Σ’ακολουθώ

Σαν ξεκινάει ο γάμος τα δύο πρόσωπα παύουν να είναι δυο και τότε γίνεται το θαύμα. Οι δυο γίναν ένα και αναμέσα τους πάντα ο Ένας. Και ο καιρός κυλάει. Τα ευχάριστα διαδέχονται δυσάρεστα και το αντίθετο και η ζωή κυλάει.

Άλλες μέρες είναι όμορφες, γαλήνιες, χαρούμενες και άλλες δύσκολες, σκληρές και αναπάντεχες. Έρχονται γεγονότα και καταστάσεις που δεν περίμενες ποτέ. Δεν φαντάστηκες πως θα συνέβαιναν. Σε βρήκαν απροετοίμαστο ή μάλλον μας βρήκαν απροετοίμαστους. Μπήκαμε σε δρόμους δύσβατους. Μας φαίνεται σκληρό ότι ξεπερνάει τις αντοχές μας, τις σκέψεις, τις δυνατότητές μας.

Μη το ξεχνάς όμως σε παρακαλώ. Είμαστε μαζί. Έχουμε μαζί μας Εκείνον. Είναι δύσκολα μα δεν είμαστε μόνοι. Κι αν νιώθεις πως πνίγεσαι πως θέλεις να μείνεις μόνος, αν δεν αντέχεις κανέναν και τίποτα εγώ θα σε ακολουθώ.

Αν δεν μπορείς να περπατήσεις δίπλα μου μην στεναχωριέσαι, εγώ είμαι από πίσω σου. Σ’ ακολουθώ. Σ’ ακολουθώ και θα σε ακολουθώ. ΄Αλλωστε μη ξεχνάς είμαστε συνοδοιπόροι. Όταν όλα περάσουν εγώ θα είμαι ακόμα πίσω σου. Το μόνο που χρειάζεται είναι να γυρίσεις.

Περιμένω εκεί για όσο θες για όσο χρειάζεσαι, μα σε παρακαλώ μη ξεχνάς είμαστε Εκείνος και εμείς.

Πολλές φορές οι καταστάσεις της ζωής μας φέρνουν λύπη και μελαγχολία στην ψυχή μας μα όσο νιώθουμε την αγάπη και το άγρυπνο μάτι του Θεού να μας σκεπάζει όλα ξεπερνιούνται. Έπειτα από τη βροχή έρχεται το ουράνιο τόξο.

Ύστερα από μια δοκιμασία έρχεται η ησυχία, η τακτοποίηση των πραγμάτων, η ενδυνάμωση της αγάπης μας.

Σήμερα δεν μπορείς να πεις λέξη, απελπίστηκες, σε κυρίευσε η λύπη, τα δάκρυα σου κλείσανε τα μάτια, θολώσανε όλα, νιώθεις μόνος όμως αύριο θα δεις πως δεν θα είναι έτσι Έχεις το χρόνο να το δεις και εγώ απλά θα σ’ ακολουθώ.

πηγή

η Aγάπη είναι Θαύμα...

Οποιο αληθινο ζευγαρι γνωρισα και προσεχτικα παρατηρησα,ειδα πως τα καταφερνει τοσο θεαματικα στην αγαπη.... γιατι ειναι.... ζευγαρι ταπεινων...

Πλασματα συντετριμμενα απο καποιο μαρτυριο στη ζωη τους-μαρτυριο που τους εμαθε ν'αποξεχνουν τον εαυτο τους-ειτε πλασματα χαρισματικα.

Απο καποια προσωπα-δειγματα που ο ουρανος στελνει κατα καιρους αναμεσα μας για να μας παρακινησει στην αρετη και την ανδρεια...

Θα τα καταφερουν να ειναι μαζι,πραγματικα μαζι,ακομα και περα απο το προσκαιρο εμποδιο του θανατου,γιατι θα καταφερουν εκεινο που εχω ακουσει και θεωρω σαν τον καλυτερο προσδιορισμο της αγαπης......

ΑΓΑΠΗ σημαινει να αναζητω να γεμισω τις δικες σου αναγκες και οχι να θελω,χρησιμοποιωντας σε,να καλυψω τις δικες μου αναγκες...


Μοναχα ο ερωτας που εχει το ΘΑΡΡΟΣ να γινει αγαπη ΝΙΚΑΕΙ το χρονο και ΖΕΙ....

Εξαλλου,κι επειδη η ΑΓΑΠΗ ειναι ΘΑΥΜΑ , .......πρεπει το θαυμα να σου ανηκει.....

Να το αξιζεις.....!!!!

Mάρω Βαμβουνάκη

Πως βρήκα γαμπρό για την κόρη μου

Διηγήθηκε ή γιαγιά Λαμπρινή:

«Ή κόρη μου Σταθούλα είχε περάσει τα δεκαοχτώ της και ήταν καιρός για παντρειά. Άρχισαν τα προξενιά, αλλά δεν με ανέπαυαν οι γαμπροί. Ήταν ευκατάστατοι, καλοί άνθρωποι, αλλά με σεσαλευμένη καθαρότητα.

Εκείνα τα χρόνια δεν είχε τόσο λόγο η νύφη για την επιλογή του γαμπρού και επειδή είχα την μέριμνα του γαμπρού ήθελα πρώτα απ’ όλα να είναι καθαρός, αγνός. Ή Σταθούλα δεν είχε κλίση για καλογερική, όπως εγώ, και έπρεπε να βρεθεί γαμπρός.

Μία μέρα το βράδυ που πήγα στο κρεβάτι να κοιμηθώ, πήρα, ως συνήθως, να διαβάσω ένα βιβλίο και ήμουν στενοχωρημένη, γιατί δεν βρισκόταν ό γαμπρός. Ό άνδρας μου κοιμόταν χωριστά για να μην τον ενοχλώ. Μόλις είχε πάρει ό ύπνος τον άνδρα μου, άνοιξε το παράθυρο μόνο του και μπήκε ό φύλακας Άγγελος μου. Πήρε το πνεύμα μου. Στο κρεβάτι μου έμεινε το σώμα μου μισοπεθαμένο. Βαδίζαμε-βαδίζαμε χωρίς να ξέρω πού πάμε. Φθάσαμε στην Πρέβεζα.

Μού λέει:

- Μην σταματάς καθόλου. Θέλουμε να πάμε στη Λευκάδα.

Εγώ δεν ήξερα πού είναι ή Λευκάδα. Φθάσαμε στο νησί, πήγαμε σ’ ένα σπίτι στην εξώπορτα.

Μού λέει ό Άγγελος:

- Κάθισε εδώ και εγώ θα ανοίξω την πόρτα. Να κοιτάς μέσα.

Άνοιξε την πόρτα τού σπιτιού και είδα ένα νέο όρθιο, με κουστούμι, με την πλάτη γυρισμένη. Γύρισε τότε να κλείσει την πόρτα, γιατί τού φάνηκε ότι άνοιξε μόνη της και τον είδα και από μπροστά.

Ό Άγγελος ήταν πνεύμα και εγώ άυλη και δεν μας έβλεπε.

-Σού αρέσει για γαμπρός στην κόρη σου;

-Καλός είναι, αλλά είμαστε μακριά.

-Άγγελος είναι και αυτός, όπως και εγώ.

-Άγγελο θα πάρει ή κόρη μου; Άνθρωπος είναι, πώς θα πάρει Άγγελο;

ενώ εννοούσε την καθαρότητα του!

-Από τώρα δεν θα κάνεις άλλο συνοικέσιο για την κόρη σου ότι και να σου λένε οι άλλοι. Θα περιμένεις λίγα χρόνια, λόγω κάποιων δυσκολιών, αλλά θα σού τον φέρω τον γαμπρό μόνο του και θα βρει την κόρη σου.

Ξεκινήσαμε την επιστροφή με τον ίδιο τρόπο.

Πέρασαν τρία χρόνια και πήγε ή κόρη μου με το γιό μου σ’ ένα ζαχαροπλαστείο. Εκεί ήταν ό γαμπρός. Μόλις την είδε, ήρθε και την ζήτησε σε γάμο. Κατάλαβα ότι ήταν αυτός πού ήθελε ό Θεός. Τον δεχτήκαμε και δόξασα τον Θεό για την μεγαλοσύνη Του.

πηγή

Ποια ζευγάρια αγαπιούνται πραγματικά;

Όποιο αληθινό ζευγάρι γνώρισα και προσεχτικά παρατήρησα, είδα πως τα καταφέρνει τόσο θεαματικά στην αγάπη…. γιατί είναι…. ζευγάρι ταπεινών…

Πλάσματα συντετριμμένα από κάποιο μαρτύριο στη ζωή τους – μαρτύριο που τους έμαθε ν’ αποξεχνούν τον εαυτό τους – είτε πλάσματα χαρισματικά.

Από κάποια πρόσωπα-δείγματα που ο ουρανός στέλνει κατά καιρούς ανάμεσά μας για να μας παρακινήσει στην αρετή και την ανδρεία…

Θα τα καταφέρουν να είναι μαζί, πραγματικά μαζί, ακόμα και πέρα από το πρόσκαιρο εμπόδιο του θανάτου, γιατί θα καταφέρουν εκείνο που εχω ακούσει και θεωρώ σαν τον καλύτερο προσδιορισμό της αγάπης……

ΑΓΑΠΗ σημαίνει να αναζητώ να γεμίσω τις δικές σου ανάγκες και όχι να θέλω, χρησιμοποιώντας σε, να καλύψω τις δικές μου ανάγκες…

Μονάχα ο έρωτας που έχει το ΘΑΡΡΟΣ να γίνει αγάπη ΝΙΚΑΕΙ το χρόνο και ΖΕΙ….

Εξάλλου, κι επειδή η ΑΓΑΠΗ είναι ΘΑΥΜΑ , …..πρέπει το θαυμα να σού ανήκει…

Να το αξίζεις…..!!!!

Συμβουλή προς θυμωμένο νέο

[] …έχει δίκιο που θυμώνει με όσα απαράδεκτα διαπιστώνει καθώς μεγαλώνει. Με την ασυνέπεια λόγων και έργων των μεγάλων. Με την αδικία της κοινωνίας. Με τη χλιδή των ολίγων και την ανέχεια των πολλών. Με την υποκρισία και ανευθυνότητα των λεγομένων αρμοδίων στους διαφόρους τομείς της κοινωνικής ζωής. Αλλά μετά την οργή, πρέπει νηφάλια να καθήσει να σκεφθεί ποιο είναι το δικό του χρέος.

Τώρα που βρίσκεται στην εφηβική ηλικία, να μην εκχωρεί την προσωπική του βούληση και ελευθερία σε συνθήματα άλλων που μπορεί να κινούνται από ιδιοτελείς επιδιώξεις. Να μη γίνει άχρωμο στοιχείο μιας μάζας, αλλά να μείνει υπεύθυνο κύτταρο της κοινωνίας. Και όταν μεγαλώσει, να μη μιμηθεί αυτές τις συμπεριφορές που σήμερα κατακρίνει. Να μη συμβιβαστεί με την κρατούσα νοοτροπία της ανεντιμότητος, της πλεονεξίας, της σκληροκαρδίας, της ασυνεπείας και του εγωκεντρισμού.

Να συνεχίσει υπεύθυνα την αναζήτηση. Υπάρχουν στην ιστορία του λαού μας, στην ιστορία της Εκκλησίας μας, υπέροχα παραδείγματα ακεραιότητος, δημιουργικότητος, υπευθυνότητος, αυτοθυσίας για χάρη του λαού. Πολλά έχουν αμφισβητηθεί στο πέρασμα του χρόνου. Αναμφισβήτητα όμως παραμένουν η ελευθερία και η αγάπη. Η μία συμπληρώνει την αλλη. Της δίδει βάθος και ουσία.

Η ελευθερία αρχίζει με την υπέρβαση του εγωκεντρικού εαυτού μας. Και η αγάπη εκφράζεται με σεβασμό στο κάθε ανθρώπινο πρόσωπο, εκδηλώνεται έμπρακτα, χωρίς απαίτηση ανταλλαγμάτων. Η επιλογή, τελικά, είναι δική του. Το μόνο που μπορώ να τον βεβαιώσω είναι ότι προσωπικά δεν έχω μετανιώσει οσάκις έμεινα πιστός στο πνεύμα του Ευαγγελίου. Η ορθόδοξη πνευματικότητα, βασισμένη στην εσωτερική ελευθερία και την αγάπη, οδηγεί σε μια συνεχή ωρίμανση, υπεύθυνη στάση ζωής και δημιουργικότητα.


Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος στην Καθημερινή
πηγή