Γάμος…? (Χαρακτηριστικά των “δύσκολων συντρόφων”)

Αυτός που αληθινά αγαπά είναι υπομονετικός και ευγενικός. Δεν ζηλεύει, δεν μιλάει άσχημα και δεν φέρεται με εγωισμό και αγένεια. Αυτός που αληθινά αγαπά δεν φέρεται άσχημα, δεν είναι απαιτητικός, δεν θυμώνει και δεν βάζει στο νου του κακούς λογισμούς. Δεν του αρέσει η αδικία και χαίρεται με την αλήθεια. Αυτός που αληθινά αγαπά, ανέχεται όλα τα σφάλματα των άλλων, δεν χάνει ποτέ την πίστη του και την ελπίδα του και αντιμετωπίζει υπομονετικά όλες τις δυσκολίες. Αυτός που αληθινά αγαπά, εκφράζει πάντοτε και σε όλους την αγάπη του ότι και αν συμβεί.

Κορινθ. 13: 4-8 (Ελεύθερη απόδοση)

Χαρακτηριστικά των “δύσκολων συντρόφων”

• Είναι τόσο πιεσμένοι από τις ατομικές τους ανάγκες και επιθυμίες ώστε είναι αναγκασμένοι να υπηρετούν και να φροντίζουν μόνο τον εαυτό τους.
• Δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες των άλλων. Απαιτούν όμως οι άλλοι να ανταποκρίνονται στις δικές τους ανάγκες.
• Αν αποκαλυφθεί στην πράξη μια σημαντική αδυναμία τους θα νιώσουν αισθήματα μειονεκτικότητας και ανασφάλειας και είναι πιθανόν να εκδηλώσουν κρίση άγχους και κατάθλιψης. Αν σε κάποια περίσταση κατορθώσεις να τους αλλάξεις γνώμη με λογικά επιχειρήματα θα βιώσουν έντονη εσωτερική σύγκρουση και ταραχή. Η συνειδητοποίηση και η αποδοχή ενός σφάλματος δεν οδηγεί σε διόρθωση αλλά σε θλίψη και συντριβή.
• Οι συμφωνίες που κάνουν ισχύουν μόνο υπό τον όρο ότι δεν θα νιώσουν ενόχληση από όσα συμφωνήθηκαν. Εάν ενοχληθούν η συμφωνία ακυρώνεται και όλοι πρέπει να ακολουθήσουν τις δικές τους προτάσεις. Ισχύει πάντοτε η δικτατορία του αδυνάτου.
• Ανάμεσα στην έκφραση της αγάπης τους και της οργής τους δεν υπάρχει καμιά απόσταση. Οποιαδήποτε στιγμή, για οποιονδήποτε ασήμαντο λόγο είναι δυνατόν να εκραγούν εναντίον σου.
• Θα σε αναγκάσουν να σκέφτεσαι, να συμπεριφέρεσαι και να εκφράζεσαι όπως εκείνοι θέλουν. Κάθε φορά που κάνεις ή εκφράζεις κάτι που δεν αποδέχονται θα ακολουθεί σύγκρουση.
• Θέλουν να τους επιβεβαιώνεις συνεχώς με έργα και με λόγια ότι τους αγαπάς και τους υπολογίζεις πάνω από οτιδήποτε άλλο.
• Όταν λένε σ’ αγαπώ εννοούν «Πρόσεχε διότι έχω επενδύσει πάνω σου και τώρα είσαι βαριά υποχρεωμένος να με φροντίζεις και να με ευχαριστείς».
• Κάνουν σεξ μόνο αν το θελήσουν και με τον τρόπο που θα το θελήσουν. Δεν μπορούν να διαισθανθούν τι είναι αυτό που εσύ θα ήθελες. Εστιάζουν στην ικανοποίηση μόνο του εαυτού τους. Αν προσπαθήσουν να σε ικανοποιήσουν το κάνουν για να σε υποχρεώσουν και να σε δεσμεύσουν.
• Σε προσκαλούν συχνά για να τους βοηθήσεις να κάνουν αυτονόητα και πανεύκολα πράγματα όπως: να τους φτιάξεις καφέ, να τους φέρεις νερό, να σηκώσεις ένα τσουκάλι ή να τους βρεις το τηλεκοντρόλ της τηλεόρασης.
• Είναι βέβαιοι εσύ είσαι ο θύτης και αυτοί τα θύματα. Αλίμονο σου αν προσπαθήσεις να εκφράσεις διαφορετική άποψη.
• Δεν τακτοποιούν το σπίτι όταν χρειάζεται ή σύμφωνα με κάποιο πρόγραμμα αλλά μόνο όταν τους έλθει η διάθεση ή νιώσουν την ανάγκη. Μετά την καθαριότητα απαιτούν όλοι στο σπίτι να είναι απόλυτα προσεκτικοί. Διαμαρτύρονται συνεχώς για την ακαταστασία των άλλων. Οι ίδιοι όμως όταν είναι “πεσμένοι” είναι δυνατόν είναι να αφήσουν τα πιάτα άπλυτα και τα ρούχα τους πεταμένα δεξιά και αριστερά για μέρες.
• Στην επικοινωνία δεν τους ενδιαφέρει αυτό που συζητείται αλλά η υπεράσπιση του εαυτού τους και η θετική επιβεβαίωση σε ερωτηματικά όπως: αξίζω; έχω δίκιο; τα λέω καλά; με σέβεται; με εκτιμά; αρέσω; είμαι σημαντικός γι αυτόν -ην; με αγαπά;
• Αν προσπαθήσεις να κάνεις όλα όσα σου ζητούν, αν ξεχάσεις όλες τις δικές σου ανάγκες, αν αποδεχτείς να αγιάσεις μέσα από τη θυσία, τη συντριβή και την υπακοή τότε και πάλι θα σε βλέπουν εχθρικά και θα πιστεύουν ότι καθόλου δεν τους νοιάζεσαι.
• Όταν σε ρωτάνε αν τους αγαπάς εννοούν: Με δέχεσαι και με στηρίζεις άνεϋ όρων; Δέχεσαι όλες τις αδυναμίες μου; Θα είσαι πάντα κοντά μου; Θα με βοηθάς σε όλα; Μπορώ να νοιώθω ασφάλεια δίπλα σου;
• Όταν επικοινωνείς μαζί τους είναι σαν να χορεύεις σε ναρκοπέδιο. Με οποιαδήποτε κίνησή σου είναι πολύ πιθανόν να πυροδοτήσεις τους εκρηκτικούς μηχανισμούς που κρύβονται μέσα τους και να προκαλέσεις έκρηξη.
• Σε κάθε ευκαιρία μειώνουν με προσβλητικά και υβριστικά λόγια εσένα και τα πρόσωπα που εκτιμάς και σέβεσαι.
• Είναι πάντα κουρασμένοι, πεσμένοι και εκνευρισμένοι. Αν κάποτε συμβεί να είναι ευδιάθετοι … μη χαίρεσαι! Πολύ σύντομα η κακή τους διάθεση θα επανέλθει δριμύτερη.
• Αν τους προτείνεις να επισκεφθούν κάποιον ειδικό θα το αρνηθούν διότι πιστεύουν πως δεν τους χρειάζεται βοήθεια. Αν τελικά επισκεφτούν τον ειδικό θα ευχαριστηθούν με την συνεργασία μόνο στο βαθμό που ο ειδικός υποστηρίζει, ενισχύει και δικαιώνει τον τραυματισμένο τους εγωισμό. Αν υποψιαστούν ότι ο ειδικός τους προτρέπει να αναλάβουν την ευθύνη για να αλλάξουν τη συμπεριφορά τους θα διακόψουν τη συνεργασία.
• Σε ξυπνούν το πρωί με φωνές διότι θυμήθηκαν κάτι που έκανες πέρυσι.
• Κάνουν τα πάντα για να έχουν αυτοκόλλητη σχέση με τα παιδιά τους και μετά διαμαρτύρονται και τα μαλώνουν αν είναι εξαρτημένα.
• Παρερμηνεύουν και παρεξηγούν πάντοτε τις προθέσεις, τα λόγια και τη συμπεριφορά σου.
• Αν σε έχουν κάνει κόσκινο και αισθάνεσαι ότι δεν αντέχεις άλλο θα πρέπει να συνεχίσεις να τους στηρίζεις χωρίς να δείχνεις ότι βασανίζεσαι. Μην ξεχνάς ότι δεν σου επιτρέπεται να εκφράζεις αρνητικά συναισθήματα.
• Είσαι γι’ αυτούς η εξιδανικευμένη μορφή του πατέρα, της μητέρας, του φίλου, του υπηρέτη και του θεραπευτή και είσαι υποχρεωμένος να τους προσφέρεις όσα στερήθηκαν από αυτούς.
• Δεν συγχωρούν σφάλματα. Πληγώνονται αν πεις ή κάνεις κάτι που δεν τους αρέσει και δεν το ξεχνούν ποτέ. Αν οι ίδιοι κάνουν κάποιο λάθος προσπαθούν με κάθε τρόπο να ρίξουν το φταίξιμο σε εσένα.
• Διαμαρτύρονται συνεχώς ότι δεν τους αγαπάς, ότι δεν τους σέβεσαι και δεν τους καταλαβαίνεις.
• Δεν αντέχουν τους συγγενείς και τους φίλους σου. Σε αναγκάζουν να διακόψεις τις σχέσεις μαζί τους και να σχετίζεσαι με όσους εκείνοι θέλουν, όταν το θέλουν και με τον τρόπο που θέλουν.
• Αν συμβεί κάτι πραγματικά δύσκολο αναστατώνονται και χάνουν την ισορροπία τους. Αν αναστατωθείς και εσύ, θα τρομάξουν ακόμη πιο πολύ και θα σε κατηγορήσουν. Αν κρατήσεις την ψυχραιμία σου θα σε θεωρήσουν αναίσθητο και αδιάφορο.
• Τα αρνητικά αισθήματα της δυσφορίας, του άγχους ή του φόβου προσδιορίζουν με υποσυνείδητο τρόπο την αντίληψη και τη συμπεριφορά τους. Δεν σταθμίζουν με ακρίβεια τη σοβαρότητα των περιστάσεων και η ένταση των αντιδράσεών τους είναι δυσανάλογη σε σχέση με τα ερεθίσματα που τις προκάλεσαν. Δεν αξιολογούν τη σοβαρότητα των γεγονότων με βάση τη λογική αλλά με βάση τα συναισθήματά που αναδύονται μέσα τους. Αν αισθάνονται καλά (πράγμα σπάνιο) ίσως αντιδράσουν με καλό τρόπο ακόμη και στις προκλήσεις των άλλων. Αν αισθάνονται άσχημα θα αντιδράσουν άσχημα ακόμη και στις θετικές συμπεριφορές των άλλων.
• Αγοράζουν πράγματα (shopping therapy) όχι γιατί τα χρειάζονται αλλά για να παρηγορήσουν τον εαυτό τους. Απαιτούν να καλύπτουν άμεσα όλες τις καταναλωτικές τους επιθυμίες. Αν διαφωνήσεις θα σου επιτεθούν. Αν τους επιτρέπεις να καταναλώνουν και μετά προκύψει οικονομικό πρόβλημα θα σε θεωρήσουν υπεύθυνο. Αν παραδεχτούν ότι έκαναν περιττά έξοδα θα νιώσουν ανεξέλεγκτες ενοχές και θα μεταφέρουν το φταίξιμο πάνω σου.
• Ισχυρίζονται συχνά ότι θέλουν να χωρίσουν αλλά στην πραγματικότητα τους τρομοκρατεί η ιδέα του χωρισμού. Αν εσύ προσπαθήσεις να χωρίσεις θα σε εμποδίσουν με κάθε τρόπο. Αν μετά από αποτυχημένη απόπειρα χωρισμού, παραμείνεις μαζί τους δείχνοντας αγάπη, θα σε εκδικηθούν. Αν τελικά χωρίσεις θα συνεχίσουν να παρεμβαίνουν και να διαταράσσουν την προσωπική σου ζωή μέχρι να πεθάνεις.
• Κάποιες φορές θα σε βρίζουν με λόγια αισχρά που υπερβαίνουν τη φαντασία σου. Αν την ώρα που σε βρίζουν τολμήσεις να ανταποδώσεις τις ύβρεις ίσως σου επιτεθούν και σε χτυπήσουν. Αν δεν πεις τίποτε θα συνεχίσουν να σε βρίζουν μέχρι να εκτονωθούν και να ησυχάσουν. Μετά την εκτόνωση ίσως νιώσουν ενοχές και θελήσουν να σε αγκαλιάσουν ή ακόμη και να σου ζητήσουν συγνώμη. Αυτό δεν το κάνουν διότι στενοχωρούνται που σε πλήγωσαν αλλά διότι χρειάζονται να νιώσουν ότι η σχέση σας αποκαταστάθηκε για να μη νιώθουν μόνοι. Θέλουν να φαντασιώνουν ότι όλα είναι εντάξει για να μπορούν να διατηρούν την εσωτερική τους ισορροπία.
• Αν παρακολουθήσεις τις “παιδαγωγικές τακτικές” που εφαρμόζουν στα παιδιά θα πάρεις δωρεάν μαθήματα ψυχοπαθολογίαςΘα καταλάβεις, πώς φορτώνονται τα παιδιά με νεύρωση, στα πρώτα χρόνια της ζωής τουςΑν προσπαθήσεις να παρέμβεις για να προστατέψεις τα παιδιά θα προκληθεί σύγκρουση, γεγονός που και πάλι θα επηρεάσει αρνητικά τα παιδιά. Σιγά σιγά θα μάθεις να αποδέχεσαι το κακό για να αποφεύγεις το χειρότερο.
  

πηγή

Το κάπνισμα στην εγκυμοσύνη συνδέεται με παιδική χρήση ψυχοφαρμάκων

Παρότι δεν υπάρχουν ακόμα αποδείξεις, η στατιστική οδηγεί σε αυτό το συμπέρασμα

Σε χρήση αντικαταθλιπτικών από τα παιδιά, οδηγεί σύμφωνα με τη στατιστική το κάπνισμα κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης

ΕΛΣΙΝΚΙ

Παιδιά που η μητέρες τους κάπνιζαν συστηματικά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ενδεχομένως έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να κάνουν χρήση ψυχοφαρμάκων, όπως αντικαταθλιπτικά, διεγερτικά και απεξαρτησιογόνα, όπως καταδεικνύει νέα έρευνα που έγινε στη Φινλανδία.

Πρόκειται για επιπλέον ενδείξεις που μαρτυρούν την έκταση των κινδύνων που εγκυμονεί το κάπνισμα για την ανάπτυξη του εγκεφάλου των εμβρύων και έρχεται να ταρακουνήσει τις μέλλουσες μητέρες.

Δεν αποδείχτηκε κάποια διαφοροποίηση του εγκεφάλου των παιδιών ή της συμπεριφοράς τους, όμως τα στατιστικά κάνουν εμφανή τη σύνδεση ανάμεσα στο κάπνισμα της μητέρας και την ανάπτυξη ελαφριών ή σοβαρότερων ψυχικών νοσημάτων αργότερα από τα παιδιά.

Οι ειδικοί επεξεργάστηκαν τα δεδομένα για 175.000 παιδιά που γεννήθηκαν στη Φινλανδία από το 1987 ως το 1989, των οποίων οι μητέρες είχαν ερωτηθεί εάν κάπνιζαν κατά την εγκυμοσύνη. Ύστερα, αυτά συγκρίθηκαν με τα στοιχεία ιατρικής ασφάλισης, όπου καταγράφονταν πόσα παιδιά εξ αυτών μεγαλώνοντας (5-20 ετών) έλαβαν ψυχοφάρμακα.

Το 8% των παιδιών των οποίων οι μητέρες δεν κάπνιζαν κατά την εγκυμοσύνη πήραν μεγαλώνοντας τουλάχιστον ένα τέτοιο φάρμακο. Ομως το ποσοστό λήψης ψυχοφαρμάκων για τα παιδιά των οποίων οι μητέρες κάπνιζαν έως δέκα τσιγάρα τη μέρα όμως ανέρχεται στο 11%, ενώ για εκείνα που οι μαμάδες τους κάπνιζαν περισσότερα των δέκα, φθάνει το 14%. Τα συνηθέστερα φάρμακα που λαμβάνουν τα παιδιά αυτά είναι αγχολυτικά, αντιψυχωσικά, αντικαταθλιπτικά, διεγερτικά και απεξαρτησιογόνα. Πιο εκτεταμένης χρήσης ήταν τα διεγερτικά που χρησιμοποιούνται για προβλήματα συγκέντρωσης και υπερκινητικότητας, καθώς και τα απεξαρτησιογόνα.

Η νέα έρευνα συμπληρώνει μια πλειάδα μελετών γύρω από τις επιπτώσεις του παθητικού καπνίσματος των παιδιών κατά την εγκυμοσύνη και κατά τα χρόνια της ανάπτυξής τους στην ψυχική τους υγεία. Πιθανώς η νικοτίνη επηρεάζει την εγκεφαλική ανάπτυξη ή και η δέσμευση οξυγόνου από το έμβρυο ελαττώνεται εάν η μητέρα καπνίζει.

Εντούτοις, στην εν λόγω έρευνα δεν έχουν εξεταστεί όλοι οι παράγοντες (π।χ.: αν η κυοφορούσα μητέρα λάμβανε η ίδια ψυχοφάρμακα ή αλκοόλ ή απαγορευμένες ουσίες).

πηγή

Απροθυμία για δέσμευση (Η νέα μόδα…)

-Πόσο εύκολα οι νέοι του σήμερα, καταλήγουν στην συμβίωση και για ποιούς λόγους τα πράγματα τροχιοδρομούνται προς αυτή την κατεύθυνση;

-Η συμβίωση λαμβάνει ευρύτερες διαστάσεις στην εποχή μας για μία σειρά από λόγους. Κατ’ αρχήν, υφίσταται σε πολλούς μια δυσπιστία προς τον γάμο και μια ανασφάλεια ως προς το να τον αποφασίσουν. Κακές εμπειρίες από τον γάμο των γονέων τους λειτουργούν ως αρνητικά πρότυπα για τους νέους, οι οποίοι φοβούνται ότι με τον γάμο θα ατονήσει ο έρωτας και τελικά θα πληγωθούν και αυτοί και τα παιδιά. Δεν θα είναι υπερβολή να ισχυρισθούμε ότι για αρκετούς νέους έρωτας και γάμος αποτελούν εχθρούς που δεν μπορούν να συνυπάρξουν.

Εξάλλου σε αρκετούς από την νέα γενιά παρατηρεί κανείς και μια απροθυμία να δεσμευθούν μέσα από τον θεσμό του γάμου. Νομίζω ότι αυτό αποτελεί γέννημα μιας εγωκεντρικής κουλτούρας η οποία αποθαρρύνει την δέσμευση (commitment) και απολαμβάνει επιλεκτικά μόνο τα θεωρούμενα ως καλά της συμβίωσης. Όταν κάποιος μεγαλώνει μέσα σε ένα πολιτισμικό κλίμα που σπεύδει να ικανοποιήσει κάθε επιθυμία του και προσπαθεί με την διαφήμιση να τον πείσει ότι δικαιούται ό,τι θέλει, τότε η δέσμευση είναι πιθανό να βιώνεται ως ασφυκτική.

Σε αυτά τα αιτία χρειάζεται να προσθέσουμε και την οικονομική ανασφάλεια η οποία οδηγεί σε καθυστέρηση του γάμου. Αυτά όλα συντελούν και σε άλλα κοινωνικά δεινά, όπως την αύξηση των εκτρώσεων (αφού μειώνονται οι πιθανότητες να κρατηθεί το παιδί στην συμβίωση) και την επιδείνωση του δημογραφικού προβλήματος (αφού καθυστέρηση του γάμου τελικά αποφέρει λιγότερα παιδιά).

-Πώς μπορεί να επηρεάσει τον ψυχικό κόσμο ενός νέου μια «ανεπιτυχής» συμβίωση;

-Μια ανεπιτυχής συμβίωση (δηλαδή μια συμβίωση που τελικά διαλύεται και δεν οδηγεί σε γάμο) ενδέχεται να αποθαρρύνει ακόμη περισσότερο τον γάμο. Επίσης παρατηρούμε περισσότερες ψυχολογικές επιπτώσεις και απογοητεύσεις σε σύγκριση με την αποτυχία εντός γάμου. Ο νέος έτσι παραπαίει ανάμεσα στην εκδοχή των μεγαλυτέρων, που τον πνίγει, και στην δική του λύση που τον αφήνει ακάλυπτο. Τελικά καταλήγει η παραμονή στην συμβίωση να αποτελεί βόλεμα ίσης βαρύτητας με εκείνο που ο νέος θέλησε να αποφύγει στο γάμο.

Δεν είναι ασήμαντη λεπτομέρεια η κοινή δημόσια δέσμευση του ζευγαριού, όπως εκφράζεται με τον γάμο. Δεν αποτελεί απλό τύπο. Βοήθα τους νέους να αντιληφθούν την σημασία της αποφάσεώς τους, ώστε να μην παίζουν με τα πολύτιμα της ζωής. Η συμβίωση μαρτυρεί μια αμφίθυμη έως παιγνιώδη διάθεση και έτσι ενδέχεται να καθυστερήσει την ωρίμανση του νέου.

Ψυχολογικά μπορώ να καταλάβω γιατί κάποιοι νέοι προτιμούν να παραμείνουν στην παιγνιώδη διάσταση και όχι στην σοβαρή πλευρά της σχέσης. Ο τρόπος με τον οποίο οι προηγούμενες γενιές βιώσαμε τον γάμο δεν αποτελεί διαφήμισή του! Ενδεχομένως να υπερτονίσαμε τις υποχρεώσεις και τα καθήκοντα αφαιρώντας την χαρά. Πρέπει, νομίζω, να αποτελέσει αντικείμενο βαθειάς αυτοκριτικής της γενιάς μας το γεγονός ότι έχουμε γάμους σταθερούς μεν, αλλά χωρίς χαρά. Θεωρήσαμε ότι αρκεί η σταθερότητα (το να μη χωρίσουμε) για να είναι ένας γάμος επιτυχημένος. Και οι νέοι μας το διαψεύδουν αυτό και επισημαίνουν το λάθος μας εφευρίσκοντας την συμβίωση. Κάθε κοινωνικό πρόβλημα αποτελεί σύμπτωμα που μας υποδεικνύει την ανάγκη να κάνουμε διάγνωση της αρρώστιας. Και εδώ νομίζω πως η αρρώστια έγκειται στον γάμο όπως λειτουργεί σήμερα ακόμη και μεταξύ πολλών πιστών. Δεν έχει πνοή και ομορφιά. Οι νέοι διαμαρτύρονται και αντιστέκονται σε αυτό με την συμβίωση, ελπίζοντας να διασώσουν τον έρωτα, αλλά μπλέκουν χειρότερα.

-Η συμβίωση αποτελεί εχέγγυο για ένα πετυχημένο γάμο;

-Αν συνέβαινε αυτό, θα έπρεπε να είχαμε λιγότερα διαζύγια στις περιπτώσεις που προηγήθηκε συμβίωση, θα άξιζε να γίνει έρευνα επ’ αυτού, αλλά νομίζω πως η κοινή εντύπωση όλων μας είναι ότι αυτό δεν αληθεύει.

Εχέγγυο για πετυχημένο γάμο αποτελούν: α) η ωριμότητα των δύο προσωπικοτήτων, β) η διάθεση να αγωνισθούν για υπερνίκηση των δυσκολιών, γ) η προσευχή και η μυστηριακή ζωή, τα οποία παρέχουν την δύναμη εκείνη που κατορθώνει όσα φαίνονται δύσκολα. Το ζευγάρι χρειάζεται να βρίσκει κατά διαστήματα καινούργιους λόγους για τους οποίους θέλει να είναι μαζί, διότι μετά παρέλευση κάποιου χρόνου οι παλιοί λόγοι δεν ισχύουν. Αυτή η ανανέωση της σχέσης απαιτεί νεανικό φρόνημα, όχι επανάπαυση, ζεστασιά και γλυκύτητα, εφευρετικότητα, ειλικρινή και ταπεινό διάλογο.

Θα μπορούσα εδώ να χρησιμοποιήσω ένα παράδειγμα: αυτό που μας τρέφει σε ένα γάμο είναι το περιεχόμενο του αυγού, ενώ ο τύπος (η πράξη) του γάμου είναι το κέλυφος (το τσόφλι). Δεν το τρώμε, αλλά προστατεύει το περιεχόμενο. Ή, με άλλο παράδειγμα: ο έρωτας αποτελεί το προσάναμμα και την φωτιά στο τζάκι, η συγκατοίκηση λειτουργεί σαν τα χοντρά ξύλα που παρέχουν στη ζέστη διάρκεια, και ο γάμος είναι η εστία μέσα στην οποία αυτά συμβαίνουν, ώστε να προστατεύεται η φωτιά και να απομακρύνεται ο καπνός. Όπως δεν μπορεί να λειτουργήσει τζάκι χωρίς και τα τρία αυτά στοιχεία, έτσι χρειαζόμαστε και τα τρία για επιτυχημένο γάμο.

-Ώς πνευματικός πατέρας και ψυχίατρος τί θα συμβουλεύατε ένα νέο που σκέφτεται την συμβίωση;

-Θα του έλεγα ότι πράττει το λάθος πράγμα για τους σωστούς λόγους. Και θα του ζητούσα συγγνώμη εκ μέρους της γενιάς μου που καταντήσαμε τον γάμο αναξιόπιστο. Δηλαδή θα τον διαβεβαίωνα ότι εκτιμώ το κίνητρό του να διασώσει την ζωντάνια στο γάμο, αλλά θα του υποδείκνυα ότι αυτό είναι εφικτό μόνο αν βιώσει τον πραγματικό γάμο όπως τον αντιλαμβάνεται η Εκκλησία. Μια Εκκλησία που τονίζει την δυνατότητα και την ανάγκη να παραμείνει το καλό κρασί ως το τέλος, όπως αναφέρει και το ευαγγέλιο του μυστηρίου σχετικά με το θαύμα της Κα να.

Επίσης θα προσπαθούσα να τον βοηθήσω να αντιληφθεί τι σημαίνει «αγωνίζομαι για την σχέση» μέσα στον γάμο, τι σημαίνει «γίνομαι υπεύθυνος», και πως η υπευθυνότητα δεν είναι ασύμβατη με την χαρά. Και ακόμη, θα προσπαθούσα να τον μυήσω στην έννοια του ηρωικού φρονήματος, της τόλμης, της εμπιστοσύνης στον Θεό, της προσωπικής σχέσης μαζί Του, σε όλα εκείνα που μας επιτρέπουν να ξανοιχτούμε στο ταξίδι της ζωής χωρίς επιπολαιότητα και παρορμητικότητα, αλλά και χωρίς ανασφάλεια.

Πρωτ. Βασίλειος Θερμός, «Χρειαζόμαστε την οικογένεια;», εκδ. Αρμός,

πηγή

Πρόσωπο και οικογένεια

Η οικογένεια είναι ένας πανάρχαιος βιο-κοινωνικός θεσμός συνομήλικος της ανθρώπινης ιστορίας. Εμφανίστηκε αμέσως μετά τη δημιουργία του πρώτου ανθρώπου, κι από τότε μας ακολουθεί χωρίς ουσιώδεις μεταβολές σ’ όλα τα στάδια των πολιτιστικών μας εξελίξεων.

Μπορούμε να χαρακτηρίσουμε την οικογένεια ως τη βασικότερη και αρχαιότερη κοινωνική ομάδα, γιατί απ’ αυτήν ξεκίνησαν και κατά τον τύπο της δομής της διαμορφώθηκαν όλες σχεδόν οι σύγχρονες διαρθρωμένες κοινωνικές συνδέσεις. Παρά τη φαινομενική της συλλογικότητα η οικογένεια δεν αποτελεί μια απρόσωπη ομάδα, αλλά κυρίως μια ετερόφυλη ενότητα προσώπων, που με την τεκνογονία προσδίδει στα μέλη της την ουσιαστική τους συγγένεια. Με άλλα λόγια οικογένεια δεν μπορεί να θεωρηθεί το ζεύγος χωρίς την ύπαρξη τουλάχιστον ενός παιδιού.

Το ζεύγος έχει δυνατότητα να εξελιχθεί σε αμοιβαία υπέρβαση της ατομικότητας και στην αμοιβαία εκδήλωση της αγάπης, που έχει ως καρπό της τη γέννηση του παιδιού. Γιατί μόνο το παιδί μπορεί να γίνει αδιαμφισβήτητος κρίκος ανάμεσα στους συζύγους, αφού συνδέσει τους μη συγγενείς κατά το αίμα στην ενότητα των γονέων. Πίσω δηλαδή από την οικογένεια πρέπει οπωσδήποτε να δούμε τη βίωση της πατρότητας και της μητρότητας, που έρχονται ως ανερμήνευτες ψυχοπνευματικές σχέσεις με το παιδί μετά από τη γέννηση του.

Με τις προϋποθέσεις αυτές η οικογένεια κατά βάθος είναι κάτι περισσότερο από κοινωνικό συμβόλαιο ή βιολογική συνέπεια. Είναι κάτι παραπάνω από θεσμός. Είναι κυρίως μια παράξενη συνάντηση ανθρώπων, που δημιουργούν κοινωνία αγάπης στην προσωπική κένωση. Είναι ουσιαστικά ένας χώρος επαναλαμβανόμενων θυσιών, που οικοδομούνται πάνω στην εκμηδένιση του ατομισμού και εκδηλώνονται ως μητρική στοργή, ως πατρικό ενδιαφέρον και ευθύνη, ως συζυγική αμοιβαιότητα, ως παιδική τρυφερότητα, εξάρτηση και λατρεία. Αυτός είναι κι ο λόγος που η οικογένεια από την αρχαιότητα έγινε αντικείμενο ενδιαφέροντος των θρησκειών.

Στο Χριστιανισμό ιδιαίτερα ο γάμος θεωρήθηκε από την αρχή μυστήριο. Μυστήριο πραγματικά μεγάλο, που αγιάζεται με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος γιατί κατά τον Απόστολο Παύλο επιτελείται στο όνομα του Χριστού και στη δόξα της Εκκλησίας. Η προβολή αυτή του γάμου μέσα στην εκκλησιολογική διάσταση αποκαλύπτει τη σημασία του ως θεμέλιο της χριστιανικής οικογένειας. Η οικογένεια έτσι γίνεται προαύλιο της Εκκλησίας γιατί είναι χώρος βίωσης της αγάπης, της ενότητας και της αμοιβαιότητας.

Ένας τέτοιος δυναμισμός, που έχει την ικανότητα να μεταμορφώνει τους ανθρώπους δεν ήταν δυνατό να μην εξαρθεί. Γι’ αυτό κι από τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες οι Πατέρες της Εκκλησίας μας τόνισαν με έμφαση τη σπουδαιότητα του οικογενειακού περιβάλλοντος και προέβαλαν τη σημασία του για τη διαμόρφωση ισχυρών προσωπικοτήτων.

Για ν’ αντιληφθούμε την παραπάνω αλήθεια πρέπει να δούμε την οικογένεια ως χώρο πνευματικής συνάντησης των συζύγων. Μόνο σε μια τέτοια διάσταση είναι δυνατή η ενότητα κι ο δημιουργικός διάλογος. Χωρίς ενότητα είναι αδύνατη η συμβίωση, και χωρίς δημιουργικό διάλογο αδιανόητη η συζυγία. Για να υπάρξουν και τα δυό χρειάζεται εγκαρδιότητα, απαιτείται κατανόηση, είναι απαραίτητη η αγάπη, είναι αναγκαία η υπομονή κι η υποχωρητικότητα. Όλα αυτά εκφράζουν πνευματικότητα.

Η πνευματικότητα λοιπόν είναι απαραίτητη για να προβληθούν τα στοιχεία αρετής των δύο ανόμοιων προσωπικοτήτων και να παραμεριστούν οι εγωισμοί, τα πείσματα, οι μικρότητες, τα συμφέροντα, οι ιδιοτέλειες, γενικά οι αδυναμίες. Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε πως οι σύζυγοι δεν είναι αδέλφια, είναι δυό ξένοι, δυό διαφορετικοί κόσμοι, δυό ιδιαίτερες προσωπικότητες, δυό άτροποι από ξεχωριστά περιβάλλονται, με διαφορετική αγωγή και ψυχοσύνθεση. Κι όμως οι δυό αυτές προσωπικότητες μέσα στα πλαίσια της συζυγίας συνδέονται σε μια εκπληκτική ψυχική ενότητα και προσφέρουν τον καλλίτερο εαυτό τους. Λυτό είναι το πρώτο θαύμα που συνδέεται με το μυστήριο του γάμου. Του γάμου που γίνεται χώρος ανάπτυξης κοινωνικών αρετών άγνωστων πριν από λίγο στα μεμονωμένα πρόσωπα. Κι όταν έλθει το γλυκό εκείνο αγγελούδι για να θρονιαστεί ανάμεσα στους δυό, τότε στα πρόσωπά τους γίνεται μια ακόμα βαθύτερη πνευματική αλλαγή. Τότε πραγματοποιείται το δεύτερο θαύμα που συνδέεται με την τεκνογονία, και αποτελεί απαρχή και αφετηρία της πραγματικής οικογένειας.

Η οικογένεια λοιπόν είναι ο πνευματικός χώρος, μέσα στον οποίο η χάρη του Θεού επιτελεί το θαύμα της ενότητας δυό ξένων πριν από λίγο ανθρώπων, και το θαύμα της δημιουργίας. Τα θαύματα αυτά όμως είναι ένα άνθος της θείας αγάπης, που για ν’ ανθίσει χρειάζεται κατάλληλο έδαφος, κατάλληλες συνθήκες και προϋποθέσεις, που μόνον η πνευματικότητα κι οι αρετές μπορούν να δημιουργήσουν. Για να γίνει λοιπόν ο γάμος μυστική κοινωνία κι η τεκνογονία αληθινή δημιουργία χρειάζεται τα μέλη της οικογένειας να καταθέσουν στην κοινή τράπεζα της ενότητας μόνον τις αρετές και τις πνευματικές αξίες και ποιότητές τους. Χωρίς αυτές ο γάμος γίνεται πάντοτε μαρτύριο κι η οικογένεια χώρος συγκρούσεων, εχθρότητας και μίσους.

Την τελευταία αυτή δραματική πραγματικότητα δεν μπορεί κανείς ν’ αμφισβητήσει ιδιαίτερα στην εποχή μας. Γιατί η σύγχρονη κρίση των αξιών και της ηθικής δεν ήταν δυνατό ν’ αφήσει ανεπηρέαστη την οικογένεια και τη συνοχή της. Πολλοί μάλιστα φθάνουν να ισχυριστούν ότι η γενικότερη κρίση προέρχεται κατά μεγάλο ποσοστό από τη διάλυση ή τη χαλαρότητα στη δομή της σύγχρονης οικογένειας.

Δεν είναι της στιγμής να αναλύσουμε την προέλευση της πνευματικής κρίσης στη σύγχρονη κοινωνία, αλλά δεν μπορούμε και ν’ αγνοήσουμε ή να παρασιωπήσουμε το γεγονός ότι τα παραπάνω φαινόμενα είναι αλληλένδετα μεταξύ τους. Γιατί κι αν ακόμα υπάρχουν ορισμένες εξαιρέσεις, τα γεγονότα δεν διαψεύδουν τον κανόνα. Και ο κανόνας αποδεικνύει καθημερινά με αψευδή στατιστικά στοιχεία, πως ζεύγη, που οικοδόμησαν την ευτυχία της οικογένειάς τους στον αισθησιασμό ή το συμφέρον, στον εγωισμό ή την αυταρχικότητα, στα πείσματα ή τις παράλογες απαιτήσεις, στις αντιλήψεις για δικαιώματα ή χειραφέτηση και ελευθερία οδηγήθηκαν με μαθηματική ακρίβεια στο διαζύγιο. Οι φράσεις «ασυμφωνία χαρακτήρων» ή «κοινή συναινέσει» ή κάτι αντίστοιχο είναι νομοθετικά μέτρα για την αναστολή της εξέλιξης οικογενειακών δραμάτων. Τί κρύβεται όμως σε λεπτομέρειες πίσω από τις φράσεις αυτές λίγοι μπορούν να γνωρίζουν. Συνήθως μετά την απόφαση του δικαστηρίου πέφτει η αυλαία για να δώσει βέβαια τέλος στην οικογενειακή τραγωδία, πολλές φορές όμως και για να σημάνει την αρχή νέων δραμάτων, που θύματα απ’ εδώ και μπρος θα είναι οι βλαστοί του διαζευγμένου ζεύγους, τα παιδιά των άμυαλων γονέων.

Αθώα πλασματάκια, που με τη διάλυση της οικογένειας χάνουν την ψυχική τους ισορροπία. Αληθινά αγγελούδια, που όσο κι αν δεν το δείχνουν ζουν με τον τρόπο τους έναν αβάσταχτο πόνο, ένα βουβό μαρτύριο. Ανεύθυνα θύματα, που σφραγίζονται από την κούνια τους με τη σφραγίδα της εγκατάλειψης, της μοναξιάς και της οδύνης. Κι οι γονείς, οι πρώην σύζυγοι; Ε, αυτοί ελεύθερα πουλιά. Βιάζονται πολύ μάλιστα ο καθένας τους να βρει το καινούργιο του ταίρι για να φτιάξει τη ζωή του. Κι όταν όλα πάνε καλά, —άντε να το πούμε και στο παιδί για ν’ αρχίσει να συνηθίζει.

-Ξέρεις, απ’ εδώ και μπρος ο κύριος Α΄ θα είναι ο καινούργιος σου μπαμπάς ή αντίστοιχα ή κυρία Β΄ θα είναι η καινούργια σου μαμά. Ωραίο το κόλπο, πολύ πολιτισμένο, η συνέχεια μάλιστα είναι και δελεαστική, γιατί αρχίζουν τα δώρα, οι κούκλες, τα τραινάκια, οι εκδρομές, τα γλυκά. Παιδί είναι, σου λένε, και θα συνηθίσει.

Πόση αφέλεια πραγματικά, αλλά και πόση άγνοια να πιστεύουν ότι η στέρηση του πατέρα ή της μάνας σ’ ένα παιδί μπορεί ν’ αναπληρωθεί με πράγματα, ή με προσποιητή αγάπη ενός ξένου, λες κι η πατρότητα ή η μητρότητα είναι ικανότητες ηθοποιίας. Βέβαια υπάρχουν συγκινητικές περιπτώσεις, που οι καινούργιοι γονείς έδειξαν απέραντη αγάπη και στοργή στα ξένα παιδιά, και στάθηκαν δίπλα τους καλύτερα από τους πραγματικούς. Η αναπλήρωση όμως αυτή δεν μπορεί ποτέ να μειώσει την ευθύνη των πραγματικών, που έφτασαν ν’ ανατινάξουν την οικογένεια τους για μια τρέλλα, ένα πείσμα, έναν εγωισμό, ένα πάθος, μια περιπέτεια.

Πολλές φορές οι σύζυγοι δε φτάνουν στη διάσταση. Παραμένουν κάτω από την ίδια στέγη, ζουν τυπικά ως ζεύγος, αλλ’ η μεταξύ τους κοινωνία έχει από καιρό μεταβληθεί σε μια διαρκή αντίθεση. Ξεχνούν τη σημασία της αγάπης, της υπομονής, της ανοχής, της συγχωρητικότητας, της συμπαράστασης, της ευθύνης για τα παιδιά τους και στην παραμικρή αφορμή το σπίτι μεταβάλλεται σε χώρο συγκρούσεων και σε θέατρο βιαιοτήτων. Μπορεί να φταίει ο ένας, μπορεί να φταίνε κι οι δυό, και στις δυό όμως περιπτώσεις έχουμε το ίδιο αποτέλεσμα· διασάλευση της ενότητας, εξαφάνιση της ηρεμίας, κατάλυση της πραγματικής αποστολής της οικογένειας. Στοιχεία επικίνδυνα για την αγωγή του παιδιού, που κι όταν ακόμα δε μιλά και δε διαμαρτύρεται δεν παύει να δέχεται την καταλυτική τους επίδραση πάνω στην ψυχή και το χαρακτήρα του.

Άλλοτε πάλι ένα επικίνδυνο πάθος ή μια επιπόλαια συνήθεια απομακρύνουν τους γονείς από τα καθήκοντα και τις ευθύνες για την οικογένεια και σύντομα οι συνέπειες έρχονται να κλονίσουν τα θεμέλια της, αλλά και να επηρεάσουν βαθύτατα τα υπόλοιπα μέλη της. Το μεθύσι, η χαρτοπαιξία, η τεμπελιά, ο τυχοδιωκτισμός, η επιδειξιομανία, η επιπόλαια χειραφέτηση, η αλόγιστη προσαρμογή στην εκκοσμίκευση δεν έχουν μόνο προσωπικές συνέπειες, αλλ’ απειλούν και φθείρουν ολόκληρη την οικογένεια. Έτσι η οικογένεια μεταβάλλεται σιγά-σιγά σε μια εστία οδύνης, σ’ ένα ετοιμόρροπο ερείπιο. Πόση προχειρότητα, πόση ανευθυνότητα, πόση ανωριμότητα, πόση άγνοια για το μεγαλύτερο μυστήριο της ζωής. Φτηνές σκέψεις, φτηνότερα ελατήρια ακόμη φτηνότερο περιεχόμενο, και περιμένουμε ν’ αλλάξει ο κόσμος, να γίνει η οικογένεια κοινωνία αγάπης, ενότητα προσώπων, παράδεισος επιγείων αγγέλων, εργαστήριο χαρακτήρων, αυλή της Εκκλησίας, θυσιαστήριο και ναός του Θεού. Οικτρή πλάνη, απλησίαστη ουτοπία.

Η οικογένεια για τον άνθρωπο είναι σαν το πολύτιμο διαμάντι, που η απόκτηση κι η διαφύλαξή του απαιτούν θυσίες κι ικανότητες, υπομονή κι επιμονή. Δεν είναι εύκολη δουλειά να βρεις ένα διαμάντι, γιατί τότε όλοι θα εύρισκαν κι εκείνο θα είχε χάσει την αξία του. Ανυπολόγιστα ίσως δυσκολότερο είναι να δημιουργήσεις μια ευλογημένη οικογένεια, κι άλλο τόσο να τη διατηρήσεις, γιατί γι’ αυτό δε φτάνουν μόνον ικανότητες, αλλά κυρίως αρετές και πρώτα-πρώτα η αγάπη. Αγάπη όμως που να συγχωρεί, ν’ ανέχεται, να υπομένει, να θυσιάζεται, αλλά και να συγκρατεί, να κυβερνά, να διευθύνει, να νουθετεί και να καλλιεργεί σ’ όλα τα μέλη την προσθετική τους ευθύνη.

Μέσα σε μια τέτοια ατμόσφαιρα οι αμοιβαίες σχέσεις των μελών εντάσσονται σε μια ιεραρχική αρμονία, όπου προνόμια και υποχρεώσεις, δικαιώματα και καθήκοντα ευθυγραμμίζονται και εξαρτώνται από το γενικό καλό. Η αγάπη μεταστοιχειώνει την υπακοή και την κάνει όχι δουλική συμμόρφωση στην αυταρχικότητα, αλλ’ ευγενή ένταξη στη διαπροσωπική ενότητα, που είναι απαραίτητη σε κάθε ευλογημένη οικογένεια.

Από τα παραπάνω στοιχεία είδαμε πως ο γάμος και η οικογένεια δεν είναι μια απλή απόφαση ή ένα επιπόλαιο εγχείρημα. Είναι κυρίως το μυστήριο και η δημιουργία. Το μυστήριο που εξαγιάζει την αγάπη των προσώπων και η δημιουργία που αντιγράφει το Θεό και μετασχηματίζει την αγάπη αυτή σε ανθρώπινες υπάρξεις. Για να εκδηλωθεί ένα τέτοιο μεγαλειώδες θαύμα, για να ελκύσει το ζεύγος τη χάρη του Θεού και να οικοδομήσει την αληθινή οικογένεια, χρειάζονται ποιότητα πνευματική και σύζυγοι που να είναι πρόσωπα. Να είναι καρδιές μ’ αγάπη και ταπείνωση, με αίσθημα ευθύνης και αυτοθυσίας. Να είναι ψυχές με πίστη στο Θεό.

Βασίλειος Τ. Γιούλτσης, «Πνευματικότητα και κοινωνική ζωή», εκδ. Π. Πουρναρά –Θεσ/νἰκη, σ. 96-104

πηγή

Για την συμβίωση των νέων ζευγαριών

-Πόσο εύκολα οι νέοι του σήμερα, καταλήγουν στην συμβίωση και για ποιούς λόγους τα πράγματα τροχιοδρομούνται προς αυτή την κατεύθυνση;

-Η συμβίωση λαμβάνει ευρύτερες διαστάσεις στην εποχή μας για μία σειρά από λόγους. Κατ’ αρχήν, υφίσταται σε πολλούς μια δυσπιστία προς τον γάμο και μια ανασφάλεια ως προς το να τον αποφασίσουν. Κακές εμπειρίες από τον γάμο των γονέων τους λειτουργούν ως αρνητικά πρότυπα για τους νέους, οι οποίοι φοβούνται ότι με τον γάμο θα ατονήσει ο έρωτας και τελικά θα πληγωθούν και αυτοί και τα παιδιά. Δεν θα είναι υπερβολή να ισχυρισθούμε ότι για αρκετούς νέους έρωτας και γάμος αποτελούν εχθρούς που δεν μπορούν να συνυπάρξουν.

Εξάλλου σε αρκετούς από την νέα γενιά παρατηρεί κανείς και μια απροθυμία να δεσμευθούν μέσα από τον θεσμό του γάμου. Νομίζω ότι αυτό αποτελεί γέννημα μιας εγωκεντρικής κουλτούρας η οποία αποθαρρύνει την δέσμευση (commitment) και απολαμβάνει επιλεκτικά μόνο τα θεωρούμενα ως καλά της συμβίωσης. Όταν κάποιος μεγαλώνει μέσα σε ένα πολιτισμικό κλίμα που σπεύδει να ικανοποιήσει κάθε επιθυμία του και προσπαθεί με την διαφήμιση να τον πείσει ότι δικαιούται ό,τι θέλει, τότε η δέσμευση είναι πιθανό να βιώνεται ως ασφυκτική.

Σε αυτά τα αιτία χρειάζεται να προσθέσουμε και την οικονομική ανασφάλεια η οποία οδηγεί σε καθυστέρηση του γάμου. Αυτά όλα συντελούν και σε άλλα κοινωνικά δεινά, όπως την αύξηση των εκτρώσεων (αφού μειώνονται οι πιθανότητες να κρατηθεί το παιδί στην συμβίωση) και την επιδείνωση του δημογραφικού προβλήματος (αφού καθυστέρηση του γάμου τελικά αποφέρει λιγότερα παιδιά).

-Πώς μπορεί να επηρεάσει τον ψυχικό κόσμο ενός νέου μια «ανεπιτυχής» συμβίωση;

-Μια ανεπιτυχής συμβίωση (δηλαδή μια συμβίωση που τελικά διαλύεται και δεν οδηγεί σε γάμο) ενδέχεται να αποθαρρύνει ακόμη περισσότερο τον γάμο. Επίσης παρατηρούμε περισσότερες ψυχολογικές επιπτώσεις και απογοητεύσεις σε σύγκριση με την αποτυχία εντός γάμου. Ο νέος έτσι παραπαίει ανάμεσα στην εκδοχή των μεγαλυτέρων, που τον πνίγει, και στην δική του λύση που τον αφήνει ακάλυπτο. Τελικά καταλήγει η παραμονή στην συμβίωση να αποτελεί βόλεμα ίσης βαρύτητας με εκείνο που ο νέος θέλησε να αποφύγει στο γάμο.

Δεν είναι ασήμαντη λεπτομέρεια η κοινή δημόσια δέσμευση του ζευγαριού, όπως εκφράζεται με τον γάμο. Δεν αποτελεί απλό τύπο. Βοήθα τους νέους να αντιληφθούν την σημασία της αποφάσεώς τους, ώστε να μην παίζουν με τα πολύτιμα της ζωής. Η συμβίωση μαρτυρεί μια αμφίθυμη έως παιγνιώδη διάθεση και έτσι ενδέχεται να καθυστερήσει την ωρίμανση του νέου.

Ψυχολογικά μπορώ να καταλάβω γιατί κάποιοι νέοι προτιμούν να παραμείνουν στην παιγνιώδη διάσταση και όχι στην σοβαρή πλευρά της σχέσης. Ο τρόπος με τον οποίο οι προηγούμενες γενιές βιώσαμε τον γάμο δεν αποτελεί διαφήμισή του! Ενδεχομένως να υπερτονίσαμε τις υποχρεώσεις και τα καθήκοντα αφαιρώντας την χαρά. Πρέπει, νομίζω, να αποτελέσει αντικείμενο βαθειάς αυτοκριτικής της γενιάς μας το γεγονός ότι έχουμε γάμους σταθερούς μεν, αλλά χωρίς χαρά. Θεωρήσαμε ότι αρκεί η σταθερότητα (το να μη χωρίσουμε) για να είναι ένας γάμος επιτυχημένος. Και οι νέοι μας το διαψεύδουν αυτό και επισημαίνουν το λάθος μας εφευρίσκοντας την συμβίωση. Κάθε κοινωνικό πρόβλημα αποτελεί σύμπτωμα που μας υποδεικνύει την ανάγκη να κάνουμε διάγνωση της αρρώστιας. Και εδώ νομίζω πως η αρρώστια έγκειται στον γάμο όπως λειτουργεί σήμερα ακόμη και μεταξύ πολλών πιστών. Δεν έχει πνοή και ομορφιά. Οι νέοι διαμαρτύρονται και αντιστέκονται σε αυτό με την συμβίωση, ελπίζοντας να διασώσουν τον έρωτα, αλλά μπλέκουν χειρότερα.

-Η συμβίωση αποτελεί εχέγγυο για ένα πετυχημένο γάμο;

-Αν συνέβαινε αυτό, θα έπρεπε να είχαμε λιγότερα διαζύγια στις περιπτώσεις που προηγήθηκε συμβίωση, θα άξιζε να γίνει έρευνα επ’ αυτού, αλλά νομίζω πως η κοινή εντύπωση όλων μας είναι ότι αυτό δεν αληθεύει.

Εχέγγυο για πετυχημένο γάμο αποτελούν: α) η ωριμότητα των δύο προσωπικοτήτων, β) η διάθεση να αγωνισθούν για υπερνίκηση των δυσκολιών, γ) η προσευχή και η μυστηριακή ζωή, τα οποία παρέχουν την δύναμη εκείνη που κατορθώνει όσα φαίνονται δύσκολα. Το ζευγάρι χρειάζεται να βρίσκει κατά διαστήματα καινούργιους λόγους για τους οποίους θέλει να είναι μαζί, διότι μετά παρέλευση κάποιου χρόνου οι παλιοί λόγοι δεν ισχύουν. Αυτή η ανανέωση της σχέσης απαιτεί νεανικό φρόνημα, όχι επανάπαυση, ζεστασιά και γλυκύτητα, εφευρετικότητα, ειλικρινή και ταπεινό διάλογο.

Θα μπορούσα εδώ να χρησιμοποιήσω ένα παράδειγμα: αυτό που μας τρέφει σε ένα γάμο είναι το περιεχόμενο του αυγού, ενώ ο τύπος (η πράξη) του γάμου είναι το κέλυφος (το τσόφλι). Δεν το τρώμε, αλλά προστατεύει το περιεχόμενο. Ή, με άλλο παράδειγμα: ο έρωτας αποτελεί το προσάναμμα και την φωτιά στο τζάκι, η συγκατοίκηση λειτουργεί σαν τα χοντρά ξύλα που παρέχουν στη ζέστη διάρκεια, και ο γάμος είναι η εστία μέσα στην οποία αυτά συμβαίνουν, ώστε να προστατεύεται η φωτιά και να απομακρύνεται ο καπνός. Όπως δεν μπορεί να λειτουργήσει τζάκι χωρίς και τα τρία αυτά στοιχεία, έτσι χρειαζόμαστε και τα τρία για επιτυχημένο γάμο.

-Ώς πνευματικός πατέρας και ψυχίατρος τί θα συμβουλεύατε ένα νέο που σκέφτεται την συμβίωση;

-Θα του έλεγα ότι πράττει το λάθος πράγμα για τους σωστούς λόγους. Και θα του ζητούσα συγγνώμη εκ μέρους της γενιάς μου που καταντήσαμε τον γάμο αναξιόπιστο. Δηλαδή θα τον διαβεβαίωνα ότι εκτιμώ το κίνητρό του να διασώσει την ζωντάνια στο γάμο, αλλά θα του υποδείκνυα ότι αυτό είναι εφικτό μόνο αν βιώσει τον πραγματικό γάμο όπως τον αντιλαμβάνεται η Εκκλησία. Μια Εκκλησία που τονίζει την δυνατότητα και την ανάγκη να παραμείνει το καλό κρασί ως το τέλος, όπως αναφέρει και το ευαγγέλιο του μυστηρίου σχετικά με το θαύμα της Κα να.

Επίσης θα προσπαθούσα να τον βοηθήσω να αντιληφθεί τι σημαίνει «αγωνίζομαι για την σχέση» μέσα στον γάμο, τι σημαίνει «γίνομαι υπεύθυνος», και πως η υπευθυνότητα δεν είναι ασύμβατη με την χαρά. Και ακόμη, θα προσπαθούσα να τον μυήσω στην έννοια του ηρωικού φρονήματος, της τόλμης, της εμπιστοσύνης στον Θεό, της προσωπικής σχέσης μαζί Του, σε όλα εκείνα που μας επιτρέπουν να ξανοιχτούμε στο ταξίδι της ζωής χωρίς επιπολαιότητα και παρορμητικότητα, αλλά και χωρίς ανασφάλεια.

πηγή: Πρωτ. Βασίλειος Θερμός, «Χρειαζόμαστε την οικογένεια;», εκδ. Αρμός, σ. 101-106

Το διαζύγιο κάνει τους ανθρώπους πιο ευτυχισμένους ή πιο δυστυχισμένους; Τα ευρήματα μιας έρευνας για τους προβληματικούς γάμους

‘Υπόθεση διαζύγιο’. Οι περισσότεροι άνθρωποι υποθέτουν ότι ένα πρόσωπο που έχει κολλήσει σε έναν κακό γάμο έχει δύο επιλογές: ή να μείνει παντρεμένο και μίζερο ή να πάρει ένα διαζύγιο και να γίνει πιο ευτυχισμένο. Αλλά τώρα έρχονται τα ευρήματα από την πρώτη επιστημονική μελέτη που ασχολήθηκε ποτέ με αυτό το θέμα, και το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει η ομάδα κορυφαίων επιστημόνων για θέματα οικογένειας με επικεφαλής την κοινωνιολόγο του Πανεπιστημίου του Σικάγο, Linda Waite, είναι ότι δεν βρέθηκε κανένα στοιχείο ότι οι δυστυχισμένοι παντρεμένοι ενήλικες που χώρισαν, ήταν πιο ευτυχισμένοι από τους δυστυχισμένους παντρεμένους που έμειναν παντρεμένοι.

Ακόμα πιο δραματικά, οι ερευνητές επίσης διαπίστωσαν ότι τα δύο τρίτα των δυστυχισμένων παντρεμένων συζύγων που έμειναν παντρεμένοι ανέφεραν ότι οι γάμοι τους ήταν ευχαριστημένοι πέντε χρόνια αργότερα. Επιπλέον, οι πιο πολλοί δυστυχισμένοι γάμοι που αναφέρθηκαν, παρουσίασαν την πιο δραματική ανάκαμψη: Μεταξύ εκείνων που βαθμολόγησαν τους γάμους τους, όπως ‘πολύ δυστυχισμένος’, σχεδόν οκτώ στους 10 που απέφυγαν το διαζύγιο, ήταν τώρα ευτυχισμένοι παντρεμένοι πέντε χρόνια αργότερα.

Η ερευνητική ομάδα χρησιμοποίησε τα δεδομένα που συλλέχθηκαν από την Εθνική Έρευνα για την Οικογένεια και τα Νοικοκυριά (National Survey of Family and Households), μια εθνικά αντιπροσωπευτική έρευνα που μετρά σε μεγάλο βαθμό την προσωπική και οικογενειακή ευτυχία. Από τους 5.232 παντρεμένους ενήλικες που ερωτήθηκαν στα τέλη της δεκαετία του 1980, οι 645 ανέφεραν ότι ήταν δυστυχισμένοι στο γάμο τους. Πέντε χρόνια αργότερα, αυτοί οι ίδιοι ενήλικες ερωτήθηκαν και πάλι. Κάποιοι είχαν διαζευχθεί ή ήταν εν διαστάσει και κάποιοι είχαν παραμείνει παντρεμένοι.

Η μελέτη διαπίστωσε ότι κατά μέσο όρο, οι δυστυχισμένοι παντρεμένοι ενήλικες που χώρισαν δεν ήταν πιο ευτυχισμένοι από ό, τι οι δυστυχισμένοι παντρεμένοι ενήλικες που έμειναν παντρεμένοι, όταν βαθμολογήθηκαν στα 12 ξεχωριστά μέτρα της ψυχολογικής ευεξίας. Το διαζύγιο δεν μείωσε τυπικά τα συμπτώματα της κατάθλιψης, την αύξηση της αυτοεκτίμησης, ή την αύξηση της αίσθησης της κυριαρχίας. Αυτό ίσχυε ακόμα άσχετα με τη φυλή, την ηλικία, το φύλο, και το εισόδημα. Ακόμα και δυσαρεστημένοι σύζυγοι που είχαν χωρίσει και είχαν ξαναπαντρευτεί δεν ήταν πιο ευτυχισμένοι κατά μέσο όρο από εκείνους που παρέμειναν παντρεμένοι. «Το να παραμείνεις παντρεμένος δεν είναι μόνο για χάρη των παιδιών. Κάποια διαζύγια είναι απαραίτητα, αλλά αποτελέσματα όπως αυτά δείχνουν ότι τα οφέλη από ένα διαζύγιο είναι υποτιμημένα», λέει η Linda J. Waite.

Γιατί το διαζύγιο συνήθως, δεν κάνει τους ενήλικες πιο ευτυχισμένους; Οι συντάκτες της μελέτης δείχνουν ότι ενώ εξαλείφονται (με το διαζύγιο) ορισμένες τάσεις και πηγές της πιθανής βλάβης, το διαζύγιο μπορεί να δημιουργήσει άλλες (βλάβες). Η απόφαση για το διαζύγιο θέτει σε κίνηση ένα μεγάλο αριθμό διαδικασιών και εκδηλώσεων στις οποίες ένα άτομο έχει ελάχιστο έλεγχο που ενδέχεται να επηρεάσουν βαθιά τη συναισθηματική του ευημερίας. Αυτές περιλαμβάνουν την αντίδραση του (της) συζύγου στο διαζύγιο. Τις αντιδράσεις των παιδιών. Πιθανές απογοητεύσεις και επικείμενη κηδεμονία, διατροφή παιδιών, και συμφωνία για τις επισκέψεις. Νέα οικονομικά βάρη και βάρη σε θέματα υγείας για τον έναν ή και τους δύο γονείς. Και νέες σχέσεις ή γάμους.

Για να δώσουν συνέχεια στα δραματικά ευρήματα ότι τα δύο τρίτα των δυστυχισμένων γάμων είχαν γίνει ευτυχισμένοι πέντε χρόνια αργότερα, οι ερευνητές, επίσης, διεξήγαγαν ομαδικές συνεντεύξεις με 55 πρώην δυσαρεστημένους συζύγους οι οποίοι είχαν αλλάξει τους γάμους τους. Διαπίστωσαν ότι πολλοί σήμερα ευτυχισμένοι παντρεμένοι σύζυγοι είχαν μεγάλα χρονικά διαστήματα οικογενειακής δυστυχίας, συχνά για πολύ σοβαρούς λόγους, όπως αλκοολισμός, απιστία, λεκτική κακοποίηση, συναισθηματική παραμέληση, κατάθλιψη, ασθένεια, και προβλήματα στην εργασία.

Γιατί αυτοί οι γάμοι επιβίωσαν ενώ άλλοι γάμοι όχι; Ιστορίες συζύγων για το πώς ο γάμος τους έγινε πιο ευτυχισμένος έδωσαν τρεις ευρείες κατηγορίες: την οικογενειακή ηθική αντοχή, την οικογενειακή ηθική εργασία, και την προσωπική ηθική ευτυχία.

Στην οικογενειακή ηθική αντοχή, η πιο κοινή ιστορία των ζευγαριών που αναφέρθηκε στους ερευνητές, είναι ότι οι γάμοι έγιναν πιο ευτυχισμένοι, όχι επειδή οι σύζυγοι επέλυσαν τα προβλήματα, αλλά επειδή τα υπέμειναν πεισματικά. Με το πέρασμα του χρόνου, ανέφεραν αυτοί οι σύζυγοι, πολλές αιτίες συγκρούσεων και αγωνίας χαλάρωσαν: οικονομικά προβλήματα, προβλήματα σε θέματα εργασίας, κατάθλιψη, προβλήματα με τα παιδιά, ακόμα και απιστία.

Στην οικογενειακή εργασιακή ηθική, οι σύζυγοι είπαν ιστορίες ότι ασχολήθηκαν ενεργά για την επίλυση προβλημάτων, την αλλαγή της συμπεριφοράς, ή τη βελτίωση της επικοινωνίας. Όταν το πρόβλημα λύθηκε, ο γάμος έγινε πιο ευτυχισμένος.

Στρατηγικές για τη βελτίωση του γάμου που αναφέρθηκαν από συζύγους η τακτοποίηση ημερομηνιών ή κάποιοι άλλοι τρόποι για να βρίσκονται περισσότερο χρόνο μαζί (οι σύζυγοι), η ζήτηση βοήθειας και συμβουλών από συγγενείς ή κληρικούς ή ειδικούς συμβούλους, η απειλή διαζυγίου και οι συμβουλές από δικηγόρους διαζυγίων.

Τέλος, στην προσωπική ηθική ευτυχία, τα προβλήματα γάμου δεν φαίνεται να άλλαξαν τόσο πολύ. Αντ 'αυτού οι παντρεμένοι σε αυτές τις περιπτώσεις είπαν ιστορίες για την εξεύρεση εναλλακτικών τρόπων για να βελτιώσουν την ευτυχία τους και να οικοδομήσουν μια καλή και ευτυχισμένη ζωή, παρά ένα μέτριο γάμο.

Τα ισχυρά αποτελέσματα της συζυγικής δέσμευσης

Οι σύζυγοι που ερωτήθηκαν των οποίων οι γάμοι είχαν αλλάξει, δεν είχαν καλή γνώμη για τα οφέλη του διαζυγίου, ενώ και οι φίλοι τους και τα μέλη της οικογένειάς τους υποστήριξαν τη σημασία του να παραμείνουν παντρεμένοι. Λόγω της προσπάθειάς τους για την διατήρηση του γάμου τους, αυτά τα ζευγάρια επένδυσαν πολύ κόπο για την αντιμετώπιση των προβλημάτων στις σχέσεις τους, ελαχιστοποίησαν τη σημασία των δυσκολιών που δεν μπορούσαν να επιλύσουν και εργάστηκαν ενεργά για να μειώσουν την ελκυστικότητα των εναλλακτικών λύσεων.

Τα συμπεράσματα της μελέτης είναι σύμφωνα με άλλη έρευνα που κατέδειξε τα ισχυρά αποτελέσματα της συζυγικής δέσμευσης για την οικογενειακή ευτυχία. Μια ισχυρή δέσμευση για το γάμο ως θεσμό, και μια ισχυρή απροθυμία στο διαζύγιο, δεν διατηρούν απλώς δυστυχισμένους παντρεμένους ανθρώπους κλειδωμένους μαζί στη δυστυχία. Βοηθούν τα ζευγάρια να δώσουν στο γάμο τους μία πιο ευτυχισμένη μορφή. Για να αποφύγουν το διαζύγιο, πολλοί υποθέτουν, ότι οι γάμοι πρέπει να γίνουν πιο ευτυχισμένοι. Αλλά είναι τουλάχιστον εξίσου αλήθεια ότι, για να γίνουν πιο ευτυχισμένοι, οι δυσαρεστημένοι σύζυγοι πρέπει να αποφύγουν πρώτα, το διαζύγιο. "Στις περισσότερες περιπτώσεις, μια ισχυρή δέσμευση να παραμείνουν παντρεμένοι, όχι μόνο βοηθά στην αποφυγή διαζυγίου, αλλά βοηθά τα περισσότερα ζευγάρια να επιτύχουν ένα πιο ευτυχισμένο γάμου», σημειώνει η Scott Stanley, μέλος της ομάδας έρευνας.

Θα κατέληγαν οι δυστυχισμένοι σύζυγοι που χώρισαν, ευτυχισμένοι σύζυγοι, αν είχαν παραμείνει στους γάμους τους;

Οι ερευνητές δεν μπορούν να πουν με βεβαιότητα αν οι δυσαρεστημένοι σύζυγοι που χώρισαν θα γίνονταν ευτυχισμένοι αν είχαν μείνει στους γάμους τους. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι δυστυχισμένοι σύζυγοι που χώρισαν και οι δυστυχισμένοι σύζυγοι που έμειναν παντρεμένοι φαινόταν πιο πολύ παρόμοιοι παρά διαφορετικοί (πριν από το διαζύγιο), όσον αφορά την ψυχολογική προσαρμογή τους και την οικογενειακή τους προέλευση. Ενώ οι δυσαρεστημένοι σύζυγοι που χώρισαν ήταν κατά μέσο όρο νεότεροι, είχαν χαμηλότερα εισοδήματα, είχαν περισσότερες πιθανότητες να προσληφθούν σε κάποια δουλειά ή να έχουν τα παιδιά στο σπίτι, οι διαφορές αυτές δεν ήταν μεγάλες.

Οι δυσαρεστημένοι σύζυγοι οι οποίοι χώρισαν ανέφεραν περισσότερες συγκρούσεις και ήταν περίπου διπλάσιες πιθανότητες να αναφέρουν περιστατικά βίας στο γάμο τους, από ό, τι οι δυστυχισμένοι σύζυγοι που έμειναν παντρεμένοι. Ωστόσο, περιστατικά οικογενειακής βίας εμφανίστηκαν μόνο σε μια μειοψηφία των δυστυχισμένων γάμων: 21 τοις εκατό των δυστυχισμένων συζύγων που χώρισαν ανέφεραν περιστατικά βίας, σε σύγκριση με το 9 τοις εκατό των δυστυχισμένων συζύγων που παρέμειναν παντρεμένοι.

Από την άλλη πλευρά, αν έστω και μόνο οι χειρότεροι γάμοι κατέληξαν σε διαζύγιο, θα περίμενε κανείς το διαζύγιο να σχετίζεται με σημαντικά ψυχολογικά οφέλη. Αντ 'αυτού, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι δυστυχισμένοι παντρεμένοι ενήλικες που χώρισαν δεν είχαν περισσότερες πιθανότητες να αναφέρουν συναισθηματική και ψυχολογική βελτίωση από εκείνους που παρέμειναν παντρεμένοι. Επιπλέον, οι πιο δυστυχισμένοι γάμοι που αναφέρθηκαν είχαν την πιο δραματική ανάκαμψη: μεταξύ εκείνων που βαθμολόγησαν τους γάμους τους, όπως ‘πολύ δυστυχισμένος’, σχεδόν οκτώ στους 10 που απέφυγαν το διαζύγιο ήταν ευτυχισμένοι παντρεμένοι πέντε χρόνια αργότερα.

Απαιτείται περισσότερη έρευνα για να διαπιστωθεί κάτω από ποιες συνθήκες το διαζύγιο βελτιώνει ή μειώνει την ευημερία των ενηλίκων, καθώς και τι είδους δυστυχισμένοι γάμοι είναι περισσότερο ή λιγότερο πιθανό να βελτιωθούν αν το διαζύγιο αποφευχθεί.

Άλλα ευρήματα της μελέτης με βάση τα εθνικά στοιχεία της έρευνας είναι τα εξής:

Η συντριπτική πλειοψηφία των διαζυγίων (74 τοις εκατό) έλαβε χώρα σε ενήλικες που ήταν ευτυχισμένοι παντρεμένοι όταν άρχισε η μελέτη πέντε χρόνια νωρίτερα. Σε αυτή την ομάδα, το διαζύγιο συνδέθηκε με δραματική πτώση στην ευτυχία και την ψυχολογική ευεξία σε σύγκριση με εκείνους που παρέμειναν παντρεμένοι.

Οι δυστυχισμένοι γάμοι είναι λιγότερο συχνοί από ό, τι δυστυχισμένοι σύζυγοι. Οι τρεις στους τέσσερις δυστυχισμένους ενήλικες παντρεμένους είναι παντρεμένοι με κάποιον που είναι χαρούμενος με το γάμο.

Το να μείνει κάποιος παντρεμένος δεν σημαίνει ότι ο δυστυχισμένος σύζυγος παγιδεύεται σε βίαιες σχέσεις। Ογδόντα έξι τοις εκατό των ενηλίκων παντρεμένων δεν ανέφεραν τη βία στη σχέση τους (συμπεριλαμβανομένων των 77 τοις εκατό των δυστυχισμένων συζύγων που αργότερα χώρισαν ή βρέθηκαν σε διάσταση). Ενενήντα τρία τοις εκατό των δυστυχισμένων συζύγων που απέφυγαν το διαζύγιο δεν ανέφεραν τη βία στο γάμο τους, πέντε χρόνια αργότερα.

πηγή

Με δύο επώνυμα τα παιδιά αν διαφωνούν οι γονείς

Πολλά αναμένεται να αλλάξουν στο οικογενειακό δίκαιο, το οποίο μελετάται από την ειδική προπαρασκευαστική επιτροπή του Υπουργείου Δικαιοσύνης. Αυτό που προκαλεί εντύπωση ανάμεσα στις αλλαγές είναι ότι οι σύζυγοι παύουν να έχουν την δυνατότητα να χρησιμοποιούν το επώνυμου του άλλου για τις έννομες σχέσεις τους Πλέον και μετά τον γάμο ο καθένας θα χρησιμοποιεί το δικό του επώνυμο στις συγκεκριμένες σχέσεις, σύμφωνα με την Ελευθεροτυπία Επιπλέον, καταργείται η ρύθμιση σύμφωνα με την οποία αν οι γονείς διαφωνούσαν το παιδί έπαιρνε το όνομα του πατέρα. Πλέον το παιδί θα έχει δύο επώνυμα (σαν τους Ισπανούς ένα πράγμα) και μάλιστα πρώτο θα μπαίνει το επώνυμο εκείνου που προηγείται στο αλφάβητο. Τέλος, σύμφωνα με το υπό εξέταση σχέδιο τα ομόφυλα ζευγάρια θα έχουν ίσα δικαιώματα με τα ετερόφυλα σε οικονομικά θέματα με την υπογραφή του Συμφώνου Ελεύθερης Συμβίωσης.
Star.gr

Είστε έτοιμοι να κάνετε παιδιά; Τεστ που θα σας βοηθήσουν να αποφασίσετε

Τεστ Βρομιάς:
Αλείψτε τον καναπέ και τις κουρτίνες με μερέντα. Τοποθετήστε ένα σουβλάκι πίσω από τον καναπέ και αφήστε το εκεί όλο το καλοκαίρι.

Τεστ παιχνιδιών:
Αγοράστε μία κούτα 150 λίτρων και γεμίστε τη με LEGO (εναλλακτικά χρησιμοποιήστε στυλό ή βίδες). Παρακαλέστε ένα φίλο ή φίλη να τα σκορπίσει σε όλο το σπίτι.

Κλείστε τώρα τα μάτια και προσπαθήστε να πάτε στο μπάνιο ή την κουζίνα χωρίς να βγάλετε άχνα: Στο κάτω-κάτω θα μπορούσατε να ξυπνήσετε το παιδί!

Τεστ ντυσίματος:
Προμηθευτείτε ένα μεγάλο ζωντανό χταπόδι και προσπαθήστε να το βάλετε σε ένα δίχτυ από πατάτες. Σιγουρευτείτε ότι έχετε βάλει όλα τα πλοκάμια μέσα στο δίχτυ.

Τεστ φαγητού:
Προμηθευτείτε ένα μεγάλο πλαστικό φλιτζάνι και γεμίστε το μέχρι την μέση με νερό. Στηρίξτε το φλιτζάνι σε μία κούνια, κρεμάστε την κούνια από το ταβάνι και σπρώξτε την.

Προσπαθήστε τώρα να γεμίσετε με ένα κουτάλι το φλιτζάνι με μουλιασμένα Corn Flakes παριστάνοντας παράλληλα το αεροπλάνο. Μετά χύστε το περιεχόμενο του φλιτζανιού στο πάτωμα και μείνετε ήρεμοι.

Τεστ νύστας:
1. Προετοιμαστείτε ως εξής: Γεμίστε μια μαξιλαροθήκη με 3-4 κιλά υγρής άμμου.

2. Ξεκινήστε στις 6 μ.μ. να περπατάτε με την μαξιλαροθήκη στην αγκαλιά, κάνοντας παράλληλα την κίνηση του νανουρίσματος.

3. Κάντε το παραπάνω μέχρι τις 9 μ.μ. Τοποθετείστε την μαξιλαροθήκη τώρα στο κρεβάτι και βάλτε ξυπνητήρι στις 2 π.μ.

4. Σηκωθείτε στις 2 και μεταφέρετε ξανά την μαξιλαροθήκη για μία ώρα μέσα στο σπίτι και αυτήν τη φορά τραγουδήστε όμως και τραγούδια νανουρίσματος.

5. Βάλτε ξυπνητήρι στις 5 και επαναλάβετε το σημείο 4. Προσπαθήστε αυτήν την φορά να θυμηθείτε και άλλα τραγούδια νανουρίσματος.

6. Βάλτε ξυπνητήρι στις 7 και ετοιμάστε πρωινό.

7. Επαναλάβετε τα παραπάνω κάθε νύχτα για τουλάχιστον 3 χρόνια.

Τεστ επιδεξιότητας για το νηπιαγωγείο και το δημοτικό:
Πάρτε ένα κουτί αυγών και προσπαθήστε να το μετατρέψετε με ένα ψαλίδι και νερομπογιές σε κροκόδειλο. Τώρα μετατρέψτε ένα χαρτόνι από χαρτί τουαλέτας σε ένα ελκυστικό κηροπήγιο. Μετά κατασκευάστε με σελοτέιπ και αλουμινόχαρτο ένα ακριβές αντίγραφο του πύργου του Άιφελ.

Τεστ αυτοκινήτου:
Πουλήστε το διθέσιο κάμπριο σας και αγοράστε ένα Renault Scenic. Τώρα πάρτε ένα παγωτό ξυλάκι σοκολάτα και τοποθετήστε το στο ντουλαπάκι. Αφήστε το εκεί για τουλάχιστον 24 ώρες.

Πάρτε ένα κέρμα των 2 ευρώ και βάλτε το στο cd-player. Λιώστε μια σακούλα με μπισκότα βουτύρου και σκορπίστε τη στο πίσω κάθισμα. Χαράξτε τις πόρτες του αυτοκινήτου με μία τσουγκράνα.

Τεστ σωματικής ικανότητας (για γυναίκες):
Πάρτε ένα σακί με φασόλια και δέστε το γύρω από την μέση σας για 9 μήνες. Μετά αφαιρέστε τα φασόλια, αλλά αφήστε το σακί στη θέση του.

Τεστ οικονομικής ικανότητας (για άντρες):
Πηγαίνετε στην τράπεζα και αναθέστε πάγια εντολή με τα λεφτά του μισθού σας σε ίσα μέρη σε μαγαζιά παιχνιδιών, Σούπερ Μάρκετ και εκπαιδευτικά ιδρύματα.

Τελικό τεστ:
Βρείτε ένα φιλικό ζευγάρι που έχει ήδη ένα παιδί. Δώστε τους συμβουλές για θέματα όπως: πειθαρχία, υπομονή, ανεκτικότητα κλπ.

Κάντε όσο μπορείτε εξυπνότερες προτάσεις βελτίωσης συμπεριφοράς. Τονίστε πόσο σημαντική είναι η συνεπής διαπαιδαγώγηση.

Απολαύστε το πείραμα, γιατί είναι η τελευταία φορά που θα γνωρίζετε αυτές όλες τις συμβουλές. Πιθανόν να είναι και η τελευταία φορά που θα δείτε αυτό το ζευγάρι, αλλά μην πτοείστε!

πηγή

Ημερολόγιο εγκυμοσύνης

Θεομητορικός Δεκαπενταύγουστος… Προσκυνούμε τη χάρη Της

Οι απανταχού Έλληνες τον εορτάζουν πανηγυρικά. Η αγάπη τους για την Παναγία, μεγάλη. Μόνο η σκέψη Της, μας αγαλλιάζει. «Στους θερμούς εσπερινούς του ωραίου Αυγούστου οι παρακλήσεις σαν βάλσαμο θωπεύουν τις πονεμένες καρδιές κι αισθάνονται δρόσο γλυκιά εξαίσιας αναψυχής. Οι θαυματουργές πολλές εικόνες της, με τα ακοίμητα καντήλια, τις άσβεστες λαμπάδες από μελισσοκέρι, τα μύρια αφιερώματα, τ' ασημένια περίτεχνα πουκάμισα, τις μετάνοιες, τα δάκρυα, τους ασπασμούς, τα τάματα, τις υποσχέσεις, τις παρακλήσεις και τις ευχαριστίες. Νηστεύουν, εξομολογούνται, μεταλαμβάνουν πολλοί. Σαγηνεύει το ιερό και ωραίο πρόσωπο της Θεοτόκου. Σε κάνει να καταθέσεις το βάρος σου, τον πόνο σου, τον πικρό λογισμό σου, την αθυμία, την κόπωση, τον στεναγμό και τη στεναχώρια σου», γράφει ο αγιορείτης μοναχός Μωϋσής, στην εφημερίδα «Μακεδονία».

Στην Θεοτόκο αποδόθηκε η σωτηρία της Βασιλεύουσας από τους Αβάρους, που την πολιόρκησαν όταν ο Αυτοκράτωρ Ηράκλειος απουσίαζε σε πόλεμο κατά των Περσών. Ο λαός αγρύπνησε στις Βλαχέρνες ψάλλοντας τον Ακάθιστο Ύμνο. Διαβάστε και τι έγραψε ο Στρατής Μυριβήλης: «Προς την Παναγία, προς την Υπέρμαχο Στρατηγό, αποτείνεται το θαυμάσιο βυζαντινό τροπάρι ‘Tη Υπερμάχω Στρατηγώ', που στην πραγματικότητα είναι ο εθνικός ύμνος του αγωνιστικού Βυζαντίου. Και σαν εθνικό μας ύμνο έπρεπε να το κρατήσει και ή απελευθερωμένη Ελλάδα του ‘21, αν οι λόγιοι και οι πολιτικοί της εποχής εκείνης είχαν την οξυδέρκεια να καταλάβουν τη σημασία που παίρνει η Παράδοση στη ζωή των εθνών και δεν έβλεπαν την κλασική Ελλάδα να ενώνεται ηθικά και ιστορικά με το απελευθερωμένο Έθνος, δίχως την ένδοξη και μεγαλόπρεπη περίοδο της Βυζαντινής χιλιετίας που μεσολάβησε και σφυρηλάτησε τη νέα μας Ελληνοχριστιανική συνείδηση».

Όλος ο ελληνικός χώρος, είναι γεμάτος εκκλησιές, μοναστήρια, προσκυνήματα, αφιερωμένα στη χάρη Της. Η Παναγία, είναι πάνω από όλους τους αγίους της Εκκλησίας μας και οι απανταχού Έλληνες, της έχουν προσδώσει άπειρα ονόματα: Μαρία, Μαριάμ, Λαγουδιανή, Άχραντος, Άσπιλη, Παντοβασίλισσα, Γλυκοφιλούσα, Ελεούσα, Ενδοξοτέρα, Θρηνούσα, Ζωοδόχος Πηγή, Αγιοσορίτισσα, Λαοδέουσα, Δουπιανή, Φιλόστοργος, Άσπιλη, Πανάσπιλη, Παρηγορίτισσα, Τριχερούσα, Βηθλεεμίτισσα, Ουρανοφόρα, Ευλογημένη, Παντευλογημένη, Απείρανδρη, Κοσμοπόθητη, Κεχαριτωμένη, Γλυκοφιλούσα, Πανάχραντη, Σπηλιώτισσα, Θεοτάτη, Υπερθεοτάτη, Χαριωτάτη, Υπερχαριωτάτη, Υπερενδοξασμένη, Υπεραγία, Αγιοτέρα, Καρδιανή, Άνασσα, Καθαρωτέρα, Υπερτέρα, Αειπάρθενος, Λοχεύτρια, Ικετεύρια, Ποθητή, Πλατυτέρα, Κοσμοπόθητη, Καλοπόθητη, Υπερπόθητη, Ξεσκλαβώστρα, Μυροφόρα, Γαλατιανή, Θαλασσομαχούσα, Διώτισσα, Παμακάριστη, Τσιπιώτισσα, Ιεροσολυμίτισσα, Χρυσολεόντισσσα, Καλλιπάρθενος, Πανύμνητη, Αιματούσα, Πανεύφημη, Παντάνασσα, Οδηγήτρια, Ανύμφευτη, Βλεφαριώτισσα, Παρηγορήτρια, Δυοχούσαινα, Βηματάρισσα, Νερατζιώτισσα, Πλημμυριανή, Χρυσομαλλούσα, Παραμυθία, Υψηλοτέρα, Κισσιώτισσα, Εσφιγμένη, Διμιοβίτισσα, Πορταΐτισσα, Ελαιοτριβίτισσα, Εικοσιφοίνισσα, Καβουριανή, Μυρτιδιώτισσα, Βρεφοκρατούσα, Τιμιοτέρα, Ζιδανιώτισσα, Κακαβιώτισσα, Ολυμπιώτισσα, Οδηγήτρια, Αειμακάριστος, Πανάμωμος, Καθαρωτέρα, Προυσιώτισσα, Αρχοντάρισσα, Γοργοηπύκοος, Σκοπιώτισσα, Κρεμαστή, Παρθενομήτωρ, Απείρανδρος, Καστριώτισσα, Πλατανιώτισσα, Καταφυγή, Κλίμαξ, Μυροβλύτισσα, Χοζοβιώτισσα, Ποταμίτισσα, Μεσίτρια, Δαμάστα, Φιδούσα, Φανερωμένη, Γερόντισσα, Γοργοεπήκοος, Αμπελακίωτισσα, Δοχειάρισσα, Χαρδακιώτισσα...
Παραθέσαμε μερικές από τις ονομασίες που βρήκαμε. Βρήκαμε πάνω από 300, είμαστε σίγουροι πως υπάρχουν πολύ περισσότερες! Η λαογραφική μας παράδοση είναι πολύ πλούσια και αναδεικνύει την αγάπη των Ελλήνων στη Μεγαλόχαρη.

Υπεραγία Θεοτόκε, πρέσβευε υπέρ ημών

Στην κοπέλα που δεν μπορεί να αποφασίσει αν πρέπει να παντρευτεί ή να πάει στο μοναστήρι...

Αγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Εφόσον αμφιταλαντεύεσαι, κόρη, να ξέρεις οτι είσαι περισσότερο για γάμο παρά για μοναστήρι. Για μοναχικό βίο είναι εκείνοι στους οποίους δεν υπάρχει αμφιβολία. Ο άγιος Σάββας δεν δίσταζε, ούτε η αγία Θεοδώρα, ούτε η αγία Ξένια, ούτε η Ευφημία, ούτε τόσες πολλές άλλες, οι οποίες υπήρξαν πραγματικές καλλιτέχνιδες του μοναχικού βίου. Επειδή ”ου πάντες χωρούσι τον λόγον τούτον, αλλ' οις δέδοται“ (Ματθ. 19, 11).


Εσύ λες πως συχνά τα βράδια κάθεσαι μαζί με τη μητέρα σου δίπλα στη φωτιά, και απαριθμείτε λόγους υπέρ και λόγους κατά. Ενώ εγώ σου λέω: όσοι λόγοι και να είναι, και πάλι δεν θα αποφασίσουν οι λόγοι σε ποια πλευρά θα γύρεις αλλά η έλξη. Η αγάπη στέκει πάνω απο όλους τους λόγους. Και εάν δεν σε οδηγήσει η αγάπη προς τον Χριστό στη μοναχική ησυχία του μοναστηριού, τότε η αγάπη για τον κόσμο θα σε κρατήσει στον κόσμο και θα σε καθοδηγήσει στο γάμο. Όμως και σ΄αυτή την δεύτερη περίπτωση εσύ μπορείς να είσαι ευλογημένη με την ευλογία της Σάρας και της Ραχήλ, μα και της ίδιας της μητέρας σου.

Η μεγάλη αγάπη προς τον Θεό δεν αντέχει τον κόσμο, δεν αγαπά συντροφιές, ζητά την μοναξιά. Τούτη η αγάπη κίνησε χιλιάδες ψυχές, ώστε να απομακρυνθούν απο τον πλατύ δρόμο του κόσμου στις βουβές ερημιές. Ώστε να συναντηθούν μόνες με τον αγαπητό Κύριο. Ώστε να έχουν μυστική συνάντηση με τον Δημιουργό τους, ο Οποίος είναι όλος αγάπη και κατ΄ όνομα και κατ΄ ουσία. Όμως πριν απ΄όλα, για να αξιωθούν αυτού του οράματος και τούτης της συνάντησης. Οι μοναχοί και οι μοναχές επωμίζονται και την νηστεία και τον κόπο, και την ταπείνωση και την αγρυπνία, και την φτώχεια και την υπακοή και όλες τις άλλες ασκήσεις μόνο και μόνο για να αξιωθούν αυτής της πνευματικής συνάντησης με τον Κύριό τους. Και σ΄αυτό τον στενό δρόμο η ψυχή αξιώνεται αυτής της συνάντησης όταν απελευθερωθεί, καθαριστεί και στολιστεί. Απο τί έχει απελευθερωθεί η ψυχή των απομονωμένων; Απο όλους τους γήινους δεσμούς και την μεροληψία. Απο τί να καθαριστεί; Απο κάθε σωματική και γήινη αγάπη, απο την αγάπη για το σώμα, για τους συγγενείς και τους φίλους, για το χωριό τους ή την πόλη, για την περιουσία, τα ενδύματα, τα φαγητά, τα κοσμήματα κλπ. Με τί η ψυχή να στολιστεί; Μόνο με την αγάπη προς τον Χριστό, η οποία περιέχει μέσα της όλα τα άλλα στολίδια, όλο το μαργαριτάρι της πίστης, όλο τον άργυρο της ελπίδας και όλα τα πολύτιμα πετράδια όλων των άλλων αρετών.

Το σώμα που νηστεύει εξυπηρετεί τον μοναχό μόνο ως καθαρισμένο και ελαφρύ σκέπασμα τούτου του απέραντου ουράνιου πλούτου.

Έτσι σου γράφω όχι για να σε προσελκύσω στην μοναχική ζωή αλλά περισσότερο να σε αποτρέψω απ΄αυτήν. Επειδή εάν με ταλαντευμένο πνεύμα απομακρυνθείς απο τον κόσμο, η λαχτάρα για τον κόσμο θα δυναμώσει μέσα σου και φοβάμαι θα σε καταβάλει. Και θα είσαι με το σώμα στο μοναστήρι και με την ψυχή στον κόσμο. Και ο κόσμος περισσότερο βασανίζει στον καθρέφτη της ψυχής παρα στην πραγματικότητα.

Να ευχαριστείς τον Θεό που εκτός απο τον στενό δρόμο των μοναχών έδειξε και ένα λίγο πλατύτερο δρόμο προς την σωτηρία και την αιώνια ζωή. Ξεκίνα κόρη αυτόν τον πλατύτερο δρόμο, που αρμόζει περισσότερο στην κλίση σου. Ξεκίνα αυτόν τον δρόμο αλλά και πάλι με φόβο Θεού και εξ ολοκλήρου με εμπιστοσύνη στον Θεό. Αφού να ξέρεις και αυτός ο ευκολότερος δρόμος, δίχως Θεό δεν αντέχεται.

Η ευλογία του Θεού να είναι μαζί σου.


(Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, "Δρόμος δίχως Θεό δεν αντέχεται…", 130 Ιεραποστολικές Επιστολές, Εκδ. "Εν Πλω")

πηγή

Ο Γέροντας Σωφρόνιος μιλά για την προσευχή κατά την ώρα του φαγητού

Όταν τρώμε θα πρέπει να προσευχόμαστε. Όλες οι τροφές έχουν μέσα τους την δημιουργική ενέργεια του Θεού. Έτσι με προσευχή πλησιάζουμε την υλική τροφή για να μας βοηθά.

Το φαγητό δίνει ενέργεια στο σώμα. Το χρειαζόμαστε και για να εργαζόμαστε, και για να έχουμε δυνάμεις για προσευχή. Στους προσευχομένους η ενέργεια του φαγητού μετατρέπεται σε πνευματική ενέργεια. Όσοι προσεύχονται λίγο, τότε η περισσότερη ενέργεια του φαγητού μετατρέπεται σε πάθος και γαστριμαργία. Στην περίπτωση αυτή χρειάζεται νηστεία.

Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιεροθέου, «Οίδα άνθρωπον εν Χριστώ», σελ. 405

Πηγή

Παναγία, η ωραιότερη γυναίκα του κόσμου

Γράφει ο Μοναχός Μωϋσής, αγιορείτης

Η Παναγία, κατά τον άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό, τον μεγαλύτερο δογματικό πατέρα της Εκκλησίας μας, “κατέχει τα δευτερεία της Αγίας Τριάδος”.

Δηλαδή εμείς οι ορθόδοξοι χριστιανοί μετά την Αγία Τριάδα τιμάμε την Παναγία. Μεγάλη όντως τιμή. Στο πρόσωπο της Παναγίας τιμάται το γυναικείο φύλο. Ο πιστός ελληνικός λαός τιμά ιδιαίτερα κι ευλαβείται πολύ την Παναγία.

Αυτό φαίνεται και στο ότι από τις 30.000 εκκλησίες, παρεκκλήσια κι εξωκλήσια όλης της Ελλάδος οι 6.000 είναι αφιερωμένες σε εορτές της Παναγίας και οι περισσότερες στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Μάλιστα από τα 1.000 μοναστήρια της Ελλάδος τα 300 τιμώνται σ’ εορτές της Παναγίας· Γέννηση, Ευαγγελισμός, Ζωοδόχος Πηγή, Τιμία Ζώνη, Κοίμηση. Τα στοιχεία αυτά λαμβάνουμε από τα επίσημα Δίπτυχα της Εκκλησίας της Ελλάδος του 2008.

Στο Άγιον Όρος, τα ωραία προσωνυμούμενο “Περιβόλι της Παναγίας”, από τον πολύπλαγκτο Σκοπελίτη Ξηροποταμηνό μοναχό Καισάριο Δαπόντε, ονομασία που επεκράτησε, η τιμή της Παναγίας πλησιάζει τα όρια της λατρείας. Από τις 20 μονές οι 5 τιμώνται στην Παναγία. Από τις 12 σκήτες οι 3 είναι αφιερωμένες στην Παναγία. Από τα 300 κελιά περίπου τα 50 πανηγυρίζουν σ’ εορτές της Παναγίας.

Κέντρο του θεομητορικού εορτασμού τον Αύγουστο στον ιερό Άθωνα είναι ο πάνσεπτος ναός του Πρωτάτου στις Καρυές. Αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Η πολυπρόσωπη και κατανυκτική μεγάλη εικόνα του τέμπλου παρουσιάζει κατά τη βυζαντινή παράδοση τη σύνταξη των αποστόλων και πρώτων επισκόπων γύρω από τη νεκρική κλίνη της Θεοτόκου. Ο Χριστός ψηλά μετά αγγέλων να παραλαμβάνει την ψυχή της. Η ίδια εικόνα σε μικρό μέγεθος στο προσκυνητάρι. Μεγάλη και ωραιότατη ίδια παράσταση σε τοιχογραφία από τον χρωστήρα του Θεσσαλονικέως Πανσέληνου και της συνοδείας του στα τέλη του 13ου αιώνος.

Η θαυματουργή εικόνα του Άξιον Εστί δεσπόζει και λάμπει στο προσκυνητάρι της, με την κεντητή ποδιά, τα’ ασημένια καντήλια, τα άνθη, τα θυμιάματα, τα’ αφιερώματα, τις λαμπάδες, τις μετάνοιες, τους μύριους ασπασμούς. 15 Αυγούστου 2008 και όλο το Άγιον Όρος αγρυπνεί εκ βαθέων ψάλλοντας: “Και σε μεσίτριαν έχω προς τον φιλάνθρωπον Θεόν μη μου ελέγξη τας πράξεις ενώπιον των αγγέλων· παρακαλώ σε Παρθένε βοήθησόν μοι εν τάχει”.

Η θεοτοκοφιλία μοναχών και λαϊκών είναι δικαιολογημένη, δίκαιη, πηγαία, αυθόρμητη και ειλικρινής. Η Παναγία είναι το καλύτερο που είχε να δώσει όλη η ανθρωπότητα στη θεότητα. Είναι η ωραιότερη, σεμνότερη, ταπεινότερη και ιερότερη γυναίκα του κόσμου.

Ποιὸς εἶναι ἡ κεφαλή στὴν οἰκογένεια;

Ποιος είναι η κεφαλή στην οικογένεια;
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης π. Παύλος μιλά για την οικογένεια και την εκπαίδευση στο katixitiko.gr.
- Η Ουσία είναι ότι φτιάχτηκε μια γενιά που είναι ανίκανη να ερωτευτεί και να αγαπήσει.
- Είναι κακό να ερωτευτεί κάποιος;
- Τι σημαίνει αγαπώ;
- Γιατί ενώθηκαν η θεία και η ανθρώπινη φύση;

πηγή

Σὲ κάθε γέννα νιώθω μιὰ ἀνανέωση

Ἡ φράση τοῦ τίτλου σημαίνει πολλά, ἀλλὰ ἀπὸ τὸ στόμα τῆς κ. Κυριακῆς Σάχνικα - Κοκορομύτη σημαίνει πολὺ περισσότερα, καθὼς πρὶν ἀπὸ λίγο καιρὸ ἔφερε στὸν κόσμο τὸ δέκατο παιδί της! Ἡ ἴδια μίλησε στὸ «Art of Life & Health» γιὰ τὴν ἐπιλογή της νὰ κάνει τόσο πολλὰ παιδιά, γιὰ τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο αὐτὴ καὶ ὁ σύζυγός της, Κωνσταντῖνος, τὰ μεγαλώνουν, καὶ γιὰ τὴν ἀξέχαστη γέννηση τοῦ ἕκτου παιδιοῦ της στὸ αὐτοκίνητο, καθ’ ὁδὸν πρὸς τὸ μαιευτήριο! Πάνω ἀπ’ ὅλα, ὅμως, στέλνει τὸ δικό της μήνυμα σὲ ὅλες τὶς γυναῖκες: «Μὲ τὴ γέννα ἑνὸς παιδιοῦ ἡ γυναίκα νιώθει δημιουργική, νιώθει ὅτι ἀξίζει»!




Μέσα σὲ μιὰ τόσο δύσκολη συγκυρία, πῶς πήρατε τὴν ἀπόφαση νὰ φέρετε στὸν κόσμο καὶ τὸ δέκατο παιδί σας;

Προέρχομαι ἀπὸ πολύτεκνη οἰκογένεια, μὲ 12 ἀδέρφια. Ἔζησα καὶ μεγάλωσα τὰ 4 τελευταῖα τῆς μαμᾶς μου καί μοῦ ἀρέσανε. Γι’ αὐτὸ καὶ ἤθελα νὰ κάνω καὶ ἐγὼ πολλὰ παιδιά. Καὶ θὰ συνεχίσω γιατί εἶμαι 34 χρονῶν καὶ μοῦ ἀρέσουν!



Εἶναι καὶ ὁ σύζυγός σας παιδὶ πολυμελοῦς οἰκογενείας;

Ὁ σύζυγός μου ἔχει δύο ἀδέλφια καὶ δέχτηκε νὰ ἀποκτήσουμε μεγάλη οἰκογένεια γιατί τοῦ ἄρεσε, τὸ ἀγάπησε καὶ πάνω ἀπ’ ὅλα τὸν ἐνδιαφέρει νὰ εἶμαι καλὰ καὶ εὐτυχισμένη!



Βοηθᾶ ὁ ἴδιος;

Ναί! Ὁ Κωνσταντῖνος εἶναι πράος, δὲν γκρινιάζει καὶ ἐμένα αὐτὸ μὲ βοήθησε νὰ κάνω οἰκογένεια. Γιατί ὅλα γίνονται ὅταν δὲν ὑπάρχει γκρίνια. Δουλεύει μόνο ἐκεῖνος καὶ ἔχουμε ἕνα εἰσόδημα καὶ τὸ πολυτεκνικὸ ποὺ παίρνουμε. Δόξα τῷ Θεῷ, μὲ τὴ βοήθειά Του τὰ ἔχουμε βγάλει πέρα!



Ποιὰ εἶναι ἡ σχέση τῶν παιδιῶν μεταξύ τους; Πῶς τὰ καταφέρνετε στὴν καθημερινότητά σας;

Ἔχω 3 κορίτσια στὴ σειρά. Βοηθᾶνε τὰ 4 πρῶτα παιδιά μου, ποὺ εἶναι μεγάλα. Ὑπάρχει συνεννόηση, σειρὰ καὶ τάξη! Δὲν τὰ ἔχουμε ὅλα, γιατί οὔτε καὶ ἐγὼ τὰ εἶχα καὶ δὲ θέλω νὰ μάθω καὶ τὴν οἰκογένειά μου ἔτσι. Ὅλα κοινὰ καὶ ὅλα μαζί! Ὡς πρὸς τὴν καθημερινότητά μας, γίνονται καὶ πάλι ὅλα μαζί. Ὅταν οἱ μεγάλες ἔχουν νὰ διαβάσουν, ἀποσύρω τὰ μικρότερα καὶ τὰ πηγαίνω στὸ σαλόνι καὶ ἀσχολοῦμαι μαζί τους. Ὁ Θεὸς πιστεύω εἶναι αὐτὸς ποὺ τοὺς δίνει φώτιση νὰ διαβάζουν, δὲν τὰ ἔχω διαβάσει τὰ παιδιά. Εὐχαριστῶ τὸ Θεὸ ποὺ μοῦ ἔδωσε οἰκογένεια καὶ τέτοιον ἄντρα... Γιατί ἂν εἶχα κάποιον ἄλλον...



Τώρα ποὺ θὰ ἐπιστρέψετε στὸ σπίτι ποιὸς θὰ ἀναλάβει τὸ
νεογέννητο;

Δὲ θὰ τοὺς τὸ ἀφήσω μὲ τίποτα, θὰ τὸ χαρῶ! Βέβαια, ἔχω καὶ τὸ προτελευταῖο, ποὺ εἶναι 2 χρονῶν καὶ τὸ ἔχω θηλάσει 1,5 χρόνο. Τώρα θὰ ζηλεύει! Γι’ αὐτὸ ὅταν πάω σπίτι θὰ ἀσχοληθῶ μὲ ἐκεῖνο, γιατί τὸ νεογέννητο δὲν καταλαβαίνει καὶ μπορῶ νὰ τὸ ἀφήσω. Ξέρω τὴν τακτική!



Πῶς αἰσθάνεστε ἔπειτα ἀπὸ μία ἀκόμα γέννα;

Σὲ κάθε γέννα νιώθω μιὰ ἀνανέωση. Ἡ γυναίκα νιώθει δημιουργική, νιώθει ὅτι ἀξίζει. Ἀκούω πολλὲς γυναῖκες νὰ λένε ὅτι ταλαιπωροῦνται, ὅτι χαλᾶνε τὸ σῶμα τους. Αὐτὸ πιστεύω τὶς καταθλίβει καὶ τοὺς ρίχνει περισσότερο τὴν ψυχολογία. Δὲν πρέπει...



Ὑπάρχει κάποια στιγμὴ ποὺ νὰ ξεχωρίζετε στὴ γέννηση τῶν παιδιῶν σας;

Θυμᾶμαι τοῦ ἕκτου παιδιοῦ μου ποὺ γεννήθηκε μέσα στὸ αὐτοκίνητο! Ἦταν ἡ ὡραιότερη γέννα! Μὲ τὸ σύζυγο νὰ ὁδηγεῖ καὶ τὴ μαμά μου δίπλα, ἡ ὁποία ἀπὸ τὸ φόβο της γύρισε ἀπὸ τὴν ἄλλη μεριά. Ἐγὼ τὸ ἤθελα, τὸ ἤξερα ὅτι θὰ γεννήσω μέσα στὸ αὐτοκίνητο. Τὸ ἔλεγα τόσους μῆνες: «Παναγία μου, βοήθησέ με νὰ γεννήσω ὅπως ἐσὺ γέννησες μόνη σου στὴ φάτνη!». Ἔσπασαν τὰ νερὰ καὶ βγῆκε τὸ παιδὶ 3,5 κιλά. Δὲν εἴχαμε προβλήματα! Τὸ χάρηκα τόσο πολύ! Φτάσαμε στὸ ΜΗΤΕΡΑ καὶ ἔφεραν ἔξω φορεῖο καὶ κούνια γιὰ νὰ βάλουμε τὸ μωρό!



Θὰ θέλατε νὰ στείλετε κάποιο μήνυμα στὶς γυναῖκες ποὺ δὲν ἔχουν ἀκόμα παιδιὰ καὶ τὸ σκέφτονται;

Νὰ τὸ νιώθουν καὶ νὰ τὸ θέλουν! Ἀλλιῶς δὲ γίνεται. Ἀξίζει ὅμως γιατί περνώντας τὰ χρόνια θὰ τὸ δοῦν, τὸ καταλαβαίνουν καὶ δὲ θὰ τὸ μετανιώσουν. Δηλαδή, ἐγὼ τώρα ποὺ ἡ μεγάλη μου κόρη εἶναι 15 χρόνων καὶ εἴμαστε σὰν ἀδελφὲς καὶ τὰ λέμε ὅλα τὸ χαίρομαι πολύ. Εἶναι ὡραῖο νὰ εἶσαι νέα καὶ νὰ ἔχεις τόσο μεγάλα παιδιά!



Σᾶς εὐχαριστοῦμε πάρα πολὺ γιὰ ὅλα καὶ σᾶς εὐχόμαστε νὰ εἶστε ὅλοι ὑγιεῖς καὶ νὰ χαίρεστε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον!



Πηγή: art of life and health, τεῦχος 17, Ἀπρίλιος 2011

‘Η ζωή είναι μία κούρσα’.

Ένα μάθημα από την χριστιανή αθλήτρια Heather Dorniden: Έπεσε, σηκώθηκε και κέρδισε!

Η αθλήτρια του στίβου Heather Dorniden πέφτει κάτω κατά τη διάρκεια της κούρσας των 600 μέτρων αλλά στο τέλος καταφέρνει να κερδίσει.

Η Αμερικάνα δρομέας μεσαίων αποστάσεων, Heather Dorniden από την Μινεσότα, έμαθε κάτι για τις πτώσεις: Αν έχεις αποφασίσει αν πρέπει ή όχι να σηκωθείς, είναι ήδη πολύ αργά...

Το 2008 στους αγώνες Gopher Big Ten Indoor Track and Field Championship, αγωνιζόμενη μπροστά στο κοινό της, ενώ οδηγούσε την κούρσα, σκόνταψε και έπεσε, 200 μέτρα πριν τον τερματισμό των 600 μέτρων Αμέσως αναπήδησε, χωρίς να χάσει ούτε δευτερόλεπτο (και χωρίς να απογοητευτεί) και άρχισε να τρέχει πιο δυνατά! Καλπάζοντας έφθασε και πέρασε όλες τις υπόλοιπες αθλήτριες, τερματίζοντας πρώτη!

«Ευτυχώς ο αγώνας έγινε στα μέρη μου, ώστε όλη η ομάδα μου, οι γονείς μου και οι φίλαθλοι μου έδωσαν τόσο πολλή ενέργεια. Άκουσα τον εκφωνητή να λέει, «Προσέξτε την Heather Dorniden». Σκέφτηκα, ναι, προσέξτε για την Heather ".

Προερχόμενη από αθλητική οικογένεια, δεύτερη κόρη του Frank και της Connie Dorniden, ομολογεί ότι η ισχυρή χριστιανική της πίστη της δίνει δύναμη και ώθηση «Όπως τότε που σηκώθηκα μετά από την πτώση μου. Δεν υπάρχει περίπτωση να το είχα κάνει αυτό από μόνη μου», λέει.

πηγή