ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΩΝ ΔΙΑΖΥΓΙΩΝ

Του Πανοσ. Αρχιμ Αθανάσιου Σταυροβουνιώτη

Δὲν εἶναι μόνον ο ἄθεος φεμινισμός, μία ἀπὸ τὰς πλέον σοβαρὰς αἰτίας, αἱ ὁποῖαι ὁδηγοῦν εἰς τὸν κλονισμὸν τοῦ συζυγικοῦ βίου καὶ καταλήγουν τελικῶς εἰς τὴν διάλυσιν του συζυγικοῦ εὐλογημένου δεσμοῦ.

Ὑπάρχουν ἀσφαλῶς καὶ ἄλλα πολλὰ πάθη, ἕως καὶ διαστροφικὰ ἀπὸ τὰ ὁποῖα πάσχουν ὄχι μόνον οἱ λεγόμενοι “κοσμικοὶ” ἄνθρωποι, ἀλλὰ δυστυχῶς καὶ οἱ θεωρούμενοι ὡς εὐσεβεῖς καὶ συνειδητοὶ χριστιανοὶ (ἄνδρες καὶ γυναῖκες) καὶ τὰ ὁποῖα πάθη, εἴτε ψυχικὰ εἴτε σωματικά, σταδιακῶς διαβιβρώσκουν τὰ θεμέλια τοῦ Γάμου καὶ ὁδηγοῦν εἰς, τρόπον τινά, “νεκροὺς γάμους” καὶ τελικῶς εἰς ἐπωδύνους χωρισμοὺς καὶ διαζύγια.

Αἱ ἀνωτέρω ὑποσκάπτουσαι τὸν Ἱερὸν δεσμὸν τοῦ Γάμου καὶ τῆς Οἰκογενείας πνευματικαὶ ἀσθένειαι καὶ διαστροφαὶ τῆς ἀνθρωπίνης ψυχῆς πηγάζουν -ὡς ἔγραψαν καὶ περιέγραψαν ἅγιοι ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ- ἀπὸ τὰ τρία μεγάλα πάθη, ποὺ μαστίζουν τὸν μεταπτωτικὸν ἄνθρωπον: Τὴν φιλαυτίαν, τὴν φιληδονίαν καὶ τὴν φιλαργυρίαν.

Ὑπερήφανοι καὶ αὐταρχικοὶ ἄνδρες (οὐχὶ σπανίως, μάλιστα, ἐκ τῶν τακτικῶς ἐκκλησιαζομένων καὶ ἐξομολογουμένων) γίνονται συχνάκις αἰτία, ἡ μὲν σύζυγός των νὰ καταντήση ἀγχῶδες καὶ ἄβουλον ὄν, τὰ δὲ τέκνα των φοβισμέναι καὶ ἀνασφαλεῖς ὑπάρξεις.

Παθολογικῶς ζηλότυποι γυναῖκες προκαλοῦν ἀχρειάστους καὶ ψυχοφθόρους συγκρούσεις καὶ διαπληκτισμοὺς ἐντὸς τῆς οἰκογενείας, αἱ ὁποῖαι (συγκρούσεις) πλήττουν πλειστάκις ἀνεπανορθώτως τὴν οἰκογενειακὴν εἰρήνην καὶ κατ’ ἐπέκτασιν τὴν ψυχικὴν ὑγίειαν ὅλων τῶν μελῶν τῆς οἰκογενείας, ἰδιαιτέρως μάλιστα τῶν τέκνων.

Φιλήδονοι καὶ ἀκρατεῖς ἄνδρες ὁδηγοῦνται εἰς καταχρήσεις καὶ ἐξαρτήσεις (ἀλκοολοῦχα ποτά, κάνπνισμα, ναρκωτικαὶ οὐσίαι, ἄσεμνα θεάματα, τζόγος κ.ἄ.) ἀπὸ τὰς ὁποίας μύρια ἄλλα δεινὰ ἕπονται, ὡς π.χ. σωματικαὶ κακοποιήσεις, ψυχολογικαὶ ταλαιπωρίαι, ἀπώλεια περιουσιῶν καὶ εἰσοδημάτων, ἠθικὴ διαφθορά, ψυχικαὶ ὀδύναι, πνευματικὸς θάνατος.

Φιλάρεσκοι καί ψυχολογικῶς ἀνασφαλεῖς γυναῖκες γίνονται εὐκόλως εὔκολος «λεία» εἰς τὰ δίκτυα ἐπιτηδείων καὶ ὑπούλων ἀνθρώπων καὶ σταδιακῶς καταλήγουν δέσμιοι παρανόμων ἐρωτικῶν σχέσεων, ἐκ τῶν ὁποίων μία σωτήριος ἔξοδος εἶναι συνήθως λίαν δυσχερὴς καὶ ἀβεβαία.

Πάσχουσαι ὑπὸ πλεονεξίας καὶ μεγαλομανίας γυναῖκες, προβαίνουσιν εἰς ἀσκόπους καὶ ὑπερόγκους δαπάνας καὶ ἐξαναγκάζουν τοὺς συζύγους των νὰ προβαίνουν εἰς ἄκρως ἐπισφαλεῖς ἢ καὶ ἀθεμίτους ἐπενδύσεις ἢ εἰς ὑπερωριακὰς ἐξουθενωτικὰς ἀπασχολήσεις, μὲ ἀποτέλεσμα τὴν ἀπώλειαν τῆς οἰκογενειακῆς συνοχῆς καὶ τῆς ἐν Χριστῷ εἰρήνης.

Ἐρωτομανεῖς καὶ πάσχοντες ἀπὸ μεγαλοϊδεατικὰς ἐμμονὰς ἄνδρες, ζοῦν “διπλῆν” ἢ “τριπλῆν” ζωήν, δημιουργοῦντες διὰ τοῦ τρόπου αὐτοῦ πολλαπλὰς ἐξωσυζυγικὰς σχέσεις, μὲ θανασίμους συνεπείας καὶ ἐν τῷ νῦν, ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ μέλλοντι, μετατρέποντες τὸν οἰκογενειακόν των βίον εἰς “θέατρον παραλόγου”.

ΠΗΓΗ:Χριστιανική Βιβλιογραφία

Ανοιξιάτικη πασαρέλα στη παραλία του Καμαριού Σαντορίνης, από νεόνυμφους Κινέζους Μάρτιος 2014

Γάννης Αργυρός

Κατά τα τελευταία χρόνια οι γάμοι των Κινέζων τουριστών στη Σαντορίνη επιδεινώνονται ακόμη περισσότερο, σε μαγευτικούς χώρους όπως:  τη γραφική Οία, τη ρομαντική πόλη των Φηρών αλλά και το πολυτραγουδισμένο και πανέμορφο Ημεροβίγλι της Σαντορίνης. 
Ορδές ζευγαριών καταφθάνουν από τη μακρινή Άπω Ανατολή επιλέγοντας τη Σαντορίνη, "το νησί της φωτιάς και του έρωτα" προκειμένου να ενωθούν με τα ιερά δεσμά του γάμου, γεμίζοντας παράλληλα το αναμνηστικό και γαμήλιο άλμπουμ τους με
φωτογραφίες από άρωμα καλντέρας, με φόντο το ηφαίστειο και το μαγευτικό ηλιοβασίλεμα του νησιού. 
Όμως πέρα από τους χώρους αυτούς, τώρα τελευταία εμφανίζονται και στις κατάμαυρες και φανταστικές κοσμοπολίτικες παραλίες του νησιού.
Σε μία από αυτές είναι και η παραλία του Καμαριού της Σαντορίνης όπου συναντήσαμε  νεονύμφους Κινέζους να απολαμβάνουν τις στιγμές αυτές, στην εκπνοή των κυμάτων της περιοχής.
Όμως πέρα από τα δεσμά του γάμου, το ενδιαφέρον τους εστιάζεται και στον πολιτισμό της Αρχαίας Ελλάδας, θεωρώντας την ιστορία της Ελλάδας ανάλογη και ισάξια της δικής τους.

πηγή

«Είμαι όμορφη, 25 ετών και ψάχνω πλούσιο γαμπρό..με ετήσιο μισθό 500.000 δολάρια και πάνω..»

Το παρακάτω κείμενο δημοσιεύτηκε σε ένα forum για ραντεβού, από τη νεαρή γυναίκα που βλέπετε στη φωτογραφία, η οποία έχει θέσει ως μοναδικό στόχο της ζωής της να παντρευτεί έναν πλούσιο άντρα.
Και είναι τόσο αποφασισμένη να πετύχει τον σκοπό της, που δεν διστάζει να ζητήσει συμβουλές για το πώς θα καταφέρει να τον «τυλίξει».
Ωστόσο, σίγουρα δεν περιμένει την απάντηση που λαμβάνει από έναν άνδρα που πληροί τα τυπικά προσόντα που ζητά, και που τυχαίνει να είναι ο Διευθύνων Σύμβουλος της JP Morgan.
Διαβάστε το ποστ της 25χρονης κοπέλας:
Θα είμαι ειλικρινής για το τι θέλω να σας πω. Είμαι 25 ετών. Είμαι πολύ όμορφη, έχω στυλ και καλό γούστο. Θα ήθελα να παντρευτώ έναν άντρα με ετήσιο μισθό 500.000 δολάρια και πάνω. Ίσως με χαρακτηρίσετε άπληστη, αλλά ένας ετήσιος μισθός 1 εκ δολαρίων, θεωρείται ως μεσαία τάξη στη Νέα Υόρκη.
Η απαίτησή μου δεν είναι υψηλή. Υπάρχει κάποιος σε αυτό το φόρουμ με ετήσιο εισόδημα 500.000 δολάρια; Και αν είστε όλοι παντρεμένοι, θέλω να σας ρωτήσω: Τι πρέπει να κάνω για να παντρευτώ έναν πλούσιο σαν εσάς;
Ανάμεσα στους άνδρες με τους οποίους έχω βγει ραντεβού στο παρελθόν, ο πιο πλούσιος έβγαζε 250.000 δολάρια το χρόνο και αυτό είναι το χαμηλότερο όριό μου. Αν κάποιος θέλει να ζήσει σε μια καλή περιοχή, το εισόδημα αυτό δεν είναι αρκετό.
Ετσι απευθύνω σε εσάς ορισμένες ταπεινές ερωτήσεις:
Πού συχνάζουν οι πλούσιοι εργένηδες; (Παρακαλείσθε να αναφέρετε τα ονόματα και τις διευθύνσεις των μπαρ, εστιατορίων, γυμναστηρίων).
Σε ποια ηλικιακή ομάδα θα πρέπει να στοχεύω;
Γιατί οι περισσότερες γυναίκες πλουσίων ανδρών είναι μέτριες εμφανισιακά; Γνώρισα μερικά κορίτσια που δεν έχουν την εμφάνιση και δεν έχουν ενδιαφέρον, ωστόσο παντρεύτηκαν πλούσιους άνδρες.
Πώς αποφασίζετε ποια μπορεί να γίνει γυναίκα σας, και ποια μπορεί να γίνει μόνο φίλη σας; (Ο στόχος μου τώρα είναι να παντρευτώ).
(υπογραφή) Όμορφη

Διαβάστε την απάντηση που της έστειλε ο Διευθύνων Σύμβουλος της JP Morgan:
Αγαπητή κυρία Ομορφη,
Διάβασα την επιστολή σας με μεγάλο ενδιαφέρον. Υποθέτω ότι υπάρχουν πολλά κορίτσια εκεί έξω που έχουν παρόμοιες απορίες με τη δική σας. Παρακαλώ επιτρέψτε μου να αναλύσω την κατάστασή σας ως επαγγελματίας επενδυτής.
Το ετήσιο εισόδημά μου είναι πάνω από 500.000 δολάρια και ικανοποιεί τις ανάγκες σας, έτσι πιστεύω ότι δεν χάνω τον χρόνο μου εδώ.
Ως άνθρωπος των επιχειρήσεων, θα ήταν κακή απόφαση να σας παντρευτώ. Η εξήγηση είναι πολύ απλή, οπότε επιτρέψτε μου να την αναλύσω.
Βάλτε στην άκρη τις λεπτομέρειες, αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε εδώ είναι μια ανταλλαγή «ομορφιάς» και «χρήματος»: Το πρόσωπο Α παρέχει την ομορφιά και το Β πληρώνει γι 'αυτήν, τόσο απλά.
Ωστόσο, υπάρχει ένα σοβαρό πρόβλημα εδώ. Η ομορφιά σας θα εξασθενίσει κάποτε, ενώ τα χρήματα μου δεν θα εξαφανιστούν (τουλάχιστον όχι χωρίς κάποιο σοβαρό λόγο). Λογικά το εισόδημά μου θα αυξάνεται από χρόνο σε χρόνο, αλλά εσείς δεν θα είστε πιο όμορφη καθώς τα χρόνια θα περνούν.
Ως εκ τούτου, από την άποψη των οικονομικών, εγώ είμαι ένα περιουσιακό στοιχείο που η αξία του θα αυξάνεται, ενώ η δική σας αξία θα φθίνει. Αν η ομορφιά είναι το μόνο περιουσιακό στοιχείο σας, η αξία σας θα είναι πολύ χειρότερη μετά από 10 χρόνια.
Με τους όρους που χρησιμοποιούμε στην Wall Street, σε κάθε διαπραγμάτευση υπάρχει και η εμπορική αξία. Αν η εμπορική αξία ενός περιουσιακού στοιχείου δεν είναι καλή ιδέα να το κρατήσει κάποιος για μεγάλο χρονικό διάστημα. Το ίδιο ισχύει και με το γάμο που θέλετε να κάνετε.
Καθένας με εισόδημα πάνω από 500.000 δολάρια ετησίως δεν είναι ανόητος. Θα βγαίναμε μαζί σας αλλά δεν θα σας παντρευόμασταν. Θα σας συμβούλευα να εγκαταλείψετε την αναζήτηση στοιχείων και συμβουλών για να παντρευτείτε πλούσιο άνδρα. Και στην τελική, θα μπορούσατε να γίνετε εσείς η ίδια το άτομο που κερδίζει τα 500.000 δολάρια το χρόνο. Είναι πιο πιθανό από το να βρείτε έναν ηλίθιο πλούσιο.
Εύχομαι αυτό να σας βοηθήσει
Δ/νων Σύμβουλος της J. Ρ. Morgan 
πηγή

Ξεκαρδιστική αντίδραση 5χρονου που μαθαίνει ότι θα αποκτήσει και τρίτη αδελφούλα !

Τα αγοράκια σε μικρή ηλικία είναι αποδεδειγμένο ότι δε μοιράζονται ευχάριστα το δωμάτιο και τα παιχνίδια τους με τα κοριτσάκια. Τι γίνεται όμως όταν είσαι 5 χρονών, συγκατοικείς ήδη με 2 κοριτσάκια και σου ανακοινώνουν ξαφνικά ότι έρχεται και τρίτο; Η αντίδραση του πιτσιρίκου από τις ΗΠΑ τα λέει όλα. Οι γονείς συγκέντρωσαν τα 3 παιδιά τους, τον Γκάνερ την Πέσλει και την Χάρπερ γύρω από το τραπέζι για να τους αποκαλύψουν το φύλο του μωρού που κυοφορεί η μητέρα. Ετσι τους έφτιαξαν ένα κέικ και άφησαν τον Γκάνερ να το κόψει, λέγοντας του ότι μέσα στο κέικ θα βρει το φύλο του μωρού. Οταν όμως ο ενθουσιασμένος Γκάνερ κόβει το κέικ και το βλέπει ροζ, η αντίδραση του ήταν μάλλον απρόβλεπτη αφού ξεσπάει σε λυγμούς φωνάζοντας «δε θέλω άλλο κορίτσι» Προσπαθώντας να τον παρηγορήσει, ο μπαμπάς του λέει γελώντας ότι είχε κι εκείνος την ίδια ακριβώς αντίδραση μαθαίνοντας τα νέα, ωστόσο ο Γκάνερ είναι απαρηγόρητος και συνεχώς φωνάζει ότι δεν αντέχει άλλα κορίτσια. Τουλάχιστον οι αδελφές του Πέσλει και Χάρπερ φαίνονται μάλλον ενθουσιασμένες με τα νέα. Ωστόσο η ξεκαρδιστική ιστορία είχε αίσιο τέλος, αφού, ο Γκάνερ, μιλώντας μέσω Skype στο RightThisMinute είπε ότι είναι χαρούμενος τελικά που θα αποκτήσει αδελφάκι.

Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΣ

Του Πανοσ. Αρχιμ. Αθανασίου της Ι.Μ. Σταυροβουνίου

Εἰς τὰς ἡμέρας μας ἤδη καλλιεργεῖται καὶ βιοῦται μέσα εἰς τὸν κόσμο ἡ κατ’ ἐξοχὴν Μεγάλη Ἀποστασία, περὶ τῆς ὁποίας ὁμιλοῦν καὶ προφητεύουν τόσον ἡ Ἁφία Γραφὴ ὅσον καὶ οἱ θεῖοι Πατέρες.

Αὐτὴ ἡ παρουσιαζομένη σήμερα πρωτοφανὴς Ἀποστασία ἀπὸ ὅσα ὁρίζει ὁ Νόμος καὶ ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ, προετοιμάζει τὸ σαθρό, διεφθαρμένο καὶ ἐξαθλιωμένο περιβάλλον, μέσα ἀπὸ τὸ ὁποῖο θὰ δυνηθῆ νὰ ἀναδυθῆ καὶ νὰ ἀναφανῆ ὁ προφητευμένος Ἔσχατος Ἀντίχριστος!

Ἡ Ἀποστασία, εἰς τὰς ἡμέρας μας, συνίσταται τόσον στὴν θεωρητική, ὅσον καὶ στὴν πρακτικὴ ἄρνησι τῆς ὑπάρξεως τῆς ἀθανάτου ψυχῆς, τῆς μετὰ θάνατον ζωῆς, τοῦ πνευματικοῦ κόσμου, τῆς αἰωνιότητος, τοῦ Δημιουργοῦ καὶ κυρίως μάλιστα τοῦ Θεανθρωπίνου Προσώπου τοῦ Σωτῆρος μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ποὺ ἦλθε στὴν γῆν καὶ ὡς ἄνθρωπος, γιὰ νὰ σώση τὸν κόσμον ἀπὸ τὴν ἁμαρτίαν τὴν φθοράν, τὴν διαφθοράν, καὶ τὴν αἰώνιον ἀπώλειαν!

Αὐτὴ ἡ Ἀποστασία προχωρεῖ εἰς τὰς ἡμέρας μας μετὰ συνεχῶς ἐπαυξανομένης ταχύτητος καὶ ἐπιπόνου τραχύτητος πρὸς τὴν ἄνευ προηγουμένου αἰχμήν της, ἀναφορικῶς, ὄχι μόνο στὸ “κοσμοθεωρητικό”, ἀλλά, καὶ κατὰ ἀναπόδραστον συνέπειεαν, καὶ στὸ "πρακτικὸ” καὶ τὸ "ηθικὸ” πεδίο!

Ὀφθαλμοφανής, ὅσο ποτὲ ἄλλοτε, παρουσιάζεται σήμερον ἡ πολλὴ ἀσέβεια πρὸς τὸν Δημιουργὸ καὶ ἡ πολλὴ ἠθικὴ διαφθορὰ μεταξὺ ἡμῶν τῶν ἀνθρώπων. Τὸ κακὸ ἐπληθύνθη ἐπὶ τῆς γῆς καὶ διαπράττεται τώρα εὐκολωτέρως, ἀνετωτέρως καὶ εὐρυτέρως καί, προπαντός, κατὰ τρόπον ἀναιδέστερον, ὑποβοηθούσης μάλιστα καὶ τῆς κακῆς χρήσεως τῆς ραγδαίως ἐξελισσομένης τεχνολογίας!

«Πάντες ἐξεκλίναμεν» κατὰ τὸν ψαλμῳδὸν Δαυίδ, καὶ οὐαὶ καὶ ἀλίμονον ὅταν θὰ ξεχειλίση κάποιαν στιγμὴν τὸ ποτήριον τὴς ὑπομονῆς τοῦ Θεοῦ!

Σήμερον προβάλλεται προκλητικῶς ἡ ἁμαρτία, 

καὶ προσβάλλεται πρωτογνώρως ἡ Ἀρετή!

Εἰς τὰς ἡμέρας μας κορυφοῦται τὸ κακὸ μέσα εἰς τὸν κόσμο, ὥστε νὰ προσβάλλεται ὁ πνευματικὸς καὶ σωτήριος τρόπος ζωῆς, ποὺ μᾶς ἐδίδαξεν ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ καὶ οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας, καὶ νὰ προβάλλεται πλέον ἡ ἁμαρτία, πὼς εἶναι τάχα… «φυσιολογική»!

Ἡ Ἀρετὴ (πίστις, θεοσέβεια, τιμιότης, ἁγνότης, αὐταπάρνησις, ταπείνωσις, ἀφιλοχρηματία, σωφροσύνη, ἐλεημοσύνη, μετάνοια, λιτότης, ὀλιγάρκεια, ἁγιότης καὶ μάλιστα ἡ ἀληθινὴ Ἀγάπη, ὅπως τὴν ἐδίδαξε ὁ Χριστός), παρουσιάζωνται πλέον, ὡς… παρωχημένα, ἀχρείαστα ἢ καὶ ἄχρηστα!

Δυστυχῶς αὐτὴ ἡ ἐπικίνδυνος πορεία καὶ ἐφάμαρτος νοοτροπία ἐμφανίζεται ἐμφαντικῶς ἀκόμη καὶ μεταξὺ ἡμῶν τῶν θεωρουμένων ὀρθοδόξων Χριστιανῶν!

Ὅταν ὅμως ἡ ἁμαρτία ἀμνηστεύεται, σημαίνει ὅτι εἶναι ἐκ τῶν πραγμάτων ἀδύνατον νὰ ὁδηγήση πλέον εἰς τὴν σωτήριον μετάνοιαν! Ἀλλ’ ὅμως, ὅπου δὲν ὑπάρχει μετάνοια, ἐκεῖ ἀσφαλῶς δὲν ὑπάρχει οὔτε ἡ λυτρωτικὴ ἐξαγόρευσίς της, οὔτε ἡ ἐν τῷ Μυστηρίῳ ἐξομολόγησίς της. Ἤ, καὶ ἂν ὑπάρχη, αὐτὴ εἶναι μόνον τυπική, "διὰ τῶν χειλέων” μόνον, ἐξωτερική. Δὲν εἶναι καθαρὰ καὶ εἰλικρινής. Δὲν ἐνεργεῖται μὲ τὴν δέουσαν συντριβὴν καρδίας καὶ μὲ πραγματικὴ διάθεσιν διορθώσεως καὶ ἀλλαγῆς τρόπου σκέψεωςκαὶ ζωῆς!

Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ μετανοήση κάποιος δι’ ἁμαρτίας, τὰς ὁποίας, ἐνῶ μὲν τὰς διαπράττει, δὲν τὰς παραδέχεται ὅμως ὡς ἁμαρτίας, ἀλλὰ τὰς θεωρεῖ ἁπλῶς παρωνυχίδας;

Ὑπάρχει μήπως χειροτέρα ἁμαρτία ἀπὸ τὴν σκληροκαρδίαν καὶ ἄρα ἀπὸ τὴν ἀμετανοησίαν; Καὶ μάλιστα ὅταν αὐτὴ ἡ ἀμετανοησία προέρχεται ἀπὸ τὴν "ἀμνήστευσιν” πολλῶν σοβαρῶν, ἀκόμη καὶ θανάσιμων ἁμαρτημάτων;

Ἡ τοιαύτη ἀμετανοησία ἀποτελεῖ ἀσφαλῶς την ἐσχάτην ἀνοησίαν!

Μήπως δὲν ἀποτελεῖ αὐτὴ ἀκριβῶς ἡ ἐμμονὴ εἰς τὴν ἀμετανοησία τὴν βλασφημίαν, κατὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, περὶ τῆς ὁποίας ὁμιλεῖ ὁ Κύριος, καὶ ἡ ὁποία (βλασφημία) βεβαίως δὲν δύναται νὰ ὁδηγήση εἰς μετάνοιαν, ἄρα οὔτε εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν, καὶ κατὰ συνέπειαν ὁδηγεῖ εἰς τὴν αἰώνιον καταδίκην (Μάρκ. γ´ 29);

ΠΗΓΗ:Χριστιανική Βιβλιογραφία

Αγάπη για πάντα…

Όταν η Αμερικανίδα φωτογράφος Lauren Fleishman ανακάλυψε τα ερωτικά γράμματα που ο παππούς της έγραφε για χρόνια στην γιαγιά της, γεννήθηκε η ιδέα του πρότζεκτ «Love Ever After». «Μετά τον θάνατο του βρήκα μέσα σε ένα βιβλίο φυλαγμένο στο κομοδίνο του δεκάδες ερωτικές επιστολές που είχε γράψει στην γιαγιά μου όταν ήταν και οι δυο νεότεροι.

Ήταν παντρεμένοι για περισσότερο από πενήντα χρόνια.» Από τότε, η Fleishman ξεκίνησε την δική της σειρά «οπτικών ερωτικών επιστολών», φωτογραφίζοντας και συνομιλώντας με Νεοϋορκέζικα ζευγάρια που είναι μαζί για περισσότερο από πενήντα χρόνια. Το αποτέλεσμα είναι φυσικά άκρως τρυφερό και συγκινητικό.







πηγή: lifo.gr

Ο γάμος στην αρχαία Ελλάδα

Ο γάμος στην αρχαία Ελλάδα σε όλες τις πόλεις-κράτη κατοχυρωνόταν με νόμο, έπαιζε δε πρωτεύοντα ρόλο την κοινωνία. Αν και δεν ήταν υποχρεωτικός, οι νέοι έπρεπε να παντρευτούν, γιατί η κριτική που ασκούταν στους άγαμους ήταν έντονη και πολλές φορές χλευαστική. Η δημιουργία οικογένειας εξυπηρετούσε δύο βασικούς σκοπούς. Την απόκτηση απογόνων και την κληροδότηση της περιουσίας και δεύτερον την περίθαλψη των γονέων από τα παιδιά τους.

Στην αρχαία Ελλάδα επικρατούσε το μονογαμικό σύστημα. Οι γυναίκες ήταν πολίτισσες και προστατευόταν από τους νόμους. Οι άνδρες μπορούσαν να έχουν εξωσυζυγικές σχέσεις, αλλά μόνο τα παιδιά της νόμιμης συζύγου κληρονομούσαν όνομα και περιουσία. Οι άνδρες παντρευόταν κυρίως στην ηλικία των 24-30 ετών, ενώ η ηλικία της γυναίκας ήταν τα 12-16 χρόνια.

Στις γαμήλιες τελετές, δεν ήταν υποχρεωτικό να παραβρίσκεται ιερέας ή εκπρόσωπος του κράτους και έτσι η παρουσία μαρτύρων στα συμβόλαια, όπου καθοριζόταν η προίκα, ήταν απαραίτητη. Οι γάμοι γίνονταν τις μέρες που ήταν πανσέληνος και συνήθως το χειμώνα, το μήνα Γαμηλιώνα (δηλαδή από τα μέσα Ιανουαρίου έως τα μέσα Φεβρουαρίου), που ήταν αφιερωμένος στη θεά Ήρα.

Η τελετή του γάμου περιλάμβανε τρεις ξεχωριστές φάσεις: τα Προτέλεια ή Προαύλια ή Προγάμια, τον κυρίως γάμο και τα Επαύλια.

Η πρώτη, που ήταν ο αρραβώνας, η παρουσία της νύφης δεν ήταν υποχρεωτική. Εκεί γινόταν συμφωνία για την προίκα, η οποία συνήθως περιελάμβανε ρευστό, ρουχισμό, πολύτιμα αντικείμενα και δούλους, και έφτανε το λιγότερο στο ένα δέκατο της περιουσίας του πατέρα της νύφης. Άλλες φορές δινόταν σαν προίκα κι ένας κλήρος γης με τη μορφή πλασματικής ενοικίασης.

Ο γάμος στην αρχαία Αθήνα

Στην Αθήνα τα κορίτσια δεν επιτρεπόταν να έχουν καμία επαφή πριν παντρευτούν. Ο μοναδικός τρόπος για να επιλέξει σύζυγο μια κοπέλα ήταν το συνοικέσιο, το οποίο γινόταν από τις προξενήτρες. Ο πατέρας της νύφης και του γαμπρού συμφωνούσαν ενώπιον μαρτύρων να παντρευτούν τα παιδιά. Η συμφωνία αυτή ονομαζόταν εγγύη και επρόκειτο για μια πολύ σημαντική νομική πράξη παρά το γεγονός ότι ήταν προφορική. Η εγγύη αποτελούσε ένα είδος αρραβώνα. Στην Αθήνα υπήρχε νόμος που απαγόρευε σε έναν άνδρα να παντρευτεί μια γυναίκα που δεν ανήκε σε οικογένεια Αθηναίων πολιτών αν και πολλές φορές ο συγκεκριμένος νόμος δεν εφαρμοζόταν. Απαγορευόταν στους αθηναίους να παντρευτούν με μια ξένη.

Κατά την πρώτη μέρα του γάμου, που κι εδώ διαρκούσε τρεις μέρες, ο πατέρας της νύφης έκανε τις καθιερωμένες προσφορές στους θεούς, η νύφη πρόσφερε τα παιδικά της παιχνίδια στην θεά Άρτεμη για να δείξει συμβολικά την αποκοπή από την προηγούμενη ζωή της και οι μελλόνυμφοι λούζονταν με νερό που έφερναν με ειδικό αγγείο από μια ιερή πηγή, την Καλλιρρόη. Τη δεύτερη μέρα γινόταν το γαμήλιο γεύμα από τον πατέρα της νύφης και η ίδια πάνω σε άμαξα πήγαινε στο νέο της σπίτι. Την τρίτη μέρα η νύφη δεχόταν τα γαμήλια δώρα στο σπίτι της. Οι γάμοι ήταν πάντα αφιερωμένοι στην θεά Ήρα, την προστάτιδα του θεσμού του γάμου.

Το διαζύγιο στην Αθήνα γινόταν με την αποπομπή της συζύγου από το σπίτι. Ο άνδρας είχε πάντα το δικαίωμα να διώξει τη γυναίκα του και όταν ακόμα δεν είχε για τίποτα να την κατηγορήσει. Η απιστία στην αθηναϊκή κοινωνία θεωρούνταν μεγάλο αδίκημα και τιμωρούνταν με αποπομπή από το σπίτι ή με απαγόρευση της συμμετοχής στις θρησκευτικές γιορτές.

Ο γάμος στην αρχαία Σπάρτη

Στη Σπάρτη όσοι έμεναν ανύπαντροι ως τα γεράματα δεν τους εκτιμούσαν όπως τους άλλους γέρους. Όταν κάποιος νέος ήθελε να παντρευτεί, «άρπαζε» την κοπέλα που επιθυμούσε. Την παρέδιδε σε μια γυναίκα, τη νυμφεύτρια, που τις έκοβε τα μαλλιά, την έντυνε με ανδρικά ρούχα και την ξάπλωνε σε αχυρένιο στρώμα μόνη. Κατόπιν ο γαμπρός έφευγε από το στρατόπεδο και την συναντούσε κρυφά και πάντα στο σκοτάδι. Περνούσε αρκετός καιρός και αρκετές συνευρέσεις μέχρι ο γαμπρός να δει το πρόσωπο της νύφης.

Όταν ένα ζευγάρι δεν μπορούσε να αποκτήσει παιδιά και γι’ αυτό ευθυνόταν η γυναίκα, ο άνδρας μπορούσε να τη διώξει από το σπίτι ή να φέρει κάποια στο σπίτι με την οποία θα μπορούσε να αποκτήσει παιδιά. Αν δεν μπορούσαν να κάνουν παιδιά από ανικανότητα του συζύγου, επιτρεπόταν η γυναίκα να μείνει έγκυος από άλλον άνδρα αφού όμως ο σύζυγος έδινε τη συγκατάθεση του. Όταν ένας σύζυγος είχε αποκτήσει πολλά παιδιά ήταν τιμή για αυτόν να δώσει τη γυναίκα του να την παντρευτεί κάποιος από τους φίλους του.

Τέλος θα πρέπει να αναφέρουμε ότι στην αρχαία Ελλάδα μαζί με το αντρόγυνο πολλές φορές ζούσαν και οι παλλακίδες, οι οποίες ήταν δούλες και είχαν ερωτική σχέση με τον άνδρα. Η σχέση αυτή θεωρούνταν φυσιολογική. Μάλιστα ο σύζυγος απαιτούσε από την παλλακίδα την ίδια πίστη που απαιτούσε κι από τη νόμιμη σύζυγο του. Μπορούσε να αποκτήσει και παιδιά μαζί της τα οποία όμως συνήθως δεν είχαν πλήρη πολιτικά δικαιώματα.

πηγή

Η αμοιβαία εκδήλωση στοργής είναι αναγκαίο στοιχείο της συζυγικής αγάπης

«Η αμοιβαία εκδήλωση στοργής είναι αναγκαίο στοιχείο της συζυγικής αγάπης. Η αγάπη φανερώνεται με την τρυφερότητα, την ευγένεια, το ενδιαφέρον. Η αγάπη εκφράζεται με λόγια. Οι λέξεις είναι η τροφή των συναισθημάτων, ζωντανεύουν την αγάπη. Στα απλά καθημερινά πράγματα βρίσκεται συχνά το μυστικό της ευτυχισμένης οικογενειακής ζωής.
Δυστυχώς τα ξέχασαν αυτά σήμερα οι σύζυγοι. Ξεχνούν να εκφράσουν την εκτίμηση και τον θαυμασμό τους για τα χαρίσματα, τις ικανότητες, τις προσπάθειες, τις επιτυχίες που κάνει ο καθένας στον τομέα του, ακόμη και ένα κομπλιμέντο για την εμφάνιση και το καθημερινό ντύσιμο, το καλομαγειρεμένο φαγητό.
Η γυναίκα ακτινοβολεί, αυξάνει το φιλότιμό της όταν νιώθει ότι την αγαπούν. Το ίδιο συμβαίνει και στους άνδρες. Σ’ αυτούς αυξάνεται η καλή αυτοπεποίθηση. Η αγάπη συντηρείται με την επινόηση τρόπων εκδήλωσεώς της. Η ικανοποίηση των ιδιαιτέρων επιθυμιών και η ανοχή των αδυναμιών του άλλου βοηθούν την συνοχή των συζύγων.»
Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος με τον τονισμό της αγάπης λέει στην ουσία ότι οι σύζυγοι πρέπει να μάθουν να συγχωρούν και να ανέχονται. Ο πιο ώριμος από τους δυο πρέπει να κάνει το πρώτο βήμα. Μέσα στον γάμο δεν έχει σημασία ποιός έκανε ένα λάθος ή γιατί το έκανε. Εκείνο που είναι ζητούμενο, είναι ποιός είναι ο πιο γρήγορος τρόπος για να διορθωθεί η κατάσταση. Να ανεχόμαστε, λέει ο άγιος, ο ένας τον άλλο με αγάπη.
«Πώς είναι δυνατόν να ανέχεσαι αν είσαι οργίλος και κακόγλωσσος; Πες τον τρόπο… Με αγάπη. Αν δεν ανέχεσαι τον πλησίον, πώς θα σε ανεχθεί ο Θεός; Αν συ δεν υποφέρεις αυτόν που είναι συνδούλος σου, πώς θα σε ανεχθεί εσένα ο Κύριος»;
Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος

Ο αγιασμός είναι μόνο προνόμιο των μοναχών;

 
π. Βασιλειου Θερμού

- Οι έγγαμοι άγιοι συνήθως πήγαν σε μοναστήρι αφού τελείωσαν οι υποχρεώσεις τους και αγιάστηκαν. Δεν αναφέρονται πουθενά άγιοι που έζησαν μαζί ως ζευγάρι μέχρι τα γεράματα και αγιάστηκαν. Ή αναφέρεται να ζουν μαζί σαν αδέλφια. Πώς το εξηγείτε αυτό; Δεν δείχνει κάτι για το τι σημαίνει πραγματική πνευματική ζωή;

- Το ερώτημά σας έχει πολλές πτυχές. Ας τις δούμε μία-μία. Ποιοί είναι κατ’ αρχήν, γιατί δεν υπάρχουν στοιχεία για τέτοιους ανθρώπους; Μάλλον, υπάρχουν, αλλά γιατί είναι λίγοι; Δεν το έχω πλήρως απαντήσει αυτό. Σε κάποιο βαθμό λέω ότι πρέπει να οφείλεται  στην μεγάλη δόξα και τιμή που είχε ο μοναχισμός τα βυζαντινά χρόνια, όπου ήταν η εμπροσθοφυλακή των αγώνων της Εκκλησίας σε όλους τους τομείς και έτσι γίνονταν περισσότερο γνωστοί οι άγιοι μοναχοί και όχι οι άγιοι έγγαμοι.
Ίσως ένας άλλος λόγος να είναι ότι ο Θεός έκρινε να μην δοξαστούν έγγαμοι και γίνει γνωστή η αγιότητά τους, διότι έχουν παιδιά και εγγόνια. Είναι λεπτό το θέμα. Νομίζετε ότι θα ήταν απλό πράγμα να ζη κάποιος κάτω από το βάρος της δημόσια αναγνωρισμένης αγιότητος του πατέρα ή της μητέρας του; Ο Θεός έχει την μεγαλύτερη διάκριση από όλους μας. Πάντως ας θυμόμαστε ότι άλλο πράγμα ποιοι είναι άγιοι και άλλο ποιούς ο Θεός κρίνει ότι πρέπει να αναδείξει ως αγίους. Υπάρχουν πολλοί άγνωστοι άγιοι.
Όμως, πάλι στα ίδια τα κείμενα των Πατέρων βρίσκουμε κάποια σημεία εδώ κι εκεί που μας παραπέμπουν τελικά στο ότι δεν έχει ο μοναχός τα πρωτεία. Όταν ο Θεός στέλνει τον Μέγα Αντώνιο στον τσαγκάρη για να τον διδάξει, του λέει: «Δεν έχεις φτάσει ακόμα λοιπόν στο μέτρο αυτού του τσαγκάρη». Όταν ένας άλλος ασκητής ζητάει επίμονα να του δώσει ο Θεός τη δυνατότητα να ωφεληθεί, και ο Θεός τον στέλνει σ’ ένα σπίτι που ζούνε δύο συννυφάδες, γυναίκες δύο αδερφών, και αρωτάεια υτός να μάθει «γιατί έχουν τόση πολλή αρετή αυτές ώστε εγώ θα διδαχθώ;», μαθαίνει ότι ζουν απόλυτα αγαπημένες και δεν μαλώνουν. Πάλι μπαίνει η αγάπη ως κριτήριο.
Τέτοια έχουμε αρκετά και γενικώς η αγάπη είναι ανώτερη από την άσκηση. Δηλαδή η άσκηση γίνεται για την αγάπη, για να μπορέσουμε να μάθουμε ν’ αγαπάμε. Η ουσία της Εκκλησίας και της Βασιλείας του Θεού και των εσχάτων είναι η αγάπη. Αυτό είναι στο οποίο αποβλέπουν.
Και έτσι έρχομαι στην τρίτη πτυχή. Λέτε για τον αγιασμό των συζύγων; Τι είναι αγιασμός; Πρέπει ν’ αρχίσουμε να εξετάζουμε και τους αυτονόητους όρους, μου φαίνεται. Γράφω και στο βιβλίο μου Το ξεχασμένο Μυστήριο για την πνευματική ζωή. Δηλάδή τι είναι ακριβώς η πνευματική ζωή; Είναι μια κατάσταση εξαΰλωσης του ανθρώπου; Ο άνθρωπος θα περνάει την μέρα του όλη με προσευχή, θα σκέφτεται μόνο τον Θεό;
Αγιασμός κατά τους Πατέρες, είναι η απόλυτη και ανιδιοτελής αγάπη. Το κριτήριο το έθεσε ο Χριστός για την μέλλουσα κρίση. Αυτό που έκανε τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό να πει: όσους φόνους και κλοπές και βιασμούς και αν έχεις κάνει, αν συγχωρείς τον εχθρό σου απ’την καρδιά σου, αυτή την ώρα παίρνεις συγχώρεση από μένα. Όσα καλά και αν έχεις κάνει, αν δεν συγχωρείς, τελείωσε.
Όταν λέει ο Άγιος Κυπριανός τον 3ο αιώνα «έξω από την Εκκλησία δεν υπάρχει σωτηρία», αυτό μερικοί το εκλαμβάνουν ιδρυματικά. Α, δεν θα σωθή όποιος είναι αβάπτιστος. Τι, θα βάλουμε εμείς όριο στον Θεό ποιον θα σώσει; Η Εκκλησία έχει όρια για τους ανθρώπους, όχι για τον Θεό. Δεν περιορίζει τον Θεό η Εκκλησία. Όποιον θέλει ο Θεός θα σώσει. Δηλαδή όποιον ανταποκρίνεται σ’ αυτό που ο Θεός ζητάει. Στην ανιδιοτελή αγάπη. Επομένως αυτή η φράση πρέπει να ερμηνευθή ότι έξω από την αγαπητική σχέση, από την ανιδιοτελή αγάπη, δεν υπάρχει σωτηρία. Και η Εκκλησία φυσικά είναι ο κατ’ εξοχήν χώρος που την μαθαίνουμε αυτή. Για εμάς που το ακούσαμε. Ο άλλος που δεν έτυχε να το ακούσει είναι άλλο θέμα, είναι δουλειά του Θεού αλλά και ιεραποστολική μαρτυρία δική μας.
Θέλω να πω, δηλαδή, ότι χρειαζόμαστε μια επανεξέταση βασικών εννοιών: Τι είναι γάμος; Ποιά η θέση του μέσα στην Εκκλησία; Ο γάμος έπρεπε να τελείται μέσα στην Λειτουργία κανονικά, είναι ένα από τα Μυστήρια, ενώ η μοναχική κουρά δεν είναι. Το έχετε σκεφθή αυτό; Λοιπόν, πρέπει να ξανατιμηθεί ο γάμος. «Γιατί ντρέπεσαι για το πολύτιμο;… Έχει περιφρονηθή το δώρο του Θεού, ο γάμος, η ρίζα της υπάρξεώς μας», αναφέρει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος.
Και πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε τι εννούμε με την πνευματικότητα. Πνευματικότητα δεν είναι αφαίρεση πραγμάτων, ώστε να εξαϋλωνόμαστε. Αυτό έλεγε ο αιρετικός Βαρλαάμ: πρέπει να αφαιρείτε πράγματα για να φτάσετε στον Θεό. «Πώς νομίζεις εσύ ότι είδες το άκτιστο φως; Εσύ είσαι πλάνος. Πρέπει να αφαιρεσεις τις αισθήσεις για να φτάσεις στον Θεό». Αυτός ήταν ο διάλογος με τον άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά.
Και του απέδειξε ο μεγάλος ησυχαστής ότι δεν μπορούμε να φτάσουμε στον Θεό με ανάπηρη την ανθρώπινη φύση, δεν γίνεται ν’ αφήσουμε κάτι απ’ έξω. Θα πάμε και με την λογική και με τα συναισθήματα και με τις επιιθυμίες και με το σώμα. Και με τα τέσσερα  συστήματα τα οποία πρέπει ν’ αγιασθούν, δηλαδή να υπηρετήσουν όλα την αγάπη. Και λέει χαρακτηριστικά: «Μα αν αφήσουμε τα συναισθήματα απ’ έξω, όπως λες εσύ, φιλόσοφε, πώς θα αγαπήσουμε τον Θεό;». Δεν θα μπορούμε να αγαπήσουμε μετά. Γιατί ακριβώς εκείνη είναι η αφαιρετική λογική, η λογική της εξαΰλωσης, την οποια δυστυχώς σήμερα την έχουν πολλοί Χριστιανοί, ακόμα και μοναχοί.
Λοιπόν, αυτός ο οποίος καλλιεργεί την αγάπη, το άνοιγμα της καρδιάς, να χωρέσει τον άλλον μέσα, να δει τον άλλον σαν καλύτερό του, να συγχωρέσει, καλλιεργεί όλες δηλαδή τις πλευρές που έχει η αγάπη μέσα στην καθημερινότητα, αυτός ο άνθρωπος πραγματικά καλλιεργεί πνευματικότητα ορθόδοξη. Αυτή είναι η πνευματικότητα η ορθόδοξη. Διότι έτσι θα μπούμε στην Βασιλεία, με τα πάντα μέσα. Με το σώμα μας το ίδιο και τα κομποσκοίνια που κρατάμε και με το μπιμπερό που κρατάμε του παιδιού μας. Έτσι θα μπούμε στην Βασιλεία του Θεού, με όλα. Ένας άνθρωπος είναι πολύ ευλαβής, και γυρίζει την Ελλάδα όλη και κάνει ελεημοσύνες από ‘δω και απο ‘κει, και κάποιος γέροντας είπε γι’ αυτόν ένα σχήμα λόγου: «Αυτός θα μπη στην Βασιλεία του Θεού μαζί με το αυτοκίνητό του»!
Δηλαδή θέλω να πω ότι δεν είναι ότι θ’ αφήσουμε κάτι απ’ έξω για να μπούμε στην Βασιλεία του Θεού. Μόνο τις αμαρτίες μας θ’ αφήσουμε απ’ έξω. Ό,τι δόθηκε από τον Θεό ως δώρο αυτό θα μπη στην Βασιλεία του Θεού αποκαθαρμένο από τη Χάρη Του. Ο π. Αλέξανδρος Σμέμαν λέει ένα ωραίο, ότι πραγματικός χριστιανός δεν είναι αυτός που κάνει θαυμαστά πράγματα. Άλλη μια μανία αυτή που έχει ο σημερινός άνθρωπος ν’ αναζητά θαύματα και σημεία. Λες και το προορατικό είναι το μεγαλύτερο χάρισμα. Η απόλυτη αγάπη, η ανιδιοτελής, είναι το ανώτερο χάρισμα. Το είπε ο απόστολος Παύλος στην πρώτη του επιστολή προς Κορινθίους. Λέει, λοιπόν, ο Σμέμαν, δεν είναι πραγματικός χριστιανός αυτός που κάνει θαυμαστά πράγματα, αλλά αυτός που κάνει καθημερινά πράγματα με άλλο τρόπο, με άλλη ποιότητα. Με ποιότητα Αγίου Πνεύματος.
Πηγή:Χρειαζόμαστε την οικογένεια;
π. Βασιλειου Θερμού
Εκδόσεις Αρμός
σελ. 81-86

Εύβοια: Οι φωτογραφίες και το βίντεο της νύφης μετά το γάμο που κάνουν θραύση

Η Ιωάννα και ο Θανάσης είναι δύο νέα παιδιά που πρόσφατα ενώθηκαν με τα δεσμά του γάμου στη Χαλκίδα. Οι φωτογραφίες και το βίντεο που γύρισαν αμέσως μετά το γάμο...

πηγή

άχ αυτη η πεθερά!

η πορεία μια εγκυμοσύνης !

Είναι πανευτυχείς που θα γίνουν γονείς και δεν το κρύβουν. Γι' αυτό αποφάσισαν να καταγράψουν κάθε στάδιο της εγκυμοσύνης, σε ένα χιουμοριστικό βίντεο που προκαλεί συγκίνηση, αλλά και τα γέλιο... Ο πατέρας παίρνει την κιθάρα του και τραγουδάει στην εγκυμονούσα σύντροφό του, η κοιλιά της οποίας μεγαλώνει σε κάθε νότα.

6 στους 10 ψάχνουν ταίρι στο διαδίκτυο!

Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της Εταιρείας Μελέτης Ανθρώπινης Σεξουαλικότητας, 6 στους 10 Έλληνες ψάχνουν για σεξ και σχέση στο διαδίκτυο. Σχεδόν οι μισοί (43%) δηλώνουν ότι έχουν κάνει σχέση μέσα από το ίντερνετ. Όμως οι περισσότεροι παραδέχονται ότι δεν ψάχνουν για σοβαρή και μόνιμη σχέση. Μάλιστα πολλοί παντρεμένοι απάντησαν ότι χρησιμοποιούν σάιτ γνωριμιών για «εφήμερη σχέση». Παρά την «εμμονή» στο εφήμερο και το σεξ, σύμφωνα με την έρευνα το 8% των σχέσεων μέσω διαδικτύου κατέληξε σε γάμο και το 25% σε μακροχρόνιο δεσμό.

Όσον αφορά στο διαδικτυακό σεξ και τους άνδρες, τόσο οι έγγαμοι όσο και άγαμοι με μακροχρόνια σχέση, θεωρούν ότι βοηθά στην βελτίωση της σεξουαλικής τους ζωής και συνολικά της σχέσης τους. Πάντως μεγάλο ποσοστό παντρεμένων και μεγαλύτερων και σε ηλικία, θεωρούν το διαδικτυακό σεξ ένας είδος απιστίας.

πηγή

26 πράγματα για τα οποία θα σας ευχαριστεί η μελλοντική νύφη σας

 

Από τη μαμά, μπλόγκερ και συγγραφέα Suzanne Fleet.
Από: Ζαχαρία Πηνελόπη

1. Μάθετε στο γιο σας να σέβεται τις γυναίκες ως ισότιμα μέλη ή ακόμα κι ως ανώτερες υπάρξεις.
2. Βοηθήστε τον να μάθει να αφουγκράζεται, όχι απλά να ακούει.
3. Βεβαιωθείτε ότι θα είναι ικανός να μαγειρεύει, να καθαρίζει και να κάνει όλα αυτά που πολλοί (αδικαιολόγητα) βαφτίζουν «γυναικείες δουλειές».
4. Διδάξτε του να καταπιάνεται και με πράγματα που δεν του αρέσουν ιδιαίτερα… και να τα ολοκληρώνει.
5. Δώστε του να καταλάβει ότι το να δείχνει αφοσίωση και στοργή είναι σημάδι δύναμης, και όχι αδυναμίας.
6. Βοηθήστε τον να μάθει ότι, όσο κι αν μεγαλώσει, μπορεί πάντα να βρίσκει χαρά στο παιχνίδι.
7. Δείξτε του ότι μια σύζυγος και μαμά έχει το δικαίωμα να «ζει» και πέρα από αυτούς τους δύο ρόλους – υπάρχει και η καριέρα, τα χόμπι, ο εθελοντισμός, οτιδήποτε μπορεί να «γεμίσει» τον καθένα.
8. Μάθετέ του να είναι ανεξάρτητος και να τα πηγαίνει καλά με τον εαυτό του. Να θυμάται πάντα ότι καθένας έχει ανάγκη από το δικό του, προσωπικό χρόνο, κι αυτό αποτελεί δικαίωμά του.
9. Διδάξτε του την έννοια της προοπτικής, και πώς καμιά φορά μια τεράστια αλλαγή μπορεί απλά να συμβεί από μια τόση δα λεπτομέρεια.
10. Δείξτε του ότι μπορεί να στηρίζεται επάνω σας, ώστε να του γίνει κατανοητό ότι του αξίζει μια γυναίκα που θα είναι πάντα «εκεί» γι’ αυτόν.
11. Μην επεμβαίνετε στη ζωή του για το παραμικρό. Αφήστε τον να προσπαθήσει να πατήσει στα δικά του πόδια και να αντιμετωπίσει τα πράγματα.
12. Διδάξτε του ότι η ευγένεια είναι αυτή που κερδίζει τελικά.
13. Επιτρέψτε του να καθορίσει αυτός το ρυθμό στο χορό της ζωής του. Εσείς απλά σταθείτε στωικά δίπλα του και ακολουθήστε τα βήματά του.
14. Μεγαλώστε έναν άντρα που θα υπερασπίζεται τους αδυνάτους.
15. Εξηγήστε του ότι το ροζ δεν είναι κακό να το φοράει ένας άντρας. Δεν υπάρχει τίποτα πιο σημαντικό για κάποιον από το να γνωρίζει ποιος πραγματικά είναι και να νιώθει πολύ καλά με αυτό.
16. Δείξτε του ότι ο γάμος είναι ένας κήπος που χρειάζεται καθημερινή φροντίδα και περιποίηση για πάντα.
17. Μάθετέ του τη συνεργασία και την ομαδικότητα – και να είναι δίκαιος.
18. Βοηθήστε τον να βλέπει, όχι μόνο τα σπουδαία, αλλά και τα μικρά πράγματα που κάνουν οι άλλοι για εκείνον, και διδάξτε του την ευγνωμοσύνη.
19. Γίνετε τα πρώτα του ραντεβού, και μάθετέ του πώς να συμπεριφέρεται σε μια γυναίκα – αλλά και πώς πρέπει να του συμπεριφέρεται κι εκείνη από τη μεριά της.
20. Δείξτε του πώς να είναι δεκτικός στη διαφορετικότητα και πόσο βαρετός θα ήταν ο κόσμος αν περιτριγυριζόμασταν μόνο από ανθρώπους που είναι ακριβώς όπως εμείς.
21. Μάθετέ του πώς να μπορεί να είναι νικητής αλλά και χαμένος μαζί.
22. Βεβαιωθείτε ότι θα σέβεται και τη γνώμη των άλλων, ακριβώς όπως σέβεται τη δική του.
23. Μυήστε τον σε διαφορετικές αντιλήψεις και ενδιαφέροντα, ακόμα κι αν πρόκειται είτε για την αγάπη σας στα βιβλία είτε και για τη μαγειρική σας.
24. Διδάξτε του να έχει υπομονή και επιμονή. Αυτά τα δύο μαζί αποτελούν τα βασικά «όπλα» σε μια μάχη.
25. Βοηθήστε τον να μάθει τι σημαίνει συναισθηματική οικειότητα – πώς να μιλάει για όλα όσα νιώθει και να μπορεί να στηρίζει και να στηρίζεται από τους ανθρώπους που αγαπάει.
26. Βεβαιωθείτε πως ξέρει καλά ότι η αγάπη σας για εκείνον είναι απεριόριστη και αδιαπραγμάτευτη – και μη σταματάτε ποτέ να του το δείχνετε!

Στη διαφορά των χαρακτήρων κρύβεται η αρμονία του Θεού

Απόσπασμα από το βιβλίο:
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Δ΄
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΖΩΗ
Σελ.: 39-41
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 

Μια μέρα ήρθε στο Καλύβι κάποιος και μου είπε ότι είναι πολύ στενοχωρημένος, γιατί δεν συμφωνεί με την γυναίκα του. Είδα όμως ότι δεν υπάρχει κάτι σοβαρό ανάμεσά τους. Έχει ένα εξόγκωμα αυτός, κάποιο άλλο η γυναίκα του, και δεν μπορούν να πλησιάσουν ο ένας τον άλλον. Χρειάζονται λίγο πλάνισμα. Πάρε δυό σανίδες απλάνιστες. Η μία έχει σ’ αυτό το σημείο έναν ρόζο, η άλλη σ’ εκείνο το σημείο και, αν πας να τις ενώσης, μένει ένα κενό ανάμεσά τους. Άμα όμως πλανίσης λίγο την μία από εδώ, λίγο την άλλη από εκεί, αλλά με την ίδια πλάνη, αμέσως εφάπτονται*.
Μου λένε μερικοί άνδρες: «Δεν συμφωνώ με την γυναίκα μου. Είμαστε αντίθετοι χαρακτήρες. Άλλος χαρακτήρας εκείνη, άλλος εγώ! Πώς κάνει τέτοια παράξενα πράγματα ο Θεός; Δε θα μπορούσε να οικονομήση μερικές καταστάσεις έτσι, ώστε να ταιριάζουν τα ανδρόγυνα, για να μπορούν να ζουν πνευματικά;». «Δεν καταλαβαίνετε, τους λέω, ότι μέσα στην διαφορά των χαρακτήρων κρύβεται η αρμονία του Θεού; Οι διαφορετικοί χαρακτήρες δημιουργούν αρμονία. Αλλοίμονο, αν ήσασταν ίδιοι χαρακτήρες! Σκεφθήτε τι θα γινόταν, αν λ.χ. και οι δύο θυμώνατε εύκολα. Θα γκρεμίζατε το σπίτι. Ή, αν και οι δύο ήσασταν ήπιοι χαρακτήρες, θα κοιμόσασταν όρθιοι! Αν ήσασταν τσιγγούνηδες, θα ταιριάζατε μεν, αλλά θα πηγαίνατε και οι δύο στην κόλαση. Αν πάλι ήσασταν απλοχέρηδες, θα μπορούσατε να κρατήσετε σπίτι; Θα το διαλύατε, και τα παιδιά σας θα γύριζαν στους δρόμους, Ένα στραβόξυλο, αν πάρη ένα στραβόξυλο, ταιριάζουν μεταξύ τους –έτσι δεν είναι;- θα σκοτωθούν όμως σε μια μέρα! Γι αυτό, τι γίνεται; Οικονομάει ο Θεός ένας καλός να πάρη ένα στραβόξυλο, για να βοηθηθή, γιατί μπορεί να είχε καλή διάθεση, αλλά να μην είχε βοηθηθή από μικρός».
Οι μικροδιαφορές των χαρακτήρων των συζύγων βοηθούν να δημιουργηθή μια αρμονική οικογένεια, γιατί ο ένας συμπληρώνει τον άλλον. Στο αυτοκίνητο είναι απαραίτητο και το γκάζι, για να προχωρήση, αλλά και το φρένο, για να σταματήση. Αν το αυτοκίνητο είχε μόνο φρένο, δεν θα κουνιόταν, και αν είχε μόνον ταχύτητες, δεν θα μπορούσε να σταματήση. Σε ένα ανδρόγυνο ξέρετε τι είπα; «Επειδή ταιριάζετε, γι αυτό δεν ταιριάζετε!». Είναι και οι δύο ευαίσθητοι. Αν συμβή κάτι στο σπίτι, και οι δύο τα χάνουν και αρχίζουν: «Ωχ, τι πάθαμε!» ο ένας, «ωχ, τι πάθαμε!» ο άλλος. Ο ένας δηλαδή βοηθάει τον άλλον να απελπισθή πιο πολύ. Δεν μπορεί να τον τονώση λίγο. «Για στάσου, να του πη, δεν είναι και τόσο σοβαρό αυτό που μας συμβαίνει». Το έχω δει αυτό σε πολλά ανδρόγυνα.
Και στην αγωγή των παιδιών, όταν οι σύζυγοι είναι διαφορετικοί χαρακτήρες, μπορούν περισσότερο να βοηθήσουν. Ο ένας κρατάει λίγο φρένο, ο άλλος λέει: «Άφησε τα παιδιά λίγο ελεύθερα». Αν τα στρυμώξουν και οι δύο, θα χάσουν τα παιδιά τους. Και αν τα αφήσουν και οι δύο ελεύθερα, πάλι θα τα χάσουν. Ενώ έτσι βρίσκουν και τα παιδιά μία ισορροπία.
Θέλω να πω ότι όλα χρειάζονται. Φυσικά δεν πρέπει να ξεπερνούν τα όρια, αλλά ο καθένας να βοηθάη τον άλλο με τον τρόπο του. Αν φας λ.χ. κάτι πολύ γλυκό, θέλεις να φας και κάτι που είναι λίγο αλμυρό. Τρως, ας υποθέσουμε, πολλά σταφύλια, θέλεις και λίγο τυρί, για να κόψη την γλύκα. Ή τα λάχανα, άμα είναι πολύ πικρά, δεν τρώγονται. Το λίγο πικρό όμως βοηθάει, όπως και το λίγο ξινό. Αλλά , αν όποιος είναι ξινός λέη: «Να γίνετε όλοι ξινοί σαν εμένα», όποιος είναι πικρός λέη: «να γίνετε όλοι πικροί», και ο άλλος που είναι αλμυρός λέη: «όλοι να γίνετε αλμυροί», τότε δεν γίνεται χωριό.
* Ο Γέροντας εννοεί ότι η εργασία αυτή γίνεται από τον Πνευματικό και είναι αποτελεσματική, εφόσον οι σύζυγοι θα έχουν τον ίδιο Πνευματικό, ώστε το πλάνισμα να γίνη «με την ίδια πλάνη».

Η σεξουαλική εγκράτεια αυξάνει την ικανότητά σου ν’ αγαπάς

Απόσπασμα από το βιβλίο: «Το Σώμα του Χριστού και ο κήπος των τέρψεων»
Εκδόσεις: Μορφή – Εκδοθήτω

«Θέλεις ν’ αποδείξης, πως δεν είσαι ανθρωπάκι, δηλαδή μονάχα ένα σωματικά ανεπτυγμένο αρσενικό ζώο; Μάθε, όπως οι οδηγοί, να κρατάς γερά τα φρένα και το τιμόνι. Όσο για το γκάζι, είναι εύκολο να το χρησιμοποιήσης. Όχι ν’ αφεθής να παρασύρεσαι, μα να αυτοκυριαρχήσαι, αυτό είναι δείγμα ανδρισμού. Ακόμη και στο γάμο θα σου χρειασθή η εγκράτεια, όταν ένας απ’ τους δύο σας είναι βαρύθυμος ή άρρωστος, ή σαν χρειασθή να χωρισθήτε για ένα ωρισμένο χρονικό διάστημα.
Όσο περισσότερο συνηθίζεις τη σεξουαλική εγκράτεια, τόσο αυξάνει η ικανότητά σου ν’ αγαπάς με την καρδιά σου και να προσέχης αυτό που αποκαλύπτει  την ψυχή μιας κοπέλλας· ένα χαμόγελο, ένα βλέμμα, μια κίνησι του χεριού, μιαν απόχρωσι στον τόνο της φωνής. Είν’ απαλή μουσική όλ’ αυτά και χρειάζεται άσκησι, για να μπορής να τ’ ακούσης. Θα τα νοιώθης όμως ευκολώτερα, αν χαμηλώνης περισσότερο τα τύμπανα.
Όσο περισσότερο σηκώνεις το φιτίλι μιας λάμπας πετρελαίου, τόσο γίνεται πιο μαύρο το γυαλί της, κι η λάμπα δεν φωτίζει. Πρέπει να ελέγχης το φιτίλι, μπορείς να το σηκώσης σ’ ωρισμένο μόνο ύψος, αλλιώς η λάμπα δεν εκπληρώνει το σκοπό της.» (Walter Trobisch, Αγάπησα ένα κορίτσι, εκδ. Έλαφος, Αθήνα 1980, 23)
Και κάποιος ασκητής του Αγ. Όρους συμβουλεύει μια ομάδα νέων ότι ο γάμος και όχι οι προγαμιαίες σχέσεις ωφελεί πραγματικά: «Έπειτα μας ρώτησε: ‘’Κοπέλες έχετε; (γνεύσαμε καταφατικά). Να τις παντρευτήτε! Κάντε μου αυτήν τη χάρι· τώρα που θα πάτε πίσω στον κόσμο, να τις ζητήσετε σε γάμο. Να μην τ’ αφήνετε τα κορίτσια μόνα τους, ούτε να τα παρατάτε, γιατί η γυναίκα είναι σαν το τριαντάφυλλο· αν το μυρίσης μια φορά και το χαϊδέψης και τ’ αφήσης, μαδάει και μαραίνεται. Πρέπει να το φυτέψης στον κήπο σου και να το περιποιήσαι. Και τότε κι αυτό σου δίνει το πιο καλό του άρωμα και χρώμα!»
Για το ίδιο θέμα προσφέρει ωραία παραδείγματα κι ο Walter Trobisch: «Υπάρχει στη Βίβλο μια παράξενη παρομοίωσι της αγάπης με το θάνατο. Στο Άσμα Ασμάτων κεφ. 8 στίχ. 6 λέγεται: “κραταιά ως θάνατος αγάπη”. Έχουν και τα δυο το κοινό χαρακτηριστικό πως δεν μπορεί κανείς να τα δοκιμάση μονάχα. Αυτή είναι η δύναμί τους, η σοβαρότητά τους. Ή νομίζεις πως θα μπορούσες να δοκιμάσης το θάνατο με το να κοιμηθής βαθειά μια φορά; Έτσι δεν μπορείς να δοκιμάσης και την αγάπη με μια σεξουαλική εμπειρία. Είναι άλλες, ανώτερες οι προϋποθέσεις, για να αποκτήσης την εμπειρία της αγάπης.
Δεν μπορείς να δοκιμάσης ένα αλεξίπτωτο πηδώντας από μια στέγη, μια γέφυρα ή ένα ψηλό δέντρο. Δεν ανοίγει σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα και σε τόσο ελάχιστο ύψος, και το πήδημα σου θα ‘ναι θανατηφόρο. Πρέπει να πηδήσης από αεροπλάνο για ν’ ανοίξη και να σε βαστάξη.
Έτσι είναι και με την αγάπη. Πρέπει να πετάξης στα ύψη του γάμου, για να ανοίξη σ’ όλο της το πλάτος. Η προσπάθεια να δοκιμάσης τη γενετήσια ορμή σου έξω από το γάμο και χωρίς το στήριγμα της αγάπης, μοιάζει με το θανάσιμο πήδημα από μικρό ύψος.
Όταν είναι κανείς παντρεμένος, η σωματική ένωσι γίνεται κάτω από εντελώς άλλες συνθήκες. Δεν υπάρχει φόβος μην τον ανακαλύψουν, τον προδώσουν ή τον εγκαταλείψουν, ούτ’ ο φόβος μην προκληθή εγκυμοσύνη. Πάνω απ’ όλα υπάρχει ο απαραίτητος χρόνος ν’ ανοιχθούν οι σύζυγοι ο ένας στον άλλο και γεμάτοι αγάπη να ξεπεράσουν τις δυσκολίες κι αδεξιότητες που παρουσιάζονται πάντα στην αρχή. Η ωλοκληρωμένη αγάπη, που αγκαλιάζει όλους τους τομείς της ζωής, αναπτύσσεται και κλείνει μέσα της και τη γενετήσια ορμή.
Είναι καλό να προετοιμάζεσαι για το γάμο. Αλλά ακριβώς γι’ αυτό δεν έχει πρωταρχική σημασία η σωματική-αισθησιακή λειτουργία των γενετησίων οργάνων. Πιο σπουδαία από την ένωσι των σωμάτων είναι η συνάντησι των καρδιών.
Σπάνια σ’ ένα γάμο έχουν σωματικά αίτια οι σεξουαλικές δυσκολίες. Αν ήταν έτσι, θα μπορούσαν να διαπιστωθούν πριν από το γάμο με μια ιατρική εξέτασι. Τα αίτια της κρίσεως του γάμου είναι πολύ πιο συχνά η έλλειψι ψυχικής επαφής, η ανυπαρξία εσωτερικής αρμονίας.
Άκουσες ποτέ πως σε μια ορχήστρα κουρντίζουν τα όργανα πριν από το παίξιμο; Αρχίζουν με τα σιγανά όργανα, τα βιολιά και τα φλάουτα. Δεν θα ακούγονταν αυτά, αν άρχιζαν με τα τύμπανα και τις σάλπιγγες. Έτσι και στην ορχήστρα του γάμου πρέπει ν’ αρχίσης με την τρυφερή αρμονία της ψυχικής ενώσεως, για να μπορέσης μετά να εναρμονήσης και τη βροντερή γενετήσια ορμή.

Δεκαπέντε παιδιά με σύνδρομο Down στηρίζουν μέλλουσα μητέρα

 Συγκινητικό βίντεο για την Παγκόσμια Ημέρα για το Σύνδρομο Down. Μια νεαρή γυναίκα ενημερώθηκε από τους γιατρούς ότι ο γιος της θα γεννηθεί με την συγκεκριμένη γενετική ανωμαλία και 15 παιδιά αποφάσισαν να σταθούν στο πλάι της

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για το Σύνδρομο Down, στις 21 Μαρτίου, η διαφημιστική εταιρεία Saatchi & Saatchi δημιούργησε το υπέροχο σποτ.
Μία έγκυος γυναίκα έστειλε στις 9 Φεβρουαρίου ένα email στον CoorDown, τον εθνικό οργανισμό της Ιταλίας για τα άτομα με Σύνδρομο Down.
Σε αυτό 15 παιδιά με Σύνδρομο Down απαντούν σε κάθε μέλλουσα μητέρα, δίνοντάς της μία καλύτερη εικόνα για το τι πρέπει να περιμένει. Τις χαρές αλλά και τις προκλήσεις.
Η Παγκόσμια Ημέρα για το Σύνδρομο Down καθιερώθηκε το 2006 προκειμένου να ευαισθητοποιήσει και να ενημερώσει τη διεθνή κοινότητα για το σύνδρομο Down.
Τα παιδιά με σύνδρομο Down αντιμετωπίζουν νοητική υστέρηση και μαθησιακή δυσκολία, ενώ είναι επιρρεπή σε μια σειρά από ασθένειες. Με την κατάλληλη εκπαίδευση και τη συνεργασία γονιών και δασκάλων, μπορούν να γίνουν ενεργά μέλη της κοινωνίας.
Το σύνδρομο Down είναι μια γενετική κατάσταση, που οφείλεται στο επιπλέον χρωμόσωμα που εμφανίζεται στο 21ο ζευγάρι, εξ ου και η ταξινόμησή του ως Τρισωμία 21.

Τα «παντρεμένα βράχια» της Ιαπωνίας!

Τα βράχια Meoto Iwa βρίσκονται λίγα μέτρα από την ακτή Futami στην Ιαπωνία και είναι γνωστά με την κοινή ονομασία «τα παντρεμένα βράχια». Κάθε βράχος μάλιστα έχει και μια ονομασία: Το μεγαλύτερο ονομάζεται Izanagi και είναι ο «σύζυγος», ενώ το μικρότερο λέγεται Izanami και είναι η «γυναίκα»! Σύμφωνα με τις τοπικές θρησκευτικές αντιλήψεις οι δύο βράχοι αντιπροσωπεύουν την ένωση των δύο φύλων, ενώ συμβολίζουν το δέσιμο του ζευγαριού μέσω του σχοινιού που απλώνεται από τον έναν βράχο στον άλλον.

Ο μεγάλος βράχος φτάνει τα 9 μέτρα ενώ ο μικρός τα 3,6 και το σχοινί αντικαθίσταται τρεις φορές το χρόνο κατά τη διάρκεια ειδικής τελετής. Είναι, μάλιστα, κατασκευασμένο από στελέχη ρυζιού και ζυγίζει σχεδόν 1 τόνο(!). Το ζευγάρι των βράχων αποτελεί στην ουσία ένα ιερό για τους γάμους, ενώ δεν είναι λίγα τα ζευγάρια που φέρνουν εδώ τα τάματά τους προκειμένου να ζητήσουν έναν δεμένο και ευτυχισμένο γάμο. Πλήθος τελετών λαμβάνουν χώρα κάθε χρόνο, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες, ενώ πολύς κόσμος έρχεται για να τις παρακολουθήσει αλλά και για να φωτογραφίσει το… πέτρινο ζευγάρι!





πηγή

Γάμος με μάσκες οξυγόνου: Μια πρωτότυπη διαμαρτυρία για την αιθαλομίχλη στην Κίνα

Eνα ζευγάρι Κινέζων νεόνυμφων αποφάσισε να τραβήξει τις φωτογραφίες του γάμου του σε ένα σκοτεινό και εντυπωσιακό τοπίο για να διαμαρτυρηθούν για την εκτός ελέγχου ρύπανση της χώρας τους. Το νιόπαντρο ζευγάρι φωτογραφήθηκε φορώντας μάσκες για να προστατευθούν από το τοξικό νέφος του Πεκίνου.
Το Πεκίνο δεν ήταν ποτέ ιδιαίτερα καθαρή πόλη, αλλά τα τοξικά σύννεφα που σκεπάζουν την πόλη τους τελευταίους μήνες έχουν αναγκάσει την κυβέρνηση να επιβάλει όρια στα εργοστάσια και τους σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στην περιοχή του Πεκίνου.
Το επίπεδο των τοξικών σωματιδίων PM 2,5, τα οποία είναι αρκετά μικρά για να εισέλθουν στην κυκλοφορία του αίματος μέσω των πνευμόνων, είναι πάνω από 20 φορές υψηλότερο από τα αποδεκτά όρια.
Οι κάτοικοι του Πεκίνου είναι πλέον αναγκασμένοι να φορούν πλαστικές μάσκες για να διαφυλάξουν την υγεία τους, αλλά αυτό το ζευγάρι φόρεσε μάσκες οξυγόνου για να υπογραμμίσουν το γεγονός ότι η πόλη στην οποία παντρεύτηκαν έχει αρχίσει να γίνεται τοξική και μη κατοικήσιμη.










(Eικόνες: : HAP/Quirky China News/REX)

Άγιος Νικόλαος Πλανάς - Ο Άγιος των ημερών μας, Προστάτης των εγγάμων

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που νομίζουν ότι αγίους και μάρτυρες ανέδειξε η Εκκλησία μας σε πολύ μακρινούς χρόνους, ιδιαίτερα μάλιστα κατά την περίοδο των διωγμών. Αληθεύει βέβαια πως όταν εξωτερικοί εχθροί διώκουν την Πίστη ή αιρετικοί την απειλούν, τότε δημιουργούνται μάρτυρες και ομολογητές∙ δεν έλειψαν εντούτοις και σε ειρηνικές περιόδους οι μορφές εκείνες που με την άσκηση, την προσευχή, την έντονη λειτουργική, μυστηριακή και ησυχαστική ζωή ευαρέστησαν ενώπιον του μόνου Αγίου Θεού και έλαβαν τον στέφανον της ζωής, τον οποίον έχει υποσχεθεί πᾶσι τοῖς ἠγαπηκόσι τὴν ἐπιφάνειαν αὐτοῦ. ( Β’ Τιμ. 4,8 ) .

Υπάρχουν άλλοι χριστιανοί που έχουν ανάγκη να δουν «ορατές αποδείξεις» της Πίστεώς μας, για το λόγο ότι η ελπίδα τους εξασθενεί και θαρρούν πως οι διηγήσεις των Συναξαρίων για τη ζωή και τα θαύματα των παλαιών αγίων λίγο απέχουν από την υπερβολή και τον μύθο…

Και όμως! Οι άγιοι δεν έλειψαν ούτε θα λείψουν ποτέ από τη ζωή και την ιστορία της Εκκλησίας μας. Κάθε εποχή έχει τους δικούς της : αποστόλους και ομολογητές, ιεράρχες και μοναχούς, αναχωρητές και ασκητές, μάρτυρες και «εν ειρήνη τελειωθέντας», εγγάμους και παρθένες, άνδρες , γυναίκες και παιδιά… Βιβλιοθήκη σχηματίζουν τα Συναξάρια στα οποία περιγράφεται η θαυμαστή και αξιομίμητη ζωή των αγίων , τα οποία διαβάζονταν κατ’ ιδίαν και ιδιαίτερα στις «συνάξεις» που έκαναν οι χριστιανοί κατά την επέτειο ημέρα του μαρτυρίου ή της κοιμήσεως των αγίων…

… Μια τέτοια διακεκριμένη μορφή νεότερου αγίου είναι και ο Νικόλαος Πλανάς, «ο απλοϊκός ποιμήν των λογικών προβάτων».

Από παιδάκι στην εκκλησία

Από την παιδική ακόμα ηλικία ο Νικόλαος , γιος του Ιωάννη και της Αυγουστίνας Μελισσουργού, έδειχνε την κλίση του προς τα ιερά και τα όσια.

Γεννημένος το έτος 1851 στη Νάξο από σχετικά εύπορους γονείς , δεν άργησε να αποκαλύψει πως ήταν αγιασμένος από την κοιλιά της μητέρας του και να προκόπτει σοφίᾳ καὶ ἡλικίᾳ καὶ χάριτι παρὰ Θεῷ καὶ ἀνθρώποις. (Λουκ. 2,52 ), ενώπιον του Θεού και των συνανθρώπων του.

Παιδί ακόμα τον έθελγαν τα αγαπητά σκηνώματα (Ψαλμ. 83, 1 ) του Κυρίου . Έτρεχε στο Ιερό Βήμα για να υπηρετεί τον ιερέα παππού του Γεώργιο Μελισσινό καθώς ιερουργούσε. Είχε ανοιχτά τα μάτια της ψυχής και του σώματός του για να ακούν και να δέχονται τα ιερά λόγια των ευχών και των ύμνων. Ευτρέπιζε τη γλώσσα του για να ψελλίζει και σιγοψάλλει ψαλμούς και τροπάρια , ᾄδων καὶ ψάλλων ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ τῷ Κυρίῳ, και να συνηθίζει από την πρώτη του νεότητα λαλών ψαλμοῖς καὶ ὕμνοις καὶ ᾠδαῖς πνευματικαῖς ( Εφες. 5, 19 ) .

Αναφέρει η βιογράφος (μαθήτρια του Μάρθα μοναχή) , ότι μέσα στο πατρικό κτήμα υπήρχε εκκλησάκι αφιερωμένο στον άγιο Νικόλαο . «Από μικρό παιδάκι πήγαινε οποιαδήποτε ώρα και έμπαινε κρυφά σ’ αυτό, φορούσε ένα σενδόνι και έψαλλε ότι ήξευρε ως μικρό παιδί. Μια βραδιά περνούσε ένας άνθρωπος απ’ έξω από την εκκλησίαν αργά και άκουσε ψαλμωδία . Από φυσική περιέργεια κατέβηκε από το ζώον να ιδή τί συμβαίνει και τον βλέπει , μικρό παιδάκι τότε, να ψάλλη! … « ( ο άγιος παπα- Νικόλας Πλανάς «Ο απλοϊκός ποιμήν των απλοϊκών προβάτων», εκδ. «Αστήρ» , απ’ όπου αντλήσαμε πολλές λεπτομέρειες του βίου του αγίου ) .

Τα πρώτα γράμματα διδάχθηκε από τον ιερέα παππού του , τον οποίο και συνόδευε στις λειτουργίες και στους εσπερινούς που εκείνος τελούσε στα πολλά εξωκκλήσια, βοηθώντας τον στο Ιερό και το ψαλτήρι και παρατηρώντας την ευλάβεια με την οποία ιερουργούσε. Έτσι και για το μικρό Νικόλαο είχε εφαρμογή ο ευαγγελικός λόγος : δεν έφευγε από το ναό, αλλά λάτρευε τον Θεό νύχτα και μέρα… ( Λουκ. 2, 37 ) . Ακόμα και τα παιχνίδια του με τον τρόπο αυτό της ζωής του είχαν ταυτιστεί: Μάζευε τους μικρούς του φίλους και παρίσταναν πως τελούν τη θεία Λειτουργία, μιμούμενοι τις κινήσεις του ιερέα, ψάλλοντας ό,τι σαν παιδιά ήξεραν και στο τέλος ο Νικόλαος έκανε και το «κήρυγμά» του! Του άρεσε να πηγαίνει στα εξωκκλήσια , να ανάβει τα καντήλια, να «μιλάει» στο Χριστό, την Παναγία και τους αγίους και να ευφραίνεται πνευματικά από την παρουσία τους.

Αυτή η ευλαβής ενασχόληση είλκυσε πλουσιότερη τη χάρη του Θεού και τον προίκισε με το προορατικό χάρισμα. Είναι βεβαιωμένο, για παράδειγμα, το ακόλουθο περιστατικό: Ένα βράδυ χειμωνιάτικο καθόταν μπροστά στο τζάκι του σπιτιού όλη η οικογένεια. Οι γονείς ανήσυχοι συζητούσαν για την τύχη του καϊκιού τους που βρισκόταν σε ταξίδι στο φουρτουνιασμένο Αιγαίο ή στη θάλασσα της Προποντίδας , πλέοντας προς την Πόλη. Ο Νικόλαος , φωτισμένος από τον Θεό, είπε στους γονείς του: «Το καΐκι μιας “Ευαγγελίστρια” αυτή τη στιγμή βυθίζεται κοντά στην Πόλη…». Τρομαγμένος ο πατέρας του λέει στη γυναίκα του: «Τι λέει το παιδί;». Όπως αποδείχθηκε , ακριβώς εκείνη τη μέρα και ώρα είχε βυθισθεί το καΐκι τους!

(συνεχίζεται)

Πηγή: «ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΛΑΝΑΣ
Ο προστάτης των εγγάμων
ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ»
Ευαγγέλου Π. Λέκκου
θεολόγου
τ. Διευθυντού της Αποστολικής Διακονίας
Εκδοτική παραγωγή ΣΑΪΤΗΣ


πηγή