Μπορεί μια πόρνη να έχει μεγαλύτερη τιμή από μια γυναίκα που δεν είναι πόρνη; Μπορεί, έστω, να έχει τιμή υπόληψης; Πόσο εύκολα μας αφήνει η δικιά μας προκατάληψη να δούμε ανθρώπινα αυτές τις γυναίκες που η ζωή τις έκανε ιερόδουλες; Εγώ, πάντως, μετά το βιβλίο «Ελένη η πόρνη», έχω ξεπεράσει τις δικές μου προκαταλήψεις.
Μια απίστευτα αληθινή και τραγική ιστορία, η ζωή μιας Κυπρίας ιερόδουλης, που μοιάζει σαν αρχαία τραγωδία, χώρεσε σε 301 σελίδες κι αναστάτωσε τους πάντες. Το βιβλίο της Αννίτας Νικολάου «Ελένη η πόρνη» συζητήθηκε και, απ' ό,τι φαίνεται, θα συζητιέται για καιρό ακόμη, όσο κανένα άλλο κυπριακό βιβλίο. H Αννίτα Νικολάου μιλά μαζί μας σε μια πρώτη αποκλειστική έντυπη συνέντευξη (έχει προηγηθεί η τηλεοπτική συνέντευξη, στην εκπομπή «Με Αγάπη», της Ελίτας Μιχαηλίδου).
Πώς ξεκίνησε η ιδέα γι' αυτό το βιβλίο;
Σιγά-σιγά ξεκίνησε η ιδέα, δεν μου ήρθε αμέσως μόλις γνώρισα την Ελένη. Άρχισα να το σκέφτομαι δυο-τρία χρόνια μετά τη γνωριμία μας. Το σκεφτόμουν διαρκώς, ώσπου τελικά πήρα την τελική απόφαση. Συνετέλεσε και η Ελένη σ' αυτό, η οποία με παρότρυνε λέγοντάς μου, «γράψε αυτό το βιβλίο για να βοηθηθούν τα κοριτσάκια να μην πέσουν ποτέ στα δίκτυα της πορνείας».
Η ζωή της Ελένης είναι ένας Γολγοθάς χωρίς ανάσταση. Σήμερα, μετά την έκδοση του βιβλίου, έχει βοηθηθεί καθόλου; Είτε από εσένα, είτε από κάποιους αναγνώστες κτλ ;
Η ζωή της Ελένης είναι ένας Γολγοθάς χωρίς ανάσταση. Σήμερα, μετά την έκδοση του βιβλίου, έχει βοηθηθεί καθόλου; Είτε από εσένα, είτε από κάποιους αναγνώστες κτλ ;
Ναι, είμαι κοντά της κι έτυχε και αναγνώστες να θέλουν να τη βοηθήσουν, αλλά η Ελένη λέει: «Όχι. Αν θέλουν να βοηθήσουν, να δώσουν ό,τι μπορούν όταν θα δημιουργηθεί το καταφύγιο». Θα ανοιχτεί ένας λογαριασμός και θα μπορούν να βοηθήσουν όλοι όσοι θέλουν να βοηθήσουν αυτές τις γυναίκες, μαζί και η Εκκλησία και η Πολιτεία. Αν περιμένουμε από το βιβλίο να φτιαχτεί το καταφύγιο και να συντηρείται, δεν είναι εφικτό. Χρειάζεται η προσφορά όλων.
Η Ελένη σήμερα έχει να φάει, να φορέσει κάτι, να μείνει κάπου;
Ναι.
Πόσο δύσκολο ήταν για σένα να γράφεις μια ιστορία τόσο τραγική;
Πόσο δύσκολο ήταν για σένα να γράφεις μια ιστορία τόσο τραγική;
Πάρα πολύ δύσκολο, μου στοίχισε πάρα πολύ όσον αφορά την ψυχολογία μου. Για δεκατρείς μήνες που το έγραφα, νόμιζα ότι θα πέσω σε βαριά κατάθλιψη! Έπαιρνα την πένα στο χέρι μου και «ταξίδευα» στον κόσμο της Ελένης. Τελικά, αποφάσισα να δώσω ένας τέλος, παραλείποντας κάποια άλλα στοιχεία της ιστορίας. Δεν άντεχα άλλο να γράφω τη ζωή αυτής της γυναίκας, που ήταν τόσο τραγική!
Ακούγονται φήμες για μεταφορά του βιβλίου στη μικρή οθόνη. Είναι αλήθεια;
Ακούγονται φήμες για μεταφορά του βιβλίου στη μικρή οθόνη. Είναι αλήθεια;
Ναι. Μέχρι τώρα έχω προτάσεις από δυο κυπριακά κανάλια. [ η μεταφορά έγινε, αλλά προκάλεσε κάποιες αντιδράσεις].
Ο Μητροπολίτης Αθανάσιος έχει υποσχεθεί κάποια βοήθεια…
Ναι, ο Μητροπολίτης Αθανάσιος έχει μιλήσει μαζί μου, βρεθήκαμε αρχές Απριλίου και υποσχέθηκε να βοηθήσει στην προσπάθεια για ίδρυση καταφυγίου για τις πόρνες. Επίσης, μέρος των εσόδων του βιβλίου θα πάνε στο καταφύγιο. Επιπλέον, όταν προχωρήσουμε στη μεταφορά του βιβλίου στην τηλεόραση, μέρος και αυτών των εσόδων θα πάνε στο καταφύγιο. Να έχουν αυτές οι γυναίκες μια στέγη και να μην καταλήγουν στους δρόμους, να έχουν φαγητό και το πιο σημαντικό να μπορούν να γίνουν μέρος του κοινωνικού συνόλου, και να μην είναι αποκομμένες από τον κόσμο σαν παράσιτα. Να μην πεθαίνουν μόνες και αβοήθητες.
Το βιβλίο το έχουν ζητήσει και εκδοτικοί οίκοι στην Ελλάδα, έτσι;
Ναι, μέχρι στιγμής το έχουν ζητήσει επίσημα δυο ελληνικοί εκδοτικοί οίκοι και το μελετά κι ένας τρίτος. Επίσης, το ζήτησε κι ένας κυπριακός εκδοτικός οίκος. Μέχρι στιγμής έχω αναλάβει εγώ την έκδοση και τη διανομή του στην Κύπρο. Επίσης, πρέπει να σου πω ότι και αρκετοί αναγνώστες βοηθούν στη διανομή του.
Επίσης έχετε προχωρήσει και στην Ίδρυση συνδέσμου…
Επίσης έχετε προχωρήσει και στην Ίδρυση συνδέσμου…
Ναι, μέχρι στιγμής είμαστε 41 μέλη (τα μέλη αυξάνονται μέρα με την μέρα) και το δικηγορικό γραφείο Λέλλου Δημητριάδη στη Λευκωσία έχει αναλάβει την κατοχύρωση του συνδέσμου αυτού, που θα βοηθήσει όχι μόνο στην Ίδρυση του καταφυγίου αλλά και ευρύτερα αυτές τις γυναίκες, που η ζωή τις έριξε στα δίκτυα της πορνείας. Τώρα ψάχνουμε να βρούμε ένα όνομα για το σύνδεσμο. Ένα όνομα που θα συγκινεί τον κόσμο και συνάμα δεν θα προσβάλλει τις γυναίκες αυτές.
Η απόφαση του Υπουργείου Παιδείας [Κύπρου], να συμπεριλάβει το βιβλίο στις βιβλιοθήκες των γυμνασίων και λυκείων, πώς προέκυψε;
Είχα στείλει εγώ το βιβλίο μου στις πολιτιστικές υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας, χωρίς να έχω κάποιο σκοπό. Δεν πέρασε από το μυαλό μου ότι μπορούσε να μπει στα σχολεία, άσε που κάποιοι το κατηγορούσαν… Οπόταν η απόφαση του Υπουργείου ήταν μια ευχάριστη έκπληξη για μένα, αλλά και ένα είδος δικαίωσης και απάντησης σε κάποιους που κατηγορούσαν το βιβλίο για πορνογράφημα. Το βιβλίο διαβάστηκε από τον Ανώτατο Επιθεωρητή και κάποιους άλλους αρμόδιους του Υπουργείου, και επιλέχτηκε να μπει στις βιβλιοθήκες, διότι έτσι τα κοριτσάκια θα μπορούν να είναι ενημερωμένα και να μην πέσουν ή να ξεγελαστούν στα δίκτυα της πορνείας.
Αννίτα, μια πρώην ιερόδουλη, η Νίτσα Σωκράτους, έχει ισχυριστεί ότι το βιβλίο είναι βασισμένο στη δικιά της ζωή και ζητούσε και δικαιώματα από τα έσοδα του βιβλίου. Πώς προέκυψε αυτή η διαμάχη;
Με τη Νίτσα, όπως και με άλλες ιερόδουλες της πλατείας Ηρώων στη Λεμεσό, έτυχε πολλές φορές να μιλήσω και να ακούσω τον πόνο και τις ιστορίες τους. Είμαι πολύ κοντά σε αυτές τις γυναίκες, διότι έτυχε και είχα και εγώ μια θεία ιερόδουλη, στη Λευκωσία, και παρόλο που δεν τη γνώρισα ποτέ, με διακατέχει μια ιδιαίτερη ευαισθησία γι' αυτές τις γυναίκες. Όμως, η ιστορία της Ελένης δεν έχει καμία σχέση με τη Νίτσα. Είναι διαφορετικές ιστορίες (αυτό είναι κάτι που αποδείχθηκε και με μαρτυρίες μέσα από την εκπομπή της κ. Ελίτας Μιχαηλίδου όπου φιλοξενήθηκα). Η Νίτσα ούτε πήγε Ελλάδα, ούτε γνώρισε τον Άγγελο, ούτε τη βίασε ο πατέρας της, ούτε έχει κάτι κοινό η δικιά της ιστορία με την ιστορία της Ελένης.
Καλά, πώς ξεκίνησε αυτή η διαμάχη;
Επειδή πίσω από αυτήν κρύβεται ένας Τουρκοκύπριος και κινεί τα νήματα… Εγώ αγαπώ τη Νίτσα όπως αγαπώ και συμπονώ όλες τις ιερόδουλες, που η ζωή τις έριξε σε αυτό τον τραγικό δρόμο που λέγεται πορνεία. Διότι, πρέπει να ξέρεις, Γιώτα μου, ότι σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις αυτές οι γυναίκες ακολουθούν αυτό το δρόμο με τη θέλησή τους.
Η Νίτσα μού διηγήθηκε κι αυτή τη ζωή της, όμως δεν είχε κάτι το «συγκλονιστικό» για να τη γράψω σε βιβλίο. Ενώ στην περίπτωση της Ελένης ένιωθα ότι είχα υποχρέωση να γράψω τον τραγικό Γολγοθά της.
Έτυχε να είναι ίδια και τα ονόματα…
Η Νίτσα μού διηγήθηκε κι αυτή τη ζωή της, όμως δεν είχε κάτι το «συγκλονιστικό» για να τη γράψω σε βιβλίο. Ενώ στην περίπτωση της Ελένης ένιωθα ότι είχα υποχρέωση να γράψω τον τραγικό Γολγοθά της.
Έτυχε να είναι ίδια και τα ονόματα…
Μα στην πλατεία Ηρώων ήταν έξι οι Ελένες! Νίτσα, Ελενάκι, Ελένη, Νιτσού… Ήταν έξι συνολικά! Επίσης κάποιες αναγνώστριες, που θέλησαν να βρουν την Ελένη, έψαξαν και βρήκαν τη Νίτσα και θεώρησαν ότι αυτή είναι η Ελένη. Τότε, ο Τουρκοκύπριος βρήκε την ευκαιρία να πει ότι το βιβλίο είναι βασισμένο στη ζωή της Νίτσας. Αν είναι δυνατόν! Αφού δεν έχει τίποτα απ' όλα όσα γράφω στο βιβλίο, από τη ζωή της Νίτσας!
Αννίτα, εσένα ποια η σχέση σου με τη συγγραφή;
Όταν ήμουν μικρότερη αγαπούσα το γράψιμο και οι καθηγητές μου με παρότρυναν να ασχοληθώ με αυτό. Έγραφα εκθέσεις 100 και 180 σελίδες και με μάλωναν οι καθηγητές να σταματήσω να γράφω κι εγώ έλεγα, θυμάμαι, «μα θέλω να γράψω κι άλλα». Δεν έτυχε, όμως, να σπουδάσω και να ασχοληθώ με αυτό, ίσως και οι γονείς μου να μην έδωσαν σημασία στα λόγια των καθηγητών μου. Επιχείρησα κάποιες φορές, παλαιότερα, να γράψω 3-4 βιβλία, αλλά τα άφηνα στην μέση διότι δεν με «τραβούσε» το θέμα. Όταν λοιπόν γνώρισα την Ελένη, ένιωσα ένα χρέος να γράψω αυτό το βιβλίο.
Διαβάζεις;
Ναι, πάρα πολύ!
Η ένωση λογοτεχνών Κύπρου πώς σε έχει αντιμετωπίσει;
Ο πρόεδρος λογοτεχνών Λεμεσού μού είπε ότι συγκλονίστηκε από το βιβλίο και μου είπε, «πού ήσουνα τόσα χρόνια και δεν έγραφες μαζί μας;». Μου έδωσε πολύ θάρρος, ενώ εγώ του είχα πάρει τα χειρόγραφα (πριν καν εκδοθεί το βιβλίο) πολύ δειλά. Το είδε πολύ θετικά, το ίδιο και άλλοι λογοτέχνες και αυτό οπωσδήποτε με χαροποιεί ιδιαίτερα.
Η συγγραφή είναι...
Μια αληθινή ιστορία κατ' αρχήν η οποία όντως συγκλονίζει. Επίσης το θέμα «ιερόδουλες» είναι ένα θέμα κλειστό, σαν γκέτο. Ο κόσμος δείχνει ενδιαφέρον για τις ζωές αυτών των γυναικών.
Ένας συγγραφέας είπε…
Πιστεύω πως τους έκανα να αισθανθούν αγάπη γι' αυτές τις γυναίκες. Είναι συγκινητικό το πόσα μηνύματα παίρνω κάθε μέρα από τον κόσμο. Εδώ να σου πω ότι μέσα από την αντίδραση του κόσμου συνειδητοποίησα ότι ο κυπριακός λαός δεν έχει χάσει την ανθρωπιά του και τη συμπόνια του για τον συνάνθρωπό του. Υπάρχει πολλή αγάπη.
Θα πρόδιδε την Ελένη...
Πιστεύεις ότι το γεγονός ότι είναι κυπριακή ιστορία συνετέλεσε στην επιτυχία του βιβλίου;
Ναι, σίγουρα.
Άρα στην Ελλάδα, ίσως, οι Ελλαδίτες να μην το αγαπήσουν τόσο;
Δεν ξέρω πώς θα αισθανθούν οι Ελλαδίτες διαβάζοντάς το. Ένας μεγάλος ελληνικός εκδοτικός οίκος μου ζήτησε να διασκευάσουμε την ιστορία ότι έγινε στην Κρήτη. Αυτό δεν το δέχθηκα διότι θα πρόδιδε την Ελένη, το βιβλίο, και τους αναγνώστες που το διάβασαν, ίσως και τον τόπο μου.
Μετά την επιτυχία του βιβλίου «Ελένη η πόρνη», σκέφτεσαι να γράψεις κι άλλο βιβλίο;
Δεν ξέρω. Δεν είναι κάτι το οποίο σκέφτομαι τώρα. Πιθανόν ναι, δεν το αποκλείω. Αυτή τη στιγμή νιώθω ότι έδωσα στον κόσμο ό,τι όφειλα και μπορούσα να δώσω. Δεν ξέρω αν προκύψει και κάτι άλλο στο μέλλον.
Αρχαία τραγωδία
πηγή: η σημερινή
Η ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΧΡΟΝΗ Ελένη Ευαγγέλου, από την Πάφο, βιάζεται από τον ίδιό της τον πατέρα, με τη συγκατάθεση της μητέρας της. Την επομένη βρίσκεται εγκαταλειμμένη στους δρόμους και καταλήγει στη γνωστή Πλατεία Ηρώων στη Λεμεσό. Η μόνη διέξοδος για να ζήσει είναι η πορνεία. Η ζωή που ξετυλίγεται μπροστά στη δεκαπεντάχρονη μοιάζει με αρχαία τραγωδία. Πατρόνες, νταβατζήδες, δύο αποτυχημένοι έρωτες, μία έκτρωση χωρίς τη θέλησή της, η κοινωνία να μην της επιτρέπει να βγει από την κόλαση της πορνείας (λόγω προκατάληψης) και ένας Γολγοθάς τον οποίο βιώνει μέχρι και σήμερα, που έπαψε να εκδίδεται. Δυστυχώς, στην τραγωδία της Ελένης, της πρώην ιερόδουλης, καμιά κάθαρση και κανένα αίσιο τέλος δεν φαίνεται να υπάρχει. Σήμερα για να ζήσει, πουλάει λουλούδια και ζει μόνη και αβοήθητη κάπου στη Λεμεσό.
Info: Το βιβλίο στοιχίζει €20 και αγοράζοντάς το κανείς συμβάλλει στην ίδρυση καταφυγίου για τις ιερόδουλες. Με τη συγγραφέα μπορεί κανείς να επικοινωνήσει στο 96537567.
ΠΙΟ ΚΑΤΩ ΘΑ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΕΝ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΑΛΗΘΙΝΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ Η ΕΛΕΝΗ Η ΠΟΡΝΗ ΠΟΥ ΘΑ ΣΑΣ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΕΙ
(ΣΕ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ)
(ΣΕ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ)
