Αρκετές νοσοκόμες κατά της άμβλωσης στο New Jersey, αγωνίζονται για το δικαίωμά τους να ακολουθήσουν τη συνείδησή τους και να μην αναγκάζονται να συμμετέχουν στη διαδικασία των έκτρώσεων. Αυτό το απόσπασμα στην The Washington Post, από συνέντευξη με μία από τις νοσοκόμες, μου κίνησε το ενδιαφέρον όταν το διάβασα:
Η νοσοκόμα, Fe Esperanza R. Vinoya, δήλωσε ότι της είπε ο διευθυντής της: " Δεν έχετε παρά να πιάσετε το κεφάλι του μωρού. Μην ανησυχείτε, είναι ήδη νεκρό".
Μπορείτε να φανταστείτε κάτι πιο τρομακτικό από το να είναι αναγκασμένη να "πιάσει" το κεφάλι ενός νεκρού βρέφους; Ένα μωρό που μόλις λίγα λεπτά πριν ζούσε στη μήτρα της μητέρας του;
Υπέρμαχοι υποστηρικτές των έκτρώσεων και bloggers είναι υστερικοί με αυτό (δεν χρησιμοποιώ τη λέξη σχεδόν υστερικοί) και προσπαθούν να επιτεθούν στα κίνητρα αυτών των γυναικών.
Εδώ είναι μόνο ένα δείγμα της διακωμώδησης από τον Erin Ryan του φεμινιστικού blog Jezebel:
"Από τον τρόπο που περιγράφεται αυτή η καταγγελία, θα σκεφτόσαστε ότι είχαν διαταχθεί να βάλουν στη σειρά τα μωρά και να τα πυροβολούν στο κεφάλι μπροστά στα παιδιά τους".
Για να μην αναφέρω ακόμη και πόσα άλλα πράγματα έχω δει να γράφονται για αυτές τις νοσοκόμες κατά της έκτρωσης.
Νομίζω ότι ο σκοπός των υποστηρικτών υπέρ των έκτρώσεων, για να υστεριάζουν με αυτόν τον τρόπο, είναι ο εξής: Πρέπει να υπερβάλλουν γιατί στην πραγματικότητα αυτό που ζητήθηκε να κάνουν αυτές οι νοσοκόμες, είναι πραγματικά τρομακτικό. Κανείς δεν μιλάει για πυροβολισμούς βρεφών με όπλα. Εδώ μιλάμε για τη σύνθλιψη του κρανίου του μωρού, ενώ το μωρό είναι ακόμα μέσα στη μητέρα του και η αποκοπή του από το μικροσκοπικό σώμα του. Υπέρμαχοι υποστηρικτές της ζωής ζητούν από όλες τις πλευρές, να αντιμετωπίσουν απλά την ανατριχιαστική πραγματικότητα.
Για ένα κίνημα που υποστηρίζει ότι η έκτρωση είναι θέμα "επιλογής", οι υποστηρικτές υπέρ της έκτρωσης, δεν μπορούν με τίποτα να παραδεχτούν ότι οι νοσοκόμες υπέρ της ζωής, έχουν την επιλογή να μην βοηθούν στις έκτρωσεις. Αλλά η πιο σημαντική επιλογή που αντιμετωπίζουν οι υποστηρικτές των εκτρώσεων, είναι κατά πόσον ή όχι θα συμφωνούσαν να συζητήσουν και να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα της έκτρωσης.Αντ 'αυτού, ετοιμάζουν τα όπλα και "συλλέγουν" τα κεφάλια των φτωχών θύματα των εκτρώσεων.
πηγή
