Έξυπνες σύζυγοι, μακρόβιοι άνδρες

Σουηδοί επιστήμονες ανακάλυψαν ότι η υγεία και η μακροζωία ενός άνδρα δεν εξαρτάται από το επίπεδο μόρφωσής του αλλά από το επίπεδο μόρφωσης της συζύγου του. Τι σημαίνει αυτό; Ότι οι άνδρες που παντρεύονται έξυπνες γυναίκες ζουν περισσότερα χρόνια. Η αλήθεια είναι ότι -αν όχι όλοι- οι περισσότεροι άνδρες φαίνεται να δελεάζονται περισσότερο από τη γυναικεία ομορφιά παρά από τη γυναικεία εξυπνάδα.

Αυτό συμβαίνει γιατί οι άνδρες έχουν την τάση να θαμπώνονται από την εξωτερική εμφάνιση ενώ συχνά βάζουν σε δεύτερη μοίρα την εξυπνάδα της συντρόφου τους, ίσως γιατί πιστεύουν ότι οι ίδιοι μπορούν να είναι αρκετά έξυπνοι και για τους δύο.

Αν λάβουμε όμως υπόψη την έρευνα των Σουηδών επιστημόνων αυτή η τακτική των ανδρών δεν αποδεικνύεται και τόσο σοφή τελικά.

Το συμπέρασμα της μελέτης βέβαια δε σημαίνει ότι χρειάζεται ένας άνδρας να βρει μια γυναίκα με δύο πτυχία και τέσσερις ξένες γλώσσες για να εξασφαλίσει καλή υγεία και μακροζωία.

Ουσιαστικά αυτό που υποδεικνύει η έρευνα είναι ότι αυτό που έχει σημασία είναι μια γυναίκα να έχει ένα τέτοιο επίπεδο μόρφωσης και καλλιέργειας, που να της επιτρέπει να αντιλαμβάνεται και να μπορεί να μεταδώσει και στους γύρω της τους κανόνες ενός υγιεινού τρόπου ζωής.

Πιο συγκεκριμένα οι έξυπνες γυναίκες έχουν την τάση να «απαγορεύουν» στους συζύγους τους να τρώνε συχνά παχυντικά φαγητά, λίπη και τηγανιτά. Έχουν μάθει να αναγνωρίζουν τις αρνητικές επιπτώσεις των τηγανιτών στην υγεία και στη σιλουέτα, τη σημασία του καλού πρωινού και το πλεονέκτημα της μαύρης σοκολάτας έναντι της γάλακτος.

Εκτός όμως από τη σωστή διατροφή οι μορφωμένες σύζυγοι ενθαρρύνουν τους άνδρες τους στην τακτική σωματική άσκηση, δίνοντας μάλιστα οι ίδιες το καλό παράδειγμα. Γιατί μπορεί ένας άνδρας να γραφτεί στο γυμναστήριο και να πηγαίνει όποτε το θυμάται. Η αποστολή της έξυπνης συζύγου λοιπόν είναι να τον πείσει να παραδειγματιστεί από αυτήν, που δεν χάνει ούτε ένα μάθημα αεροβικής ή γιόγκα.

Παράλληλα οι μορφωμένες γυναίκες μαθαίνουν στους συζύγους τους συμπεριφορές που τους βοηθούν να προφυλαχτούν από τους κινδύνους: π.χ. να μη φεύγουν από το σπίτι χωρίς να έχουν ντυθεί καλά όταν κάνει κρύο, να χρησιμοποιούν ειδικά γάντια για να μην καούν όταν βγάζουν το φαγητό από το φούρνο, να μην μιλάνε στο κινητό ενώ οδηγούν.

Το θέμα είναι ότι μια γυναικεία γνώμη πάντα χρειάζεται. Χωρίς μια γυναίκα μέσα στο σπίτι – και μάλιστα χωρίς μια έξυπνη γυναίκα –τα πράγματα δυσκολεύουν για τους άνδρες, όσο έξυπνοι κι αν είναι οι ίδιοι (ή όσο έξυπνο κι αν θεωρούν τον εαυτό τους). Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζει η ομάδα των Σουηδών ερευνητών.

Αν βέβαια ένας άνδρας έχει καταφέρει να παντρευτεί μια γυναίκα που εκτός από έξυπνη είναι και όμορφη, σίγουρα έχει κάνει την καλύτερη επιλογή.

Ο Γάμος

Αρχιμ. Σωφρόνιου(Σαχάρωφ)

Το άναρχο, το απόλυτο Είναι μας αποκαλύφθηκε ως Προσωπικό. Αυτό είναι το Προαιώνιο γεγονός του Είναι. Το πώς είναι δυνατό αυτό το Γεγονός θα παραμείνει στην αιωνιότητα απρόσιτο Μυστήριο για όλα τα κτιστά όντα. Όταν όμως γίνεται λόγος για κτιστά πρόσωπα, εννοούμε ότι αυτά έχουν δημιουργηθεί «εν αρχή» (Γεν. 1,26) ως καθαρή δυνατότητα, που οφείλει να πραγματοποιηθεί ως εκείνο τον βαθμό πληρότητος όπου το πρόσωπο γίνεται «καθαρή ενέργεια». Όλη η οδός αυτή της «πραγματώσεως» του προσώπου περνά πλέον οπωσδήποτε από την συνέργεια Θεού και ανθρώπου. Ο άνθρωπος μπορεί να αποκαλυφθεί ως τον έσχατο βαθμό συναντώντας τον Θεό και Πατέρα και να ομοιωθεί εντελώς με Αυτόν. Μπορεί όμως επίσης να αρνηθεί τον Δημιουργό κατά τις αναζητήσεις του για τις μορφές και τις οδούς του είναι.

Επειδή το πρόσωπο είναι η αρχή που φέρει μέσα της όλο το πλήρωμα, είναι φυσικό μπροστά μας να διανοιχθούν όλες οι άβυσσοι του κόσμου με τις θετικές και τις αρνητικές τους μορφές. Συνεπώς, όταν βλέπουμε μέσα μας «διχασμό προσωπικότητος», παρουσία και του ουρανίου Φωτός και του καταχθονίου σκότους, δεν σκεφτόμαστε ότι αυτό είναι πραγματικά «διχασμός» προσωπικότητος… Όχι το φαινόμενο αποτελεί για μάς αποκάλυψη όλων των δυνατοτήτων μας, αλλά το πρόσωπο παραμένει απαράλλακτα ενιαίο και δεν υπόκειται σε καμία «διαίρεση»… Από το Θείο Αγαθό που αποκαλύπτεται ενώπιον μας, και από το κακό που επίσης βρίσκεται μπροστά στα μάτια μας, καλούμαστε να εκλέξουμε ελεύθερα ή το πρώτο ή το δεύτερο… Η αιωνιότητα ανήκει ακριβώς στην αρχή του προσώπου.

Μπορούμε να πούμε ότι όλοι εμείς οφείλουμε να περάσουμε εκείνο το κατώφλι, πέρα από το οποίο βρίσκεται η νέα αρχή της ζωής μας, που συνίσταται στο ότι αρχίσαμε να δημιουργούμε τον ίδιο του εαυτό μας, να γίνουμε οι ίδιοι πατέρες του εαυτού μας, σύμφωνα με τον άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο. Πέρα από το κατώφλι αυτό βρίσκεται η οδός, όπου το κάθε βήμα μας γίνεται εξαιρετικά υπεύθυνο. Το αιώνιο λοιπόν μέλλον μας εξαρτάται και από μας. Δηλαδή εμείς δεν μπορούμε να αναγκάσουμε τον Θεό, όπως ούτε Εκείνος αναγκάζει εμάς· είναι ελεύθερος να μας δώσει τη ζωή Του, αλλά ελεύθερος και να μην την δώσει. Ωστόσο πιστεύουμε ότι, αν είμαστε σύμφωνοι να ζήσουμε μαζί Του, όπως Αυτός είναι, αν κοπιάσουμε να γίνουμε όμοιοι με Αυτόν τηρώντας τις εντολές Του, τότε Εκείνος ποτέ δεν θα αρνηθεί να είναι μαζί μας.

Είθε λοιπόν να μας δώσει ο Κύριος κάποια δύναμη εξ ύψους, για να αποδειχθούμε ικανοί να οικοδομήσουμε τον εαυτό μας σύμφωνα με την εικόνα που μάς δόθηκε· εικόνα (υπόδειγμα), που μας έδωσε ο Χριστός αποκαλύπτοντας με ιδιαίτερη δύναμη πως μπορεί και συνεπώς πως οφείλει ο άνθρωπος να περάσει τη ζωή του.

Ας επιστρέφουμε στο θέμα, που δεν μπορεί να μην ενδιαφέρει όλους μας, και μάλιστα στο θέμα των σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων γενικά, και μεταξύ των προσώπων στον γάμο ειδικότερα.

Μία από τις πιο καταστροφικές πλευρές της εποχής μας είναι, όπως νομίζω, η ολοένα αυξανόμενη απώλεια από τους ανθρώπους της χριστιανικής συνειδήσεως σχετικά με τον εαυτό τους και τις διαπροσωπικές σχέσεις τους. Επειδή εξέπεσαν από την πίστη στην Ανάσταση, καταδικάζοντας τον εαυτό τους σε θάνατο όμοιο με τον θάνατο των ζώων, οι άνθρωποι βυθίζονται στην άβυσσο της απογνώσεως. Όλο το νόημα της επίγειας υπάρξεως συνίσταται γι’ αυτούς στο να αρπάξουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερη μερίδα «απολαύσεων», «ευχάριστων αισθημάτων», έστω και «στιγμιαίας αυτολήθης», και τα όμοια με αυτά.

Με την απώλεια της προσωπικής εικόνας του είναι που μας αποκαλύφθηκε, οι άνθρωποι στην απόγνωσή τους έφθασαν ως την άγρια ιδέα να ανατρέψουν όλα όσα προϋπήρχαν πριν από αυτό το «ταμπού», και να οικοδομήσουν νέα, «ελεύθερη κοινωνία» που να παρέχει τη δυνατότητα μεγαλύτερου αριθμού εμπειριών.

Η γνώμη μου, όχι ως «κληρικού» αλλά ως «προσώπου», είναι ότι η ανθρωπότητα δεν γνώρισε τη μονογαμία εξαιτίας της πτώσεως της. Για τον πεπτωκότα άνθρωπο η πολυγαμία είναι φυσική. Η χριστιανική μονογαμία είναι υπερφυσική είναι κλήση προς την υπευθυνότητα μας για την κατά το δυνατόν βαθύτερη συναίσθηση της προσωπικής αρχής μας. Η προσωπική αγάπη, δηλαδή όταν κάποιος αγαπά ένα πρόσωπο συγκεκριμένο, δεν είναι ψυχική η φυσιολογική, για να μην πούμε συνδεδεμένη με την ανατομία ή, στην καλύτερη περίπτωση, με τον ψυχισμό. Ο προσωπικός γάμος, μιλώντας κυριολεκτικά, δεν επαναλαμβάνεται είναι πάντοτε μοναδικός. Το νόημά του έγκειται στο να μην παραμείνουμε στα όρια της φύσεως, αλλά στην από κοινού προσπάθεια να γίνουμε «ναός» για τη λατρεία του Ανάρχου Πατρός. Τότε ο γάμος γίνεται οδός προς σωτηρία. Κανένας από μας στη δεδομένη μας κατάσταση δεν αποτελεί τελειότητα. Όλοι έχουμε ανάγκη, ώστε και με την Άνωθεν ενέργεια και με την προσπάθεια μας να αναπτυχθούμε στη γνώση του Θεού. Αν κάποιος μάς δεχθεί όπως είμαστε, τότε βεβαίως θα δεχθεί κάτι, που πολύ απέχει από την τελειότητα. Και εμείς επίσης, αν δεχθούμε τον αγώνα να ζήσουμε από κοινού με το δεδομένο πρόσωπο, τότε το δεχόμαστε αυτό όπως είναι. Συνεπώς αντιμετωπίζουμε την αναγκαιότητα αμοιβαίων δημιουργικών προσπαθειών για την απόκτηση της ποθούμενης αιώνιας διαμονής εν τω Θεώ.

Στην Ιταλία ανέκυψε το ζήτημα για τον νόμο σχετικά με το διαζύγιο. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι καμία εγκύκλιος του πάπα της Ρώμης δεν πείθει τους ανθρώπους του καιρού μας. Μόνο ελάχιστοι από αυτούς «προβληματίζονται», ενώ οι υπόλοιποι βαθμηδόν θα επαναστατήσουν εναντίον της εξουσίας. Στην εκπεσμένη τους κατάσταση, αποπροσωποποιημένοι άνδρες και γυναίκες, μάλλον άρρενες και θήλεις, θα υποδουλωθούν στους «νόμους της φύσεως».

Ο Γέροντας Σιλουανός τηρούσε τη «μέθοδο» να μεταδίδει στον άνθρωπο τις «βασικές αρχές», μετά την αφομοίωση των οποίων θα μπορέσει ανεξάρτητα να βρίσκει λύσεις στις διάφορες βιοτικές περιστάσεις. Και εγώ νομίζω ότι στην κατά Θεό ζωή μας αυτή είναι η μοναδική αληθινή οδός. Είναι «αντίθετη» προς την επιστημονική, επαγωγική μέθοδο. Και αυτό, διότι η Αποκάλυψη μάς μεταδίδει την προαιώνια ιδέα του Θείου Πατρός μας για τον άνθρωπο, και εμείς βασιζόμαστε στα δεδομένα της Αποκαλύψεως, δηλαδή πορευόμαστε με την απαγωγική μέθοδο. Αυτό δεν σημαίνει ότι η εμπειρική επαγωγική γνώση αποκλείεται εντελώς στη δική μας περίπτωση, αλλά να γνωρίζουμε ότι από μόνη της είναι ελλιπής.

Αρχιμ. Σωφρόνιου(Σαχάρωφ), «Το Μυστήριο της χριστιανικής ζωής», σ. 190-194. Ι. Μ. Τιμίου 

 Προδρόμου – Έσσεξ

 

πηγή

Πως η τηλεόραση επηρεάζει τα παιδιά

Μιααποκαλυπτική και πρωτότυπη έρευνα που παρουσίασε ο Δημήτρης Χριστάκης..Στο βίντεο βλέπουμε έρευνες που αποδεικνύουν τον αρνητικό ρόλο της τηλεόρασης στον παιδικό εγκέφαλο...

Οι στάσεις που κοιμάστε μαζί με το έτερον ήμισυ και τι σημαίνουν

Από ψυχαναλυτική πλευρά, ο τρόπος που κοιμόμαστε δείχνειτην εμβρυακή στάση που πιθανόν είχαμε μέσα στη μήτρα ή ακόμα και τη σχέση με τη μητέρα μας. Μπορεί επίσης να μας πει πολλά για την προσωπικότητα και την κοινωνικοποίησή μας. Όσον αφορά στα ζευγάρια, είναι εύκολο να βγάλουμε συμπεράσματα για την….

ποιότητα της σχέσης με βάση τη στάση που υιοθετούν στον ύπνο οι δύο σύντροφοι. Σύμφωνα μάλιστα με το σεξολόγο και ειδικό στις σχέσεις τον δύο φύλων δρα Gerard Leleu, συγγραφέα του βιβλίου «Πώς να κοιμάστε καλά μαζί» ( «L’ art de bien dormir a deux» ), οι στάσεις των ζευγαριών στον ύπνο είναι σαν… σεισμογράφος που διαγράφει τις εντάσεις ή το καλό κλίμα που επικρατεί στη σχέση. Φανερώνουν αν υπάρχει πάθος, έλξη, συναίσθημα, προβλήματα ήαντιθέσεις. Είναι μάλιστα αξιοσημείωτο ότι οι στάσεις ύπνου εξελίσσονται με το χρόνο, ενώ οι ανάγκες φαίνεται να ποικίλλουν. Κάποιοι, για παράδειγμα, αισθάνονται ότι δεν μπορούν να αποκοιμηθούν χωρίς το ταίρι τους, αφού μόνο με την αγκαλιά του συντρόφου τους αισθάνονται ασφάλεια, ενώ άλλοι δεν αντέχουν καθόλου τα σφιχταγκαλιάσματα. (Πράγμα που μπορεί να ξεκινά απ’ την ασφυκτική εμπειρία που είχαν βιώσει στην αγκαλιά της μητέρας τους!)

Στάση Νο 1 Εκείνος την αγκαλιάζει, ενώ εκείνη έχει γυρισμένη την πλάτη και είναι σε εμβρυακή στάση. Το σώμα του και το σώμα της σχηματίζουν δύο καμπύλες (η μια μέσα στην άλλη). Είναι η πιο συνηθισμένη και ταυτόχρονα αγαπημένη στάση ύπνου για τα περισσότερα ζευγάρια. Εκείνος υποδηλώνει μια προστατευτική διάθεση απέναντι στην καλή του, ενώ εκείνη κερδίζει την επιβεβαίωση που χρειάζεται. Δείχνει ότι οι ρόλοι είναι μάλλον παραδοσιακά κατανομημένοι, με τον άντρα στη θέση του προστάτη-κατακτητή. Ταυτόχρονα, η στάση αυτή αποτελεί καλό σημάδι, γιατί δείχνει ότι υπάρχει ολοκλήρωση στη σχέση.

Στάση Νο 2 Όταν οι δύο κοιμούνται πλάτη με πλάτη, όμως τα σώματά τους ακουμπούν το ένα το άλλο. Μη βιαστείτε να βγάλετε συμπεράσματα για πιθανή ψυχρότητα στη σχέση. Η στάση αυτή, εκτός του ότι υποδηλώνει μεγάλη τρυφερότητα, είναι και άκρως ερωτική (ιδιαίτερα αν το σημείο επαφής είναι τα οπίσθιά σας!). Είναι συνήθως δείκτης μιας σχέσης στην οποία το σεξ μπορεί να παίζει σημαντικό ρόλο. Πιθανόν όμως το ζευγάρι ν’ αποφεύγει τις πολλές ερωτήσεις ή αναλύσεις σε άλλα επίπεδα.

Στάση Νο 3 Εκείνος κοιμάται ανάσκελα με ανοιχτά τα χέρια (μοιάζει δηλαδή σαν σταυρό) και εκείνη κοιμάται δίπλα του με γυρισμένη την πλάτη σε εμβρυακή στάση.
Το πιθανότερο είναι ότι πρόκειται για ένα έξυπνο και φιλελεύθερο ζευγάρι, αρκετά ερωτευμένο. Δείχνουν ξεκάθαρα ότι επιθυμούν να εξασφαλίσουν τη βολή τους στον ύπνο, πράγμα που μπορεί να υποδηλώνει υποσυνείδητα ότι ο καθένας προσπαθεί και επιδιώκει να διατηρήσει ως ένα βαθμό ανεξαρτησία και αυτονομία μέσα στη σχέση κι ότι αποφεύγουν να καταπιέζουν ο ένας τον άλλο.

Στάση Νο 4 Οι δυο τους κοιμούνται αντικριστά, με τα πρόσωπα πολύ ή λιγότερο κοντά και τα χέρια να ακουμπούν ή να κρατιούνται. Είναι η στάση που συνήθως παίρνουν στον ύπνο τα καινούργια ζευγάρια, που μόλις έχουν ξεκινήσει τη ερωτική τους σχέση. Είναι χαρακτηριστική της αυτοκόλλητης φάσης και δείχνει την έντονη διάθεση να είναι οι δύο σύντροφοι συνέχεια μαζί και να μη χάσουν ο ένας τον άλλο. Δείχνει ότι υπάρχει πάθος, έρωτας, διάθεση για επικοινωνία. Είναι σίγουρα μια ιδιαίτερα ερωτική στάση, όμως όχι αρκετά πρακτική, αφού δεν αφήνει το σώμα να ξεκουραστεί. Γι’ αυτό συνήθως, με το πέρασμα του χρόνου, τα περισσότερα ζευγάρια την αφήνουν και υιοθετούν κάποια άλλη.

Στάση Νο 5 Πλάτη με πλάτη, χωρίς ο ένας ν’ ακουμπά το σώμα του άλλου.
Μια στάση που υιοθετούν τα περισσότερα ζευγάρια έπειτα από καβγά. Υπό φυσιολογικές συνθήκες δείχνει ότι δεν υπάρχει επαφή μεταξύ τους κι ότι πιθανόν να έχουν χαθεί το συναίσθημα και η επικοινωνία. Είναι σημάδι ότι υπάρχει έλλειψη ενδιαφέροντος από τον έναν ή και από τους δύο για τη σχέση τους. Είναι επίσης πιθανό ο ένας από τους δύο να περνάει κάποια περίοδο αυξημένου στρες ή να βιώνει το αίσθημα της εγκατάλειψης και της μοναξιάς.

Στάση Νο 6 Το κεφάλι του ενός ακουμπάει στο στήθος του άλλου, ο οποίος συνήθως αγκαλιάζει με το χέρι την εξωτερική πλευρά. Πρώτη στις προτιμήσεις των ζευγαριών, είναι μια στάση που δείχνει ότι υπάρχει έρωτας, αγάπη, τρυφερότητα ανάμεσα στα δύο μέλη της σχέσης. Η γυναίκα που συνηθίζει ν’ ακουμπά το κεφάλι στο στήθος του άντρα δείχνει την ανάγκη να αισθάνεται ότι μπορεί να στηριχθεί στο σύντροφό της. Ο άντρας, αντίθετα, που ακουμπά το κεφάλι στο στήθος της γυναίκας δείχνει ότι έχει ανάγκη από μια σύντροφο με μητρικές διαθέσεις. Είναι μια φοβερά ερωτική στάση, γιατί επιτρέπει στον ένα να ανασαίνει τις φερμόνες του άλλου, ενώ είναι ιδανική για την ενίσχυση της επικοινωνίας.

Κάθε ζευγάρι έχει δικές του συνήθειες στον ύπνο του. Αυτές που παρουσιάσαμε είναι μερικές απο τις πιο απλούστερες στάσεις κατά την διάρκεια του ύπνου. Περίπου το 20% των ζευγαριών, κοιμούνται σε διαφορετικά κρεβάτια, αλλά αυτό δεν σημαίνει οτι οι σχέσεις τους βρίσκονται σε δύσκολη θέση. Εάν ανησυχείτε για το μέλλον στην σχέση σας συμβουλευτείτε ένα σύμβουλο ζευγαριών, μην βγάζετε βιαστικά συμπεράσματα. Μην ξεχνάμε πώς οι άνθρωποι στον ύπνο τους ενεργούν υποσυνείδητα και τις περισσότερες φορές αυτό δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Το πιο σημαντικό πράγμα είναι να επικοινωνείτε με τον σύντροφό σας και να συζητάτε για πράγματα που σας ικανοποιούν έτσι ώστε και οι δυο πλευρές να είναι “ευχαριστημένες” και όλα θα πάνε καλά.

Αγία Συγκλητική: Δεύτερη γέννα...

Ερώτησαν κάποτε την Αγία Συγκλητική· τι διαφέρει ο άλλος κόσμος από τούτον εδώ οπού ζούμε τώρα; Και η μακαρία Συγκλητική αποκρίθηκε:

Το παιδί ενόσω βρίσκεται μέσα στην κοιλιά της μάνας του, ζει πολύ στενοχωρημένο, όντας ανακατωμένο μέσα στη λάσπη της μήτρας, ωσάν τυφλό.

Όταν όμως έλθει η ώρα του και γεννηθεί, λευτερώνεται από την στενοχώριαν εκείνη, όπου ήτανε κλειδωμένο, και χωρίς να το καταλάβει έρχεται σε ένα καινούριο κόσμο γεμάτον φως, ευρυχωρία και απόλαυση.

Ένα τέτοιο πράμα γίνεται και με την ψυχή του ανθρώπου. Στενοχωριέται μέσα στην κοιλιά τουτουνού του ψεύτικου κόσμου, έως ότου έβγει απ’ αυτόν και πάει στην άλλη ζωή την αιώνιο, όπου, αντί ήλιος βλέπει ν’ αστράφτει η όψη του Χριστού, αντί αέρα αναπνέει το Άγιο Πνεύμα και αντί θροφή γεύεται την Δόξα του Θεού. Η πρώτη γέννα μας έχει και πείνα. Η δεύτερη γέννα είναι Ανάστασις και Χόρτασις.

«Χορτασθήσομαι εν τω οφθήναι μοι την δόξαν Σου».

Ρόδος, Αρχιμ. Χρυσόστομος Μουστάκας

Περιοδικό Κιβωτός
Απρίλιος 1953
ΑΦ 16

πηγή

Παιδικά… φιλιά γεμάτα γλύκα!

Τα παιδικά φιλιά έχουν σίγουρα μεγαλύτερη αξία από αυτά των ενηλίκων και όλοι μπορούμε να καταλάβουμε το «γιατί»! Αγνά συναισθήματα, παιδική… περιέργεια αλλά και μια μορφή εκδήλωσης της αγάπης γεμάτη τρυφερότητα! Αυτοί είναι οι «ασπασμοί των αγγέλων» που θα δείτε στη συνέχεια, που κρύβουν μέσα τους μεγάλη γλύκα! Γιατί τα παιδιά είναι αυτά που εκφράζουν με τον καλύτερο τρόπο την αγάπη και τη φιλία τους για το… έτερον ήμισυ! Και δεν μπορούν παρά να δώσουν σε εμάς τους μεγάλους τα καλύτερα μαθήματα για το «ακριβές» νόημα της αγάπης. Απολαύστε τα!

πηγή

Μακάρι να με αδικούσαν όλοι οι άνθρωποι!

Στην πνευματική ζωή είναι ανάποδα τα πράγματα. Άμα κρατάς εσύ το άσχημο, τότε νιώθεις όμορφα. Άμα το δίνεις στον άλλον, τότε νιώθεις άσχημα. Όταν δέχεσαι την αδικία και δικαιολογείς τον πλησίον σου, δέχεσαι τον πολυαδικημένο Χριστό στη καρδιά σου. Τότε ο Χριστός μένει με το ενοικιοστάσιο μέσα σου και σε γεμίζει με ειρήνη και αγαλλίαση. Για δοκιμάστε, βρε παιδιά, να ζήσετε αυτήν τη χαρά! Να μάθετε να χαίρεστε με αυτήν την πνευματική χαρά, όχι με την κοσμική. Πάσχα θα έχετε τότε κάθε μέρα.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά από τη χαρά που νιώθεις, όταν δέχεσαι την αδικία. Μακάρι να με αδικούσαν όλοι οι άνθρωποι! Ειλικρινά σας λέω, τη γλυκύτερη πνευματική χαρά την ένιωσα μέσα στην αδικία. Ξέρετε πόσο χαίρομαι, όταν κάποιος με πει πλανεμένο; «Δόξα Σοι ο Θεός, λέω, από αυτό έχω μισθό, ενώ, αν με πουν άγιο, χρωστάω». Γλυκύτερο πράγμα από την αδικία δεν υπάρχει!

Ένα πρωί στο Καλύβι χτύπησε κάποιος το σιδεράκι στη πόρτα. Κοίταξα από το παράθυρο να δω ποιός είναι, γιατί δεν ήταν ακόμη η ώρα να ανοίξω. Είδα έναν νέο με φωτεινό πρόσωπο και κατάλαβα ότι είχε βιώματα πνευματικά, αφού τον πρόδιδε η Χάρις του Θεού. Γι’ αυτό, αν και ήμουν απασχολημένος, διέκοψα αυτό που έκανα, άνοιξα τη πόρτα, τον πήρα μέσα, του πρόσφερα ένα νερό και με τρόπο άρχισα να τον ρωτάω για τη ζωή του, γιατί έβλεπα ότι είχε πνευματικό περιεχόμενο. «Τί δουλειά κάνεις, παλληκάρι;», τον ρώτησα. «Τί δουλειά, πάτερ; μου λέει. Εγώ στη φυλακή μεγάλωσα. Τα περισσότερα χρόνια της ζωής μου εκεί τα πέρασα. Τώρα είμαι είκοσι έξι χρόνων». «Καλά, βρω παλληκάρι, τί έκανες, και σε έκλειναν φυλακή;», τον ρώτησα. Κι εκείνος μου άνοιξε τη καρδιά του: «Από μικρός, μου είπε, πονούσα πολύ, όταν έβλεπα δυστυχισμένους ανθρώπους. Ήξερα όλους τους πονεμένους, όχι μόνον από την ενορία μου, άλλα και από άλλες ενορίες. Επειδή ο παπάς της ενορίας μας με τους επιτρόπους μάζευαν συνέχεια χρήματα και έφτιαχναν κτίρια, αίθουσες κ.λπ. ή έκαναν διάφορους εξωραϊσμούς, είχαν παραμεληθεί τελείως οι φτωχές οικογένειες. Εγώ δεν κρίνω εάν ήταν απαραίτητα αυτά που έφτιαχναν, αλλά έβλεπα να υπάρχουν πολλοί δυστυχισμένοι άνθρωποι. Πήγαινα λοιπόν κρυφά και έκλεβα από τα χρήματα που μάζευαν από τους εράνους. Έπαιρνα αρκετά· δεν τα έπαιρνα όλα. Ύστερα αγόραζα τρόφιμα, διάφορα πράγματα, τα άφηνα κρυφά έξω από τα σπίτια των φτωχών και αμέσως, για να μην πιάσουν άλλον άδικα, πήγαινα στην αστυνομία και έλεγα: «εγώ έκλεψα τα χρήματα από την εκκλησία και τα ξόδεψα», χωρίς να πω τίποτε άλλο. Με άρχιζαν στο ξύλο και στο βρισίδι, «αλήτη, κλέφτη»· εγώ σιωπούσα. Με έκλειναν μετά στη φυλακή. Αυτή η δουλειά γινόταν για χρόνια. Όλη η πόλη όπου έμενα – τριάντα χιλιάδες κάτοικοι – και άλλες πόλεις με είχαν μάθει, και «αλήτη» με ανέβαζαν, «κλέφτη» με κατέβαζαν. Εγώ σιωπούσα και ένιωθα χαρά. Κάποτε μάλιστα με είχαν κλείσει στη φυλακή τρία ολόκληρα χρόνια. Μερικές φορές με έκλειναν άδικα στη φυλακή και, όταν έπιαναν τον ένοχο, με άφηναν. Αν δεν τον έπιαναν, καθόμουν μέσα, όσο έπρεπε να καθίσει εκείνος. Γι’ αυτό σου είπα, πάτερ μου, ότι τα περισσότερα χρόνια της ζωής μου τα πέρασα στις φυλακές». Αφού τον άκουσα με προσοχή, του είπα: «Βρε παλληκάρι, όσο καλό και αν φαίνεται αυτό, δεν είναι καλό και να μην το ξανακάνεις. Άκου τί θα σου πω. Θα με ακούσεις;». «Θα σε ακούσω, πάτερ», μου λέει. «Να απομακρυνθείς από αυτήν την πόλη, του λέω, να πας σε άγνωστο περιβάλλον, στην τάδε πόλη, και εγώ θα φροντίσω να συνδεθείς με καλούς ανθρώπους. Να εργάζεσαι και να βοηθάς, όσο μπορείς, τους πονεμένους από το υστέρημά σου, επειδή αυτό έχει μεγαλύτερη αξία. Αλλά, και όταν κανείς δεν έχει τίποτε να δώσει σε ένα φτωχό και πονάει η καρδιά του, τότε κάνει ανώτερη ελεημοσύνη, διότι κάνει ελεημοσύνη με το αίμα της καρδιάς του. Γιατί, εάν είχε κάτι και το έδινε, θα αισθανόταν και χαρά, ενώ, όταν δεν έχει να δώσει, αισθάνεται πόνο στη καρδιά». Μου υποσχέθηκε ότι θα ακούσει τη συμβουλή μου και έφυγε χαρούμενος. Έπειτα από επτά μήνες παίρνω ένα γράμμα του από τις φυλακές του Κορυδαλλού, στο οποίο έγραφε τα έξης: «Ασφαλώς, πάτερ μου, θα απορήσεις, που σου γράφω πάλι από τη φυλακή μετά από τόσες συμβουλές που μου έδωσες και μετά τις υποσχέσεις που σου έδωσα. Μάθε ότι αυτή τη φορά υπηρετώ μια φυλάκιση την όποια είχα υπηρετήσει· κάποιο λάθος έγινε. Ευτυχώς που δεν υπάρχει ανθρώπινη δικαιοσύνη, γιατί θα αδικούνταν οι πνευματικοί άνθρωποι, επειδή θα έχαναν τον ουράνιο μισθό». Όταν διάβασα αυτά τα τελευταία λόγια, θαύμασα αυτόν τον νέο, που είχε πάρει τόσο ζεστά τη πνευματική ζωή και είχε συλλάβει τόσο βαθιά το βαθύτερο νόημα της ζωής! Διά Χριστόν κλέφτης! Μέσα του είχε Χριστό. Δεν μπορούσε να φρενάρει τον εαυτό του από τη χαρά που ένιωθε. Θεία παλαβομάρα, πανηγύρι είχε!

- Γέροντα, από το ρεζίλι ερχόταν η χαρά;

Από την αδικία ερχόταν η χαρά. Κοσμικός άνθρωπος ήταν, ούτε Συναξάρια ούτε Πατερικά είχε διαβάσει και, ενώ έτρωγε άδικα ξύλο, τον έκλειναν στη φυλακή, τον είχαν μέσα στη πόλη για αλήτη, για παλιόπαιδο, για κλέφτη, γινόταν ρεζίλι, αυτός δεν μιλούσε και τα αντιμετώπιζε όλα τόσο πνευματικά! Νέος άνθρωπος, και δεν φρόντιζε να αποκατασταθεί, άλλα πώς να βοηθήσει τους άλλους! Τους μεγάλους κλέφτες πολλές φορές δεν τους κλείνουν ούτε μια φορά στη φυλακή, ενώ αυτόν τον δόλιο τον φυλάκισαν για την ίδια κλοπή δυό φορές και για άλλες κλοπές τον φυλάκισαν άδικα, μέχρι να βρουν τον πραγματικό κλέφτη! Τη χαρά όμως που είχε αυτός δεν την είχαν όλοι οι κάτοικοι της πόλης. Τριάντα χιλιάδες χαρές δεν συμπλήρωναν τη δική του χαρά.

Γι’ αυτό λέω ότι ένας πνευματικός άνθρωπος δεν έχει θλίψεις. Όταν η αγάπη αυξηθεί και καεί η καρδιά από τον θείο έρωτα, δεν μπορεί να σταθεί πλέον θλίψη. Η μεγάλη αγάπη προς το Χριστό υπερνικά τους πόνους και τις ταλαιπωρίες που του προξενούν οι άνθρωποι.

(Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, «Λόγοι. Γ΄», σ. 74-77-αποσπάσματα. Εκδ. Ι. Ησυχαστηρίου Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος, Σουρωτή Θεσ/νίκης)

πηγή

Χριστὸς Ἀνέστη!!!

Του Κουτρούλη ο γάμος: Απολαυστικό πολιτικό πανηγύρι στο Εθνικό

της Ιωάννας Κλεφτόγιαννη

Ένα οξυδερκές, ξέφρενα πανηγυριώτικο σε πρώτη ματιά, δύσθυμα πεσιμιστικό σε δεύτερη ανάγνωση, σκηνικό δοκίμιο της αθεράπευτα διαχρονικής νεοελληνικής παθογένειας του Πολιτικού -εννοώντας ως νεοελληνικό αυτό που «κρατά» από καταβολής νεοελληνικού κράτους- είναι το θεατρικό του Αλέξανδρου Ρίζου Ραγκαβή «Του Κουτρούλη ο γάμος». Έργο γραμμένο το 1845 χωρίς να προορίζεται για τη σκηνή, που ωστόσο σήμερα («Εν Αθήναις 2012», όπως υπερτιτλίζεται το σκηνικό γεγονός), και δη σε προεκλογική περίοδο, προκαλώντας το πικρό γέλιο μας βρίσκει τη θέση του θαυμάσια και με καίρια αποτελέσματα (στο ψαχνό!) στην Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου και στο ταραγμένο κοινωνικοπολιτικό context.

Δεν είναι ο Κουτρούλης (ασύγκριτος στο ρόλο ο Νίκος Καραθάνος), ένας απαίδευτος επιπόλαιος Συριανός ράφτης, ο μοναδικός άξεστος, άσχετος και διεφθαρμένος που φιλοδοξεί να στρογγυλοκαθίσει σε υπουργικό θώκο, τάζοντας, ψηφοθηρώντας, αλληθωρίζοντας προς κάθε μορφής αντίδωρα (λαδώματα), φουσκώνοντας σταδιακά σαν το παγώνι -όλα αρχικώς υποκινούνται από τον έρωτά του για την ματαιόδοξη, γλωσσοκοπάνα Ανθούσα (αποκάλυψη η Γαλήνη Χατζηπασχάλη). Οι πελατειακές σχέσεις που περιγράφονται από τον Ραγκαβή σε μελωδικότατη καθαρεύουσα (το γλωσσικό όργανο της παράστασης είναι για βραβείο), ενώ παρελαύνουν από το γραφείο του Κουτρούλη προεκλογικά κάθε καρυδιάς καρύδια –σαφής η αριστοφανική καταβολή– που προκαλούν θυμηδία.

Το δυστύχημα είναι ότι αυτά που διακωμωδούνται διογκωμένα φλερτάροντας όχι μόνο με την αττική κωμωδία (υπάρχει και αριστοφανικής προέλευσης Παράβαση) αλλά και με την μολιερική (ιδίως στο τέλος που ο παρ’ ολίγον κατά φαντασία υπουργός τιμωρείται από το νόμο), επιβιώνουν άφθαρτα ως το πολιτικό πανηγύρι του 2012. Ιδού ένα μικρό δείγμα: Όταν ο δαιμόνιος υπηρέτης Στροβίλης (απόλαυση ο Μανώλης Μαυροματάκης), αναβιώνοντας όπως θα ήθελε και ο Ραγκαβής μαζί με τον Κουτρούλη τους αχώριστους αριστοφανικούς αφέντες και δούλους, ερωτάται από το αφεντικό του με το αγωνιώδες (υπαρξιακό) ερώτημα: «Πώς να φερθώ; Πώς να φανώ ως υπουργός;», απαντά: «Αυτό, αυθέντη, σε ιδρώνει το αυτί; Τόλμην πολλήν και αρκετήν αναίδειαν, και μη σε μέλλει. Λάλει ως να ήξευρες εις όσα δεν ηξεύρεις. Και δογμάτιζε εις όσα ούτε εννοείς. Και σούφρωνε τα φρύδια. Και φοβέριζε. Και ύβριζε και θα σε εκλάβουν υπουργόν εξαίσιον». Σας θυμίζει τίποτα;

Κι αν το πολιτικό κομμάτι ευτυχεί στην ευφυή σκηνοθεσία του Βασίλη Παπαβασιλείου (συνυπογράφει την δραματουργική προσαρμογή παρέα με τον Σωτήρη Χαβιάρα) απογειώνοντας σκηνή και πλατεία και βρίσκοντας δεκτικό και ενθουσιώδες το σύγχρονο κοινό, το ίδιο ισχύει και για την παράσταση συνολικότερα. Μια νέα ολοκληρωμένη ορθολογικά... μεταμοντέρνα πρόταση (διότι καθετί έχει την αιτία του σε αυτό το εκρηκτικό μίγμα γλωσσών, ειδών και μορφών). Υπάρχει μια συνθήκη: Μια φιλόγλωσσος εταιρεία, με φανατικά μέλη που φορούν την ειδική κονκάρδα αποφασίζει εν μέσω μουσικών (ερμηνεύονται ζωντανά οι μουσικές του Δημήτρη Καμαρωτού) να μας συστήσει το έργο του Ραγκαβή, το οποίο αίφνης μπροστά στα μάτια μας ζωντανεύει ξέφρενα μέσα από ένα πανδαιμόνιο χρωμάτων, ήχων και ενέργειας.

Το εναλλασσόμενο ρεπερτόριο του Εθνικού Θεάτρου σχεδόν επέβαλλε την άδεια σκηνή, που όμως χρωματίζουν και συγχρόνως γεμίζουν τα τολμηρά ντανταϊστικά, γεωμετρικά κοστούμια της Μαρί-Νοέλ Σεμέ, πρωταγωνιστές της παράστασης και, θα πρόσθετα, ορόσημο στην ενδυματολογία της ελληνικής σκηνής. Εμφανίζονται… ουρανοκατέβατα και παραμένουν αιωρούμενα και κρεμασμένα έως ότου τα αναζητήσει και τα ενδυθεί ο κάτοχός του.

Εξαιρετικοί, σε αυτή την εκουσίως καρναβαλίστικη σκηνική γιορτή και ο υπερβολικά στυλιζαρισμένος πατέρας Νίκος Χατζόπουλος, ο αντεραστής αστυνομικός Θανάσης Δήμου, καθώς και οι φιλόγλωσσοι Σωτήρης Τσακομίδης, Μιχάλης Σαράντης, Λαέρτης Μαλκότσης, Αλεξάνδρα Αϊδίνη και Χριστίνα Μαξούρη.

Με την εμπνευσμένη παράσταση ο Βασίλης Παπαβασιλείου κλείνει οριστικά την «τριλογία του νεοελληνικού τοκετού» (μετά την «Βαβυλωνία » και τον Τυχοδιώκτη«). Μην την χάσετε.

Info:
Του Κουτρούλη ο γάμος του Αλέξανδρου Ρίζου Ραγκαβή.
Σκηνοθεσία: Βασίλης Παπαβασιλείου.
Εθνικό Θέατρο - Κτίριο Τσίλλερ, Κεντρική Σκηνή, Αγίου Κωνσταντίνου 22-24, 210 5288170, 210 5288171.
Τελευταία παράσταση: 13/05.
Τιμές εισιτηρίων: 15 έως 26€ (αναλόγως θέσης). Κάθε Πέμπτη γενική είσοδος 13€.

Ποιός τυφλός μετρά…τους κόκκους της άμμου;

Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος:Ιδιώματα της αγάπης

Αυτός που θέλει να ομιλεί για την αγάπη είναι σαν να επιχειρεί να ομιλεί για τον ίδιο τον Θεό. Αυτό όμως είναι πράγμα επισφαλές και επικίνδυνο σε όσους δεν προσέχουν. Για την αγάπη γνωρίζουν να μιλούν οι Άγγελοι, αλλά και αυτοί ανάλογα με τον βαθμό της θείας ελάμψεώς τους. Αγάπη είναι ο Θεός, και όποιος προσπαθεί να δώσει ορισμό του Θεού μοιάζει με τυφλό που μετρά στην άβυσσο τους κόκκους της άμμου.

Η αγάπη στην ποιότητά της είναι ομοίωση με τον Θεό, όσο βέβαια είναι δυνατόν στους ανθρώπους. Στην ενέργειά της, είναι μέθη της ψυχής. Στις ιδιότητές της δε, πηγή πίστεως, άβυσσος μακροθυμίας, θάλασσα ταπεινώσεως.

Η αγάπη κυρίως είναι η απόρριψη κάθε εχθρικής και αντιθέτου σκέψεως, εφ’ όσον «η αγάπη ου λογίζεται το κακόν» (Α’ Κορ. 13,5). Η αγάπη και η απάθεια και η υιοθεσία μόνο στην ονομασία διαφέρουν. Όπως ταυτίζεται η ενέργεια στο φως, στη φωτιά και στη φλόγα, έτσι να σκέπτεσαι ότι συμβαίνει και σ’ αυτές. Όσο ποσόν αγάπης λείπει, τόσο ποσόν φόβου υπάρχει. Διότι όποιος δεν έχει φόβο, ή είναι γεμάτος αγάπη ή είναι νεκρωμένος ψυχικά.

Εάν το πρόσωπο που αγαπούμε γνήσια, μας μεταβάλλει εξ ολοκλήρου με την παρουσία του και μας κάνει φαιδρούς και χαρωπούς και χωρίς λύπη, τί δεν θα προξενεί άραγε το πρόσωπο του Δεσπότου, όταν επισκέπτεται μυστικά την καθαρή ψυχή;

Ο φόβος, όταν εισχώρηση πραγματικά σε μία ψυχή, λιώνει και κατατρώγει τα ρυπαρά πάθη της σαρκός. «Καθήλωσον εκ του φόβου σου τας σάρκας μου», λέει σχετικά ο Ψαλμωδός (Ψαλμ. ριη’ 120). Ενώ η οσία αγάπη άλλους συνηθίζει να τους κατατρώγει, όπως είπε ο σοφός: «εκαρδίωσας ημάς, ε­καρδίωσας»· δηλαδή, μας πλήγωσες στην καρδιά (Άσμα 4, 9). Άλλους τους κάνει ορισμένες φορές να χαίρονται και να λάμπουν από χαρά, όπως πάλι αναφέρεται στην Γραφή: «καρδίας ευφραινομένης πρόσωπον θάλλει (Παρμ. ιε’ 13).

Η αύξηση του φόβου είναι αρχή της αγάπης. Και το τέλος της αγνείας είναι προϋπόθεση της θεολογίας. Εκείνος που ένωσε τελείως τις αισθήσεις του με τον Θεό, μυσταγωγείται στην θεολογία από τον ίδιο τον Θεό. Εάν όμως οι αισθήσεις δεν έχουν ενωθεί με τον Θεό, είναι δύσκολο και επικίνδυνο να θεολογεί κανείς.

Εκείνος που αγαπά τον Κύριον, έχει προηγουμένως αγαπήσει τον αδελφό του. Το δεύτερο οπωσδήποτε είναι, απόδειξη του πρώτου. Εκείνος που αγαπά τον πλησίον του, ποτέ δεν θα ανεχτεί ανθρώπους να καταλαλούν· θα φύγει δε μακρυά απ’ αυτούς σαν τη φωτιά. Εκείνος που λέει ότι αγαπά τον Κύριον και συγχρόνως οργίζεται κατά του αδελφού του, μοιάζει με εκείνον πού τρέχει στον ύπνο του!

Η δύναμη της αγάπης είναι η ελπίδα, διότι με αυτή περιμένουμε το μισθό της αγάπης. Η ελπίδα είναι «αδήλου πλούτου πλούτος», (δηλαδή πλούτος ενός πλούτου που δεν φαίνεται). Η ελπίδα είναι ασφαλής απόκτηση θησαυρού πριν από την απόκτησή του. Αυτή είναι ανάπαυση και ανακούφιση από τους κόπους. Αυτή είναι η θύρα της αγάπης. Αυτή φονεύει την απόγνωση. Αυτή εικονίζει εμπρός μας τα πράγματα που ευρίσκονται μακρυά. Έλλειψη της ελπίδας σημαίνει αφανισμός της αγάπης. Σ’ αυτήν είναι δεμένοι οι πόνοι, σ’ αυτήν είναι κρεμασμένοι οι κόποι, αυτήν περικυκλώνει το έλεος του Θεού.

πηγή

Οκτώ ημέρες μετά την «ανάσταση» του μωρού-θαύματος

Οκτώ ημερών είναι σήμερα το μωρό-θαύμα της Αργεντινής, με την υγεία του να βελτιώνεται καθημερινά, μετά την «ανάστασή» του στο νεκροτομείο ενός μαιευτηρίου.

Η μικροσκοπική Λους Μιλάγκρος Βερόν έχει γίνει ο μύθος των ημερών στην Αργεντινή. Θεωρήθηκε νεκρή μετά την πρόωρη γέννησή της, όμως «αναστήθηκε» χάρη στην επιμονή της μητέρας και αφού είχε περάσει 10 ώρες στο ψυγείο του νεκροτομείου.

«Σήμερα είναι η όγδοη ημέρα από την ανάσταση της κόρης μου» δήλωσε ο πατέρας του βρέφους στο CNN.

Το μωρό ζύγιζε μόλις 800 γραμμάρια όταν γεννήθηκε. Ακόμα οι γιατροί και οι νοσηλευτές του νοσοκομείου Περάντο δεν μπορούν να εξηγήσουν τι συνέβη, ενώ όσοι από το προσωπικό είχαν να κάνουν με το μωρό μέχρι να φτάσει στο νεκροτομείο έχουν τεθεί σε διαθεσιμότητα, για όσο διεξάγεται η έρευνα.

Ο λόγος που η μητέρα επέμενε να ξαναδεί το θεωρούμενο νεκρό παιδί της ήταν για να τραβήξει μια φωτογραφία του με το κινητό της, όταν αυτό βρισκόταν στο μικρό φέρετρο του νεκροτομείου.

Αφού προσευχήθηκε και πήρε μια βαθιά αναπνοή, η Μπουτέ Βερόν άνοιξε το φέρετρο και αναπήδησε τρομαγμένη. «Το φαντάζομαι, είναι στη φαντασία μου» επαναλάμβανε. Η νεογέννητη κόρη της ήταν ζωντανή και έκλεγε. «Δεν μπορώ να εξηγήσω τι έγινε. Μόνο ο θεός κάνει θαύματα», είπε.

Δείτε το βίντεο:

πηγή

Η Ζωή την Μεγάλη Εβδομάδα

«Την ψυχωφελή πληρώσαντες Τεσσαρακοστήν, την αγίαν εβδομάδα του πάθους σου αιτούμεν κατιδείν, Φιλάνθρωπε, του δοξάσαι εν αυτή τα μεγαλεία σου και την άφατον δι ημάς οικονομίαν σου».


Με τις ασκήσεις της Μεγάλης Σαρακοστής αποκτούμε αυτοσυνειδησία, νιώθουμε την ανεπάρκεια και θνητότητά μας, βιώνουμε στην ύπαρξή μας την τραγωδία του πόσο απαραίτητη μας είναι η αυτοσυντήρησή μας, που εντούτοις μας μεταγγίζει τη φθορά και το θάνατο।.Έτσι, απογοητευμένοι από τα αδιέξοδα της φύσεώς μας, λαχταρούμε να έρθει ο Κύριος στη θανατική κατάστασή μας, να δώσει τη σωτήρια μάχη του για μας και να μας βγάλει από το φαύλο κύκλο της φθαρτότητάς μας. Η φιλανθρωπία του Θεού κάνει το θαύμα να συμμετέχουν πραγματικά οι πιστοί στα γεγονότα της Μεγάλης Εβδομάδος, που είναι η ανείπωτη θεία οικονομία του Χριστού για τη σωτηρία τους.

Κατανοούμε με όλη την ύπαρξή μας την απέραντη αγάπη του Κυρίου, που ανέχεται όλη την ανθρώπινη αθλιότητα, μόνο και μόνο για να βρεθεί στην κατάστασή μας και να την ανακαινίσει με την παρουσία Του. Η απέραντη αυτή αγάπη του Χριστού προς την ανθρώπινη ύπαρξη, που τον κάνει να δεχθεί, αθάνατος Θεός αυτός, την ανθρώπινη θανατική μοίρα, κατασυγκινεί την ύπαρξή μας, κεντρίζει τα φίλτρα μας, ματώνει την καρδιά μας. Μας μεταδίδει θαυματουργικά τα σπλάγχνα του. Αλλοιώνει τη φύση μας. Μας μπολιάζει την αγάπη Του. Ευαισθητοποιεί το χαρακτήρα μας. Μας κάνει να αγαπάμε, όπως αγαπά Αυτός…

Γράφει ο κ. Δ. Ματσκίδης – Θεολόγος

πηγή

Είναι καλύτερη μια κοινωνία με χαλαρά σεξουαλικά ήθη ή πρέπει να υπάρχουν κάποιοι κανόνες;

The American Dream / ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

Υπάρχουν πολύ λίγα θέματα που οι άνθρωποι όταν συζητάνε παίρνουν φωτιά όπως είναι το θέμα της σεξουαλικότητας. Στην πραγματικότητα, σχεδόν όλα τα άκρως αμφιλεγόμενα "κοινωνικά ζητήματα" που έχουν βαθιά διαιρέσει την Αμερική σήμερα έχουν κάτι να κάνουν με τη σεξουαλικότητα. Πολλοί Αμερικανοί είναι αρκετά ανίδεοι όταν πρόκειται για την οικονομία, αλλά όταν πρόκειται για την άμβλωση, τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, τον γάμο των ομοφυλόφιλων, την εγκυμοσύνη των εφήβων ή τις σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες σχεδόν ο καθένας έχει μια πολύ ισχυρή γνώμη. Αν προσπαθήσετε να πείσετε κάποιον ότι είναι λάθος για οποιοδήποτε από αυτά τα θέματα, τις περισσότερες φορές θα αγωνίζεστε μάταια. Οι περισσότεροι απλά δεν θέλουν να τους πει κανείς τι να κάνουν όταν πρόκειται για τη σεξουαλικότητα. Αλλά η στάση απέναντι σεξουαλικότητα έχει σίγουρα αλλάξει στην Αμερική κατά τη διάρκεια των δεκαετιών. Στις αρχές του 20ου αιώνα, οι περισσότεροι Αμερικανοί ακολουθούσαν αυστηρούς κανόνες σε θέματα σεξουαλικότητας, αλλά στη συνέχεια ήρθε η «σεξουαλική επανάσταση» και όλα άλλαξαν. Σήμερα, οι περισσότεροι Αμερικανοί θεωρούν ότι η χαλαρή σεξουαλικότητα στην κοινωνία μας να είναι ένα πολύ καλό πράγμα. Οι περισσότεροι Αμερικανοί είναι ευτυχείς που μπορούν να έχουν σεξουαλική επαφή με οποιοδήποτε άλλο πρόθυμο ενήλικο άτομο (ή άτομα) οποιαδήποτε στιγμή θέλουν. Αλλά ήταν αυτό καλό για την Αμερική; Είναι καλύτερο να έχουμε μια κοινωνία με χαλαρή σεξουαλικότητα ή μια κοινωνία με αυστηρούς κανόνες για τη σεξουαλικότητα;

Ενώ ένα μεγάλο μέρος του υπόλοιπου κόσμου θεωρεί εμάς τους Αμερικάνους ότι είμαστε λίγο "πουριτανοί", η αλήθεια είναι ότι η Αμερική είναι ένας παγκόσμιος ηγέτης στην χαλάρωση της σεξουαλικότητας. Παράγουμε την περισσότερη πορνογραφία από το υπόλοιπο κόσμο σε συνδυασμό ότι έχουμε κατά πολύ το υψηλότερο ποσοστό εγκυμοσύνης εφήβων στον πλανήτη. Οι ταινίες μας προωθούν ασταμάτητα τη χαλαρή σεξουαλικότητα, η τηλεόρασή μας ατέλειωτα προωθεί την χαλαρή σεξουαλικότητα και η μουσική μας προωθεί ασταμάτητα την χαλαρή σεξουαλικότητα. Εμείς είμαστε το νούμερο ένα εξαγωγέας της ψυχαγωγίας στον κόσμο, και οι αξίες μας που αφορούν τη σεξουαλικότητα επηρεάζουν το μυαλό των ανθρώπων σε κάθε γωνιά του πλανήτη κάθε ώρα κάθε μέρα.

Στα δημόσια σχολεία μας, οι μηχανισμοί της ανθρώπινης σεξουαλικής συμπεριφοράς διδάσκονται σε μαθητές ηλικίας μόλις πέντε ετών. Τις περισσότερες φορές αυτό γίνεται χωρίς κανενός είδους ηθικού σχολιασμού. Συνήθως, το μόνο πράγμα που τα παιδιά μας διδάσκονται σχετικά με τη σεξουαλική ευθύνη είναι να «χρησιμοποιούν προφυλακτικό» - λες και αυτή είναι η λύση όλων των προβλημάτων.

Έτσι λοιπόν, όλη αυτή η χαλαρή σεξουαλικότητα έκανε καλό στην Αμερική;

Έχουν υπάρξει αρνητικές συνέπειες για τις επιλογές που έχουμε κάνει;

Δυστυχώς, ναι....

Η καταστροφή του θεσμού της οικογένειας

Πολλοί νέοι Αμερικανοί αναρωτιούνται σήμερα γιατί θα πρέπει να παντρευτούν αφού μπορούν να γυρνούν με το ένα ή το άλλο χωρίς να παντρευτούν και να κάνουν έρωτα με όποιον θέλουν.

Σήμερα, το ποσοστό των ενηλίκων στις ΗΠΑ που είναι παντρεμένοι βρίσκεται σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα ρεκόρ. Σύμφωνα με το Pew Research Center, μόνο το 51 τοις εκατό του συνόλου των Αμερικανών που είναι τουλάχιστον 18 ετών (και πάνω), είναι παντρεμένοι. Πίσω στο 1960, το ποσοστό των παντρεμένων ήταν 72 τοις εκατό.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν επίσης το υψηλότερο ποσοστό διαζυγίων στον κόσμο με μεγάλη διαφορά.

Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν πολύ λιγότερο «οικογενειακές μονάδες» από ό, τι υπήρχαν στο παρελθόν, και η Αμερική έχει γίνει ένα πολύ μοναχικό μέρος.

Σήμερα, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν το υψηλότερο ποσοστό νοικοκυριών του ενός ατόμου σε ολόκληρο το κόσμο, και αυτό δεν είναι καλό πράγμα.

Εφηβικές εγκυμοσύνες

Μια άλλη συνέπεια της χαλαρής σεξουαλικότητά μας είναι η εκπληκτική αύξηση στις εφηβικές εγκυμοσύνες στις Ηνωμένες Πολιτείες. Σήμερα, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν το υψηλότερο ποσοστό εγκυμοσύνης εφήβων σε όλο τον κόσμο.

Αυτό δεν είναι κάτι για το οποίο πρέπει να είμαστε υπερήφανοι.

Το περιστασιακό σεξ έχει θεωρείται κάτι συνηθισμένο από τους εφήβους μας. Το παρακάτω είναι από μια έρευνα σε έφηβες που έγινε από την Tyra Banks ....

Κατά μέσο όρο, τα κορίτσια χάνουν την παρθενιά τους στο 15^ο έτος της ηλικίας τους.

Το 14 τοις εκατό των κοριτσιών που κάνουν σεξ λένε ότι το κάνουν στο σχολείο.

Το 52 τοις εκατό δήλωσαν ότι δεν χρησιμοποιούν καμία προστασία όταν κάνουν σεξ.

Μια στις τρεις λέει ότι φοβάται τις σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες.

Το 24 τοις εκατό των εφήβων που έχουν σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες λένε ότι εξακολουθούν να κάνουν σεξ χωρίς προφυλάξεις.

Ένα στα πέντε κορίτσια λέει ότι θέλει να είναι μια έφηβη μαμά.

Είναι αυτές το είδος των «αξιών» που θέλουμε να εξάγουμε στον υπόλοιπο κόσμο;

Η έκρηξη των Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενων Νοσημάτων

Κατά τις τελευταίες δεκαετίες, έχουμε δει μια απόλυτη έκρηξη του αριθμού των κρουσμάτων σεξουαλικά μεταδιδόμενων ασθενειών στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Σύμφωνα με μια μελέτη, ένα στα τέσσερα κορίτσια στις Ηνωμένες Πολιτείες έχει τουλάχιστον ένα σεξουαλικά μεταδιδόμενο νόσημα.

Παρά τα εκατομμύρια επί εκατομμυρίων δολάρια που δαπανώνται για την προώθηση της χρήσης προφυλακτικών, οι αριθμοί των σεξουαλικά μεταδιδόμενων νοσημάτων συνεχίζουν να βρίσκονται σε αριθμούς επιδημίας στις ΗΠΑ και σχεδόν σε κάθε άλλη χώρα στον δυτικό κόσμο.

Σύμφωνα με το CDC (Λοιμωδών), υπάρχουν 19 εκατομμύρια νέα κρούσματα σύφιλης, γονόρροιας και χλαμυδίων στις Ηνωμένες Πολιτείες κάθε χρόνο.

Ναι, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι εκεί έξω που αγαπούν να κοροϊδεύει εκείνους που πιστεύουν ότι πρέπει να περιμένουν να κάνουν σεξ όταν παντρευτούν, αλλά εκείνοι που δεν κοιμούνται με τον έναν και τον άλλο δεν κολλάνε αυτές τις ασθένειες.

Περισσότερα από 50 εκατομμύρια αμβλώσεις

Αν και δεν πολύ λέγεται, η αλήθεια είναι ότι η σεξουαλικότητα είναι στο επίκεντρο της συζήτησης σχετικά με την άμβλωση στην Αμερική.

Πολύ συχνά τα αποτελέσματα της χαλαρής σεξουαλικότητας είναι οι ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες. Η έκτρωση είναι ένας τρόπος για να απαλλαγούμε από αυτές τις «ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες».

Μια πολύ σοκαριστική μελέτη ανακάλυψε ότι το 86 τοις εκατό του συνόλου των εκτρώσεων στις Ηνωμένες Πολιτείες γίνονται για λόγους «ευκολίας».

Στην ουσία, η άμβλωση έχει γίνει μια μορφή ελέγχου των γεννήσεων για πολλούς Αμερικανούς. Σήμερα, το 41 τοις εκατό του συνόλου των κυήσεων στην πόλη της Νέας Υόρκης καταλήγει στην άμβλωση.

Πρόκειται για ένα πάρα πολύ μεγάλο ποσοστό μωρών που δεν βλέπουν το φως της ημέρας.

Συνολικά, έχουν πραγματοποιηθεί περισσότερες από 53 εκατομμύρια αμβλώσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες από τότε που με την απόφαση Roe V. Wade νομιμοποιήθηκαν το 1973.

Πορνογραφία

Η Αμερική είναι ένα έθνος που είναι βαθιά εθισμένο στην πορνογραφία.

Αυτή τη στιγμή, οι Ηνωμένες Πολιτείες παράγουν περισσότερη πορνογραφία από οποιοδήποτε άλλο έθνος στον κόσμο. Στην πραγματικότητα, τα έσοδα της βιομηχανίας πορνό είναι μεγαλύτερα από τα έσοδα που δίνουν συνολικά το επαγγελματικό αμερικάνικο φουτμπόλ, μπέιζμπολ και μπάσκετ.

Οι Αμερικανοί είναι τόσο εθισμένοι στην πορνογραφία που πολλοί από αυτούς δεν μπορούν καν να περιμένουν μέχρι να πάνε στο σπίτι για να δουν. Μια έρευνα διαπίστωσε ότι το 25 τοις εκατό του συνόλου των εργαζομένων που έχουν πρόσβαση στο Διαδίκτυο στους δικτυακούς τόπους των Ηνωμένων Πολιτειών επισκέπτονται σελίδες πορνογραφικού περιεχομένου ενώ βρίσκονται στην εργασία τους.

Δυστυχώς, πολλά από τα θύματα της πορνογραφίας είναι μερικά από τα πιο ευάλωτα μέλη της κοινωνίας μας. Αξιωματούχοι υπηρεσιών επιβολής του νόμου εκτιμούν ότι περίπου 600.000 Αμερικανούς και περίπου 65.000 Καναδοί διακινούν βρώμικες φωτογραφίες παιδιών online.

Human Trafficking (Εμπορία Ανθρώπων)

Όπως η χαλαρή σεξουαλικότητα έχει εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο, έτσι και η εμπορία ανθρώπων.

Τα ακόλουθα στατιστικά στοιχεία σχετικά με την εμπορία ανθρώπων προέρχονται από ένα πρόσφατο άρθρο του Detroit Free Press ....

• Η εμπορία ανθρώπων είναι βιομηχανία με κέρδη 32 δισεκατομμύρια δολάρια σε όλο τον κόσμο.

• Έως και 2 εκατομμύρια άνθρωποι πέφτουν θύματα εμπορίας κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο. Από αυτούς, οι 15.000-18.000 στις ΗΠΑ

• Οκτώ στις 10 υποθέσεις human trafficking σχετίζονται με τη βιομηχανία του σεξ. Οι άλλες δύο σχετίζονται με διακίνηση εργατικού δυναμικού.

• Το 2010, 2.515 υποθέσεις εμπορίας ανθρώπινων ήταν υπό έρευνα στις ΗΠΑ

• Ογδόντα τρία τοις εκατό των θυμάτων σε επιβεβαιωμένα κρούσματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης στις ΗΠΑ το 2010 ήταν Αμερικανοί πολίτες

Η εμπορία ανθρώπων θα μπορούσε να συμβαίνει στην πόλη όπου ζείτε και εσείς δεν θα μπορούσε να μην το γνωρίζετε καν.

Ένας δημοσιογράφος του CNN είδε με τα μάτια του σε ένα πάρκινγκ φορτηγών κάτω στη Βόρεια Καρολίνα πρόσφατα μια γυναίκα με σορτς και ένα λευκό T-shirt να πηγαίνει από φορτηγό σε φορτηγό, στο φως της ημέρας, ενώ μέσα σε ένα κόκκινο Honda, ο χοντρός μεσήλικας προαγωγός παρακολουθούσε...

Όλες αυτές οι συνέπειες είναι το πολύ υψηλό τίμημα των χαλαρών σεξουαλικών ηθών.

Και σεξουαλική χαλαρότητα έχει γίνει τόσο διάχυτη στην κοινωνία μας που δεν υπάρχει σχεδόν μέρος που να μην έχει εισχωρήσει.

Σε μία περίπτωση, στη Φλόριντα, ένας δάσκαλος σε ένα δημόσιο σχολείο προσπάθησε να αμυνθεί στις κατηγορίες ότι είχε σεξουαλικές σχέσεις με μια 15χρονη μαθήτρια ισχυριζόμενος ότι είχε στην πραγματικότητα σεξουαλικές σχέσεις με μια σύμβουλο καθοδήγησης εκείνη την εποχή ....

Σχεδόν κάθε μέρα τώρα έχουμε και μια είδηση ​​για κάποιον δάσκαλο που έκανε σεξ με κάποια μαθήτρια.

Εάν οι γονείς γνώριζαν τι συνέβαινε σε αυτά τα δημόσια σχολεία.

Στις ημέρες μας, ακόμη και οι αστυνομικοί έχουν σεξουαλικές σχέσεις με μαθητές γυμνασίου ....

Ένας βετεράνος αστυνομικός στο Σαν Χοσέ συνελήφθη την Τετάρτη με την υποψία ότι συμμετείχε σε σεξουαλικές πράξεις με δύο έφηβα αγόρια.

Γενιές και γενιές Αμερικανών μεγάλωσαν σε ένα περιβάλλον χαλαρής σεξουαλικότητα και βλέπουμε τα αποτελέσματα.

Αυτά που συμβαίνουν "πίσω από κλειστές πόρτες" σε ορισμένα μέρη της χώρας είναι απολύτως τρομακτικά ....

Οι αρχές του Τέξας δήλωσαν την Τρίτη ότι 11 παιδιά απομακρύνθηκαν από ένα γεμάτο σπίτι όπου ζει κάποιος με καταδίκες για σεξουαλική παρενόχληση, αφότου βρήκαν οκτώ παιδιά σε ένα μικρό, σκοτεινό δωμάτιο με κάποια να είναι δεμένα στα κρεβάτια τους.

Μαζί με τα παιδιά ζούσαν 10 ενήλικες σπίτι 1.700 τετραγωνικών στο Ντέιτον, περίπου 30 μίλια βορειοανατολικά του Χιούστον. Ένα μήνα μετά την επιδρομή στο σπίτι, οι αρχές προσπαθούν ακόμη να προσδιορίσουν πώς σχετίζονται τα παιδιά και γιατί ήταν εκεί.

Δυστυχώς, τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει.

Στην πραγματικότητα, όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο αμερικανικός λαός είναι περισσότερο υπέρ της χαλαρής σεξουαλικότητας από ποτέ.

Και τελικά, πολλοί από αυτούς που είναι υπέρ της χαλαρής σεξουαλικότητας δεν αρκούνται μόνο να κάνουν ό, τι θέλουν να κάνουν. Αλλά πολλοί από αυτούς είναι προσηλωμένοι στο να αναγκάζουν εκείνους που διαφωνούν μαζί τους να κλείσουν το στόμα και να αναγκάζουν μικρά παιδιά να κατηχούνται στο ότι η χαλαρά η σεξουαλικότητα είναι ένα καλό πράγμα.

Σε άλλα δυτικά έθνη, βλέπουμε κάποια τρελά πράγματα προς την ίδια κατεύθυνση. Απλά δείτε τι συμβαίνει στην Αλμπέρτα του Καναδά ....

Σύμφωνα με το νέο Εκπαιδευτικό Νόμο της Αλμπέρτα, όσοι παρέχουν στα παιδιά τους κατ 'οίκον εκπαίδευσης (homeschooling) και τα θρησκευτικά σχολεία, δεν θα επιτρέπεται να διδάσκουν ότι οι ομοφυλοφιλικές πράξεις είναι αμαρτωλές, ως μέρος του ακαδημαϊκού προγράμματος, λέει ο εκπρόσωπος του Υπουργού Παιδείας Thomas Lukaszuk.

Τέτοια πράγματα συμβαίνουν σχεδόν παντού....

* Στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο ποπ σταρ Will Young δήλωσε πρόσφατα στο BBC ότι πιστεύει ότι κάθε ιερέας που λέει ότι ο ‘γάμος’ των γκέι είναι λάθος θα πρέπει να διώκεται κατηγορούμενος για «έγκλημα μίσους».

* Στη Γερμανία, οι γονείς που προσπαθούν τα παιδιά τους να απέχουν από το - κατ’ εντολή του κράτους - μάθημα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης οδηγούνται στη φυλακή!

Στα επόμενα χρόνια, θα δούμε όλο και περισσότερο τις υπηρεσίες επιβολής του νόμου να χρησιμοποιούνται ως εργαλείο ενάντια σε εκείνους που τολμούν να μιλήσουν ενάντια στην χαλαρή σεξουαλικότητα.

Αλλά δεν θα πρέπει εκείνοι που ανησυχούν για τις συνέπειες της χαλαρής σεξουαλικότητας να έχουν την ελευθερία να μιλήσουν γι 'αυτό;

Δεν θα έπρεπε να είναι σε θέση να έχουμε μια ειλικρινή συζήτηση σχετικά με τη σεξουαλικότητα στην κοινωνία μας;

Σε τελική ανάλυση, είναι μάλλον απίθανο ότι η Αμερική (ή οποιαδήποτε άλλη δυτική χώρα) να αλλάξει κατεύθυνση κάποια στιγμή σύντομα.

Αλλά ελπίζουμε ότι αυτό το άρθρο να κάνει κάποιους ανθρώπους να μιλήσουν για αυτά τα θέματα.

Έτσι, λοιπόν, τι είναι καλύτερο - μια κοινωνία με χαλαρή σεξουαλικότητα ή μια κοινωνία που έχει αυστηρούς κανόνες για τη σεξουαλικότητα;

πηγή

Τα παιδιά αθώα θύματα των διαζυγίων

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Τα παιδιά είναι τα αθώα θύματα των διαζυγίων. Πρόσφατη επιστημονική έρευνα στις ΗΠΑ επισημαίνει την ανεπανόρθωτη ζημιά που μπορεί να υποστεί η ψυχή των παιδιών των διαζυγίων. Στην έρευνα σημειώνεται ότι πάνω από ένα εκατομμύριο παιδιά μένουν ψυχικά μετέωρα από το διαζύγιο των γονέων τους. Στην Ελλάδα και όσον αφορά στα διαζύγια η κατάσταση έχει επιδεινωθεί ανησυχητικά κατά τα τελευταία χρόνια...

Η τηλεοπτική εκστρατεία για τη διατήρηση καλών σχέσεων μεταξύ των διαζευγμένων γονέων, χάριν των παιδιών τους, είναι μια ένδειξη της σοβαρότητας του προβλήματος. Το 2008 στην Ελλάδα τα διαζύγια ήσαν περίπου 13.000, ενώ δέκα χρόνια πριν ήσαν τα μισά. Τον Φεβρουάριο του 2010 τα διαζύγια αυξήθηκαν κατά 11,4%, σε σχέση με τον ίδιο μήνα του 2009!

Ένα από τα συμπεράσματα της έρευνας στις ΗΠΑ, που διεξήγαγε το Ερευνητικό Ινστιτούτο για το Γάμο και τη Θρησκεία, με τους ερευνητές του Πάτρικ Φάγκαν και Ααρών Τσόρτσιλ, είναι η διατάραξη της σχέσης των παιδιών με τους γονείς τους και η επίδραση που αυτή έχει στις ψυχές τους. Σοβαρότερο είναι το πρόβλημα για τα παιδιά αν η μητέρα εγκαταλείψει την οικογενειακή εστία, φεύγοντας με άλλον άνδρα. Σε ποσοστό 40% του δείγματος τα παιδιά δεν επιθυμούν να ξανασυναντήσουν τη μητέρα τους! Η πληγή στις ψυχές τους είναι σοβαρή και αυτό έχει επιπτώσεις στη ζωή τους και ιδιαίτερα στην περίοδο της εφηβείας και της νεανικής τους ηλικίας. Σε πρακτικό αποτέλεσμα, τα παιδιά μιας οικογένειας που διαλύεται δέχονται πλέον λιγότερη συναισθηματική υποστήριξη, και ελαττωμένο ενδιαφέρον εκ μέρους των γονέων τους και αυτό τους οδηγεί σε αδιαφορία στα μαθήματα τους, σε κλείσιμο στον εαυτό τους, και μειωμένη κοινωνική ωριμότητα. Σε ποσοστό πάντως περίπου 90% των διαζυγίων τα παιδιά μένουν με τη μητέρα τους, κάτι που συνήθως σημαίνει χαλάρωση του δεσμού τους με τον πατέρα τους. Στην εν λόγω έρευνα περίπου το 50% των παιδιών απάντησαν ότι τον τελευταίο χρόνο δεν είχαν καθόλου δει τον πατέρα τους, που φυσικά και αυτό προκαλεί πρόβλημα στις ψυχές τους.

Μια άλλη πλευρά, με την οποία ασχολήθηκαν οι αμερικανοί ερευνητές ήταν η επίπτωση που έχει το διαζύγιο στη σχέση των παιδιών με τον Θεό. Κατά την έρευνα τα παιδιά των χωρισμένων γονέων συνήθως εγκαταλείπουν την Εκκλησία, έστω κι αν οι γονείς τους εξακολουθούν να πηγαίνουν σ' αυτήν. Η απομάκρυνση τους από την Εκκλησία επιδρά αρνητικά στη ζωή τους και τις περισσότερες φορές χάνουν την πίστη τους στην ιερότητα και στη σταθερότητα του γάμου και καταλήγουν σε ελεύθερες σχέσεις. Οι ερευνητές εξέτασαν και τις επιδόσεις των παιδιών των χωρισμένων γονέων στα σχολεία και στα πανεπιστήμια. Από την πρωτοβάθμια εκπαίδευση έως και την τριτοβάθμια τα παιδιά των διαλυμένων οικογενειών κ.μ.ο υστερούν αυτών από τις κανονικές οικογένειες και από την ηλικία των 13 ετών και μετά κ.μ.ό. μένουν πίσω από τα άλλα παιδιά κατά ένα εξάμηνο περίπου στην αντίληψη της διδασκόμενης ύλης. Στην ίδια έρευνα οι Φάγκαν και Τσόρτσιλ αναφέρουν πως το 33% των παιδιών των διαζυγίων παίρνουν το πτυχίο τους από τα πανεπιστήμια, έναντι του 44% των παιδιών των κανονικών οικογενειών. Μια άλλη διάσταση, την οποία σημειώνουν οι αμερικανοί ερευνητές είναι ότι σε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό τα παιδιά των χωρισμένων οικογενειών καταλήγουν στην παρανομία και στη χρήση ναρκωτικών. " Το διαζύγιο έχει διαλυτικές επιπτώσεις στις ψυχές των παιδιών και στους πέντε μείζονες θεσμούς της κοινωνίας, την οικογένεια, την εκκλησία, το σχολείο, την αγορά εργασίας και το κράτος", καταλήγουν στην έρευνα τους οι Φάγκαν και Τσόρτσιλ.

Το ζήτημα είναι πως οι δυτικές κοινωνίες ενώ έχουν υπόψη τους τις δυσμενείς επιπτώσεις που έχει γι' αυτές η διάλυση της οικογένειας εξακολουθούν να έχουν αυτοκτονικές τάσεις. Κάνουν το παν να μειώσουν την αξία και την ιερότητα του θεσμού της οικογένειας και να διευκολύνουν τις ελεύθερες σχέσεις. Ειδικότερα στην Ελλάδα οι διαχρονικές αξίες και αρχές του πολιτισμού μας τείνουν να αντικατασταθούν από τον πρακτικό υλισμό και τον ευδαιμονισμό και το σύστημα βάζει εμπόδια στην παραδοσιακή οικογένεια, με τη χαλάρωση των δεσμών της που προκαλεί και την αποξένωση της από τις παραδόσεις, τα ήθη και τα έθιμα του λαού μας, που προωθεί. Παρά τις δύσκολες συνθήκες στις οποίες ζούμε όλοι και ο καθένας μας στο μέτρο των δυνατοτήτων του πρέπει να βοηθήσουμε να σωθεί η οικογένεια στην Ελλάδα, να σωθούν τα αθώα παιδιά μας από τον όλεθρο, στον οποίο τα οδηγεί ο εγωισμός των γονέων τους. Αυτά αποτελούν την ελπίδα μας. Μην την καταστρέψουμε.

Joey, το αγόρι-θαύμα που αρνήθηκε να πεθάνει

Η Kristen Page ξύπνησε ξαφνικά κατά τη διάρκεια μιας ζεστής νύχτας του Μάη, νιώθοντας μούσκεμα. Λίγους μήνες νωρίτερα , η μητέρα τριών παιδιών φοβόταν να κάνει τεστ εγκυμοσύνης όταν είχε καθυστέρηση. Η Kristen είχε φτάσει στα όριά της με τα ζωηρά παιδιά της, ηλικίας 2 έως 7 ετών, αλλά ο άντρας της Matt την ενθάρρυνε λέγοντας της πως «μαζί θα βρούμε λύση, θα τα καταφέρουμε» .

Η Kristen κουνούσε σθεναρά τον Matt για να ξυπνήσει. Τώρα, δεκατριών εβδομάδων έγκυος, είχε αποδεχθεί με χαρά τη νέα ζωή μέσα της, καθώς αναρωτιόταν συγχρόνως το τι μπορεί να φέρει αυτό το μικρό στην οικογένεια τους. «Τα νερά μου πρέπει να έσπασαν», ψιθύρισε με πανικό.
«Είσαι σίγουρη πώς απλά δε βράχηκες;», απάντησε ο Matt μισοκοιμισμένος.
Στο τηλέφωνο ο γιατρός της Kristen τη συμβούλεψε να επισκεφτεί το νοσοκομείο το πρωί για μια εξέταση. Της είπε πως τόσο μικρό το μωρό δε θα μπορούσε να επιβιώσει χωρίς αμνιακό υγρό. Ενας υπέρηχος αποκάλυψε πως δεν υπήρχε καθόλου αμνιακό υγρό, αλλά προς έκπληξη όλων, η καρδιά του μωρού χτυπούσε ακόμη. Ο γιατρός είπε στην Kristen πως το μωρό της θα πέθαινε και της υπέδειξε να πάει στο σπίτι της να ξεκουραστεί, να προσευχηθεί και να περιμένει το μωρό να «φύγει».
Λίγες μέρες αργότερα, η Kristen επέστρεψε για έναν ακόμα υπέρηχο.
Προς έκπληξη όλων πάλι, το μωρό ήταν ακόμη ζωντανό, με πολύ δυνατό παλμό.
Ενας άλλος γιατρός από την αρχή είπε στους γονείς πόσο φριχτή ήταν η κατάσταση. « Χωρίς υγρό, δεν υφίστανται πνεύμονες, άρα και ζωή», είπε και παρότρυνε την Kristen και τον Matt να προχωρήσουν σε έκτρωση ωστέ να αποφύγουν την αυξημένη πιθανότητα σοβαρής μόλυνσης.
Λίγες μέρες αργότερα, ένας ειδικός σε εγκυμοσύνες υψηλού κινδύνου, είπε στους γονείς ρητώς πως η εγκυμοσύνη θα τερματιστεί μόνη της. Ο ειδικός συμβούλεψε τους γονείς να προχωρήσουν σε έκτρωση, υποδηλώνοντας το γεγονός πως αν θα περίμεναν να αποβάλλει, θα ήταν αβάσταχτο για την Kristen, οπότε θα έπρεπε αμέσως να επιλέξουν τη διαδικασία διαστολής και απόξεσης (D&C).
Διανύοντας τη 16η εβδομάδα εγκυμοσύνης, η Kristen πήγε να δει έναν διαφορετικό ειδικό. Άλλος υπέρηχος έδειξε δυνατό παλμό. Το μωρό ευημερούσε. Ο ειδικός είπε στην Kristen πως γινόταν άδικη στον άντρα και τα παιδιά της, αν θα τους άφηνε χωρίς σύζυγο και μητέρα αντίστοιχα, και όλα αυτά για χάρη ενός παιδιού το οποίο δε θα επιβίωνε παραπάνω από μία μέρα. «Η μόνη σου επιλογή είναι να τερματίσεις την εγκυμοσύνη», είπε. Η Kristen και ο Matt έφυγαν δακρυσμένοι, ισοπεδωμένοι από τη θλιβερότητα της κατάστασής τους.
Ερευνες στο διαδίκτυο τους έκαναν περισσότερο μελαγχολικούς. Οπου κι αν έψαξαν, βρήκαν πως τα μωρά χωρίς αμνιακό υγρό, έχουν μηδέν τοις εκατό πιθανότητες επιβίωσης. Μην έχοντας τίποτα να χάσουν, η Kristen και ο Matt να αφήσουν τον έλεγχο στο Θεό. Είπαν πως ο Θεός θα έπαιρνε το πολύτιμο μωρό τους, όποτε Αυτός θα επιθυμούσε.
«Νιώσαμε πως δεν είχαμε ελπίδα, κι όμως ενάντια σε όλες τις πιθανότητες, βρήκαμε τη δύναμη απλά να πούμε «ας είναι», και να αφήσουμε αυτό που ήταν σίγουρο πως θα γίνει(τουλάχιστον στα μάτια μας), να γίνει», είπαν.
«Αν Αυτός τον ήθελε, τότε θα ένιωθα ήρεμη ξέροντας πως θα ήταν επιλογή του Θεού και όχι δική μου», είπε η Kristen.
Η μικρότερη ηλιαχτίδα ελπίδας έσπασε το σκοτάδι, όταν οι γονείς πληροφορήθηκαν για το Οικογενειακό κέντρο Tepayac στο Fairtax της Virginia, όπου οι γιατροί πιστεύουν στο δικαίωμα γέννησης όλων των παιδιών, παρά κάποιες φριχτές προγεννητικές συνθήκες. Εδώ ήταν που η Kristen και ο Matt βρήκαν υποστήριξη για τη απόφαση τους να αφήσουν το Θεό να χειριστεί την εγκυμοσύνη.
Την 17η βδομάδα, η θλιβερή κατάσταση δεν είχε αλλάξει, αλλά αψηφώντας όλες τις ιατρικές προσδοκίες, ένας υπέρηχος έδειξε ένα μωρό που ευημερούσε, που φαινόταν απλά να ξεκουράζεται ήρεμα στη μήτρα της Kristen. Η Kristen μπήκε σε αυστηρό πρόγραμμα ξεκούρασης στο κρεβάτι, εξαιρουμένων των εβδομαδιαίων επισκέψεων στο ιατρικό κέντρο για τις απαιτούμενες εξετάσεις. Οι εβδομάδες πέρασαν. Σε κάθε υπέρηχο η Kristen περίμενε να ακούσει τα νέα που φοβόταν περισσότερο αλλά το μικρό δεν άφηνε την ευκαιρία για να ζήσει. «Κάθε μέρα έκλαιγα γιατί σκεφτόμουν πως έμενα ξαπλωμένη μόνο και μόνο για να ζήσει το μωρό λίγες ώρες ή δυο μέρες το πολύ», είπε η Kristen.
Την 26η εβδομάδα, η Kristen μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Fair Oaks, μια ώρα μακριά από τον άντρα της και τα παιδιά της, όπου την παρακολουθούσαν συνεχώς, της παρείχαν διάφορα φάρμακα και την ειχαν σε ορό.

Το μωρό συνέχιζε να ακμάζει.

Στις 32 εβδομάδες και 3 μέρες, ο παλμός του μωρού ξαφνικά άλλαξε. Οι γιατροί υποψιάστηκαν πως το μωρό υποφέρει άδικα, αλλά περίμεναν ακόμη μια μέρα πριν να κάνουν ο,τιδήποτε. Ενας υπέρηχος την επόμενη μέρα έδειξε πως το μωρό ήταν σε λήθαργο και έιχε αρρυθμίες. Η Kristen ετοιμάστηκε αμέσως για επείγουσα επέμβαση καισαρικής τομής. Φοβήθηκε πως θα έχανε το μωρό. «Το ήξερα πως μέσα μου ήταν ασφαλής, αλλά έξω δε θα μπορούσε να αναπνεύσει. Προσευχήθηκα στο Θεό να μας δώσει δύο μέρες με το μωρό μας ώστε να του πούμε πόσο πολύ τον αγαπάμε». Το μωρό βγήκε από τη μήτρα εντελώς μελανιασμένο. Ο άντρας της Kristen έκοψε τον ομφάλιο λώρο. Ολοι ήταν προετοιμασμένοι για το χειρότερο όχι όμως για αυτό που θα ακολουθούσε. «Τότε ακούσαμε τις κραυγές», είπε ο Matt – τις πιο όμορφες, συγκινητικές κραυγές ενός παιδιού που φωνάζει τη μαμά του.

Ο Joseph Charles Page, γεννήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2006, 8 εβδομάδες πρόωρα. «Με άφησαν να τον δω και τον Matt να τον κρατήσει για πολύ λίγο, και αμέσως τον πήραν», είπε η Kristen. Το μωρό είχε αέρα ανάμεσα στα πνευμόνια και το θώρακα (pneumothorax), καταρρευση ενός πνεύμονα και χρειαζόταν χορήγηση οξυγόνου. Είχε επίσης πρόβλημα στο δεξί του πόδι, πιθανόν επειδή ήταν ξαπλωμένος πάνω του, κατά τη διάρκεια που η Kristen ήταν στο κρεβάτι.
Ο Joey πέρασε συνολικά 7 εβδομάδες στη μονάδα εκτενής φροντίδας νεογνών και αφού υποβλήθηκε σε εκτεταμένες εξετάσεις, βγήκε από το νοσοκομείο υγιής.
«Είναι γερός, αστείος και τόσο υπέροχος. Φέρνει την περισσσότερη χαρά σε όλους μας», είπαν οι γονείς του. «Είναι τόσο ευτυχισμένος μαζί μας. Ο αδερφός του και οι αδερφές του τον λατρεύουν». Η Kristen και ο Matt πιστεύουν πως ο γιός τους δεν είναι «τίποτα λιγότερο από άνα θαύμα». Οι ευτυχισμένοι γονείς ξέρουν τώρα πια με βεβαιότητα πως κανείς στον κόσμο δεν μπορεί να προβλέψει το μέλλον. «Τα αποδεικτικά στοιχεία μπορεί να δείχνουν μοιραίας διάγνωσης, αλλά τελικα ο Θεός αποφασίζει . Είναι εκτός ανθρώπινου ελέγχου».

«Κοιτάζουμε τον Joseph καθημερινά και ευχαριστούμε το Θεό που επέλεξε να τον κρατήσουμε. Είναι ευλογία και ένα πολυαγαπημένο μέλος της οικογένειάς μας. Ολοι ξέρουμε πως είναι ιδιαίτερος. Ακόμα φαίνεται το βαθούλωμα στο πρόσωπό του από την πίεση που υπέστη και η μύτη του είναι κάπως επίπεδη». «Αλλα ειλικρινά μόνο εμείς το καταλαβαίνουμε».

Ο Joseph, 5 ετών τώρα, πρόσφατα ξεκίνησε στα προνήπια, όπου οι δάσκαλοι του, είπαν στην Kristen πως πρέπει να σταματήσει να τον κακομαθαίνει και να του υποβάλλει τις απαιτούμενες συνέπειες για τις πράξεις του. Η Kristen λέει πως ο Joey είναι το αντίθετο του «σοβαρού» παιδιού και πως είναι συνεχώς «χαζούλης».

Πρωτότυπο άρθρο στα αγγλικά: Miracle Joey

Μετάφραση στα ελληνικά:

πηγή