Όσοι
είμαστε ευαισθητοποιημένοι, με τον εθνικό κίνδυνο της υπογονιμότητας,
άρα υπογεννητικότητας, τονίζουμε ως κύρια αιτία, τα σχέδια φτώχειας και
εξαθλίωσης που μας επιβάλλουν. Όμως να το σκεφτούμε περαιτέρω, η
οικονομία δεν είναι η αποκλειστική αιτία, του φαινομένου. Υπάρχουν
κατηγορίες εργαζομένων, όπως στα Σώματα Ασφαλείας και στην εκπαίδευση,
που καθιστούν αδύνατη τη σύναψη φιλικών σχέσεων, πόσο μάλλον γάμων. Και
εξηγώ: Όταν τον Αξιωματικό τον στέλνεις συνεχώς μεταθέσεις πώς θα
γνωρίσει σύντροφο, ώστε να δημιουργήσει οικογένεια; Και αν παντρευτεί
και εκείνος είναι στη Λήμνο και η γυναίκα του με τα παιδιά του στην
Κοζάνη, είναι αυτό ΕΛΛΗΝΙΚΗ οικογένεια; Στην εκπαίδευση: Όταν
στελεχώνεις με αναπληρωτές, οι οποίοι αλλάζουν τοποθεσία, σχεδόν κάθε χρόνο, πώς θα γνωρίσουν τον/τη σύζυγο; Πώς θα κάνουν οικογένεια;
Αναλόγως λοιπόν των αναγκών, να οριστεί Στρατιωτικοί και όσοι εργάζονται στην εκπαίδευση, ή να μένουν στον τόπο τους, ή πλησίον αυτού. Έναν που κατάγεται από Κοζάνη, στείλε τον Καστοριά, Φλώρινα, Ιωάννινα, στα σύνορα με την αλβανία, αλλά όχι όπως έστειλαν τον πατέρα μου στη Μυτιλήνη, όταν μάλιστα θα έμπαινα στην τρίτη γυμνασίου, αναγκάζοντάς τον σε παραίτηση! Χώρια το ψυχολογικό με τα παιδιά!
Αχ! Αν υπήρχε κράτος. ΑΧ!
Μάνος Μ.
