, ο αριθμός των πολιτικών γάμων το 2011 έφτασε τις 26.000 σε σχέση με τις 8.000 μια δεκαετία νωρίτερα.
Καθώς η κρίση στην Ελλάδα βαθαίνει και οι διαδοχικές κυβερνήσεις αναγκάζονται να επιβάλουν περικοπές μισθών και αυξήσεις φόρων, τα αμέτρητα καταστήματα νυφικών και οι επιχειρήσεις που σχετίζονται με τη βιομηχανία γάμου αισθάνονται επίσης την πίεση.
«Θέλουν το φθηνότερο, κάτι που συχνά δεν είναι δυνατό, διότι το κόστος των πάντων αυξάνεται», δηλώνει η Αναστασία Θεοφανοπούλου, η οικογενειακή επιχείρηση της οποίας ασχολείται για δεκαετίες με γάμους. «Υπάρχει μια δραστική πτώση».
Θύμα και οι κηδείες
Η ύφεση είχε επίσης μια απροσδόκητη επίδραση σε ένα ακόμη μυστήριο, σεβαστό από πολλούς Έλληνες - τις κηδείες.
Με τους περισσότερους Έλληνες να δυσκολεύονται να καλύψουν τα έξοδα της κηδείας των συγγενών τους, οι δημοτικές αρχές έχουν μειώσει το κόστος σε πολλά κοιμητήρια της πρωτεύουσας.
«Οι Έλληνες είχαν πάντα χρήματα για τους θανόντες, αλλά τώρα οι άνθρωποι είναι σε πολύ κακή κατάσταση», δηλώνει ο Δημοτικός Σύμβουλος Αθηνών Νίκος Κόκκινος, ο οποίος είναι υπεύθυνος για τα νεκροταφεία.
Κάποιοι Έλληνες φτάνουν να μην συλλέγουν τους αγαπημένους τους νεκρούς από το νοσοκομείο για να μην χρειαστεί να πληρώσουν για την κηδεία. Άλλοι δεν μπορούν πλέον να αντέξουν οικονομικά την παραδοσιακή μαρμάρινη ταφόπλακα και έτσι αποθέτουν τους οικείους τους σε απλά αναχώματα με αποτέλεσμα αυτά να γεμίζουν ζιζάνια, λέει ένας υπάλληλος νεκροταφείου.
Ο ιδιοκτήτης γραφείου τελετών Βασίλης Τράνου αναγκάστηκε να μειώσουν τις τιμές του στην οικογενειακή του επιχείρηση ενώ μερικές φορές αναλαμβάνει κηδείες – οι οποίες θα κόστιζαν τουλάχιστον 1.500 ευρώ - δωρεάν.
«Οι άνθρωποι δεν έχουν πια τα χρήματα ή δεν ξοδεύουν όπως συνήθιζαν και οι Έλληνες είναι συνήθως άνθρωποι που φροντίζουν ιδιαίτερα τους νεκρούς τους», λέει ο Τράνου.
«Είναι ανατριχιαστικό», λέει εξιστορώντας την περίπτωση ενός ανθρώπου που για να κηδέψει τη μητέρα του αναγκάστηκε να πουλήσει ένα από τα τέσσερα χρυσά νομίσματα κειμήλια της οικογένειας.
πηγή
