Η Ιθάκη μου και τι μου είπε να σας πω

«Η Ιθάκη μου και τι μου είπε να σας πω» είναι ο τίτλος της ομιλίας του Γιάννη Καλογεράκη στο ΤΕDX University of Piraeus, η οποία είναι έντονα προσανατολισμένη στο μέλλον. Στο μέλλον το οποίο δημιουργεί ο καθένας ξεχωριστά αφού όμως έχει αξιοποιηθεί το «σήμερα». Βασιζόμενος στο ταξίδι της ζωής του και τα διδάγματα από την Ιθάκη του, κάνει μια ομιλία που εμπνέει και κινητοποιεί. Ο Dr Γιάννης Καλογεράκης έχει 32 χρόνια εργασιακή εμπειρία από Αγγλία, Ελλάδα, Μ.Ανατολή, ΗΠΑ και τις πλείστες ευρωπαϊκές χώρες. Το καταστάλαγμα αυτής του της πρακτικής εμπειρίας μαζί με τις ακαδημαϊκές του γνώσεις ήταν μια μοναδική ανθρωποκεντρική και βιωματική προσέγγιση στην εκπαίδευση, ενδυνάμωση και εμψύχωση στελεχών επιχειρήσεων, για μέγιστα αποτελέσματα και υψηλή εργασιακή ικανοποίηση.

πηγή

Albert Einstein: "Τρέμω τη μέρα που η τεχνολογία θα υπερκεράσει την ανθρωπιά μας. Γιατί τότε στον κόσμο δεν θα υπάρξει παρά μόνο μια γενιά, η γενιά των ηλιθίων"

Με την παρέα στην καφετέρια ....

Στο εστιατόριο... 

Στο μουσείο... 

"Κουβεντούλα" γύρω από ένα φλυτζάνι καφέ ... 

Στην παραλία... 

Στο γήπεδο... 

Διασκεδάζοντας με το κορίτσι τους... 

Απολαμβάνοντας με την παρέα μια βόλτα στην πόλη... 

................................ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

πηγή 

Το Καντήλι της Ελληνίδας Μάνας

Το 1952 πήγα για πρώτη φορά στην Αθήνα μετά τον πόλεμο. Η γερμανική πρεσβεία, όταν άκουσε ότι είχα την πρόθεση να πάω στην Κρήτη, μου συνέστησε,επειδή οι πληγές του πολέμου ήταν ακόμη ανοιχτές να λέω ότι είμαι Ελβετός. Όμως εγώ ήξερα τους Κρήτες και από την πρώτη στιγμή είπα ότι ήμουν Γερμανός και απόλαυσα και πάλι την κρητική φιλοξενία.

Ένα σούρουπο πήγα στο γερμανικό νεκροταφείο και εκεί νόμιζα ότι ήμουν μόνος. Όμως με μεγάλη έκπληξη είδα μια μαυροφορεμένη γυναίκα να ανάβει κεριά στους τάφους των Γερμανών στρατιωτών πηγαίνοντας από τάφο σε τάφο. Την ρώτησα: Γιατί ανάβετε κεριά στους τάφους των Γερμανών; Αυτοί σκότωσαν τους Κρητικούς. Η απάντησή της ήταν απίστευτη:

-Παιδί μου φαίνεσαι ξένος από την προφορά σου και δεν θα γνωρίζεις τι έγινε εδώ το 1941—1944. Ο άντρας μου σκοτώθηκε στη μάχη της Κρήτης και ο μονάκριβος γιος μου, που τον πήραν όμηρο, πέθανε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης το 1943. Δεν ξέρω πού είναι θαμμένο το παιδί μου και τώρα ανάβω ένα κερί στους τάφους αυτών των Γερμανών παιδιών επειδή οι μάνες τους δεν μπορούν να έλθουν εδώ κάτω. Σίγουρα μια άλλη μάνα θα ανάβει το καντήλι στη μνήμη του γιου μου.

Διασκευή του Σπύρου Γκ. από τον κόσμο της Ελληνίδος, Δεκέμβριος 2011

πηγή

Τι είναι ευτυχία;

+ π. Αλέξανδρος Σμέμαν

Τι είναι ευτυχία; Είναι το να ζει κανείς όπως ζούμε τώρα εμείς με την Λιάνα. Οι δύο μας, απολαμβάνοντας την κάθε ώρα- τον πρωινό καφέ, δυο-τρείς ώρες ησυχίας το βράδυ. Καμιά «ειδική» συζήτηση. Τα πάντα είναι σαφή, και γι αυτό τόσο ωραία!.... Στην αιωνιότητα, στην Βασιλεία θα χρειάζεται μόνο το «Άγιος, Άγιος, Άγιος», μόνο λέξεις δοξολογίας και ευχαριστίας, μόνο προσευχή και λάμψη του πληρώματος, και της χαράς. ..

Πολλοί άνθρωποι, αν όχι η πλειοψηφία, ηδονίζονται με την αχαλίνωτη δραστηριότητα, επειδή φοβούνται να σταθούν πρόσωπο προς πρόσωπο με την ζωή, με τον εαυτό τους, με τον θάνατο. Βαριούνται, και η πλήξη είναι το βασίλειο του διαβόλου. Βαριεστημένοι και φοβισμένοι, κλείνουν τα αυτιά τους με την δράση με τις ιδέες και τις ιδεολογίες…

Θὰ κάμης ὅ,τι ἠμπορεῖς διὰ τὰ παιδιά σου, διότι εἰς τὴν ἄλλην ζωὴν ὁ Χριστός μας θὰ σοῦ ζητήσει ἢ τὰ παιδιά σου σεσωσμένα ἢ τὶς πληγὲς στὰ γόνατά σου, ἀπὸ τὴν πολλήν σου προσευχήν. Δὲν γνωρίζουν δυστυχῶς, οἱ γονεῖς τὴν εὐθύνην τὴν ὁποίαν ἔχουν διὰ τὰ τέκνα των. ( Γέρων Ἱερώνυμος τῆς Αἴγινας )