Η γυναίκα ως πρότυπο του άντρα στην πολιτική

του Μόσχου Εμμ. Λαγκουβάρδου

«Τη γυναίκα να την αγαπάς.

Πάντα έχει κάτι παιδικό.»

Κόμησα ντε Νοάϊγ

Ήμουν νιος και γέρασα, αλλά δεν πρόσθεσα το παραμικρό στις γνώσεις μου για τις γυναίκες. Αν και ποτέ δεν θυμάμαι τον εαυτό μου να αδιαφορεί για την ύπαρξή τους, (πάντα ένιωθα την καρδιά μου να χτυπάει στη θέα του ωραίου), εν τούτοις δεν έμαθα τίποτε περισσότερο γι' αυτές, εννοώ για το χαρακτήρα τους, από εκείνα που ήξερα ως παιδί. Απλώς στην πορεία της ζωής μου επαληθεύτηκαν όσα μου δίδαξε η εμπειρία μου.

Έχω μέσα στην ψυχή μου αποθησαυρισμένα, εκτός από τις εμπειρίες που έχει ένα παιδί από τον κόσμο των γυναικών, όλα όσα έμαθα από τα παιδικά παιχνίδια που παίζαμε στο χωριό όπου μεγάλωσα, στη Δεσκάτη Γρεβενών. Θυμάμαι π.χ. ότι η μάνα δεν έχανε ποτέ. Ότι το να χάνει μια γυναίκα πρέπει να είναι γριά (μανιά). Αυτό σημαίνει ότι το μεγαλύτερο προτέρημα της γυναίκας ήταν η ομορφιά της και τα νιάτα της. Δεν περίμενε κανείς κάτι άλλο. Δίχως την ομορφιά και τα νιάτα όλα ήταν χαμένα. Με αυτό το πνεύμα τραγουδούσαμε: <<Ήρθε μια μανιά απ΄ το Βόλο/ και μας έφερε το χάσει-χάσει, /Παναγίτσα μου να χάσει>>.

Οι άντρες στο χωριό μου δεν συγκρούονταν ποτέ με τις γυναίκες. Ο άντρας που μάλωνε με τις γυναίκες έχανε το σπουδαιότερο χάρισμά του, την ανδρεία του. Όταν ο άντρας γύριζε στο σπίτι του απ΄ τη δουλειά ή απ΄ το καφενείο δεν υπήρχε έδαφος για παρεξηγήσεις. Οι ρόλοι ήταν με απόλυτη ακρίβεια προκαθορισμένοι τόσο για τον άντρα όσο και για τη γυναίκα και τα παιδιά. Οι ρόλοι που ίσχυαν επί χιλιάδες χρόνια.

Οι γυναίκες ως μάνες στη δική μου παιδική ηλικία ήταν όλες νέες. Όλες τους ήταν όμορφες γιατί είχαν την ομορφιά και τη φρεσκάδα του νέου ανθρώπου, όπως τον έπλασε ο Θεός. Το πρόσωπό τους ήταν αγνό σαν τριαντάφυλλο , χωρίς τη φθορά από τις βαφές και τις πούδρες που βάζουν οι σημερινές γυναίκες. Τα πρόσωπά τους και τα ζωηρά χρώματα στο ντύσιμό τους σε έθελγαν. Θυμάμαι ότι με ευκολία ως παιδιά παραβάλαμε την ομορφιά των γυναικών με τις ομορφιές της φύσης, μια που δεν μπορούσαμε να τις χαρούμε από κοντά. Χαιρόμασταν τα γαλανά μάτια τους στο γαλάζιο του ουρανού, τα κόκκινα χείλη τους στα κεράσια, το βελούδινο δέρμα τους στα βερίκοκα κ.α.

Οι γυναίκες τώρα με τη διαίσθησή τους αντιλαμβάνονται ότι ήρθε ο καιρός να κυβερνήσουν τον κόσμο είτε οι ίδιες, είτε μέσω των αντρών στους οποίους υποβάλουν το γυναικείο τους χαρακτήρα. Οι πιο επιτυχημένοι πολιτικοί σήμερα αντιγράφουν τις γυναίκες χωρίς να είναι απαραίτητο να είναι και ομοφυλόφιλοι. Απλώς μιμούνται το γυναικείο τρόπο να προσεγγίζεις τα πράγματα.

Ο γυναικείος τρόπος να προσεγγίζεις τη ζωή και τον κόσμο είναι ο ίδιος με αυτόν που με δυο λέξεις θα ονομάσουμε <<γυναικείο κοίταγμα>>. Το γυναικείο κοίταγμα, θα μιλήσουμε γι΄ αυτό πιο κάτω, είναι έμφυτο στη γυναίκα. Η γυναίκα γεννιέται μαζί του και το κουβαλάει σε όλη της τη ζωή είτε εν γνώσει είτε εν αγνοία. Ο τρόπος του γυναικείου κοιτάγματος προσιδιάζει στη γυναικεία φύση και στους άντρες που για διαφόρους λόγους έχασαν τις τρείς κυριότερες αρετές του φύλου τους, την ανδρεία, τη σωφροσύνη και την τιμιότητα, που και οι τρεις περιλαμβάνονται στην αρετή της δικαιοσύνης. Εν δε δικαιοσύνη συλλήβδην πάσα αρετή εστί, δηλαδή στη δικαιοσύνη περιλαμβάνεται κάθε αρετή του ανθρώπου.

Οι άντρες που μιμούνται τις γυναίκες χάνουν τις αρετές που ταιριάζουν στο φύλο τους. Ενδίδουν στα πάθη. Κυνηγούν με μανία τις θέσεις, τα αξιώματα, τη φήμη, το χρήμα και γίνονται θηλυπρεπείς. Οι άντρες που δεν θέλουν να χάσουν την ελευθερία τους φοβούνται τη φήμη, το χρήμα, τα μεγαλεία γενικά, γιατί είναι επικίνδυνα. Τα μεγαλεία να φοβάσαι ω ψυχή!

Στο νου μου έρχεται αυτή τη στιγμή η περίπτωση του Κανάρη που ξέσχισε το έγγραφο του διορισμού του ως πρωθυπουργού και του Κινέζου φιλοσόφου Τσουάγκ Τζου του μεγαλύτερου μετά τον Λάο Τζου φιλόσοφο του ταοϊσμού. Ο Τζουάγκ Τζου προκειμένου να διατηρήσει την ελευθερία του αρνήθηκε επίσης , όταν του προτάθηκε, να αναλάβει τη θέση του πρωθυπουργού της Κίνας.

Ποιος μπορεί π.χ. σήμερα να ξέρει τι επιδιώκει η πολιτική εξουσία; Η πολιτική εξουσία στην Ελλάδα σήμερα έχει στραμμένο όλο το ενδιαφέρον της στην οικονομία. Πολλοί όμως που γνωρίζουν την υποκρισία της πολιτικής εκφράζουν φόβους για τα εθνικά θέματα. Δεν μοιάζει η στάση αυτή των πολιτικών που κατέχουν την εξουσία με τη στάση των γυναικών που αλλού κοιτάζουν και αλλού βλέπουν; Δεν ταιριάζει στον άντρα και μάλιστα όταν κατέχει δημόσια αξιώματα να μιμείται τις γυναίκες. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν γυναίκες με αντρεία ψυχή, με τις αρετές του άντρα, την αντρεία, σωφροσύνη , δικαιοσύνη.

Κάθε δοκίμιο είναι μια νέα προσέγγιση της ζωής, μια εισήγηση για αλλαγή στάσης απέναντι στη ζωή. Οι πολιτικοί σύμφωνα με την απαίτηση του λαού είναι φως και δεν μιμούνται τις γυναίκες στην υποκρισία. Η εξουσία δίδεται από το Θεό, με την έννοια ότι έχουν καθήκον να την ασκούν σύμφωνα με το νόμο του Θεού, με ειλικρίνεια και με αληθινή αγάπη για το λαό τους. Δίχως τη χάρη του Θεού η άσκηση της εξουσίας είναι καταχρηστική.

Ο κυβερνήτης κυβερνάει με τη βούληση του Θεού. «Του γνώναι νόμον έστιν διανοίας αγαθής» (Για να είσαι δίκαιος πρέπει να έχεις διάνοια αγαθή). «Ου γαρ επί τω τόξω μου ελπιώ και η ρομφαία μου ου σώσει με. Έσωσας γαρ ημάς εκ των θλιβόντων ημάς και τους μισούντας ημάς κατήσχυνας. Εν τω Θεώ επαινεθήσομαι», λέει ο Δαβίδ.