Ελένη η Πόρνη

Μπορεί μια πόρνη να έχει μεγαλύτερη τιμή από μια γυναίκα που δεν είναι πόρνη; Μπορεί, έστω, να έχει τιμή υπόληψης; Πόσο εύκολα μας αφήνει η δικιά μας προκατάληψη να δούμε ανθρώπινα αυτές τις γυναίκες που η ζωή τις έκανε ιερόδουλες; Εγώ, πάντως, μετά το βιβλίο «Ελένη η πόρνη», έχω ξεπεράσει τις δικές μου προκαταλήψεις.
Μια απίστευτα αληθινή και τραγική ιστορία, η ζωή μιας Κυπρίας ιερόδουλης, που μοιάζει σαν αρχαία τραγωδία, χώρεσε σε 301 σελίδες κι αναστάτωσε τους πάντες. Το βιβλίο της Αννίτας Νικολάου «Ελένη η πόρνη» συζητήθηκε και, απ' ό,τι φαίνεται, θα συζητιέται για καιρό ακόμη, όσο κανένα άλλο κυπριακό βιβλίο. H Αννίτα Νικολάου μιλά μαζί μας σε μια πρώτη αποκλειστική έντυπη συνέντευξη (έχει προηγηθεί η τηλεοπτική συνέντευξη, στην εκπομπή «Με Αγάπη», της Ελίτας Μιχαηλίδου).

Πώς ξεκίνησε η ιδέα γι' αυτό το βιβλίο;

Σιγά-σιγά ξεκίνησε η ιδέα, δεν μου ήρθε αμέσως μόλις γνώρισα την Ελένη. Άρχισα να το σκέφτομαι δυο-τρία χρόνια μετά τη γνωριμία μας. Το σκεφτόμουν διαρκώς, ώσπου τελικά πήρα την τελική απόφαση. Συνετέλεσε και η Ελένη σ' αυτό, η οποία με παρότρυνε λέγοντάς μου, «γράψε αυτό το βιβλίο για να βοηθηθούν τα κοριτσάκια να μην πέσουν ποτέ στα δίκτυα της πορνείας».

Η ζωή της Ελένης είναι ένας Γολγοθάς χωρίς ανάσταση. Σήμερα, μετά την έκδοση του βιβλίου, έχει βοηθηθεί καθόλου; Είτε από εσένα, είτε από κάποιους αναγνώστες κτλ ;

Ναι, είμαι κοντά της κι έτυχε και αναγνώστες να θέλουν να τη βοηθήσουν, αλλά η Ελένη λέει: «Όχι. Αν θέλουν να βοηθήσουν, να δώσουν ό,τι μπορούν όταν θα δημιουργηθεί το καταφύγιο». Θα ανοιχτεί ένας λογαριασμός και θα μπορούν να βοηθήσουν όλοι όσοι θέλουν να βοηθήσουν αυτές τις γυναίκες, μαζί και η Εκκλησία και η Πολιτεία. Αν περιμένουμε από το βιβλίο να φτιαχτεί το καταφύγιο και να συντηρείται, δεν είναι εφικτό. Χρειάζεται η προσφορά όλων.

Η Ελένη σήμερα έχει να φάει, να φορέσει κάτι, να μείνει κάπου;

Ναι.

Πόσο δύσκολο ήταν για σένα να γράφεις μια ιστορία τόσο τραγική;

Πάρα πολύ δύσκολο, μου στοίχισε πάρα πολύ όσον αφορά την ψυχολογία μου. Για δεκατρείς μήνες που το έγραφα, νόμιζα ότι θα πέσω σε βαριά κατάθλιψη! Έπαιρνα την πένα στο χέρι μου και «ταξίδευα» στον κόσμο της Ελένης. Τελικά, αποφάσισα να δώσω ένας τέλος, παραλείποντας κάποια άλλα στοιχεία της ιστορίας. Δεν άντεχα άλλο να γράφω τη ζωή αυτής της γυναίκας, που ήταν τόσο τραγική!

Ακούγονται φήμες για μεταφορά του βιβλίου στη μικρή οθόνη. Είναι αλήθεια;

Ναι. Μέχρι τώρα έχω προτάσεις από δυο κυπριακά κανάλια. [ η μεταφορά έγινε, αλλά προκάλεσε κάποιες αντιδράσεις].

Ο Μητροπολίτης Αθανάσιος έχει υποσχεθεί κάποια βοήθεια…

Ναι, ο Μητροπολίτης Αθανάσιος έχει μιλήσει μαζί μου, βρεθήκαμε αρχές Απριλίου και υποσχέθηκε να βοηθήσει στην προσπάθεια για ίδρυση καταφυγίου για τις πόρνες. Επίσης, μέρος των εσόδων του βιβλίου θα πάνε στο καταφύγιο. Επιπλέον, όταν προχωρήσουμε στη μεταφορά του βιβλίου στην τηλεόραση, μέρος και αυτών των εσόδων θα πάνε στο καταφύγιο. Να έχουν αυτές οι γυναίκες μια στέγη και να μην καταλήγουν στους δρόμους, να έχουν φαγητό και το πιο σημαντικό να μπορούν να γίνουν μέρος του κοινωνικού συνόλου, και να μην είναι αποκομμένες από τον κόσμο σαν παράσιτα. Να μην πεθαίνουν μόνες και αβοήθητες.

Το βιβλίο το έχουν ζητήσει και εκδοτικοί οίκοι στην Ελλάδα, έτσι;

Ναι, μέχρι στιγμής το έχουν ζητήσει επίσημα δυο ελληνικοί εκδοτικοί οίκοι και το μελετά κι ένας τρίτος. Επίσης, το ζήτησε κι ένας κυπριακός εκδοτικός οίκος. Μέχρι στιγμής έχω αναλάβει εγώ την έκδοση και τη διανομή του στην Κύπρο. Επίσης, πρέπει να σου πω ότι και αρκετοί αναγνώστες βοηθούν στη διανομή του.

Επίσης έχετε προχωρήσει και στην Ίδρυση συνδέσμου…

Ναι, μέχρι στιγμής είμαστε 41 μέλη (τα μέλη αυξάνονται μέρα με την μέρα) και το δικηγορικό γραφείο Λέλλου Δημητριάδη στη Λευκωσία έχει αναλάβει την κατοχύρωση του συνδέσμου αυτού, που θα βοηθήσει όχι μόνο στην Ίδρυση του καταφυγίου αλλά και ευρύτερα αυτές τις γυναίκες, που η ζωή τις έριξε στα δίκτυα της πορνείας. Τώρα ψάχνουμε να βρούμε ένα όνομα για το σύνδεσμο. Ένα όνομα που θα συγκινεί τον κόσμο και συνάμα δεν θα προσβάλλει τις γυναίκες αυτές.

Η απόφαση του Υπουργείου Παιδείας [Κύπρου], να συμπεριλάβει το βιβλίο στις βιβλιοθήκες των γυμνασίων και λυκείων, πώς προέκυψε;

Είχα στείλει εγώ το βιβλίο μου στις πολιτιστικές υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας, χωρίς να έχω κάποιο σκοπό. Δεν πέρασε από το μυαλό μου ότι μπορούσε να μπει στα σχολεία, άσε που κάποιοι το κατηγορούσαν… Οπόταν η απόφαση του Υπουργείου ήταν μια ευχάριστη έκπληξη για μένα, αλλά και ένα είδος δικαίωσης και απάντησης σε κάποιους που κατηγορούσαν το βιβλίο για πορνογράφημα. Το βιβλίο διαβάστηκε από τον Ανώτατο Επιθεωρητή και κάποιους άλλους αρμόδιους του Υπουργείου, και επιλέχτηκε να μπει στις βιβλιοθήκες, διότι έτσι τα κοριτσάκια θα μπορούν να είναι ενημερωμένα και να μην πέσουν ή να ξεγελαστούν στα δίκτυα της πορνείας.

Αννίτα, μια πρώην ιερόδουλη, η Νίτσα Σωκράτους, έχει ισχυριστεί ότι το βιβλίο είναι βασισμένο στη δικιά της ζωή και ζητούσε και δικαιώματα από τα έσοδα του βιβλίου. Πώς προέκυψε αυτή η διαμάχη;

Με τη Νίτσα, όπως και με άλλες ιερόδουλες της πλατείας Ηρώων στη Λεμεσό, έτυχε πολλές φορές να μιλήσω και να ακούσω τον πόνο και τις ιστορίες τους. Είμαι πολύ κοντά σε αυτές τις γυναίκες, διότι έτυχε και είχα και εγώ μια θεία ιερόδουλη, στη Λευκωσία, και παρόλο που δεν τη γνώρισα ποτέ, με διακατέχει μια ιδιαίτερη ευαισθησία γι' αυτές τις γυναίκες. Όμως, η ιστορία της Ελένης δεν έχει καμία σχέση με τη Νίτσα. Είναι διαφορετικές ιστορίες (αυτό είναι κάτι που αποδείχθηκε και με μαρτυρίες μέσα από την εκπομπή της κ. Ελίτας Μιχαηλίδου όπου φιλοξενήθηκα). Η Νίτσα ούτε πήγε Ελλάδα, ούτε γνώρισε τον Άγγελο, ούτε τη βίασε ο πατέρας της, ούτε έχει κάτι κοινό η δικιά της ιστορία με την ιστορία της Ελένης.

Καλά, πώς ξεκίνησε αυτή η διαμάχη;

Επειδή πίσω από αυτήν κρύβεται ένας Τουρκοκύπριος και κινεί τα νήματα… Εγώ αγαπώ τη Νίτσα όπως αγαπώ και συμπονώ όλες τις ιερόδουλες, που η ζωή τις έριξε σε αυτό τον τραγικό δρόμο που λέγεται πορνεία. Διότι, πρέπει να ξέρεις, Γιώτα μου, ότι σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις αυτές οι γυναίκες ακολουθούν αυτό το δρόμο με τη θέλησή τους.
Η Νίτσα μού διηγήθηκε κι αυτή τη ζωή της, όμως δεν είχε κάτι το «συγκλονιστικό» για να τη γράψω σε βιβλίο. Ενώ στην περίπτωση της Ελένης ένιωθα ότι είχα υποχρέωση να γράψω τον τραγικό Γολγοθά της.

Έτυχε να είναι ίδια και τα ονόματα…

Μα στην πλατεία Ηρώων ήταν έξι οι Ελένες! Νίτσα, Ελενάκι, Ελένη, Νιτσού… Ήταν έξι συνολικά! Επίσης κάποιες αναγνώστριες, που θέλησαν να βρουν την Ελένη, έψαξαν και βρήκαν τη Νίτσα και θεώρησαν ότι αυτή είναι η Ελένη. Τότε, ο Τουρκοκύπριος βρήκε την ευκαιρία να πει ότι το βιβλίο είναι βασισμένο στη ζωή της Νίτσας. Αν είναι δυνατόν! Αφού δεν έχει τίποτα απ' όλα όσα γράφω στο βιβλίο, από τη ζωή της Νίτσας!

Αννίτα, εσένα ποια η σχέση σου με τη συγγραφή;

Όταν ήμουν μικρότερη αγαπούσα το γράψιμο και οι καθηγητές μου με παρότρυναν να ασχοληθώ με αυτό. Έγραφα εκθέσεις 100 και 180 σελίδες και με μάλωναν οι καθηγητές να σταματήσω να γράφω κι εγώ έλεγα, θυμάμαι, «μα θέλω να γράψω κι άλλα». Δεν έτυχε, όμως, να σπουδάσω και να ασχοληθώ με αυτό, ίσως και οι γονείς μου να μην έδωσαν σημασία στα λόγια των καθηγητών μου. Επιχείρησα κάποιες φορές, παλαιότερα, να γράψω 3-4 βιβλία, αλλά τα άφηνα στην μέση διότι δεν με «τραβούσε» το θέμα. Όταν λοιπόν γνώρισα την Ελένη, ένιωσα ένα χρέος να γράψω αυτό το βιβλίο.

Διαβάζεις;

Ναι, πάρα πολύ!

Η ένωση λογοτεχνών Κύπρου πώς σε έχει αντιμετωπίσει;

Ο πρόεδρος λογοτεχνών Λεμεσού μού είπε ότι συγκλονίστηκε από το βιβλίο και μου είπε, «πού ήσουνα τόσα χρόνια και δεν έγραφες μαζί μας;». Μου έδωσε πολύ θάρρος, ενώ εγώ του είχα πάρει τα χειρόγραφα (πριν καν εκδοθεί το βιβλίο) πολύ δειλά. Το είδε πολύ θετικά, το ίδιο και άλλοι λογοτέχνες και αυτό οπωσδήποτε με χαροποιεί ιδιαίτερα.

Η συγγραφή είναι...

Μια αληθινή ιστορία κατ' αρχήν η οποία όντως συγκλονίζει. Επίσης το θέμα «ιερόδουλες» είναι ένα θέμα κλειστό, σαν γκέτο. Ο κόσμος δείχνει ενδιαφέρον για τις ζωές αυτών των γυναικών.

Ένας συγγραφέας είπε…

Πιστεύω πως τους έκανα να αισθανθούν αγάπη γι' αυτές τις γυναίκες. Είναι συγκινητικό το πόσα μηνύματα παίρνω κάθε μέρα από τον κόσμο. Εδώ να σου πω ότι μέσα από την αντίδραση του κόσμου συνειδητοποίησα ότι ο κυπριακός λαός δεν έχει χάσει την ανθρωπιά του και τη συμπόνια του για τον συνάνθρωπό του. Υπάρχει πολλή αγάπη.

Θα πρόδιδε την Ελένη...

Πιστεύεις ότι το γεγονός ότι είναι κυπριακή ιστορία συνετέλεσε στην επιτυχία του βιβλίου;

Ναι, σίγουρα.

Άρα στην Ελλάδα, ίσως, οι Ελλαδίτες να μην το αγαπήσουν τόσο;

Δεν ξέρω πώς θα αισθανθούν οι Ελλαδίτες διαβάζοντάς το. Ένας μεγάλος ελληνικός εκδοτικός οίκος μου ζήτησε να διασκευάσουμε την ιστορία ότι έγινε στην Κρήτη. Αυτό δεν το δέχθηκα διότι θα πρόδιδε την Ελένη, το βιβλίο, και τους αναγνώστες που το διάβασαν, ίσως και τον τόπο μου.

Μετά την επιτυχία του βιβλίου «Ελένη η πόρνη», σκέφτεσαι να γράψεις κι άλλο βιβλίο;

Δεν ξέρω. Δεν είναι κάτι το οποίο σκέφτομαι τώρα. Πιθανόν ναι, δεν το αποκλείω. Αυτή τη στιγμή νιώθω ότι έδωσα στον κόσμο ό,τι όφειλα και μπορούσα να δώσω. Δεν ξέρω αν προκύψει και κάτι άλλο στο μέλλον.

Αρχαία τραγωδία

πηγή: η σημερινή
Η ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΧΡΟΝΗ Ελένη Ευαγγέλου, από την Πάφο, βιάζεται από τον ίδιό της τον πατέρα, με τη συγκατάθεση της μητέρας της. Την επομένη βρίσκεται εγκαταλειμμένη στους δρόμους και καταλήγει στη γνωστή Πλατεία Ηρώων στη Λεμεσό. Η μόνη διέξοδος για να ζήσει είναι η πορνεία. Η ζωή που ξετυλίγεται μπροστά στη δεκαπεντάχρονη μοιάζει με αρχαία τραγωδία. Πατρόνες, νταβατζήδες, δύο αποτυχημένοι έρωτες, μία έκτρωση χωρίς τη θέλησή της, η κοινωνία να μην της επιτρέπει να βγει από την κόλαση της πορνείας (λόγω προκατάληψης) και ένας Γολγοθάς τον οποίο βιώνει μέχρι και σήμερα, που έπαψε να εκδίδεται. Δυστυχώς, στην τραγωδία της Ελένης, της πρώην ιερόδουλης, καμιά κάθαρση και κανένα αίσιο τέλος δεν φαίνεται να υπάρχει. Σήμερα για να ζήσει, πουλάει λουλούδια και ζει μόνη και αβοήθητη κάπου στη Λεμεσό.

Info: Το βιβλίο στοιχίζει €20 και αγοράζοντάς το κανείς συμβάλλει στην ίδρυση καταφυγίου για τις ιερόδουλες. Με τη συγγραφέα μπορεί κανείς να επικοινωνήσει στο 96537567.

ΠΙΟ ΚΑΤΩ ΘΑ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΕΝ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΑΛΗΘΙΝΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ Η ΕΛΕΝΗ Η ΠΟΡΝΗ ΠΟΥ ΘΑ ΣΑΣ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΕΙ
(ΣΕ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ) 

http://www.tvlandgr.com/2010/09/eleni-i-porni-antenna.html

http://www.ant1.com.cy/nqcontent.cfm?a_id=9045&tt=graphic&lang=L1#episodeinfo

Η τελευταία πράξη

της Ελίνας Γαληνού
Ηταν Τρίτη 29 Μαίου. Η αντίσταση των Βυζαντινών έδειχνε από μέρες να πνέει τα λοίσθια. Οι οιωνοί το είχαν προδιαγράψει αλλά οι καρδιές των ανθρώπων δεν ήθελαν να το δεχτούν. Πίστευαν ακόμα σ΄ ένα θαύμα ότι η Πόλη θα σωθεί, κι΄ας είχαν δεί την εικόνα της Δέσποινας να δακρύζει στην τελευταία λειτουργία. Ο Αυτοκράτοράς προσπαθούσε με όλες του τις δυνάμεις να τους στηρίξει και να τους εμψυχώσει. Εμπαινε στη μάχη μπροστάρης και κείνοι βλέποντάς τον να μην αφήνει το σπαθί από το χέρι, έπαιρναν δύναμη από το θάρρος του και συνέχιζαν. Ωσπου....οι στρατιώτες του Μωάμεθ ανακάλυψαν την Κερκόπορτα που είχε μείνει ανοιχτή. Τα μανιασμένα στίφη όρμησαν με άγρια χαρά στα αφύλακτα πλέον τείχη της Βασιλεύουσας και αιφνιδίασαν τους υπερασπιστές της Πόλης. Μέχρι το μεσημέρι, η αυλαία της τελευταίας Βυζαντινής άνοιξης, είχε πέσει...

Οι μνήμες αυτές έρχονται κάθε χρόνο τέτοια μέρα στο νού όπως είναι φυσικό. Θα αναβιώνουν πάντα μέσα από τις γραφές του Φραντζή, του Δούκα, του Κριτόβουλου και του Λαόνικου Χαλκοκονδύλη-των τεσσάρων αυθεντικών χρονογράφων της Αλωσης. Η θλίψη θα γεννά αιώνια ένα "γιατί" που θα ωθεί συνεχώς σε μια βαθύτερη διερεύνηση της Ιστορίας. Διότι η "αποφράς" ημερομηνία της 29ης Μαίου 1453, δεν ήταν παρά η τελευταία πράξη της Αλωσης. Η ουσιαστική Αλωση, είχε αρχίσει πολλούς αιώνες πριν. Ισως από το 1071μ.Χ όπου ο τότε αυτοκράτορας Ρωμανός Δ΄Διογένης, αντιμετώπισε την πρόκληση των Σελτζούκων Τούρκων παραγνωρίζοντας την επικινδυνότητά τους...Ετσι στο Ματζικέρτ, οι Τούρκοι έκαναν το πρώτο μεγάλο κατακτητικό τους βήμα προς το Βυζάντιο. Ηταν άραγε σύμπτωση που η χρονολογία αυτή, δεν απήχε παρά λίγα χρόνια από το Σχίσμα των δύο Εκκλησιών όπου οι σχέσεις Βυζαντίου και "Εσπερίας" έφτασαν στο αποκορύφωμα της εχθρικότητάς τους; Η Ιστορία πάντως θα μας έδειχνε πολλές φορές ότι οι Τούρκοι ήξεραν να καιροσκοπούν και να χτυπούν πάντα στην κατάλληλη στιγμή...
Η πρώτη Αλωση της Πόλης το 1204, έδινε ένα καίριο χτύπημα στην άλλοτε κραταιά Αυτοκρατορία, μειώνοντάς της την εδαφική και θαλάσσια επικράτεια από περιοχές είτε πλουτοπαραγωγικές, είτε στρατηγικής σημασίας. Αν και η φράγκικη κατοχή διάρκεσε μερικές δεκαετίες, η Βυζαντινή Αυτοκρατορία δεν ανάκτησε ποτέ την ισχύ που έχασε. Τα προνόμια που είχαν κάποτε παραχωρηθεί από το Βυζάντιο στους Βενετούς υπό μορφή μιας άτυπης στρατηγικής συμμαχίας για τον έλεγχο των στενών του Οτράντο από τις επιδρομές των Νορμανδών, είχαν από τότε ανοίξει τον δρόμο της λατινικής διείσδυσης. Οι εσωτερικές έριδες για τη μοιρασιά των αξιωμάτων με αντίστοιχα προνόμια, αποσυντόνιζαν την αυτοκρατορία που βυθισμένη μέσα στον θεοκρατικό λήθαργό της, δεν έβλεπε παραπέρα. Η οικονομία εξαρτιόταν όλο και περισσότερο από ξένους δανειστές, τα χρέη αυξάνονταν, οι εγχώριες παραγωγές έφθιναν. Οι νέοι κατέφευγαν στα μοναστήρια και ο στρατός συμπληρωνόταν από ξένους μισθοφόρους. Ο συγκεντρωτισμός που επικρατούσε στη Βασιλεύουσα, είχε αρκετά απομακρύνει το βλέμμα των ηγεμόνων από την βυζαντινή επαρχία.
Μετά την περιπέτεια του 1204, εμφανίστηκε μια τάση αναθεώρησης παλιών ιδεολογικών αγκυλώσεων στους Βυζαντινούς, όπου άρχισαν να ανατρέχουν στο παρελθόν αναζητώντας ισχυρότερα υπαρξιακά ερείσματα στις έννοιες "Ελλην" και "Εθνος". Η αναθεώρηση αυτή, θα αμβλύνει τις αντιλήψεις πολλών λογίων όσον αφορά την απομάκρυνση από την αρχαιοελληνικό πολιτισμό που είχε σημειωθεί με ακραίο τρόπο στην πρώτη χιλιετηρίδα του Βυζαντίου. Σ΄αυτό το χρονικό σημείο, η σημασία των αρχαίων κειμένων της ελληνικής φιλοσοφίας και των θετικών επιστημών, αναβαθμίζεται επιχειρώντας μια αλλαγή τροχιάς στην κατεύθυνση της εκπαίδευσης των βυζαντινών. Η υπεράσπιση της πατρίδας, προβάλλεται σαν εθνική αναγκαιότητα ωθώντας τώρα περισσότερους νέους στον στρατό. Ομως, αυτά τα σημεία των καιρών, αν και ελπιδοφόρα δεν αποδεικνύονται αρκετά. Οι εγχώριες παθογένειες που έφθιναν την αυτοκρατορία, παραμένουν, ενώ οι έριδες στο Ιερό Παλάτιο, συνεχίζουν το φθοροποιό τους έργο. Κατά την πολύχρονη διαμάχη μεταξύ της δυναστείας Κατακουζηνών και Παλαιολόγων, οι Τούρκοι θα καταλάβουν την χερσόνησο της Καλλίπολης και στη συνέχεια, όλη την Μακεδονία-έναν σχεδόν αιώνα πριν την οριστική Αλωση...
Από τότε, η (εναπομείνασα) Βυζαντινή Αυτοκρατορία, θα παλεύει να επιβιώσει με ολοένα πιό φθίνουσες αντιστάσεις. Θα συνεχίσει να απειλείται από τις εσωτερικές ανατροπές και τις αλλότριες επιβουλές, ελπίζοντας σε ένα "θαύμα". Οι Οθωμανοί θα επιχειρήσουν την πρώτη πολιορκία της Πόλης κατά την έξοδο του 14ου αιώνα, αλλά ο Θεός θα δώσει στους Βυζαντινούς μια ακόμα χρονική ευκαιρία. Η επιθετικότητα του εκ Μογγολίας Ταμερλάνου θα φοβίσει τους Οθωμανούς και κείνοι θα αναγκαστούν να ζητήσουν συμπαράσταση από τον Μανουήλ Παλαιολόγο, επιστρέφοντάς του εδάφη και απαλλάσοντάς τον από φόρους υποτελείας. Αυτή η συγκυρία θα δώσει μια πρόσκαιρη ανάσα στο Βυζάντιο και οι Παλαιολόγοι θα επιχειρήσουν να ισχυροποιηθούν μέσω συμμαχιών από τη Δύση. Η Εσπερία όμως ελέγχεται από το Βατικανό και ο Πάπας θα επιδιώξει να επωφεληθεί από τις ανάγκες των Βυζαντινών για να εδραιώσει τη θέση της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας ως κυρίαρχη σε όλα τα χριστιανικά κράτη Ανατολής και Δύσης. Ετσι, οι Βυζαντινοί προσέρχονται στην Σύνοδο των Δύο Εκκλησιών όπου τον Σεπτέμβριο του 1439, θα υπογράψουν υπέρ της Ενωσης, χωρίς να επιτύχουν ωστόσο ουσιαστικό συμβιβασμό στις βασικές θέσεις διαφοροποίησης της Ορθόδοξης από την Καθολική Εκκλησία. Η εξέλιξη αυτή θα πυροδοτήσει έτι περισσότερο τον διχασμό του βυζαντινού λαού ανάμεσα στους ενωτικούς και ανθενωτικούς, εκτρέφοντας παρεξηγήσεις χρόνιες. Ωστόσο, θα επιτευχθεί ένα κλίμα σχετικής "συμφιλίωσης" που θα οδηγήσει στην διοργάνωση μιας μεγάλης σταυροφορίας χριστιανικών λαών κατά των Οθωμανών το 1444, υπό την αιγίδα του Πάπα. Ομως ο Μουράτ κατατροπώνει τους χριστιανούς στη Βάρνα και το πλήγμα είναι τόσο ισχυρό, που για πολλά χρόνια μετά οι λαοί της Εσπερίας δεν θα ξανατολμήσουν κάτι ανάλογο...
Εννέα χρόνια μετά, βασιζόμενος στις χαλαρές υποσχέσεις βοήθειας Βενετσιάνων και Γενοβέζων και στις αμφιλεγόμενες διαθέσεις του Δόγη Φραντσέσκο Φόσκαρι, ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, πλαισιωμένος από ασθενή στρατό και εξαθλιωμένους πολίτες, με μόνο όπλο το υπέρ πατρίδος φιλότιμο, θα αγωνιστεί ως την τελευταία στιγμή της μάχης "υπέρ βωμών και εστιών". Ηταν όμως αργά, πολύ αργά. Γιατί η κατεδάφιση ενός κράτους όταν έχει αρχίσει τόσα χρόνια πριν, δεν προλαβαίνεται τις τελευταίες μέρες. Και τότε, δεν μένει παρά να παλέψει κανείς για την τιμή των όπλων, ώστε να δικαιωθεί μ΄ ένα αξιοπρεπές τέλος.
Πόσα δεν έχουμε ξεχάσει από εκείνες τις εποχές....

Όταν ανησυχεί ο πατέρας ή η μητέρα, επειδή αμαρτάνει το παιδί…

Αρχιμ. Αιμιλιανός Σιμονοπετρίτης



Το σκοτάδι, ως συνέπεια της πτώσεως του ανθρώπου, δεν βγάζει ποτέ στο φως. Το φως διαλύει το σκοτάδι, διότι το σκοτάδι είναι ανυπόστατο, δεν έχει ουσία. Υπάρχει όμως μία περίπτωσις την οποία πανσόφως εκμεταλλεύεται ο παντουργός Θεός για το καλό μας, βγάζοντας και από το κακό καλό, από το σκοτάδι φως. Πώς; Δια της μετανοίας. Βλέπω την κακία μου, την αμαρτία μου, μετανοώ, κλαίω, θρηνώ, οδηγούμαι στον Θεόν, αναλαμβάνω τις ευθύνες μου, νήφω, καρτερώ, και μέσα μου καλλιεργείται ο καινούργιος άνθρωπος που βγαίνει από την μετάνοια. Αρα, το καλό δεν βγαίνει από το κακό, αλλά από την μετά-νοια, που είναι άλλος νους, ο νους που τον παρέχει ο Θεός μέσα στην καρδιά.

Όταν ανησυχή, λόγου χάριν, ο πατέρας ή η μητέρα, επειδή αμαρτάνει το παιδί, και το κτυπά, οπωσδήποτε θα βγάλη αντίθετο αποτέλεσμα. Διότι, εάν το παιδί κάνη αμαρτίες, σημαίνει ότι ζητάει την αμαρτία και θα τα βάλη με σένα, που γίνεσαι κή­ρυξ της αρετής. Και τώρα μεν φοβάται να αμαρτήση, αλλά μόλις απελευθερωθή από σένα, θα οδηγηθή αμέσως στο κακό. Η βία, το κακό, δεν μπορεί να βγάλη καλό.

Πες λοιπόν στο παιδάκι σου το καλό, μάθε του τί είναι ο Θεός. Μίλησέ του από το πλήρωμα της δικής σου καρδιάς, φώ­τισέ του λίγο την συνείδησι με την δική σου λαχτάρα και θεία εμπειρία, και μπαίνοντας μέσα του ο Θεός, θα τον αγαπήση. Μπορεί να βρίζη, μπορεί να κάνη αμαρτίες, αλλά έχοντας τα σπέρματα του Θεού, που είναι τόσο ισχυρά, ο Θεός τα καλλιερ­γεί και βγαίνει η καινούργια φύτρα, το καινούργιο βλαστάρι, το οποίο δίδει καινούργια ζωή. Αυτή είναι η μετάνοια.

Το παιδί δηλαδή αυτό, επειδή το αφήνεις ελεύθερο, επειδή το σέβεσαι, επειδή του είπες την αλήθεια, επειδή του απεκάλυψες τι έχει η καρδούλα σου και τι κόσμοι υπάρχουν μέσα σε αυτήν, λέγει μετά: Μα, τί φρικτή ζωή που κάνω! Τί είναι αυτή η αμαρτία! «Αναστήσομαι και επιστρέψω εις τον Πατέρα» (Λουκ. 15, 18). Και ο βλαστός της μετανοίας βγάζει τον καρπό της καινής ζωής. Έτσι τα καταφέρνει ο Θεός να βγάζη και από το στόμα τουλύκου την σωτηρία.

Ο Ιώβ, από την κατάρα στην οποία είχε πέσει, έβγαλε την ευλογία του Θεού και ανεκαινίσθη. Ο Μωυσής ο Αιθίοψ, από τα εγκλήματα και τις ληστείες, έβγαλε την καινούργια ασκητικώτατη ζωή και έγινε αγνώριστος. Δεν τον γνώρισαν καν οι παλαιοί σύντροφοί του και οι άλλοι ληστές΄ τόσο «ανεκαινίσθη ως αετού η νεότης του» (Ψαλμ. 102, 5), έγινε καινούργια η ζωή του.

Επομένως, μπορούμε να πούμε: Όποιος είναι θυμώδης, ας στρέψη όλον τον θυμό, όλη την εσωτερική έντασί του προς τη αγάπη του Θεού, προς την ειρήνη, προς τα σωτήρια λόγια, προς το «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με, τον αμαρτωλόν», χρησιμοποιώντας όποιον τρόπο τον βοηθεί. Κάποιος το έλεγε, κτυπώντας τα χέρια του. Τον είδα και τον ρώτησα: Τί κάνεις εκεί; Και μου απήντησε: Είχα μάθει με τα μηχανήματα να κουνώ τα χέρια μου και δεν μπορώ τώρα να κάνω αλλοιώς. Μπράβο, του λέγω, συγχαρητήρια. Βλέπετε πως το κακό, ο θόρυβος, που είναι το χειρότερο κακό, μπορεί να βγάλη και καλό; Κάποιος θαλασσινός το έλεγε, έχοντας την εντύπωσι ότι έπιανε τα κουπιά, γι' αυτό και κουνούσε τα χέρια του. Πραγματικά έπιανε το κουπί, τον Χριστόν.

Αρα, το παν μπορούμε να χρησιμοποιήσωμε. Ό,τι μας δίνει ο Θεός, ό,τι μας κάνουν οι άλλοι, ό,τι παθαίνομε μέσα μας και γύρω μας, όλα είναι μεταγωγικά προς τον Θεόν. Τόσο απέραντη είναι η αγάπη του Θεού. Μόνον τα αποβράσματα του εγώ μας δεν είναι σωτήρια. Αυτά μας απομακρύνουν από τον Θεόν।

Λόγος περί νήψεως», Σελ. 88-90, Εκδ. «ΙΝΔΙΚΤΟΣ».

Πηγή

Γιαγιάδες Αγράμματες-Σοφές

Ζωή Δενδραμή

Ήμουν πολύ τυχερή στήν ζωή μου, πού γνώρισα τίς δυό γιαγιάδες μου, τίς μητέρες καί τών δυό γονιών μου. Μ' αγαπούσαν πολύ καί μέ συμβούλευαν συνέχεια χωρίς νά αντιλαμβάνομαι τότε πόσο σοφές ήταν οι κουβέντες τους. Κουβέντες διδάγματα πού καθημερινά σχεδόν σκουντουφλάνε στό υποσυνείδητό μου, προσπαθώντας νά κάνουν θόρυβο γιά νά τούς δώσω σημασία. Νά με ταρακουνήσουν, νά μέ ξυπνήσουν. Νά μήν ξεχάσω όσα οι «αγράμματες» εκείνες γυναίκες μέ δίδαξαν. Εκτός από τίς συνηθισμένες συμβουλές (πού δίνουν όλες οι γιαγιάδες στά εγγόνια τους), μέ μάθαιναν πρώτα απ' όλα πώς νά είμαι καλή νοικοκυρά. Πώς νά ανοίγω φύλλα γιά πίτα, πώς νά φτιάχνω ψωμί, νά διαλέγω τίς φακές κλπ. Μέ μάθαιναν όμως καί πώς νά αυτοσυντηρούμαι γιά νά μήν έχω κανέναν ανάγκη, όπως έκαναν κι εκείνες. Πώς, δηλαδή, νά καλλιεργώ διάφορα λαχανικά στόν κήπο, νά αρμέγω τήν κατσίκα, νά περιποιούμαι τίς κότες, τά κουνέλια, νά πλέκω, πώς νά στοιβάζω ξύλα στό τζάκι γιά καλύτερη φωτιά καί όλες αυτές τίς δουλειές πού γιά εκείνες ήταν δεδομένο ότι έπρεπε κάθε κορίτσι νά ξέρη. Απαραιτήτως!

Ανάμεσα στ' άλλα έβρισκα επίσης πάρα πολύ ενδιαφέρουσες τίς γνώσεις τους γιά διάφορα θαυματουργά γιατροσόφια, χρησιμοποιώντας υλικά από τήν φύση, όπως χαμομήλι, σκόρδο, τσουκνίδα, κρεμμύδι, λεμόνι κ.ά., πού επιβαλλόταν νά τά γνωρίζουν γιατί δέν υπήρχαν στήν εποχή τους φαρμακεία. Οι «παλιοί» ήξεραν πάντα τί νά πιούν, όταν είχαν πονόλαιμο, πονόκοιλο, τί νά βάζουν πάνω σέ μιά πληγή, αλλά καί πώς νά βγάλουν έναν δύσκολο λεκέ από τά ρούχα χρησιμοποιώντας π.χ. ξύδι ή χυμό ντομάτας, καθώς καί πώς νά φτιάχνουν αλισίβα από στάχτη, τό καλύτερο απορρυπαντικό ρούχων. Ό,τι χρειάζονταν γιά τήν διαβίωσή τους τό έφτιαχναν μόνες τους.


Οι γιαγιάδες μου όμως, δυστυχώς, έφυγαν γιά τήν άλλη, τήν αιώνια ζωή, πρίν ακόμα κλείσω τά 18. Πρίν καλά καλά εμπεδώσω όσα ήθελαν κατά βάθος νά καταλάβω. Η απουσία τους μού ήταν πολύ αισθητή. Ένοιωθα ότι έλειπαν κομμάτια τού εαυτού μου, πού μόνον εκείνες μπορούσαν νά συμπληρώσουν.

Αυτές οι απλές αγνές συμβουλές τους μέ τήν αυστηρή, αλλά τρυφερή συγχρόνως ματιά, ήταν «τροφή» γιά μένα, αστείρευτης αγάπης καί γνώσης πού δέν τήν βρίσκεις σέ κανένα βιβλίο. Από τότε πού τίς έχασα, όποτε τύχαινε νά βρεθώ μέ ηλικιωμένα άτομα, πάντα τά πλησίαζα μέ αγάπη καί μέ λαχτάρα προσπαθούσα νά αποκομίσω, όσο τό δυνατόν περισσότερα, από τήν ανεξάντλητη πηγή τών εμπειριών καί αναμνήσεών τους. Έτσι ακριβώς, όπως έκανα μέ τίς γιαγιές μου. Τό ίδιο συνεχίζω νά κάνω καί σήμερα. Προσπαθώ νά σκαλίσω καί τήν πιό μικρή κρυφή γωνιά τού μυαλού τους, νά φέρω στήν επιφάνεια διάφορες λεπτομέρειες τής ζωής τους καί νά διδαχθώ από αυτούς. Συναντώντας σήμερα γιαγιάδες καί παππούδες πολλές φορές μάς φέρνει η κουβέντα καί στό θέμα τής οικονομικής κρίσης. Όλοι τους σχεδόν σχολιάζουν μέ τόν ίδιο τρόπο τήν σημερινή κατάσταση. «Άσε μας εμάς, παιδάκι μου» μού λένε. «Εμείς έχουμε ζήσει καί στήν Κατοχή. Παλέψαμε μέ τόν κατακτητή, τήν πείνα καί τήν ψείρα. Έχουμε περάσει πολύ χειρότερα. Ακόμα κι άν μάς κόψουν τήν σύνταξη, εμείς πού ζούμε στήν επαρχία δέν θά πεινάσουμε ποτέ. Θά πάμε νά μαζέψουμε χόρτα νά φάμε, θά κόψουμε φρούτα από κανένα δένδρο, θά βγάλουμε λάδι από τίς ελιές μας, θά μαζέψουμε ξύλα γιά νά πυρωνόμαστε στό τζάκι. Αλλοίμονο σέ εκείνους πού ζούν στίς πόλεις καί δέν έχουν μιά στάλα γή γιά νά φυτέψουν. Αλλοίμονο περισσότερο στούς νέους πού δέν ξέρουν νά ξεχωρίσουν ποιά αγριολάχανα είναι φαγώσιμα γιά νά τά μαζέψουν. Τά νέα παιδιά σκεφτόμαστε καί κλαίει η ψυχή μας».

Αυτά μού λένε οι σοφοί φίλοι μου καί τότε σκέφτομαι: «Άχ, καλές μου γιαγιές... Πόσο δίκηο είχατε, όταν θέλατε νά μού μάθετε τόσα απλά, αλλά σημαντικά πραγματάκια. Άλλοτε σάς άκουγα καί άλλοτε γέλαγα, νομίζοντας ότι δέν θά χρειαζόταν ποτέ ούτε κάν νά τά ξαναθυμηθώ. Μακάρι νά κατέγραφα σ' ένα χαρτί όσα μού λέγατε. Μακάρι όλοι οι άνθρωποι νά θυμόμασταν τίς συμβουλές τών γιαγιάδων καί τών παππούδων μας. Τί ωραία καί μεγάλη εκδίκηση θά ήταν πρός τήν κάθε κυβέρνηση, άν ξέραμε πώς νά αυτοσυντηρούμαστε, χωρίς νά χρειάζεται νά πάμε στό σούπερ μάρκετ, στόν φούρνο, στόν γιατρό, στό φαρμακείο, στό συνεργείο, στήν πιτσαρία, στό κομμωτήριο, στήν τράπεζα, στήν εφορία... Νά μήν είχαμε ανάγκη από αυτοκίνητο, υπολογιστή, πλυντήριο, κινητό τηλέφωνο, πιστωτικές κάρτες... Άν ζούσαν οι γιαγιάδες μας θά τά κατάφερναν. Μάλιστα θά γέλαγαν μαζί μας, άν μάς έβλεπαν πόσο εξαρτημένοι είμαστε από άψυχα αντικείμενα. Θά έκλαιγαν όμως βλέποντας πόσο "ξένοι" είμαστε μεταξύ μας. Πόσο μίσος, ζήλεια, αγένεια, φιλαργυρία, ψέμα καί υποκρισία κυριαρχεί στήν ψυχή μας. Καί δέν φτάνει πού "εξοντώνουμε" τόν πλησίον μας σέ κάθε ευκαιρία, κάνουμε καί ό,τι είναι δυνατόν γιά νά καταστρέψουμε καί τόν πλανήτη μας, εφόσον αυτό μάς επιφέρει κέρδος.

Άχ, καλές μου γιαγιάδες, μακάρι νά σάς είχα πάλι κοντά μου νά μέ συμβουλεύατε πώς νά αντιμετωπίσω τά διάφορα προβλήματα. Άχ, καλές μου γιαγιούλες, τί τυχερές ήσασταν πού ζήσατε μιά άλλη εποχή... Αναρωτιέμαι... Όλοι αυτοί πού μάς κυβερνάνε δέν γνώρισαν ποτέ γιαγιά;»

πηγή

Αυτό το έμβρυο ήθελε να ζήσει!

Ο γυναικολόγος «την πάτησε» (για δεύτερη φορά) όμως και το μωράκι που τελικά θα δει το φως της ζωής αποδείχθηκε πολύ τυχερό! Μια 30χρονη ζήτησε από τον ώριμο και γνωστό γυναικολόγο να προχωρήσει σε άμβλωση, αλλά εκείνος όπως αποδείχθηκε δεν τα κατάφερε και η γυναίκα όχι μόνο είναι έγκυος, αλλά…. θα φέρει στον κόσμο το ένα από τα δύο δίδυμα που κυοφορούσε!

Σύμφωνα με πληροφορίες πριν από 4 μήνες η συγκεκριμένη γυναίκα διαπίστωσε πως ήταν έγκυος και θέλησε να προχωρήσει σε άμβλωση, αφού πρώτα συνεννοήθηκαν με τον σύζυγό της πως δεν ήθελαν και τρίτο παιδί στην οικογένειά τους. Απευθύνθηκαν σε έναν πασίγνωστο γυναικολόγο και μετά από λίγες ημέρες η επέμβαση έγινε σε κλινική της πόλης και μάλιστα (όπως διαβεβαιώθηκε το ανδρόγυνο) χωρίς κανένα πρόβλημα.

Η γυναίκα συνέχισε την ζωή της σαν να μην είχε συμβεί τίποτα. Όμως, μετά από λίγες ημέρες άρχισε και πάλι να ταλαιπωρείται από ανεξήγητες οχλήσεις. Αρχικά ο νους της πήγε σε κάποιες παρενέργειες της έκτρωσης, όμως όσο περνούσαν οι μέρες διαπίστωνε… αύξηση του βάρους της με παράλληλη αύξηση του όγκου της κοιλιακής χώρας.

Εσπευσμένα μετέβη στον γυναικολόγο της ο οποίος μετά το υπερηχογράφημα διαπίστωσε με έκπληξή του πως στην κοιλιά της γυναίκας βρισκόταν ένα έμβρυο 4 μηνών! Η γυναίκα κοιτούσε απορημένη τον γιατρό κι εκείνος με τη σειρά του το υπερηχογράφημα! Μετά από λίγο κατάλαβαν και οι δύο τι είχε συμβεί. Η 30χρονη κυοφορούσε δίδυμα, ο γιατρός που έκανε την άμβλωση φαίνεται πως κατάφερε να αφαιρέσει μόνο το ένα από τα δύο έμβρυα. Λες και το ένα είχε τέτοιο πάθος να ζήσει που «κρύφτηκε» από το νυχτέρι!

"Cruel Hoax" : Η ατζέντα της Νέας Τάξης για τον φεμινισμό, την ομοφυλοφιλία και την διάλυση της οικογένειας

Ο εβραϊκής καταγωγής Henry Makow γεννήθηκε το 1949 στη Ζυρίχη και από πολύ μικρή ηλικία ζει στον Καναδά. Στα 11 του χρόνια άρχισε να γράφει την συμβουλευτική προς τους γονείς στήλη Ask Henry η οποία δημοσιευόταν σε 50 εφημερίδες και εκδόθηκε σε βιβλίο το 1962. Το 1984 εφήυρε το επιτραπέζιο παιχνίδι Scruples το οποίο μεταφράστηκε σε 5 γλώσσες και πούλησε 7 εκατομμύρια αντίτυπα. Σπούδασε αγγλική φιλολογία στο Τορόντο. Είναι κορυφαίος αρθρογράφος σε θέματα Νέας Παγκόσμιας Τάξης, φεμινισμού, προπαγάνδας και αντισιωνισμού με άρθρα του να φιλοξενούνται στις ιστοσελίδες rense.com & thetruthseeker.co.uk κ.α. Διατηρεί επίσης και την δική του ιστοσελίδα με διεύθυνση henrymakow.com (και ΕΔΩ). Παρά το γεγονός ότι είναι εβραίος από τα κείμενα του καταλαβαίνει κανείς ότι είναι χριστιανός και μάλιστα βαθύτατος. Πολλοί ίσως να θεωρήσουν υπερβολικούς τους χαρακτηρισμούς που κάνει, αναφερόμενος σε συγκεκριμένες μυστικές ομάδες ή σέκτες. Όμως από τα γραπτά του μπορεί να αντλήσει απαντήσεις σε πολλά ερωτήματα τα οποία μας αφορούν σαν κοινωνία και τους μηχανισμούς που τα δημιουργούν (από το Olympia).

Παρακάτω είναι άρθρο για το βιβλίο του ‘Cruel Hoax: Feminism and the New World Order’

Σύμφωνα με την περιγραφή του βιβλίου: Φεμινισμός, ομοφυλοφιλία και πως λειτουργεί η ετεροφυλοφιλία - Φεμινισμός, η επίσημη ιδεολογία του φύλου, μεταμφιέζεται ως ένα κίνημα για τα δικαιώματα των γυναικών. Στην πραγματικότητα, ο φεμινισμός είναι μια σκληρή φάρσα, που λέει στις γυναίκες ότι τα φυσικά βιολογικά ένστικτά τους είναι "κοινωνικά κατασκευασμένα" για να τις καταπιέζουν. Ο φεμινισμός είναι η σχεδιασμένη κοινωνική μηχανική από την ελίτ για την στείρωση και των δύο φύλων. Καθιστά τις γυναίκες λιγότερο κατάλληλες για γάμο και μητρότητα, και τους άνδρες ανήμπορους να κυβερνήσουν και να θυσιαστούν για την οικογένεια. Οι Ροκφέλερ και οι Ρότσιλντ δημιούργησαν τον φεμινισμό για να δηλητηριάσουν τις σχέσεις αρσενικού – θηλυκού (διαίρει και βασίλευε.) Στόχος τους είναι μια ολοκληρωτικού τύπου παγκόσμια κυβέρνηση.

Το άρθρο του Mark Glenn, για την American Free Press Newspaper:

Όταν γίνεται συζήτηση για τη Νέα Τάξη και την σκοτεινή ατζέντας της για την καταστροφή του Δυτικού Πολιτισμού, η εστίαση φαίνεται να βρίσκεται σε θέματα όπως οι τράπεζες, η πολιτική, οι προβοκάτσιες και τέτοια. Είναι εύκολο να μας ξεφύγουν τα πιο λεπτά (αλλά εξίσου ισχυρά) όπλα που χρησιμοποιούνται ενάντια στην ανθρωπότητα, ειδικά η επίθεση στο πιο βασικό δομικό στοιχείο της κάθε κοινωνίας, ο πυρήνας που λέγεται οικογένεια.

Ένα βιβλίο που πρόσφατα δημοσιεύτηκε από ένα γνωστό συγγραφέα του internet, καλύπτει αυτό το θέμα με τρόπο που δεν τον βλέπουμε συχνά. Ονομάζεται ‘Cruel Hoax’ (‘Στυγνή Απάτη’) ... ‘Φεμινισμός και η Νέα Παγκόσμια Τάξη’, του Henry Makow PhD, (www.henrymakow.com) το οποίο αναλύει την καταστροφή που προκαλείται στην δυτική κοινωνία μέσω του φεμινισμού και των άσχημων δίδυμων αδελφών του, της πολεμικής ομοφυλοφιλικής ατζέντας, της έκτρωσης, της πορνογραφίας και της "σεξουαλικής απελευθέρωσης". Στο “Cruel Hoax” ο Makow δείχνει πώς ένας αποφασιστικός εχθρός μπορεί να κατακτήσει ένα έθνος - όχι με στρατούς και τανκς - αλλά με καταστροφικές ιδέες που χτυπάνε τα θεμέλια της κοινωνίας.

Το βιβλίο δείχνει ότι ο φεμινισμός δεν ήταν ένα αυθόρμητο "προοδευτικό" κίνημα που προήλθε από τη βάση, αλλά μάλλον εσκεμμένα δημιουργήθηκε από ελίτ κομμουνιστές και πράκτορες της CIA, όπως η Betty Frieden και η Gloria Steinem, χρησιμοποιώντας τα μέσα μαζικής ενημέρωσης να υπονομεύοντας τους ρόλους των φύλων και την οικογένεια. Πείθει με πειστικά επιχειρήματα ότι προγραμματιζόμαστε εκ νέου να συμπεριφερόμαστε όπως οι ομοφυλόφιλοι από κάθε άποψη, εκτός από την έλξη προς το ίδιο φύλο για το σαφή σκοπό της σεξουαλικοποίησης του πληθυσμού αλλά όχι με την αναπαραγωγή, τουλάχιστον όχι μέσα στην οικογένεια.

Βεβαιώνει ότι η φεμινιστική απαίτηση για «ισότιμη δύναμη» προκαλεί αυτή τη στείρωση και τη σύγχυση του ρόλου των φύλων. Ο Makow υποστηρίζει ότι η αρρενωπότητα ορίζεται από την εξουσία και η θηλυκότητα προσδιορίζεται από την αγάπη.

«Οι άνδρες θέλουν δύναμη», λέει ο Makow. "Οι γυναίκες θέλουν αγάπη. Η ετεροφυλοφιλία βασίζεται στην ανταλλαγή της θηλυκής δύναμης για την ανδρική αγάπη, και όταν οι άνδρες ανταλλάσουν τη δύναμη για την αγάπη, θηλυκοποιούνται και όταν οι γυναίκες ζητάνε δύναμη αντί της αγάπης αρρενοποιούνται".

Η εξήγηση που δίνει ο Makow για την ετεροφυλοφιλία είναι μία από τις πιο διαυγείς και πρωτότυπες που έχουν ακουστεί. Σε μια εποχή όπου πληρωμένα φερέφωνα και καθημερινά τηλεοπτικά προγράμματα φλυαρούν ατελείωτα για το τι είναι και τι δεν είναι οι άνδρες και οι γυναίκες, ο Makow πηγαίνει ακριβώς στον πιο απλουστευμένο ορισμό - οι άνδρες αντιπροσωπεύουν την ωμή δύναμη για να προστατεύσουν και να προβλέψουν για την οικογένεια και οι γυναίκες αντιπροσωπεύουν τις ικανότητες ανατροφής που απαιτούνται για την επιβίωση του ανθρώπινου είδους.

Με βάση την ιστορική τεκμηρίωση από τα στόματα των αρχιτεκτόνων της Νέας Τάξης Πραγμάτων και έμμεσες αποδείξεις για αυτούς που έχουν μάτια για να δουν, ο Makow σκιαγραφεί μια τρομακτική εικόνα μιας κοινωνίας που πεθαίνει με έναν αργό, βασανιστικό θάνατο και τελειώνει, όχι με ένα κτύπημα, αλλά με ένα κλαψούρισμα . Παραθέτει τις αλλαγές στη συμπεριφορά στις σχέσεις ανδρών και γυναικών καθώς και στο γάμο και στα παιδιά. Δείχνει πώς τα άτομα στη Δύση, μέσω μιας σκόπιμης όμως ‘αθόρυβης’ εκστρατείας στα μέσα ενημέρωσης - έχουν υποκύψει σε μια ναρκισσιστική και υπερβολικά ηδονιστική κοσμοθεωρία σε σημείο που δεν μπορούν πλέον να λειτουργήσουν πνευματικά, ώστε να είναι εύκολη λεία για ισχυρές δυνάμεις που εργάζονται να επανακαθορισμό της κοινωνίας .

Πρώην καθηγητής Αγγλικών στο Πανεπιστήμιο του Winnipeg στον Καναδά, ο Makow αντιμετώπισε την ατζέντα αυτή από πρώτο χέρι, επιτρέποντας την ελεύθερη και ανοιχτή συζήτηση για τις σχέσεις ανδρών / γυναικών στα μαθήματα του. Σε σύντομο χρονικό διάστημα, φοιτήτριες των «Γυναικείων Σπουδών» διαμαρτυρήθηκαν και η σύμβασή του με το πανεπιστήμιο δεν επεκτάθηκε. Μια εκστρατεία λασπολογίας στα μέσα ενημέρωσης τον συνέκρινε με έναν γιατρό που χρησιμοποιεί τη θέση του για να χαϊδεύει γυναίκες ασθενείς. Μήνυσε την εφημερίδα "Winnipeg Sun" για δυσφήμιση και κέρδισε.

«Η συνωμοσία της Νέας Παγκόσμιας Τάξης (NWO) επιδιώκει να καταστρέψει όλες τις συλλογικές δυνάμεις, φυλές, θρησκείες, τα έθνη και τις οικογένειες, οτιδήποτε ανταγωνίζεται τους τραπεζίτες και την εξουσία των ελίτ. Στην πιο βασική περιγραφή της, είναι σατανική και στρέφεται κατά του Θεού. Επιδιώκει να υποβιβάσει όλους τους ανθρώπους στο επίπεδο που περιγράφεται από τον George Orwell και τον Aldous Huxley στα κλασικά δυστοπικά τους έργα".

Φυσικά, ο Makow (φωτο) έχει μπει στο στόχαστρο από τους συνήθεις ύποπτους από την αρχή της σταυροφορίας του. Το Εβραϊκό Κογκρέσο του Καναδά τον κατήγγειλε στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Καναδά για τα γραπτά του σχετικά με τον Σιωνισμό. Παρά το ότι μεγάλωσε σε μια κοσμική εβραϊκή οικογένεια, ο ίδιος έχει απορρίψει τις εθνοκεντρικές, αποκλειστικές διδασκαλίες του Ιουδαϊσμού και αν και δεν είναι ενταγμένος σε κάποια εκκλησία, συμφωνεί γενικώς με τη διδασκαλία του Χριστού.

Στο “Cruel Hoax” αναφέρεται στον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας», λέγοντας ότι έχει τις ρίζες του στην επιθυμία να παγιωθεί η εξουσία των κεντρικών τραπεζών και να δημιουργηθεί μια έντεχνα καμουφλαρισμένη ολοκληρωτική παγκόσμια κυβέρνηση. Επισημαίνει πως οι αρχιτέκτονες της NWO έχουν προσπαθήσει εδώ και χρόνια να αποσταθεροποιήσουν τις μουσουλμανικές κοινωνίες με τις ίδιες φεμινιστικές, αντι-αρσενικές και αντι-οικογενειακές ιδέες που έχουν σοβαρές αρνητικές συνέπειες για τη Δύση.

Επισημαίνει με τις προσπάθειες των δυνάμεων της NWO να παρουσιάσουν τις μουσουλμάνες γυναίκες καταπιεσμένες από τις ανδροκρατούμενες κοινωνίες τους: «Κοιτάξτε την προσοχή που δίδεται στην μπούρκα και την μαντίλα, χωρίς ταυτόχρονα να δείχνουν τα χαμηλά ποσοστά διαζυγίου και τα εκτός γάμου παιδιά στη Μέση Ανατολή», λέει. «Βλέπουν την επιτυχία που έχουν επιτύχει στη Δύση, συγχέοντας τους ρόλους των γυναικών και των ανδρών και το επαναλαμβάνουν στον τωρινό «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας».

Το “Cruel Hoax” δείχνει την πραγματική και σε βάθος επίθεση κατά του πολιτισμού και πόσο βαθιά είναι η συνωμοσία ενάντια στην ανθρωπότητα

πηγή

Αν Ήμουν...

Μια ιστορία για τη χαρά της εγκυμοσύνης και τη στενοχώρια της έκτρωσης. Ένας νέος συναντά ένα πρωινό μια καλή του φίλη, που κυοφορεί, η οποία του λέει με πόνο πως μετά από εξετάσεις το έμβρυο της
έχει διαγνωστεί με σύνδρομο ντάουν και σκέφτεται πολύ σοβαρά να το ρίξει। Ο νέος αυτός, την επόμενη μέρα, συναντιέται με μια ομάδα συνομήλικων του και τους αναφέρει την κατάσταση. Μια κοπέλα από την ομάδα περιγράφει με τη σειρά της μια περίπτωση ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης από το άμεσο οικογενειακό της περιβάλλον. Έτσι όλη η ομάδα αποφασίζει να βρει κάποιο τρόπο να αλλάξει γνώμη στις δύο αυτές γυναίκες, αλλά να δώσει και ένα γενικότερο κοινωνικό μήνυμα.

πηγή

Είναι σε όλους γνωστό ,ποιος φταίει σε έναν χωρισμό...

ΠΟΙΟΣ ΦΤΑΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΩΡΙΣΜΟ?

Είναι σε όλους γνωστό !!!!!!

Σε έναν χωρισμό ΠΑΝΤΑ φταίνε και οι δύο.

Και αυτή, και η μάνα της....



Σαλογραία

Προσευχητάριο για ειδικές περιστάσεις

Μόλις κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Άθως το «Προσευχητάριον Ειδικών Περιστάσεων» που στόχο έχει να βοηθήσει κάθε πιστό να αντιμετωπίσει τις ποικίλες δυσκολίες που μπορεί να συναντήσει στη ζωή του αλλά και να αποτελέσει έναν πνευματικό οδηγό για την προσευχή υπέρ αλλήλων.

Για τον Άγιο Αρσένιο τον Καππαδόκη, το κάθε πρόβλημα των ανθρώπων ήταν σημαντικό και σεβαστό. Και επειδή οι περιπτώσεις των προβλημάτων ήταν πολλές, εκείνος, ως ιερέας, διάβαζε για περιπτώσεις που δεν εύρισκε στο ευχολόγιο Ψαλμούς αντί ευχών για την εκάστοτε ανάγκη.

Έχοντας αυτά κατά νουν ο συγγραφέας, προσπάθησε να κατατάξει τους Ψαλμούς ανάλογα με τις διάφορες περιστάσεις, καθώς και για τις σύγχρονες ανάγκες και τα νεοφανή προβλήματα που συναντούμε στην καθημερινότητά μας: κατάθλιψη, κίνδυνοι από την οθόνη, ναρκωτικά, ανεργία, διαζύγια και πολλά άλλα.

Οδηγός σ’ αυτό το δρόμο της προσευχής είναι, μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, το Ψαλτήρι και το Ευαγγέλιο, ο Υμνογραφικός πλούτος της Εκκλησίας και η μονολόγιστη Ευχή.

Ένα εύχρηστο πνευματικό βοήθημα για όσους πιστούς, σε κάθε περίσταση της ζωής τους, επιθυμούν ν’ απευθυνθούν με ορθό τρόπο στο Θεό.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Α
ΑΓΑΠΗ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
Για να κατευθύνει ο Ιησούς Χριστός την καρδιά μας προς την αγάπη του 43

ΑΓΑΘΟΙ – ΝΗΠΙΟΦΡΟΝΕΣ
Για να τους δίνει ο Θεός σύνεση και φρονιμάδα 48

ΑΓΧΟΣ
Για να απαλλάσσει ο Θεός 51

ΑΔΙΚΟΥΜΕΝΟΙ
Για να τους στηρίζει και να τους προστατεύει ο Θεός 52

ΑΝΑΠΗΡΟΙ
Για να στηρίζει ο Θεός 56

ΑΝΑΠΟΔΙΕΣ ΣΥΝΕΧΕΙΣ
Για να απαλλάσσει ο Θεός 58

ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ
Για θεραπεία 61

ΑΝΔΡΟΓΥΝΑ
Για αποτροπή χωρισμού, συμφιλίωση και αγάπη 64

ΑΝΕΡΓΟΙ – ΑΠΟΛΥΜΕΝΟΙ
Για στήριξη και εύρεση εργασίας 66

ΑΝΟΙΓΜΑ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ
Για να μας λυτρώνει ο Θεός από αδιέξοδα και εμπόδια και να ευοδώνει
τα αγαθά σχέδιά μας 69

ΑΝΟΡΕΞΙΑ
Για θεραπεία 71

ΑΝΥΠΑΝΔΡΟΙ
Για όσους επιθυμούν να βρουν ταίρι και να έλθουν σε γάμο 74

ΑΝΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΙ
Για να προστατεύει ο Θεός 76

ΑΠΕΓΝΩΣΜΕΝΟΙ- ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΟΙ
Για να παρηγορεί και να στηρίζει ο Θεός 79

ΑΡΡΑΒΩΝΙΑΣΜΕΝΟΙ-ΛΟΓΟΔΟΣΜΕΝΟΙ
Για να αξιωθούν το ταχύτερον της ευλογίας του γάμου. Για φώτιση, αγάπη,
εγκράτεια 84

ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ
Για αποκατάσταση της υγείας 87

ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ

ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΙΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ
Για θεραπεία 90

ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΛΟΙΜΩΔΕΙΣ (ΕΠΙΔΗΜΙΕΣ)
Για θεραπεία 94

ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ
Για γρήγορη αποκατάσταση και θεραπεία όσων έπαθαν ατυχήματα 96

ΑΫΠΝΙΕΣ
Για απαλλαγή από αυτές 99

Β
ΒΑΣΚΑΝΙΑ
Για προστασία 102

ΒΙΑ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ
Για φώτιση και γαλήνη 104

ΒΛΑΦΘΕΝΤΕΣ – ΑΔΙΚΗΘΕΝΤΕΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ
Για να τους βοηθά ο Θεός 106

ΒΟΥΒΟΙ – ΑΛΑΛΟΙ
Για θεραπεία όσων έχουν προβλήματα λόγου 108

Γ
ΓΑΛΗΝΗ – ΗΡΕΜΙΑ ΨΥΧΙΚΗ
Για να την χαρίζει ο Θεός 111

ΓΑΜΟΣ
Για ευλογία, ειρήνη και αγάπη 114

ΓΑΜΟΣ ΠΟΥ ΚΛΟΝΙΖΕΤΑΙ
Για σκέπη και προστασία 116

ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΑ – ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΟΙ
Για να τους παρηγορεί και να τους στηρίζει ο Θεός 119

ΓΛΩΣΣΟΦΑΓΙΑ
Για προστασία 122

ΓΟΝΕΙΣ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ
Για στήριξη αυτών 124

Δ
ΔΑΝΕΙΑ
Για να μας ελευθερώνει ο Θεός από τα αδιέξοδα των δανείων 127

ΔΕΙΛΙΑ
Για να απαλλάττει ο Θεός από αυτήν 130

ΔΙΑΖΕΥΓΜΕΝΟΙ
Για στήριξη και προστασία 133

ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ
Για να προστατεύει ο Θεός όσους διώκονται αδίκως134

ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ 138

Ε
ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΑ-ΑΛΤΣΧΑΪΜΕΡ-ΑΜΝΗΣΙΑ
Για διαύγεια νοός 142

ΕΓΚΥΟΙ
Για ευλογία, προστασία και γαλήνη στη μητέρα και το κυοφορούμενο βρέφος 145

ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ
Για να σώζει ο Θεός από την οικονομική εκμετάλλευση των πονηρών ανθρώπων 148

ΕΚΠΛΗΡΩΣΗ ΑΙΤΗΜΑΤΟΣ
Έστω και εάν δεν το αξίζουμε ως αμαρτωλοί που είμαστε 152

ΕΚΤΡΩΣΗ
Για αποτροπή 154

ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ
Για ευόδωση και πρόοδο των μαθητών 158

ΕΠΙΠΟΛΑΙΟΙ- ΑΣΤΑΤΟΙ
Για φώτιση και σταθεροποίηση 160

ΕΡΓΑΣΙΑ
Για ευλογία και ευόδωσή της 162

ΕΡΓΑΣΙΑ
Για ειρηνικές σχέσεις στον εργασιακό χώρο 164

ΕΡΩΤΙΚΗ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ
Όταν το ένα πρόσωπο τραυματίζεται και θλίβεται από την προδοσία και την κακοήθεια του άλλου 167

ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΙ
Για να τους στηρίζει και να τους ενδυναμώνει ο Θεός 169

ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ
Για να ευλογεί ο Θεός όσους μας έχουν ευεργετήσει και βοηθήσει 171

ΕΧΘΡΟΙ
Ασφάλεια και προστασία από αυτούς 173

Ζ
ΖΗΛΙΑ
Για να ελευθερώνει ο Θεός τον άνθρωπο από το πάθος της ζήλιας 176

ΖΩΗ
Για να διασωθεί η ζωή ενός ανθρώπου 178

Θ
ΘΑΝΑΤΟΣ
Για τους οδεύοντες προς σωματικό θάνατο 182

ΘΑΡΡΟΣ
Για απόκτηση θάρρους 184

ΘΕΟΜΗΝΙΕΣ ΑΚΡΑΙΑ ΚΑΙΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ – ΦΥΣΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ
Για προστασία και θείο έλεος 188

ΘΛΙΒΟΜΕΝΟΙ – ΠΙΚΡΑΜΕΝΟΙ
Για παρηγορία και θεία βοήθεια 191

I
ΙΑΤΡΟΙ-ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ
Για στήριξη και ενίσχυση στο έργο τους 196

K

ΚΑΚΟ
Για ασφάλεια και προστασία από αυτό 200

ΚΑΚΟΓΛΩΣΣΟΙ – ΠΙΚΡΟΧΟΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
Για προστασία από αυτούς 203

ΚΑΚΟΠΟΙΗΜΕΝΟΙ-ΕΞΟΥΘΕΝΗΜΕΝΟΙ
ΨΥΧΙΚΑ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΚΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΘΡΑΣΟΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ
Για θεραπεία 205

ΚΑΡΚΙΝΟΠΑΘΕΙΣ
Για στήριξη και θεραπεία 209

ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ
Για απαλλαγή και παρηγορία 212

ΚΑΤΑΡΕΣ ΑΔΙΚΕΣ
Για να σώζει ο Θεός από αυτές 214

ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ
Για φώτιση και ειρήνευση 217

ΚΛΟΠΗ
Για προστασία 219

ΚΟΙΜΗΘΕΝΤΕΣ
Για ανάπαυση αυτών 221

ΚΟΜΒΟΣΧΟΙΝΙ
Για προετοιμασία 222

ΚΤΙΣΗ – ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
Για προστασία 226

Μ
ΜΑΓΕΙΑ
Για προστασία από αυτήν 228

ΜΑΛΩΜΕΝΟΙ
Για να μονοιάσουν 231

ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
Για να στηρίζει ο Θεός στην μαρτυρία της πίστεως, σε δύσκολες εποχές 234

ΜΕΜΨΙΜΟΙΡΟΙ – ΓΚΡΙΝΙΑΡΗΔΕΣ
Για φώτιση και ηρεμία 236

ΜΕΡΙΜΝΕΣ ΠΟΛΛΕΣ ΚΑΙ ΑΝΩΦΕΛΕΙΣ
Για αποδέσμευση της ψυχής από αυτές 239

ΜΗΤΕΡΕΣ
Για στήριξη και ευλογία αυτών 241

Ν

ΝΑΟΣ
Για όσους διακονούν στους Ιερούς Ναούς 244

ΝΑΡΚOΜΑΝΕΙΣ
Για απαλλαγή από το πάθος 246

ΝΑΥΤΙΚΟΙ
ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΝ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ
Για ασφάλεια και προστασία 249

ΝΕΟΙ
Για φώτιση και προστασία 253

ΝΕΟΙ ΑΤΟΛΜΟΙ
Για απόκτηση θάρρους και αποφασιστικότητας 255

ΝΕΟΙ ΠΟΥ ΣΠΟΥΔΑΖΟΥΝ
Για φώτιση, προστασία και πρόοδο 257

ΝΕΥΡΑΣΘΕΝΕΙΕΣ – ΨΥΧΟΠΑΘΕΙΕΣ
Για θεραπεία 259

Ξ
ΞΕΝΙΤΕΜΕΝΟΙ
Για προστασία και καλή επιστροφή 264

Ο
ΟΔΗΓΟΙ
Για ασφάλεια και προστασία 268

ΟΘΟΝΗ
Για προστασία από τους κινδύνους της (Τηλεόραση, Η/Υ, Ίντερνετ,
Ηλεκτρ. παιχνίδια κ.λπ.) 270

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
Για αλληλοκατανόηση γονέων-παιδιών 272

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
Για προστασία, ειρήνη και σωτηρία 275

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
Για ειρήνευση μετά από συγκρούσεις 277

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΡΧΗΣ ΔΥΣΤΡΟΠΟΣ
Για να τον ημερεύει ο Θεός 279

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ
ΠΤΩΧΟΙ-ΝΕΟΠΤΩΧΟΙ
Για να βοηθά ο Θεός 281

ΟΜΗΡΟΙ
Για απελευθέρωση από κάθε είδους ομηρεία 283

Π
ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΕΣ ΕΞΑΡΤΗΣΕΙΣ
(ΑΛΚΟΟΛΙΣΜΟΣ, ΚΑΠΝΙΣΜΑ κ.λπ.)
Για να απαλλάσσει ο Θεός 286

ΠΑΘΗ ΣΑΡΚΙΚΑ
(ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ, ΠΟΡΝΕΙΑ, ΜΟΙΧΕΙΑ κ.λπ.)
Για μετάνοια, απελευθέρωση και θεραπεία 288

ΠΑΙΔΙΑ
Για προστασία 291

ΠΑΙΔΙΑ
ΑΝΗΣΥΧΑ – ΑΤΑΚΤΑ
Για φώτιση και ημέρευση 293

ΠΑΙΔΙΑ
ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ
Για θεραπεία 296

ΠΑΙΔΙΑ
ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ
Για πρόοδο 299

ΠΑΙΔΙΑ
ΧΩΡΙΣΜΕΝΩΝ ΓΟΝΕΩΝ
Για παρηγορία και στήριξη 301

ΠΑΙΔΙΑ
ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΧΑΣΕΙ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥΣ
Για παρηγορία και στήριξη 303

ΠΑΡΑΒΑΤΙΚΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
Για μετάνοια και σωτηρία τους 305

ΠΑΡΑΣΤΡΑΤΗΜΕΝΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
Για μετάνοια και επιστροφή στον δρόμο του Θεού 308

ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΕΙΣ
Για επίτευξη πλήρους συμφιλίωσης 312

ΠΑΧΥΣΑΡΚΟΙ
Για θεραπεία και απαλλαγή 314

ΠΕΝΘΟΥΝΤΕΣ
Για παρηγορία και στήριξη 316

ΠΙΣΤΗ
Για να χαρίζει ο Θεός πίστη 319

ΠΛΑΝΕΜΕΝΟΙ
Για επιστροφή στην Εκκλησία 322

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ
Για πρόοδο και φώτιση 325

ΠΟΛΕΜΙΟΙ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
Για αποτροπή των πονηρών έργων τους 331

ΠΟΛΕΜΟΙ
Για παύση αυτών 334

ΠΟΛΥΤΕΚΝΟΙ
Για ευλογία και στήριξη 336

ΠΟΝΗΡΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ
Για να εξαφανίζονται, να μην ενοχλούν τους ανθρώπους 338

ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟΣ
ΑΠΟ ΣΤΕΝΟΧΩΡΙΑ ΚΑΙ ΜΕΡΙΜΝΕΣ
Για θεραπεία και γαλήνη 340

ΠΡΟΔΟΣΙΑ
Για να φυλάττει και να προστατεύει ο Θεός 343

ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΕΣ
Για ευλογία και έλεος 346

ΠΡΟΣΦΟΡΟ
Για προετοιμασία (πνευματικά) της παρασκευής του 348

Ρ
ΡΑΔΙΟΥΡΓΟΙ – ΠΟΝΗΡΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
Για να προστατεύει ο Θεός από αυτούς 350

Σ
ΣΕΙΣΜΟΣ
Για προστασία 354

ΣΟΔΕΙΑ – ΚΑΡΠΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΓΗΣ
Για να ευλογεί ο Θεός τις γεωργικές εργασίες 358

ΣΤΕΝΟΧΩΡΙΑ
Για να περάσει 362

ΣΤΕΝΟΧΩΡΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
(ΜΕ ΕΜΜΟΝΕΣ ΙΔΕΕΣ)
Για φωτισμό και γαλήνη 364

ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ
Για να τους προστατεύει ο Θεός 367

ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΝΟΣΗΛΕΥΟΜΕΝΩΝ
Για να τους στηρίζει ο Θεός 368

ΣΥΓΧΩΡΗΣΗ

ΦΘΟΝΕΡΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
Για να συγχωρεί ο Θεός όσους μας φθονούν και να τους δίνει μετάνοια 371

ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ
Για να φυλάει ο Θεός από αυτήν 374

ΣΥΜΦΟΡΕΣ – ΘΛΙΨΕΙΣ
Για να απαλλάσσει ο Θεός από αυτές 376

Τ
ΤΑΛΑΙΠΩΡΟΥΜΕΝΟΙ

ΑΠΟ ΑΚΑΘΑΡΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ
Για άνωθεν βοήθεια 381

ΤΕΚΝΟΓΟΝΙΑ
Για να μπορέσουν να κάνουν τα ζευγάρια παιδιά 384

ΤΟΚΕΤΟΣ
Για ενθάρρυνση και ευόδωση 389

ΤΟΚΕΤΟΣ ΠΡΟΩΡΟΣ
Για να προστατεύει ο Θεός 392

ΤΟΚΕΤΟΣ – ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ
Για θεία βοήθεια 395

ΤΡΙΚΥΜΙΕΣ ΤΟΥ ΒΙΟΥ
Για να προστατεύει ο Θεός 400

ΤΥΧΕΡΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ
Για να ελευθερώσει ο Θεός από το πάθος του τζόγου 403

Υ

ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΑΝΤΟΧΗ

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΔΟΛΙΟΥΣ ΚΑΙ ΑΔΙΚΟΥΣ 407

Φ

ΦΙΛΑΣΘΕΝΟΙ – ΚΑΤΑΠΟΝΗΜΕΝΟΙ
ΑΠΟ ΣΥΝΕΧΕΙΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ
Για να βοηθάει ο Θεός 410

ΦΙΛΟΙ – ΦΙΛΙΑ
Για να φανερώνει ο Θεός καλούς φίλους και να στηρίζει τη φιλία 412

ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΙ
Για προστασία από κάθε κακό 415

Χ

ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟ
Για να διασωθεί η ζωή ενός ανθρώπου 418

ΧΗΡΕΙΑ
Για τη στήριξη όσων είναι σε χηρεία 423ΠΗΓΕΣ – ΒΟΗΘΗΜΑΤΑ 427

Πατήστε πάνω στις εικόνες για να τις δείτε σε μεγέθυνση

Χρονολογία έκδοσης: 06 2010

ISBN: 9789606677830

Σχήμα: 15×19,5

Σελίδες: 436

Κατηγορία είδους: ΒΙΒΛΙΟ

Εκδότης: ΑΘΩΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ

Κωδικός Προϊόντος: 2224

Εξώφυλλο: ΣΚΛΗΡΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟ

Περί Γάμου. Είπεν ο Γέρων…

Φρίκη και σκότος, ερημιάς

έστω ζωής, ίχνος καμιάς

και ευθύς Θεός, από καρδιάς,

με Λόγον Θείον, δια μιας

ύδωρ και φως να ψηλαφάς,

και ουράνια , έδωσε για εμάς…

Το χώμα πήρε και έπλασε

μορφήν τινός ανθρώπου,

πνοήν του φύσηξεν, ευθύς

άρχων, γένη του τόπου…

Να αφήσει μόνον, τον ανήρ

δε θέλει , από αγάπη,

και εκ του ενός, δύο ψυχές

δίδει με παναγάπη!

Εκ της καρδίας ,την πλευράν

πλάθει την σύντροφό του

εκ σάρκας γέννημα εις , αεί

να έχει , εις το πλευρό του…

Αγάπης να είσαι γέννημα

γυνή, είπεν ο Πλάστης

και σώμαν έδωκεν , αυτής

εκ της καρδίας, ταύτης…

((Αυξάνεσθε, πληθύνεσθαι,

και εις σάρκαν μίαν ,οι δύο))

αεί , πορεύεστε ως εν

και εδώ και εις άλλον, βίον…

Φίλος ,Πατήρ και αδελφός

και πάντα σύζυγος, σωστός

αγάπην δώσε και στοργήν

για τούτον πλάστηκε , η γυνή.

Και ως θα διδάξει η Κεφαλή

όταν κατέλθει , εις τη γη

ως την εσχάτην σου πνοήν

να αγαπάς ανήρ, αυτήν…..

Μνάσων ο Παλαιός Μαθητής

πηγή

Κεκλεισμένων των θυρών-Νικ. Βρεττάκος

Αυτή την τραχύτητα των λέξεων, ψυχή μου, πώς τη μπορείς;
Χαμήλωσε τώρα, ή σώπασε,
όπως οι πέτρες, ή όπως
ο άλαλος πόνος, ή άλλαξε.
Γίνου κάτι άλλο. Κάτι σαν την αφή
του ήλιου στα δάχτυλα
του τυφλού.

Κλείσου τώρα και γνέσε ,
μαλλί του ήλιου, το αίμα σου,
ζώσε τον κόσμο. Γίνου κλωστές,
ώρα να υφάνουμε.

Χρειάζεται ο κόσμος ρούχα ψυχή μου,
για ώρες βροχής, για ώρες ανέμου,
για ώρες αφέγγαρης λύπης
και νύχτας. Γύρω από την
ερημιά της ελπίδας, χρειάζεται ο κόσμος
έναν ορίζοντα. Γίνου καθώς
απάνω απ'τους λόφους κάποτε ο Μάης
βροχούλα μετάξινη:


Παρηγορία και φως, στους ώμους
του κόσμου

Νικηφόρος Βρεττάκος

πηγή

Η τηλεόραση, η σκλαβιά και οι πραγματικές ανάγκες

«Ὀλα τα ισχύοντα σήμερα συστήματα εξουσίας το μόνο που δεν θέλουν, είναι να καταλάβουμε τι πραγματικά έχουμε ανάγκη. Γιατί αν καταλάβουμε τις πραγματικές και εσωτερικές μας ανάγκες,τα συστήματα αυτά θα καταρρεύσουν. Θα χάσουν την ψήφο εμπιστοσύνης που τους δίνουμε. Το πρώτο λοιπόν βήμα για την κατάκτηση της ελευθερίας μας είναι να καταλάβουμε τι πραγματικά μας λείπει.

Η δουλεία (σκλαβιά) που μας επιβάλλεται από τις διάφορες μορφές εξουσίας (με εξαίρεση την δικτατορία) είναι διαφορετική από την δουλεία στην παλαιά της μορφή. Σας αναφέρω σαν παράδειγμα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Όταν σήμερα έχεις στο σπίτι σου κάποιον να σε διατάζει να ζήσεις μια πραγματικότητα που δεν υπάρχει,τίποτε δεν σε εμποδίζει να πατήσεις το κουμπί και να τον κλείσεις έξω από το σπίτι σου. Ή να ανοἰξεις την πόρτα σου και να βγεις έξω. Μιλάω για την τηλεόραση και τον ρόλο της μέσα στα σπίτια μας. Η τηλεόραση σε προκαλεί να μην κινηθείς από τη θέση σου, αλλά δεν σε εμποδίζει να κινηθείς. Είναι πολύ διαφορετκό αυτό, από έναν αφέντη με μαστίγιο που δεν σε αφήνει να κινηθείς βήμα! Έτσι και η σκλαβιά που μας επιβάλλεται μέσω τηλεόρασης, θέλει και την υπογραφή μας. Είμαστε συνυπεύθυνοι για την σημερινή μας σκλαβιά! Οι κόρες μου δεν επιτρέπουν στα παιδιά τους να δουν τηλεόραση».

Νόαμ Τσόμσκυ, καθηγητής στο πολυτεχνείο της Μασσαχουσέτης, σε συνέντευξή του (Βήμα 22—6—1997).

Αρχιμ।Νίκωνος Κουτσίδη: Μαρτυρίες φωτός (από Σπύρο Γκ.)

Πηγή

Συμβουλή σὲ νιόπαντρη γυναίκα

Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος


( Ἐπιστολή τοῦ Ἁγ. Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου μέ τήν ὁποία ἐφοδιάζει τό πνευματικό του παιδί Ὀλυμπιάδα μέ συμβουλές γιά τόν γάμο της. Ἐξαίρετες συμβουλές μιᾶς φωτισμένης συνείδησης ἀλλά καί κείμενο ἰδιαίτερης ποιμαντικῆς ἀξίας)


«Κόρη μου, στοὺς γάμους σου ἐγὼ ὁ πνευματικός σου πατέρας, ὁ Γρηγόριος, σοῦ κάνω δῶρο τοῦτο τὸ ποίημα. Καὶ εἶναι ὅ,τι καλλίτερο ἡ συμβουλὴ τοῦ πατέρα.

Ἄκου λοιπὸν Ὀλυμπιάδα μου:

1. Ξέρω ὅτι θέλεις νὰ εἶσαι πραγματικὴ χριστιανή. Καὶ μιά πραγματικὴ χριστιανὴ πρέπει ὄχι μόνο νὰ εἶναι, ἀλλὰ καὶ νὰ φαίνεται. Γι’ αὐτό, σὲ παρακαλῶ, νὰ προσέξης τὴν ἐξωτερική σου ἐμφάνιση. Νὰ εἶσαι ἁπλή. Τὸ χρυσάφι, δεμένο σὲ πολύτιμες πέτρες, δὲν στολίζει γυναῖκες σὰν καὶ σένα. Πολὺ περισσότερο τὸ βάψιμο. Δὲν ταιριάζει στὸ πρόσωπό σου, τὴν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, νὰ τὴν παραποιῆς καὶ νὰ τὴν ἀλλάζης, μόνο καὶ μόνο γιὰ νὰ ἀρέσης. Ξέρε το ὅτι αὐτὸ εἶναι φιλαρέσκεια καὶ νὰ μένης ἁπλὴ στὴν ἐμφάνιση. Τὰ βαρύτιμα καὶ πολυτελῆ φορέματα, ἂς τὰ φοροῦν ἐκεῖνες, ποὺ δὲν ἐπιθυμοῦν ἀνώτερη ζωή, ποὺ δὲν ξέρουν τί θὰ πῆ πνευματικὴ ἀκτινοβολία. Ἐσύ ὅμως ἔβαλες μεγάλους καὶ ὑψηλοὺς στόχους στὴ ζωή σου. Κι αὐτοὶ οἱ στόχοι σοῦ ζητοῦν ὅλη τή φροντίδα κι ὅλη τὴν προσοχή. (...)

2. Μὲ τὸ γάμο, ἡ στοργὴ καὶ ἡ ἀγάπη σου νὰ εἶναι φλογερὴ καὶ ἀμείωτη γιὰ κεῖνον, πού σοῦ ἔδωσε ὁ Θεός. Γιὰ κεῖνον, ποὺ ἔγινε τὸ μάτι τῆς ζωῆς σου καὶ σοῦ εὐφραίνει τὴν καρδιά. Κι ἂν καταλάβης πὼς ὁ ἄνδρας σου σὲ ἀγαπάει περισσότερο ἀπ’ ὅσο τὸν ἀγαπᾶς ἐσύ, μὴ κυττάξης νὰ τοῦ πάρης τὸν ἀέρα, κράτα πάντα τὴ θέση πού σοῦ ὁρίζει τὸ Εὐαγγέλιο.

3. Ἐσὺ νὰ ξέρης ὅτι εἶσαι γυναίκα, ἔχεις μεγάλο προορισμό, ἀλλὰ διαφορετικὸ ἀπὸ τὸν ἄνδρα, ποὺ πρέπει νὰ εἶναι ἡ κεφαλή. Ἄσε τὴν ἀνόητη ἰσότητα τῶν δυὸ φύλων καὶ προσπάθησε νὰ καταλάβης τὰ καθήκοντα τοῦ γάμου. Στὴν ἐφαρμογή τους θὰ δῆς πόση ἀντοχὴ χρειάζεται γιὰ ν’ ἀνταποκριθῆς, ὅπως πρέπει, σ’ αὐτὰ τὰ καθήκοντα, ἀλλὰ καὶ πόση δύναμη κρύβεται στὸ ἀσθενὲς φύλο.

4. Θὰ ξέρης, πόσο εὔκολα θυμώνουν οἱ ἄνδρες. Εἶναι ἀσυγκράτητοι καὶ μοιάζουν μὲ λιοντάρια. Σ’ αὐτὸ τὸ σημεῖο ἡ γυναίκα πρέπει νὰ εἶναι δυνατότερη καὶ ἀνώτερη. Πρέπει νὰ παίζη τὸ ρόλο τοῦ θηριοδαμαστῆ. Τί κάνει ὁ θηριοδαμαστὴς ὅταν βρυχᾶται τὸ θηρίο; Γίνεται περισσότερο ἤρεμος καὶ μὲ τὴν καλωσύνη καταπραΰνει τὴν ὀργή. Τοῦ μιλάει γλυκὰ καὶ μαλακά, τὸ χαϊδεύει, τὸ περιποιεῖται καὶ πάλι τὸ χαϊδεύει κι ἔτσι τὸ καταπραΰνει (...)

5. Ποτὲ μὴ κατηγορήσης καὶ ἀποπάρης τὸν ἄνδρα σου γιὰ κάτι ποὺ ἔκανε στραβό. Οὔτε πάλι γιὰ τὴν ἀδράνειά του, ἔστω κι ἂν τὸ ἀποτέλεσμα δὲν εἶναι αὐτὸ ποὺ ἤθελες ἐσύ. Γιατί ὁ διάβολος εἶναι αὐτός, ποὺ μπαίνει ἐμπόδιο στὴν ὁμοψυχία τῶν συζύγων (...)

6. Νὰ ἔχετε κοινὰ τὰ πάντα καὶ τὶς χαρὲς καὶ τὶς λύπες. Γιατί ὁ γάμος ὅλα σᾶς τὰ ἔκανε κοινά. Κοινὲς καὶ οἱ φροντίδες, γιατί ἔτσι τὸ σπίτι θὰ στεριώση. Νὰ συμβάλλης ἐκφράζοντας τὴ γνώμη σου, ὁ ἄνδρας ὅμως ἂς ἀποφασίζη.

7. Ὅταν τὸν βλέπης λυπημένο, συμμερίσου τὴ λύπη του ἐκείνη τὴν ὥρα. Γιατί εἶναι μεγάλη ἀνακούφιση στὴ λύπη, ἡ λύπη τῶν φίλων. Ὅμως ἀμέσως νὰ ξαστεριάζη ἡ ὄψη σου καὶ νὰ εἶσαι ἤρεμη χωρὶς ἀγωνία. Ἡ γυναίκα εἶναι τὸ ἀκύμαντο λιμάνι γιὰ τὸ θαλασσοδαρμένο σύζυγο.

8. Νὰ ξέρης ὅτι ἡ παρουσία σου στὸ σπίτι σου εἶναι ἀναντικατάστατη, γι’ αὐτὸ πρέπει νὰ τὸ ἀγαπήσης μ’ ὅλες τὶς φροντίδες τοῦ νοικοκυριοῦ. Νὰ τὸ βλέπης σὰν βασίλειό σου, καὶ νὰ μὴ συχνοβγαίνης ἀπὸ τὸ κατώφλι σου. Ἄφησε τὶς ἔξω δουλειὲς γιὰ τὸν ἄνδρα.

9. Πρόσεχε τὶς συναναστροφές σου. Πρόσεξε τὶς συγκεντρώσεις, ποῦ πηγαίνεις. Μὴ πᾶς σὲ ἄπρεπες συγκεντρώσεις, γιατί εἶναι μεγάλος κίνδυνος γιὰ τὴν ἁγνότητά σου. Αὐτὲς οἱ συναναστροφὲς ἀφαιροῦν τὴν ντροπὴ κι ἂπ’ τὶς ντροπαλές, σμίγουν μάτια μὲ μάτια, κι ὅταν φύγη ἡ ντροπὴ γεννιοῦνται ὅλα τὰ χειρότερα κακὰ («αἰδὼς οἰχομένη, πάντων γενέτειρα κακίστων»). Τὶς σοβαρὲς ὅμως συγκεντρώσεις μὲ συνετοὺς φίλους νὰ τὶς ἐπιζητῆς, γιὰ νὰ ἐντυπώνεται στὸ νοῦ σου ἕνας καλὸς λόγος, ἤ κάποιο ἐλάττωμα νὰ κόψης ἤ νὰ καλλιεργήσης τοὺς δεσμούς σου μὲ ἐκλεκτὲς ψυχές.

Μὴ ἐμφανίζεσαι ἀνεξέλεγκτα σὲ ὁποιονδήποτε, ἀλλὰ στοὺς σώφρονες συγγενεῖς σου, στοὺς ἱερεῖς καὶ σὲ σοβαροὺς νεώτερους ἤ ἡλικιωμένους.

Μὴ συναναστρέφεσαι φαντασμένες γυναῖκες, ποὺ ἔχουν στὸ νοῦ τους στὸ ἔξω, γιὰ ἐπίδειξη. Οὔτε ἀκόμα ἄνδρες εὐσεβεῖς, ποὺ ὁ σύζυγός σου δὲν θέλει στὸ σπίτι, ἂν καὶ σὺ τόσο πολύ τούς ἐκτιμᾶς. Ὑπάρχει γιὰ σένα πιὸ ἀκριβὸ πράγμα ἀπὸ τὸν καλό σου σύζυγο, πού τόσο ἀγαπᾶς;

10. Ἐπαινῶ τὶς γυναῖκες, ποὺ δὲν τὶς ξέρουν οἱ πολλοὶ ἄνδρες. Μὴ τρέχης σὲ τραπέζια κοσμικὰ καὶ ἂς εἶναι γιὰ γάμο ἡ γιὰ γενέθλια. Ἐκεῖ ἀνάβουν ἄνομοι πόθοι, μὲ τοὺς χορούς, τοὺς πήδους καὶ τὰ γέλια, τὴν ψεύτικη εὐχαρίστηση, ποὺ παραπλανεύουν ἀκόμη καὶ τοὺς ἁγνοὺς καὶ σώφρονες. Καὶ ἡ ἁγνότητα εἶναι τόσο λεπτὸ πρᾶγμα! Σὰν τὸ κερὶ στὶς ἀκτίνες τοῦ ἥλιου! Ἀπόφευγε ἀκόμα καὶ στὸ σπίτι σου τὰ κοσμικὰ τραπέζια. Ἂν μπορούσαμε νὰ περιορίσουμε τὶς ὀρέξεις τῆς κοιλιᾶς, θὰ κυριαρχούσαμε στὰ πάθη μας.

11. Κράτα τὴν μορφή σου γαλήνια καὶ μὴ τὴν ἀλλοιώνης οὔτε μὲ μορφασμούς, ὅταν εἶσαι θυμωμένη. Στολίδια τ' αὐτιὰ νἄχουν ὄχι μαργαριτάρια, ἀλλὰ ν’ ἀκοῦν καλὰ λόγια καὶ νὰ βάζουν γιὰ τὰ ἄσχημα λουκέτο στὸ νοῦ. Ἔτσι, εἴτε κλειστὰ εἶναι, εἴτε ἀνοιχτά, ἡ ἀκοὴ θὰ μένη ἁγνή.

12. Ὅσο γιὰ τὰ μάτια, εἶναι κεῖνα, ποὺ δείχνουν ὅλο τὸ ἐσωτερικό της ψυχῆς. Ἂς σταλάζη ἁγνὸ κοκκίνισμα ἡ παρθενικὴ ντροπὴ κάτω ἀπὸ τὰ βλέφαρά σου καὶ ἂς προκαλῆ τὴ σεμνότητα καὶ τὴν ἁγνὴ ντροπὴ σὲ ὅσους σὲ βλέπουν καὶ σ' αὐτὸν ἀκόμα τὸ σύζυγό σου. Εἶναι πολλὲς φορὲς προτιμότερο, γιὰ πολλὰ πράγματα, νὰ κρατᾶς κλειστὰ τὰ μάτια, χαμηλώνοντας τὸ βλέμμα.

13. Καὶ τώρα στὴ γλώσσα. Θάχης πάντα ἐχθρὸ τὸν ἄνδρα σου, ἂν ἔχης γλώσσα ἀχαλίνωτη, ἔστω κι ἂν ἔχης χίλια ἄλλα χαρίσματα. Γλώσσα ἀνόητη βάζει, πολλὲς φορές, σὲ κίνδυνο καὶ τοὺς ἀθώους. Προτίμα κι ὅταν ἀκόμα ἔχης δίκιο, τὴ σιωπή. Εἶναι προτιμότερη γιὰ νὰ μὴ ριχοκινδυνεύσης νὰ πῆς ἕνα ἄτοπο λόγο. Κι ἂν ἔχης τὴν ἐπιθυμία νὰ λὲς πολλά, τὸ καλλίτερο εἶναι νὰ σωπαίνης.
Πρόσεχε ἀκόμα καὶ τὸ βάδισμά σου. Μετράει στὴ σωφροσύνη.

14. Καὶ τοῦτο πρόσεξε καὶ ἄκουσε: Μὴν ἔχης ἀδάμαστη σαρκικὴ ὁρμή. Πεῖσε καὶ τὸν ἄνδρα σου νὰ σέβεται τὶς ἱερὲς ἡμέρες. Γιατί οἱ νόμοι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀνώτεροι ἀπὸ τὴν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ. (...)

15. Ἂν ἀπὸ μένα τὸν γέροντα πῆρες κάποιο λόγο πνευματικό, σοῦ συνιστῶ νὰ τὸν φυλάξης στὰ βάθη τῆς ψυχῆς σου. Ἔτσι μὲ ὅτι πῆρες ἀπὸ αὐτὰ ποὺ ἄκουσες καὶ μὲ τὴν ἠθική σου ἀνωτερότητα, θὰ θεραπεύσης τὸν ἐξαίρετο σύζυγό σου καὶ περίφημο πολιτικὸ ἄνδρα ἀπὸ τὴν ὑπερηφάνεια.

16. Αὐτὸ τώρα τὸ παρὸν δῶρο, κειμήλιο σοῦ προσφέρω. Ἂν θέλης πάλι νὰ σοῦ εὐχηθῶ καὶ τὸ καλλίτερο, σοῦ εὔχομαι νὰ γίνης ἀμπέλι πολύκαρπο, μὲ τέκνα τέκνων, γιὰ νὰ δοξάζεται ἀπὸ περισσότερους ὁ Θεός, γιὰ τὸν ὁποῖον γεννιόμαστε καὶ πρὸς τὸν Ὁποῖον πρέπει ἀπ' αὐτὴ τὴ ζωὴ νὰ ὁδεύουμε».

πηγή

Μαμάδες μετά τα 40 οι Ελληνίδες

Η οικονομική στενότητα που δημιουργεί στα περισσότερα ζευγάρια η ύφεση, υποχρεώνει ολοένα και περισσότερες Ελληνίδες να διστάζουν να αποκτήσουν παιδί και να μεταθέτουν την τεκνοποίηση για μετά τα σαράντα χρόνια τους, γεγονός που αναμένεται να επιδεινώσει το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας και να οδηγήσει σε πλήρη...


αναστροφή της ηλικιακής πυραμίδας. Τη δυσοίωνη πρόβλεψη ότι θα καταντήσουμε έθνος υπερηλίκων κάνουν οι ειδικοί, με αφορμή το σημερινό εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας της Μητέρας, επισημαίνοντας πως η μητρότητα περνά δύσκολες ώρες στην εποχή μας, ενώ η απόκτηση μεγάλης οικογένειας καθίσταται πλέον σενάριο επιστημονικής φαντασίας.

Αναγκαστικά λοιπόν, ακόμα και αν θα ήθελαν να αποκτήσουν πολλά παιδιά, τα περισσότερα ζευγάρια κάνουν μόνο ένα, και αυτό σε προχωρημένη ηλικία, όπως αναφέρει το δημοσίευμα της εφημερίδας «Τύπος της Κυριακής». Το να αποκτήσει σήμερα μια γυναίκα πάνω από ένα παιδί δεν είναι εύκολη υπόθεση και για τις περισσότερες εργαζόμενες γυναίκες φαντάζει λίγο πολύ σαν…mission impossible. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η Αργυρώ Λαγούδη, επιχειρηματίας και μητέρα δύο μικρών παιδιών: «Οι γυναίκες που μεγαλώνουν δύο παιδιά στην εποχή μας είναι ηρωίδες».

μικρή Γκαλίνα πρέσβευε υπέρ ημών

ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΤΑΞΙΔΙΟΥ*

Φερμένο από τους γονείς του σε μία πολυάνθρωπη πόλι, σε διαμέρισμα συγγενών, ένα δωδεκάχρονο κορίτσι πέθαινε. Πέθαινε από καρκίνο. Οι γιατροί την είχαν χειρουργήσει δύο φορές, ξαφνικά όμως εμφανίστηκε ένας όγκος στο κεφάλι της, ο οποίος, πριν αφαιρεθή, δημιούργησε άλλους όγκους που απλώθηκαν με γρήγορες μεταστάσεις στον ώμο και στους πνεύμονες.

Χωρίς μαλλιά και παραμορφωμένο από τις εγχειρήσεις, το κορίτσι έμενε κατάκοιτο στο ξένο δωμάτιο, κοιτώντας από το παράθυρο το χιόνι που έπεφτε. Αλληλοδιαδόχως μια ο πατέρας και μια η μητέρα έ­σκυβαν επάνω της, δίνοντάς της κάποιο φάρμακο ή κάτι για να πιη. Δεν μπορούσε πια να φάη σχεδόν τίποτε, ούτε να μιλήση κανονικά, παρά μόνο ψιθύριζε πότε-πότε:

— Μη στενοχωρείστε, μαμά και μπαμπά! θα γίνω καλά.

Ο πατέρας έτρεχε από τη μια κλινική στην άλλη, επίσης και σε διάφορους ειδικούς. Ήξερε ότι η κόρη του ήταν καταδικασμένη, ωστόσο μια τυφλή ελπίδα τον ωθούσε να ψάχνη όλους εκείνους, για τους οποίους μάθαινε ότι είχαν βρη κάποια θεραπεία του καρκίνου: βοτανολόγους, παραψυχολόγους… Κανένας όμως δεν μπορούσε να βοηθήση το παιδί του.

Όταν εξανεμίσθηκαν και οι τελευταίες ελπίδες του, συνάντησε ένα ξένο και μέσα στην απελπισία του του εκμυστηρεύθηκε τον πόνο του. Ο άνθρωπος αυτός, ένας ατυχής πενηντάχρονος πλανόβιος που ποτέ δεν ξεπέρασε την νεανική ηλικία του, ωδήγησε τον πατέρα του κοριτσιού σ’ ένα παλιό συμμαθητή του, ο οποίος τώρα γράφει αυτές τις γραμμές.

Έτσι συνέβη ώστε μια μέρα μέσα από την θάλασσα αυτού του κόσμου να παρουσιαστή στο δωμάτιό μου ένας άνθρωπος άκρως εξαντλημένος και ταραγμένος, που είχε ωστόσο καταφέρει να διατηρήση την αξιοπρέπειά του.

— Θα μπορούσατε να βοηθήσετε την κόρη μου;

Ήξερα ότι γι’ αυτό που ήταν εν προκειμένω το σπουδαιότερο είχα πράγματι την απάντησι. Ήταν όμως δύσκολο, πολύ δύσκολο, να του το πω ευθέως, μονομιάς. Τελικά μίλησα.

Μέσα από τον πόνο του, μέσα από τα δάκρυα που συγκρατούσε στο βάθος των ματιών του, με δυσπιστία και κάποια απόχρωσι τρόμου απάντησε:

— Την κόρη μου; να την βαπτίσω; Για ποιο λόγο; Τί καλό θα της κάνη;

Δεν είμαι ιερεύς. Είμαι ένας συνηθισμένος άνθρωπος^. ένας από τους «κοπιώντας και πεφορτισμένους». Δεν ήταν πολύς καιρός που είχα έλθει κι εγώ στον Χριστό, στην διδασκαλία Του. Ήξερα ότι εδώ περιέχεται όλη η αλήθεια, κάθε τι το βέβαιο και τελικό, η τελική αλήθεια. Και επιπλέον ήμουν βέβαιος ότι ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός ζούσε ανάμεσά μας, ότι εμφανιζόταν στους ανθρώπους.

Και να τώρα, ένα μικρό κορίτσι πέθαινε. Ήταν δυνατόν να κρύψης από τον πατέρα του — έναν άθεο, ένα μέλος του Κόμματος — ότι η μεταθανάτια κατάστασι της ψυχής αυτού του κοριτσιού, που καλά-καλά ούτε το γνώριζα, θα εξαρτιόταν αιωνίως από το αν θα ήταν βαπτισμένο ή όχι; Δεν υπήρχε χρόνος για μακροσκελείς συζητήσεις, ούτε για να εξηγήσης ότι και τα καλύτερα και αθωότερα παιδιά μπορούν να υποφέρουν για τις αμαρτίες των γονέων τους, των προγόνων τους. Η κάθε μέρα ήταν πολύτιμη, ίσως και η κάθε ώρα. Του είπα:

— Πήγαινε σε μία εκκλησία, ζήτησε έναν ιερέα. Και πρέπει οπωσδήποτε να προετοιμάσης το κορίτσι.

Ο φίλος μου, που δεν είχε παιδιά, στεκόταν αμήχανος, συντριμμένος από τον πόνο του άλλου.

— Θα μπορούσα ίσως να του δώσω την Καινή μου Διαθήκη; ρώτησε.

— Ναι, απάντησα. Αφού το κορίτσι έχει τις αισθήσεις του και καταλαβαίνει, διαβάζετέ της τα κεφάλαια με τη σειρά. Διαβάζετε χωρίς διακοπή.

Ο φίλος μου πήρε τον πατέρα του κοριτσιού έξω στο σκοτεινό χειμωνιάτικο βράδυ, για να του δώση την ίδια Καινή Διαθήκη που του είχα δωρήσει εγώ πριν ένα χρόνο, ελπίζοντας να σώσω μία χαμένη, ευγενική, αμαρτωλή ψυχή.

Το μεθεπόμενο πρωινό, μου τηλεφώνησε και με πληροφόρησε αποθαρρυμένα:

— Τίποτα δεν έγινε. Το κορίτσι είναι απρόθυμο και οι γονείς αντιτίθενται.

— Και πώς είναι το κορίτσι, σε τί κα­τάστασι;

— Της δίνουν οξυγόνο. Η κατάστασί της είναι πολύ κρίσιμη.

— Πήγες εκεί; Την είδες;

— Όχι, δεν πήγα.

— Ξέρεις τουλάχιστον το όνομά της;

— Γκαλίνα.

Άρχισα να προσεύχωμαι για την Γκα­λίνα. Δεν μπορούσα να κάνω τίποτε άλλο. Η ημέρα έφτανε στο τέλος της. Δεν μπορούσα να σκεφθώ τίποτε άλλο εκτός από το ότι ένα άγνωστό μου μικρό κορίτσι πέθαινε, αναχωρώντας για την αιωνιότητα… Προσευχήθηκα για την Γκαλίνα, την αβάπτιστη Γκαλίνα.

Εκείνο το βράδυ, λίγο πριν τις εννιά, χτύπησε το τηλέφωνο. Ήταν ο φίλος μου.

— Ο πατέρας μου τηλεφώνησε. Έχουν συμφωνήσει. Η Γκαλίνα συμφώνησε. Πού μπορούμε να βρούμε έναν ιερέα;

Ήταν σχεδόν εννιά. Στις εκκλησίες οι ακολουθίες πρέπει να τελείωναν¹. Πήρα τον αριθμό ενός γνωστού μου ιερέως που εφημέρευε λίγο πιο μακριά, έξω από την πόλι. Το πιθανώτερο ήταν να έλειπε από το σπίτι.

Ήταν στο σπίτι! Κατά μία σπάνια συγκυρία περιστάσεων είχε μόλις επιστρέψει στο σπίτι. Η φωνή του ήταν κουρασμένη αλλά σταθερή:

— Έλα γρήγορα να με πάρης. Πού θα πάμε; Πού είναι αυτό;

Τηλεφώνησα στον φίλο μου και αυτός στους γονείς του παιδιού. Αποδείχθηκε ότι έπρεπε να πάμε στα περίχωρα, σ’ ένα νέο προάστειο, σχεδόν κοντά στον περιφερειακό δακτύλιο.

Έξω από το παράθυρο οι νιφάδες πετούσαν γρήγορα μέσα από το φως που έριχνε η λάμπα του στύλου. Ήταν χιονοθύελλα.

Ο φίλος μου ήρθε με ένα ταξί και διασχίσαμε μαζί με ταχύτητα το κέντρο της πόλεως. Αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε όλο και περισσότερο την μαγνητική δύναμι του χρόνου, μια δύναμι που τώρα επιδρούσε στην αλυσίδα των γεγονότων, συνδέοντας αίτια και αποτελέσματα: Έπρεπε μετά από τόσα χρόνια να συναντηθώ εγώ και πάλι με τον παλιό συμμαθητή μου, να του δώσω μια Καινή Διαθήκη, αυτός έπρεπε να συναντήση τον πατέρα του κοριτσιού και να τον φέρη σ’ εμένα κι εγώ έπρεπε να γνωρίζω αυτόν τον ιερέα, ο οποίος έπρεπε αυτή την συγκεκριμένη ώρα να βρίσκεται στο σπίτι!

Νάτος. Στεκόταν εκεί στο πεζοδρόμιο, πασπαλισμένος με χιόνι. Άνοιξα γρήγορα την πόρτα. Καθώς βολευόταν στη θέσι του, γύρισε και με ρώτησε:

— Έχεις σταυρό; Πήρες κανένα μαζί σου;

— Όχι.

Βγήκε από το ταξί, έτρεξε στο σπίτι και χάθηκε για λίγο από το βλέμμα μας. Περιμέναμε νιώθοντας ένοχοι. Είχα ένα σταυρό, αλλά δεν σκέφθηκα να τον πάρω. Τελικά επέστρεψε και συνεχίσαμε το δρόμο μας. Από τις σύντομες φράσεις μας ο οδηγός ήξερε ποιοι ήμασταν και ποιος ο σκοπός του ταξιδιού μας. Έγινε βλοσυρός. Το πρόσωπό του πήρε μια σαρκαστική έκφρασι χαρακτηριστική σε οδηγούς ταξί. Νέος ακόμη, θα ήταν προφανώς συνομήλικος με τον κουρασμένο και σιωπηλό μας παππούλη.

Κάναμε αρκετό δρόμο και χρειάστηκε να ψάξουμε πολλή ώρα, μέχρι να βρούμε τη σωστή διεύθυνσι, το σωστό διαμέρισμα. Φαινόταν πως το βρήκαμε. Ανεβήκαμε με το ασανσέρ.

Η πόρτα ήταν ξεκλείδωτη — φαινόμενο σύνηθες σε καιρό τραγωδίας. Επικράτησε μια σιωπή γεμάτη προσοχή. Μέσα σ’ αυτή τη σιωπή εμφανίστηκε η μητέρα από τον στενό διάδρομο. Τα αδάκρυτα μάτια της φανέρωναν ένα απρόσμενο αίσθημα εκπλήξεως — μέχρι σημείου παραλύσεως. Την αιτία αυτής της εκπλήξεως την ανακαλύψαμε αργότερα, μετά την τέλεσι του Μυστηρίου.

Συνέβη κατά το μεσημέρι ο πατέρας να έχη μια ψυχική αλλοίωσι. Κάθισε δίπλα στην κόρη του και ανοίγοντας το Ευαγγέλιο άρχισε να της λέη κάτι για βάπτισμα.

Το ετοιμοθάνατο κορίτσι δεν ήθελε ούτε να ακούση κάτι τέτοιο.

— Φύγε από δω! Και μη ξαναέρθης. Φώναξε τη μαμά. Είμαι Μικρή Σκαπανεύς² και δεν θέλω ν’ ακούω για βαφτίσια. Φύγε!

Ο πατέρας έφυγε αποκαρδιωμένος και φώναξε τη μητέρα. Αυτή δεν είχε προλάβει να πλησιάση το κρεβάτι, όταν είδε ότι η κόρη της ξεψυχούσε^. το πρόσωπό της έγινε κέρινο, η αναπνοή της σταμάτησε και τα μάτια της γύρισαν επάνω. Αρπάζοντας το κεφάλι του κοριτσιού, η μητέρα έσφιξε μέσα στα χέρια της το πρόσωπο της κόρης της μέσα σε μιαν ανίσχυρη αγωνία… Και ξαφνικά, ένιωσε ότι τα φρύδια συσπάσθηκαν, κινήθηκαν.

— Τί συμβαίνει, παιδί μου;

Τα μάτια της Γκαλίνας κοιτούσαν ίσια μπροστά με σοβαρότητα. Το πρόσωπό της ρόδισε.

— Πετούσα. Από ψηλά είδα εσένα, τον μπαμπά, και όλους. Και κάτι άλλο που δεν πρέπει να πω. Γρήγορα, καλέστε έναν ιερέα! Αν δεν το κάνετε, όταν θα γίνω καλά, θα πάω μόνη μου σε μία εκκλησία. Γρήγορα, καλέστε τον!

Όμως έγινε βράδυ μέχρι να τηλεφωνήσουν στον φίλο μου…

Μπήκαμε στο δωμάτιο όπου, σ’ ένα κρεβατάκι δίπλα στο παράθυρο, ξάπλωνε κατάκοιτο το κορίτσι. Η έκφρασι του προσώπου της σου προξενούσε αμέσως κατάπληξι. Ήταν αδύνατο να πιστέψης ότι το κορίτσι που πέθαινε ήταν δώδεκα ετών. Μάλλον έμοιαζε σαν να είχαν μαζευτή σ’ αυτήν όλες οι ηλικίες. Διαποτισμένα με μια σπάνια πνευματική ομορφιά, τα μεγάλα μάτια της κοιτούσαν μέσα από το πρόσωπο μιας γυναίκας, ενός ανθρώπου…

Ψηλός και λεπτός ο ιερεύς, έσκυψε πάνω της φορώντας τα άμφιά του. Έγινε δεκτός με ένα χαμόγελο. Έμοιαζε σαν να μην ήταν η πρώτη φορά που είχαν συναντηθή, σαν αυτή να μη πιεζόταν πια από την επιθανάτια αγωνία και εξάντλησι… Τέτοιο χαμόγελο.

Φοβούμενος μην ξεσπάσω σε δάκρυα, αναζήτησα τον πατέρα. Διαπιστώθηκε πως είχε πάει για φιάλη οξυγόνου. Προσπάθησα να φανώ χρήσιμος και τοποθέτησα τρία αναμμένα κεριά σ’ ένα δοχείο με το νερό που επρόκειτο να αγιασθή³. Το ένα έπεφτε συνεχώς.

Όλοι μας, μαζί και η μητέρα του κοριτσιού και ο φίλος μου, που στεκόταν παράμερα, είχαμε την φυσιολογική αίσθησι ότι συμμετέχουμε σ’ ένα μυστήριο. Συνέβαινε κάτι που ήταν πέρα από τη σύλληψι του νου, της λογικής. Μέσα στη βαρειά, υγρή ατμόσφαιρα ακούγονταν τρεμουλιαστά τα λόγια των προσευχών. Οι φλόγες των τριών κεριών τρεμόσβυναν πάνω από το ήδη αγιασμένο νερό.

Ο ιερεύς ήταν σε έντασι, όπως και εμείς. Αργότερα μας είπε ότι ποτέ δεν είχε δει κάποιον που να δέχθηκε τόσο συνειδητά το μυστήριο του βαπτίσματος. Μόνο η Γκαλίνα ήταν ήρεμη. Τα προσεκτικά της μάτια, που τα καταλάβαιναν όλα, φαίνονταν να βλέπουν κάτι που εμείς οι άλλοι δεν το βλέπαμε.

Είχαμε τελειώσει. Στο αδύνατο παιδικό στήθος της Γκαλίνας κρεμόταν ένας μικρός σταυρός. Ο ιερεύς ετοιμαζόταν να της δώ­σει τη Θεία Κοινωνία, φέρνοντας στα χείλη της μία πολύ μικρή μερίδα του Σώματος του Κυρίου μας με μία μικρή ασημένια λαβίδα. Από πίσω η μητέρα ψιθύρισε:

— Δεν μπορεί να καταπιή τίποτε.

— Όχι, μπορώ! είπε η Γκαλίνα. Μπορώ!

Και κατάπιε την μερίδα, πίνοντας και λίγο ζεστό νάμα.

Ο ιερεύς — ξέχειλος από συμπάθεια, καλωσύνη, αγάπη — έσκυψε πάνω στην κατάλευκη ψυχούλα που ετοιμαζόταν ν’ αφήση αυτόν τον κόσμο και ψιθύρισε:

— Γκαλίνα, να προσεύχεσαι για μας.

— Βεβαίως, απάντησε σταθερά το κορίτσι. Το γνωρίζω… Σίγουρα…

Πώς το γνώριζε; Τί της είχε φανερωθή εκείνες τις στιγμές που είχε μεταφερθή στον άλλο κόσμο; Αυτό παρέμεινε μυστήριο.

Η Γκαλίνα πέθανε την επόμενη μέρα, 12 Ιανουαρίου 1981, το μεσημέρι. Ας προσευχώμαστε κι εμείς γι’ αυτήν!

* Από το παράνομο ρωσικό θρησκευτικό περιοδικό Ελπίδα (Ναντιέζντα), τεύχος 9.

1. Στις λίγες εκκλησίες που είναι ανοικτές υπάρχει συνεχές ρεύμα εκκλησιαζομένων και τελούνται καθημερινά όλες οι ακολουθίες, μυστήρια παρακλήσεις κλπ. Την ώρα αυτή (9.00 μ.μ.) τελειώνει συνήθως η ακολουθία του όρθρου, που στις ενορίες τελείται πάντοτε από βραδίς μαζί με τον εσπερινό.

2. Μικροί Σκαπανείς, κομματική οργάνωσις για την σχολική ηλικία.

3. Προφανώς θα έγινε το λεγόμενο «βάπτισμα των κλινικών» με ράντισμα της κεφαλής, το οποίο επιτρέπεται μόνο σε περιπτώσεις βαρέως ασθενούντων και ετοιμοθανάτων.

“ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ”

ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΙΣ
ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΞΗΡΟΠΟΤΑΜΟΥ
1989

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ εδώ