.
ΠΕΡΙ ΓΑΜOY MAΡΤΥΡΙΕΣ (και όχι μόνο)
Τετάρτη 29 Ιουλίου 2015
Η γυναικεία γκρίνια μερικές φορές κάνει καλό!
Σε πρόσφατη έρευνα που έγινε, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι, όσοι άνδρες είναι παντρεμένοι ή απλά συζούν με κάποια γυναίκα, αναζητούν ιατρική φροντίδα για τα καρδιακά τους προβλήματα νωρίτερα από τους διαζευγμένους, τους χήρους ή τους ελεύθερους άνδρες!
Τα «οφέλη» του γάμου στην υγεία, ιδιαίτερα για τους άνδρες, ήταν γνωστά από καιρό. Όμως, όπως διαπιστώθηκε από τους ερευνητές, όσοι είναι παντρεμένοι και αισθάνονται κάποιο καρδιακό ενόχλημα, έναν έντονο πόνο στο στήθος ή οτιδήποτε άλλο ανησυχητικό, έχουν περίπου 75,3% πιθανότητες να φθάσουν σε ένα νοσοκομείο και να εξεταστούν μέσα σε διάστημα έξι ωρών, εξαιτίας της γκρίνιας της συντρόφου. Εν αντιθέσει, όσοι είναι μόνοι έχουν πολύ λιγότερες πιθανότητες να φθάσουν στο νοσοκομείο στο ίδιο κρίσιμο χρονικό διάστημα.
Ο χρόνος αυτός, μέσα στον οποίο μια σύζυγος μπορεί να «πρήξει» με τη μουρμούρα της τον άντρα της, με αποτέλεσμα εκείνος -για να την κάνει να σταματήσει- να πάει στο νοσοκομείο μια ώρα αρχύτερα, είναι πολύ κρίσιμος για την εξέλιξη μιας καρδιοπάθειας και τη σωστή θεραπευτική της αντιμετώπιση.
Ωστόσο, οι γυναίκες που είναι παντρεμένες ή συζούν με το σύντροφό τους, δεν έχουν το ίδιο «όφελος» υγείας όπως και οι άνδρες, αφού φαίνεται ότι οι πρώτες έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναλάβουν το ρόλο του φροντιστή από ότι το –κατά τα άλλα- «ισχυρό» φύλλο!
Τέλος, οι ερευνητές διαπιστώνουν ότι, «η ταχύτερη ιατρική περίθαλψη μπορεί να αποτελεί και έναν ακόμη λόγο για τον οποίο οι παντρεμένοι άνδρες έχουν μικρότερο κίνδυνο καρδιαγγειακής θνησιμότητας από εκείνους που είναι μόνοι τους στη ζωή».
Η μελέτη έχει δημοσιευθεί στο περιοδικό Candian Medical Association (CMAJ).
πηγή: capitalhealth.gr
Τρίτη 28 Ιουλίου 2015
Ολοταχώς για την νομιμοποίηση της αιμομιξίας
Το θέμα είναι απλό. Εφόσον το επιχείρημα για το «άνοιγμα»
(sic) του γάμου, ώστε
να μην αφορά πλέον «αποκλειστικά» έναν άνδρα και γυναίκα, (όπως γινόταν για χιλιάδες
χρόνια στην ανθρώπινη ιστορία) και την περαιτέρω νομιμοποίηση του «γάμου» των
ομοφυλόφιλων, είναι: «αγάπη» + συναίνεση + «ισότητα» = «γάμος», είναι επόμενο ότι
θα ακολουθήσουν και άλλες μορφές «συναινετικής αγάπης» που θα αγωνίζονται κι
αυτές να μπουν στο πάνελ της «ισότητας»: Πολυγαμία, Polyamory («γάμος»
μεταξύ
ομάδων ασχέτως φύλου), Παιδεραστία, Αιμομιξία, Κτηνοβασία και πάει
λέγοντας.
Στο ΣΓ έχουν παρουσιαστεί πολλά άρθρα, όπου η λογική της νομιμοποίησης
τέτοιων
σχέσεων είναι πανομοιότυπη με εκείνη των ακτιβιστών υπέρ του «γάμου» των
ομοφυλόφιλων,
του οποίου, τα τελευταία χρόνια η νομιμοποίηση ενώπιον του νόμου και η
ομαλοποίηση ενώπιον της κοινής γνώμης είναι δεδομένη. Σε καιρούς δε
οικοδόμησης μίας «νέας
ηθικής» (sic) μέσω της σχετικοποίησης
των πάντων και κατόπιν του ξεθεμελιώματος των πάντων, αυτή η κοινή γνώμη είναι
εντελώς χειραγωγήσιμη και εφόσον ‘τσίμπησε’ τα περί «αγάπης» των ομοφυλόφιλων ζευγαριών
και τα περί «ισότητας», δεν θα χρειαστεί πολύς κόπος να τσιμπήσει και για τα επόμενα
σχήματα.
(δες π.χ. εδώ)
(δες π.χ. εδώ)
Ένα πρόσφατο άρθρο υπέρ της ομαλοποίησης της αιμομιξίας στην
ιστοσελίδα Think, με
αρθρογράφο κάποιον Tauriq Moosa,
δίνει μια εικόνα της "λογικής" θα χρησιμοποιηθεί.
«Στη Βρετανία πρόσφατα, μια νεαρή κοπέλα πιάστηκε να έχει σεξουαλικές
σχέσεις με τον αδελφό της. Και τα δύο αδέλφια κατηγόρησαν το ένα το άλλο,
επικαλούμενα το αλκοόλ και την απελπισία ως κίνητρα. Αυτό δεν είναι ανησυχητικό.
Αυτό που είναι ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι “το ζευγάρι καταδικάστηκε για
τη διάπραξη αιμομιξίας δυνάμει του άρθρου 1 (1) του Νόμου του 1995 του Ποινικού
Δικαίου της Σκωτίας”. Ο αδελφός είναι 21 ετών, ενώ η αδελφή του είναι 18. Τώρα,
σύμφωνα με το νόμο, θα πρέπει να καταδικαστούν.
Ωστόσο, οι νόμοι δεν είναι τέλειοι. Αυτό που πρέπει να έχει
σημασία για μας, πρώτον, είναι αν έκαναν κάτι λάθος.
Συχνά, όταν οι άνθρωποι ακούνε για αιμομιξία, υποθέτουν ότι υπάρχει
βιασμός ή παιδεραστία. Αλλά εδώ είναι σαφές ότι ούτε ο βιασμός, ούτε η παιδεραστία
είναι το πρόβλημα στην πρόσφατη περίπτωση, δεδομένου ότι και τα δύο αδέλφια
είναι ενήλικες και συναίνεσαν - με τον ίδιο τρόπο που κάθε άλλο ζευγάρι
μεθυσμένων σιωπηρώς συναινεί, δεδομένου ότι κανένας από τους δύο δεν αναγκάστηκε
σε αυτό.
Ας υποθέσουμε ότι δεν ήταν αδελφός και αδελφή. Είναι η
σεξουαλική πράξη λάθος; Με δεδομένη τη σιωπηρή συγκατάθεση και την ηλικία τους,
δεν είναι σαφές ότι αυτό θα ήταν κάτι διαφορετικό από ό, τι άλλες σεξουαλικές συνευρέσεις,
όπου, μετά την πράξη, ο ένας ή και οι δύο (ή και οι τρείς) λυπούνται για την
πράξη. Ωστόσο, κανένας δεν αισθάνεται ότι βιάστηκε υπό την έννοια του βιασμού. Έτσι, δεν είναι αυτό το
θέμα.
Προσέξτε, ωστόσο, ότι ακόμη και αν κάποιος από τους δύο δεν βιάζονταν
- είτε επειδή θα ήταν πάρα πολύ μικρός/ είτε επειδή βιάστηκε - τότε θα ήταν η
παραβίαση από τον βιασμό ή την παιδεραστία που θα το έκανε λάθος, και όχι το
γεγονός ότι έχουμε αδελφό και αδελφή .
Έτσι, είναι ξεκάθαρο ότι αυτό που κάνει λάθος την πράξη είναι
μόνο το γεγονός ότι είναι η αιμομιξία - δηλαδή, το γεγονός ότι είναι αδελφός
και αδελφή. Αλλά γιατί αυτό να το κάνει λάθος;»
πηγή
Πέμπτη 23 Ιουλίου 2015
Γάμος είναι…
Στην ερώτηση “τι πραγματικά σημαίνει γάμος;” απαντούν οι φωτογραφίες
που θα δείτε στη συνέχεια, παρουσιάζοντας την έννοια “γάμος” από μια
άλλη… πιο φαιδρή οπτική γωνία. Με αρκετές δόσεις χιούμορ, γαμπρός και
νύφη βάζουν τα δυνατά τους σε μια… αναπαράσταση άνευ προηγουμένου. Σημείωση:
Αν βρείτε έστω και μία ομοιότητα στις εικόνες αυτές με την κοινή σας
ζωή δεν συντρέχει κανένας λόγος πανικού! Πιστέψτε με δεν είστε οι μόνοι
που γνωρίζετε καλά ότι γάμος σημαίνει…
1. …να είμαστε μαζί, τώρα και για πάντα!
2. ..να ακολουθούμε ίδιους δρόμους!
3. …να δίνουμε ο ένας στον άλλον τρυφερά παρατσούκλια!
4. …να κάνουμε μαζί τα ψώνια στο σουπερμάρκετ!
5. …να βλέπουμε το ίδιο κανάλι στην τηλεόραση!
6. …να λύνουμε όλα τα προβλήματα πολιτισμένα!
7. …να του δίνεις τις παντόφλες όταν γυρνά κουρασμένος από τη δουλειά!
8. …να τον περιμένεις υπομονετικά να γυρίσει σπίτι!
9. …να κάνουμε ένα ωραίο μπάνιο μαζί!
πηγή
1. …να είμαστε μαζί, τώρα και για πάντα!
2. ..να ακολουθούμε ίδιους δρόμους!
3. …να δίνουμε ο ένας στον άλλον τρυφερά παρατσούκλια!
4. …να κάνουμε μαζί τα ψώνια στο σουπερμάρκετ!
5. …να βλέπουμε το ίδιο κανάλι στην τηλεόραση!
6. …να λύνουμε όλα τα προβλήματα πολιτισμένα!
7. …να του δίνεις τις παντόφλες όταν γυρνά κουρασμένος από τη δουλειά!
8. …να τον περιμένεις υπομονετικά να γυρίσει σπίτι!
9. …να κάνουμε ένα ωραίο μπάνιο μαζί!
πηγή
Τετάρτη 22 Ιουλίου 2015
Μία συγκλονιστική ιστορία ζωής!
Τίποτε πιο ιερό, πιο δυνατό, πιο αναντικατάστατο από τη μητρική
αγάπη, από την αυτοθυσία της μάνας για το ίδιο της το σπλάχνο. Η
φωτογραφία που συγκίνησε χιλιάδες ανθρώπους στο διαδίκτυο, ανήκει στη
φωτογράφο Kate Murray, και απεικονίζει μια νέα γυναίκα με μαστεκτομή να
θηλάζει το νεογέννητο μωρό της. Κι αλήθεια πρέπει να έχεις καρδιά από
πέτρα για να μην σε κατακλύσει αληθινή συγκίνηση από τη δύναμη που
πηγάζει όχι μόνο από την φωτογραφία, αλλά και από την ίδια την ιστορία
αυτής της γυναίκας, η οποία διαγνώστηκε με καρκίνο του μαστού ούσα ήδη
έγκυος και μάλιστα στο τρίτο στάδιο.
Η γυναίκα που τα στοιχεία της δεν έχουν δει το φως της δημοσιότητας αντιμετώπισε με απαράμιλλη γενναιότητα την ασθένειά της και υποβλήθηκε σε χημειοθεραπείες και μαστεκτομή, καταφέρνοντας στο τέλος να φέρει στον κόσμο ένα πανέμορφο υγιέστατο αγοράκι. Κι όταν αμέσως μετά τη γέννα το έφερε στη μία εναπομείνουσα θηλή της για να του δώσει με δάκρυα στα μάτια την πολύτιμη τροφή της, η φωτογραφική αποτύπωση αυτής της ασύγκριτης στιγμής μέσα σε ένα μόνο κλικ αποτύπωσε την ουσία της ίδιας της ζωής, τη δύναμη της ανθρώπινης ψυχής, την αγάπη της μάνας που όλα τα υπομένει, όλα τα νικά, όλα τα εξαγνίζει…
πηγή: imommy.gr
Η γυναίκα που τα στοιχεία της δεν έχουν δει το φως της δημοσιότητας αντιμετώπισε με απαράμιλλη γενναιότητα την ασθένειά της και υποβλήθηκε σε χημειοθεραπείες και μαστεκτομή, καταφέρνοντας στο τέλος να φέρει στον κόσμο ένα πανέμορφο υγιέστατο αγοράκι. Κι όταν αμέσως μετά τη γέννα το έφερε στη μία εναπομείνουσα θηλή της για να του δώσει με δάκρυα στα μάτια την πολύτιμη τροφή της, η φωτογραφική αποτύπωση αυτής της ασύγκριτης στιγμής μέσα σε ένα μόνο κλικ αποτύπωσε την ουσία της ίδιας της ζωής, τη δύναμη της ανθρώπινης ψυχής, την αγάπη της μάνας που όλα τα υπομένει, όλα τα νικά, όλα τα εξαγνίζει…
πηγή: imommy.gr
Τρίτη 21 Ιουλίου 2015
Μοναχισμός και Γάμος δύο δρόμοι αγιασμού
Ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας Αρχιμ. Ελισαίος σε συνέχεια της συνέντευξής του στη Πεμπτουσία ομιλεί για το μοναχισμό και το γάμο, τις δύο οδούς μέσω των οποίων ο άνθρωπος προσεγγίζει τον Θεό και τους συν-ανθρώπους του και άγεται στην σωτηρία του ως Πρόσωπο.
πηγή
πηγή
Πέμπτη 16 Ιουλίου 2015
ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΤΑ ΝΟΥ ΠΡΙΝ ΠΑΝΤΡΕΥΤΟΥΜΕ;
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΣ ο Σιμωνοπετρίτης
...Η εκλογή του συντρόφου της ζωής είναι μία υπόθεση η οποία, όταν έλθουμε σε κατάλληλη ηλικία, δεν πρέπει να αναβάλλεται.
Οπωσδήποτε ο άνθρωπος δεν πρέπει να βιάζεται, διότι «γρήγορος γάμος, γρήγορη απελπισία», αλλά ούτε και να αναβάλλει την υπόθεσι αυτή της ζωής του.
Δεν πρέπει να καθυστερεί, διότι η καθυστέρηση είναι θανάσιμος κίνδυνος για την ψυχή του. Κατά κανόνα ο κανονικός ρυθμός της πνευματικής ζωής του ανθρώπου αρχίζει με τον γάμο.
...Η εκλογή του συντρόφου της ζωής είναι μία υπόθεση η οποία, όταν έλθουμε σε κατάλληλη ηλικία, δεν πρέπει να αναβάλλεται.
Οπωσδήποτε ο άνθρωπος δεν πρέπει να βιάζεται, διότι «γρήγορος γάμος, γρήγορη απελπισία», αλλά ούτε και να αναβάλλει την υπόθεσι αυτή της ζωής του.
Δεν πρέπει να καθυστερεί, διότι η καθυστέρηση είναι θανάσιμος κίνδυνος για την ψυχή του. Κατά κανόνα ο κανονικός ρυθμός της πνευματικής ζωής του ανθρώπου αρχίζει με τον γάμο.
Ο ανύπανδρος άνθρωπος είναι σαν να ζει στον διάδρομο, δεν έχει προχωρήσει ακόμη στα δωμάτια.
Οι γονείς ας ενδιαφέρωνται να έχη το παιδί κοινωνική συμπεριφορά, αλλά και να προσεύχεται, ώστε η ευλογημένη εκείνη ώρα να έρθει ως δώρο που θα στείλει ο Θεός. Φυσικά, όταν φθάσει στην εκλογή του συζύγου, θα λάβει υπ' όψιν του και την γνώμη των γονέων του. Πόσες φορές εσείς που είστε γονείς δεν νοιώσατε μαχαιριές να τρυπούν την καρδιά σας, όταν τα παιδιά σας δεν σας ρώτησαν για εκείνον που θα τα συντρόφευε στην ζωή τους.
Η μητρική καρδιά είναι ευαίσθητη και δεν αντέχει τέτοιο πλήγωμα. Το παιδί πρέπει να ρωτήσει τους γονείς, διότι έχουν μίαν ιδιαίτερη διαίσθηση να αντιλαμβάνωνται τα πράγματα που τους αφορούν.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ο πατέρας και η μητέρα θα πιέζουν το παιδί τους. Ας το αφήσουν να κάνει τελικώς ελεύθερα την εκλογή του.
Αν εξαναγκάσεις το παιδί σου στο θέμα του γάμου του, θα θεώρησει εσένα υπεύθυνο, εάν τα πράγματα δεν πάνε καλά. Με την πίεση δεν βγαίνει ποτέ καλό. Θα το βοηθήσεις, αλλά θα το αφήσεις να διαλέξει εκείνον που θα προτιμήσει ή εκείνον προς τον οποίον θα νοιώσει αγάπη! Αγάπη, όχι λύπη ή οίκτο.
Αν το παιδί σου μετά από μία γνωριμία σου λέει, τον λυπάμαι τον κακόμοιρο, θα τον παντρευτώ, τότε να ξέρετε ότι είμαστε στα πρόθυρα ενός αποτυχημένου γάμου.
Μόνον ο άνθρωπος, τον οποίον θα προτιμήσε ιή θα αγαπήσει, μπορεί να σταθει στο πλευρό του παιδιού μας. θα πρέπει και οι δύο, ο άνδρας και η γυναίκα, να θέλουν τον γάμο τους, να ελκύεται ο ένας από τον άλλον, να θέλουν να ζήσουν μαζί αληθινά, εσωτερικά, αβίαστα.
Στο θέμα αυτό δεν είναι δυνατόν να πιέζουμε τα παιδιά μας.
Μερικές φορές, από την αγάπη μας, νομίζομε ότι είναι κτήματά μας, ότι είναι περιουσία μας και ότι μπορούμε να τα κάνουμε ό,τι θέλομε. Έτσι το παιδί μας γίνεται ένα πλάσμα ανίκανο να ζήσει στην ζωή είτε ως άγαμο είτε ως έ'γγαμο.Οπωσδήποτε θα προηγηθεί του γάμου η γνωριμία που είναι ένα τόσο λεπτό ζήτημα, και όμως το ξεχνάμε.
Η γνωριμία δεν θα πρέπει ποτέ να μας επαναπαύει, εάν δεν είμαστε βέβαιοι πως είναι αντικειμενική. Η αγάπη δεν τυφλώνει τον άνθρωπο. Η αγάπη του ανοίγει τα μάτια, για να βλέπει τον άλλον όπως είναι, με τα ελαττώματά του.
«Παπούτσι από τον τόπο σου και ας είναι μπαλωμένο», λέει ο λαός. Δηλαδή πάρε άνθρωπο που τον γνώρισες. Και η γνωριμία πρέπει να είναι πάντοτε συνδεδεμένη με την μνηστεία, δηλαδή τον αρραβώνα που είναι ένα εξ ίσου δύσκολο θέμα.Όταν πρότεινα σε μία κοπέλλα να σκεφτεί σοβαρά εάν έπρεπε να συνέχισει τον αρραβώνα της, μου απάντησε: Εάν διακόψω, θα με σφάξει η μητέρα μου. Αλλά αραββώνας δεν υπάρχει, όταν δεν υπάρχει η δυνατότητα να διαλυθεί.
Αρραβωνιάζομαι δεν σημαίνει ότι οπωσδήποτε θα παντρευτώ. Σημαίνει ότι δοκιμάζω εάν πρέπει να παντρευθώ τον άνθρωπο που αρραβωνιάζομαι. Αν μια κοπέλλα δεν είναι σε θέση να διαλύσει τον αρραβώνα της, δεν πρέπει να αρραβωνιαστεί. Αλλιώς καλύτερα, ας μην προχώρηση στον γάμο. Στο στάδιο του αρραβώνα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί, διότι έτσι θα έχωμε πολύ λιγώτερες συγκρούσεις και δυστυχίες μετά τον γάμο. Ακόμη, στο διάστημα της γνωριμίας, όπως λέγει κάποιος, να κρατάς την καρδιά σου μέσα και στα δυο σου χέρια σαν να έχεις μία αρκούδα. Γιατί ξέρετε πόσο επικίνδυνη είναι η καρδιά, η οποία μπορεί αντί να σε οδηγήση στον γάμο, να σε οδήγησει στην αμαρτία. Υπάρχει ενδεχόμενο ο άνθρωπος, τον οποίον διάλεξες, να σε βλέπει σαν παιχνίδι ή σαν οδοντόβουρτσα για δοκιμή. Και μετά εσύ θα υπομένεις την θλίψη και το κλάμα. Θα είναι πλέον πολύ αργά, διότι ο άγγελός σου θα έχη αποδειχθεί ότι ήταν φτιαγμένος από λάσπη.
- Μη διαλέξεις άνθρωπο που σπαταλά τις ώρες του στις λέσχες, στις διασκεδάσεις, στα ταξίδια και στις πολυτέλειες.
- Ούτε αυτόν που θα ανακάλυψεις ότι κάτω από τα λόγια της αγάπης του κρύβει εγωισμό.
- Μη διαλέξεις ως γυναίκα σου εκείνη που μοιάζει με μπαρούτι και, μόλις της πης κάτι, αρπάζει φωτιά. Δεν κάνει για σύζυγός σου.
- Ακόμη, όταν θέλεις να κάνεις έναν πραγματικά επιτυχημένο γάμο, μην πλησιάζεις εκείνη την νέα ή τον νέο, που δεν μπορεί να εγκαταλείψει τους γονείς του. Είναι σαφής η εντολή του Χριστού: «Δια τούτο καταλείψει άνθρωπος τον πατέρα αυτού και την μητέρα και προσκολληθήσεται προς την γυναίκα αυτού»(Μάρκ. 10, 7).
Όταν βλέπεις τον άλλον προσκολλημένο στην μάνα ή στον πατέρα, όταν βλέπης ότι τους ακούει με το στόμα ανοικτό και ότι είναι έτοιμος να κάνη ό,τι πει ο πατέρας και η μάνα, φύγε μακριά. Είναι ένας άρρωστος συναισθηματικά, ένας ανώριμος ψυχικά άνθρωπος και δεν θα μπόρεσεις να κάνεις μαζί του οικογένεια, θα πρέπει να έχει λεβεντιά αυτός τον οποίον θα κάνης σύζυγό σου. Αλλά πώς μπορεί να έχει λεβεντιά, εάν ακόμη δεν έμαθε, δεν κατάλαβε, δεν χώνεψε ότι το σπίτι του ήταν η γλάστρα στην οποία τον έβαλαν, για να τον βγάλουν κατόπιν και να τον φυτέψουν κάπου άλλου;
- Επίσης, όταν πρόκειται να διαλέξεις τον άνθρωπο της ζωής σου, πρόσεξε μήπως είναι κλειστός τύπος, οπότε δεν έχει φίλους. Αν σήμερα δεν έχει φίλους, αύριο θα δυσκολευτεί πολύ να έχει εσένα ως φίλο και σύζυγο.
- Πρόσεξε τους γκρινιάρηδες, τους παραπονιάρηδες, τους μελαγχολικούς που μοιάζουν με κλαψοπούλια. Πρόσεξε εκείνους που συνεχώς παραπονούνται: Δεν με αγαπάς, δεν με καταλαβαίνεις. Κάτι σε αυτά τα πλάσματα του Θεού δεν πηγαίνει καλά.
- Πρόσεξε ακόμη τους φανατικούς και τους θρησκόληπτους. Όχι τους θρησκευόμενους αλλά τους θρησκόληπτους, οι οποίοι ταράσσονται για ασήμαντα πράγματα, όλα τους φταίνε και είναι υπερευαίσθητοι. Πώς θα μπόρεσεις να ζήσεις με έναν τέτοιον άνθρωπο; Θα είναι σαν να κάθεσαι πάνω σε αγκάθια.
- Ακόμη πρόσεξε εκείνους που βλέπουν τον γάμο σαν κάτι το κακό, σαν μια φυλακή. Εκείνους που λένε: Μα, δεν σκέφθηκα ποτέ στην ζωή μου τον γάμο.
- Πρόσεξε και κάτι ψευτοχριστιανούς, που βλέπουν τον γάμο σαν κάτι το χαμηλό, σαν αμαρτία, που χαμηλώνουν αμέσως τα μάτια τους, όταν ακούσουν κάτι σχετικό με τον γάμο (ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, «Εις Κολοσσαείς ομιλία» 12, 6, PG62). Εάν παντρευτείς έναν τέτοιο, θα είναι αγκάθι για σένα, φόρτωμα για το μοναστήρι του, αν καλογερέψει.
- Πρόσεξε όσους νομίζουν ότι είναι τέλειοι και δεν βρίσκουν στον εαυτό τους κανένα ελάττωμα, ενώ στους άλλους βρίσκουν συνεχώς ελαττώματα.
- Πρόσεξε όσους νομίζουν ότι είναι «οι εκλεκτοί του Θεοϋ»(Ρωμ. 8, 33 κ.ά.) και μπορούν να αναμορφώσουν όλον τον κόσμο.
- Να προσέξεις και ένα σοβαρό θέμα, το κληρονομικό. Να γνωρίσεις καλά τον πατέρα, την μάννα, τον παππού, την γιαγιά, τον θείο. Ακόμη να υπάρχουν οι στοιχειώδεις υλικές προϋποθέσεις.
- Προ πάντων όμως να προσέξεις την πίστη του ανθρώπου. Έχει πίστη; Έχει ιδανικά ο άνθρωπος, τον οποίον σκέπτεσαι να κάνεις σύντροφο της ζωής σου; Αν ο Χριστός γι' αυτόν δεν σημαίνει τίποτε, πώς θα μπόρεσεις να μπεις εσύ στην καρδιά του; Εάν δεν μπόρεσε να εκτιμήση τον Χριστόν, έχεις την εντύπωση πως θα εκτιμήσει εσένα; Λέει στον άνδρα η Αγία Γραφή, η γυναίκα σου να είναι «γυνή διαθήκης σου» (Μαλ. 2, 14), δηλαδή της πίστεώς σου. της θρησκείας σου, να είναι αυτή που θα σε συνδέει με τον Θεόν. Τότε μόνον μπορείς να κάνεις, όπως λένε οι Πατέρες της Εκκλησίας μας, έναν γάμο «μετά γνώμης του επισκόπου» (ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ, «Προς Πολύκαρπον 5, PG5, 724Β), δηλαδή με έγκριση εκκλησιαστική και όχι με τυπική άδεια.
Προηγουμένως συζήτησε με τον πνευματικό σου. Εξέτασε μαζί του το κάθε τι και εκείνος θα σταθεί πλάι σου σαν πραγματικός φίλος και, όταν φθάσετε στο ποθούμενο τέρμα, τότε πλέον ο γάμος θα είναι για σένα ένα δώρο του Θεού. θα είναι ένα χάρισμα, διότι «έκαστος ίδιον χάρισμα έχει» (Α’ Κορ. 7, 7).
Στον καθένα μας ο Θεός δίνει το δικό του χάρισμα. Στέλνει τον έναν στον γάμο και τον άλλον στην παρθενία. Όχι ότι ο Θεός κάνει την εκλογή λέγοντας εσείς να πάτε από εδώ και εσείς από εκεί, αλλά εκείνο που διαλέγει η καρδιά μιας, για εκείνο μας δίνει ο Θεός το θάρρος, το κουράγιο, την δύναμη, για να το φέρωμε εις πέρας. Αν έτσι διαλέξετε τον άνθρωπό σας, τότε ευχαριστήστε τον Θεόν. Συνδέστε τον με τον πνευματικό σας. Αν δεν έχετε, διαλέξτε και οι δυο έναν πνευματικό, ο οποίος θα είναι ο Γέροντάς σας, ο πατέρας σας, εκείνος που θα σας θυμίζει και θα σας δείχνει τον Θεόν.
Περί Θεού: Λόγος Αισθήσεως© 2004,
ΙΕΡΟ ΚΟΙΝΟΒΙΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΟΡΜΥΛΙΑΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ,
Εκδ. ΙΝΔΙΚΤΟΣ, Αθήναι 2004.
Οι γονείς ας ενδιαφέρωνται να έχη το παιδί κοινωνική συμπεριφορά, αλλά και να προσεύχεται, ώστε η ευλογημένη εκείνη ώρα να έρθει ως δώρο που θα στείλει ο Θεός. Φυσικά, όταν φθάσει στην εκλογή του συζύγου, θα λάβει υπ' όψιν του και την γνώμη των γονέων του. Πόσες φορές εσείς που είστε γονείς δεν νοιώσατε μαχαιριές να τρυπούν την καρδιά σας, όταν τα παιδιά σας δεν σας ρώτησαν για εκείνον που θα τα συντρόφευε στην ζωή τους.
Η μητρική καρδιά είναι ευαίσθητη και δεν αντέχει τέτοιο πλήγωμα. Το παιδί πρέπει να ρωτήσει τους γονείς, διότι έχουν μίαν ιδιαίτερη διαίσθηση να αντιλαμβάνωνται τα πράγματα που τους αφορούν.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ο πατέρας και η μητέρα θα πιέζουν το παιδί τους. Ας το αφήσουν να κάνει τελικώς ελεύθερα την εκλογή του.
Αν εξαναγκάσεις το παιδί σου στο θέμα του γάμου του, θα θεώρησει εσένα υπεύθυνο, εάν τα πράγματα δεν πάνε καλά. Με την πίεση δεν βγαίνει ποτέ καλό. Θα το βοηθήσεις, αλλά θα το αφήσεις να διαλέξει εκείνον που θα προτιμήσει ή εκείνον προς τον οποίον θα νοιώσει αγάπη! Αγάπη, όχι λύπη ή οίκτο.
Αν το παιδί σου μετά από μία γνωριμία σου λέει, τον λυπάμαι τον κακόμοιρο, θα τον παντρευτώ, τότε να ξέρετε ότι είμαστε στα πρόθυρα ενός αποτυχημένου γάμου.
Μόνον ο άνθρωπος, τον οποίον θα προτιμήσε ιή θα αγαπήσει, μπορεί να σταθει στο πλευρό του παιδιού μας. θα πρέπει και οι δύο, ο άνδρας και η γυναίκα, να θέλουν τον γάμο τους, να ελκύεται ο ένας από τον άλλον, να θέλουν να ζήσουν μαζί αληθινά, εσωτερικά, αβίαστα.
Στο θέμα αυτό δεν είναι δυνατόν να πιέζουμε τα παιδιά μας.
Μερικές φορές, από την αγάπη μας, νομίζομε ότι είναι κτήματά μας, ότι είναι περιουσία μας και ότι μπορούμε να τα κάνουμε ό,τι θέλομε. Έτσι το παιδί μας γίνεται ένα πλάσμα ανίκανο να ζήσει στην ζωή είτε ως άγαμο είτε ως έ'γγαμο.Οπωσδήποτε θα προηγηθεί του γάμου η γνωριμία που είναι ένα τόσο λεπτό ζήτημα, και όμως το ξεχνάμε.
Η γνωριμία δεν θα πρέπει ποτέ να μας επαναπαύει, εάν δεν είμαστε βέβαιοι πως είναι αντικειμενική. Η αγάπη δεν τυφλώνει τον άνθρωπο. Η αγάπη του ανοίγει τα μάτια, για να βλέπει τον άλλον όπως είναι, με τα ελαττώματά του.
«Παπούτσι από τον τόπο σου και ας είναι μπαλωμένο», λέει ο λαός. Δηλαδή πάρε άνθρωπο που τον γνώρισες. Και η γνωριμία πρέπει να είναι πάντοτε συνδεδεμένη με την μνηστεία, δηλαδή τον αρραβώνα που είναι ένα εξ ίσου δύσκολο θέμα.Όταν πρότεινα σε μία κοπέλλα να σκεφτεί σοβαρά εάν έπρεπε να συνέχισει τον αρραβώνα της, μου απάντησε: Εάν διακόψω, θα με σφάξει η μητέρα μου. Αλλά αραββώνας δεν υπάρχει, όταν δεν υπάρχει η δυνατότητα να διαλυθεί.
Αρραβωνιάζομαι δεν σημαίνει ότι οπωσδήποτε θα παντρευτώ. Σημαίνει ότι δοκιμάζω εάν πρέπει να παντρευθώ τον άνθρωπο που αρραβωνιάζομαι. Αν μια κοπέλλα δεν είναι σε θέση να διαλύσει τον αρραβώνα της, δεν πρέπει να αρραβωνιαστεί. Αλλιώς καλύτερα, ας μην προχώρηση στον γάμο. Στο στάδιο του αρραβώνα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί, διότι έτσι θα έχωμε πολύ λιγώτερες συγκρούσεις και δυστυχίες μετά τον γάμο. Ακόμη, στο διάστημα της γνωριμίας, όπως λέγει κάποιος, να κρατάς την καρδιά σου μέσα και στα δυο σου χέρια σαν να έχεις μία αρκούδα. Γιατί ξέρετε πόσο επικίνδυνη είναι η καρδιά, η οποία μπορεί αντί να σε οδηγήση στον γάμο, να σε οδήγησει στην αμαρτία. Υπάρχει ενδεχόμενο ο άνθρωπος, τον οποίον διάλεξες, να σε βλέπει σαν παιχνίδι ή σαν οδοντόβουρτσα για δοκιμή. Και μετά εσύ θα υπομένεις την θλίψη και το κλάμα. Θα είναι πλέον πολύ αργά, διότι ο άγγελός σου θα έχη αποδειχθεί ότι ήταν φτιαγμένος από λάσπη.
- Μη διαλέξεις άνθρωπο που σπαταλά τις ώρες του στις λέσχες, στις διασκεδάσεις, στα ταξίδια και στις πολυτέλειες.
- Ούτε αυτόν που θα ανακάλυψεις ότι κάτω από τα λόγια της αγάπης του κρύβει εγωισμό.
- Μη διαλέξεις ως γυναίκα σου εκείνη που μοιάζει με μπαρούτι και, μόλις της πης κάτι, αρπάζει φωτιά. Δεν κάνει για σύζυγός σου.
- Ακόμη, όταν θέλεις να κάνεις έναν πραγματικά επιτυχημένο γάμο, μην πλησιάζεις εκείνη την νέα ή τον νέο, που δεν μπορεί να εγκαταλείψει τους γονείς του. Είναι σαφής η εντολή του Χριστού: «Δια τούτο καταλείψει άνθρωπος τον πατέρα αυτού και την μητέρα και προσκολληθήσεται προς την γυναίκα αυτού»(Μάρκ. 10, 7).
Όταν βλέπεις τον άλλον προσκολλημένο στην μάνα ή στον πατέρα, όταν βλέπης ότι τους ακούει με το στόμα ανοικτό και ότι είναι έτοιμος να κάνη ό,τι πει ο πατέρας και η μάνα, φύγε μακριά. Είναι ένας άρρωστος συναισθηματικά, ένας ανώριμος ψυχικά άνθρωπος και δεν θα μπόρεσεις να κάνεις μαζί του οικογένεια, θα πρέπει να έχει λεβεντιά αυτός τον οποίον θα κάνης σύζυγό σου. Αλλά πώς μπορεί να έχει λεβεντιά, εάν ακόμη δεν έμαθε, δεν κατάλαβε, δεν χώνεψε ότι το σπίτι του ήταν η γλάστρα στην οποία τον έβαλαν, για να τον βγάλουν κατόπιν και να τον φυτέψουν κάπου άλλου;
- Επίσης, όταν πρόκειται να διαλέξεις τον άνθρωπο της ζωής σου, πρόσεξε μήπως είναι κλειστός τύπος, οπότε δεν έχει φίλους. Αν σήμερα δεν έχει φίλους, αύριο θα δυσκολευτεί πολύ να έχει εσένα ως φίλο και σύζυγο.
- Πρόσεξε τους γκρινιάρηδες, τους παραπονιάρηδες, τους μελαγχολικούς που μοιάζουν με κλαψοπούλια. Πρόσεξε εκείνους που συνεχώς παραπονούνται: Δεν με αγαπάς, δεν με καταλαβαίνεις. Κάτι σε αυτά τα πλάσματα του Θεού δεν πηγαίνει καλά.
- Πρόσεξε ακόμη τους φανατικούς και τους θρησκόληπτους. Όχι τους θρησκευόμενους αλλά τους θρησκόληπτους, οι οποίοι ταράσσονται για ασήμαντα πράγματα, όλα τους φταίνε και είναι υπερευαίσθητοι. Πώς θα μπόρεσεις να ζήσεις με έναν τέτοιον άνθρωπο; Θα είναι σαν να κάθεσαι πάνω σε αγκάθια.
- Ακόμη πρόσεξε εκείνους που βλέπουν τον γάμο σαν κάτι το κακό, σαν μια φυλακή. Εκείνους που λένε: Μα, δεν σκέφθηκα ποτέ στην ζωή μου τον γάμο.
- Πρόσεξε και κάτι ψευτοχριστιανούς, που βλέπουν τον γάμο σαν κάτι το χαμηλό, σαν αμαρτία, που χαμηλώνουν αμέσως τα μάτια τους, όταν ακούσουν κάτι σχετικό με τον γάμο (ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, «Εις Κολοσσαείς ομιλία» 12, 6, PG62). Εάν παντρευτείς έναν τέτοιο, θα είναι αγκάθι για σένα, φόρτωμα για το μοναστήρι του, αν καλογερέψει.
- Πρόσεξε όσους νομίζουν ότι είναι τέλειοι και δεν βρίσκουν στον εαυτό τους κανένα ελάττωμα, ενώ στους άλλους βρίσκουν συνεχώς ελαττώματα.
- Πρόσεξε όσους νομίζουν ότι είναι «οι εκλεκτοί του Θεοϋ»(Ρωμ. 8, 33 κ.ά.) και μπορούν να αναμορφώσουν όλον τον κόσμο.
- Να προσέξεις και ένα σοβαρό θέμα, το κληρονομικό. Να γνωρίσεις καλά τον πατέρα, την μάννα, τον παππού, την γιαγιά, τον θείο. Ακόμη να υπάρχουν οι στοιχειώδεις υλικές προϋποθέσεις.
- Προ πάντων όμως να προσέξεις την πίστη του ανθρώπου. Έχει πίστη; Έχει ιδανικά ο άνθρωπος, τον οποίον σκέπτεσαι να κάνεις σύντροφο της ζωής σου; Αν ο Χριστός γι' αυτόν δεν σημαίνει τίποτε, πώς θα μπόρεσεις να μπεις εσύ στην καρδιά του; Εάν δεν μπόρεσε να εκτιμήση τον Χριστόν, έχεις την εντύπωση πως θα εκτιμήσει εσένα; Λέει στον άνδρα η Αγία Γραφή, η γυναίκα σου να είναι «γυνή διαθήκης σου» (Μαλ. 2, 14), δηλαδή της πίστεώς σου. της θρησκείας σου, να είναι αυτή που θα σε συνδέει με τον Θεόν. Τότε μόνον μπορείς να κάνεις, όπως λένε οι Πατέρες της Εκκλησίας μας, έναν γάμο «μετά γνώμης του επισκόπου» (ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ, «Προς Πολύκαρπον 5, PG5, 724Β), δηλαδή με έγκριση εκκλησιαστική και όχι με τυπική άδεια.
Προηγουμένως συζήτησε με τον πνευματικό σου. Εξέτασε μαζί του το κάθε τι και εκείνος θα σταθεί πλάι σου σαν πραγματικός φίλος και, όταν φθάσετε στο ποθούμενο τέρμα, τότε πλέον ο γάμος θα είναι για σένα ένα δώρο του Θεού. θα είναι ένα χάρισμα, διότι «έκαστος ίδιον χάρισμα έχει» (Α’ Κορ. 7, 7).
Στον καθένα μας ο Θεός δίνει το δικό του χάρισμα. Στέλνει τον έναν στον γάμο και τον άλλον στην παρθενία. Όχι ότι ο Θεός κάνει την εκλογή λέγοντας εσείς να πάτε από εδώ και εσείς από εκεί, αλλά εκείνο που διαλέγει η καρδιά μιας, για εκείνο μας δίνει ο Θεός το θάρρος, το κουράγιο, την δύναμη, για να το φέρωμε εις πέρας. Αν έτσι διαλέξετε τον άνθρωπό σας, τότε ευχαριστήστε τον Θεόν. Συνδέστε τον με τον πνευματικό σας. Αν δεν έχετε, διαλέξτε και οι δυο έναν πνευματικό, ο οποίος θα είναι ο Γέροντάς σας, ο πατέρας σας, εκείνος που θα σας θυμίζει και θα σας δείχνει τον Θεόν.
Περί Θεού: Λόγος Αισθήσεως© 2004,
ΙΕΡΟ ΚΟΙΝΟΒΙΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΟΡΜΥΛΙΑΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ,
Εκδ. ΙΝΔΙΚΤΟΣ, Αθήναι 2004.
Αρχιεπίσκοπος Κρήτης: «Αναγκαίος σήμερα ο απλός Γάμος»
Του Πρωτοπρεσβυτέρου
Νεκταρίου Μαρκάκη
Μαθήματα
ανθρωπιάς, αγάπης, φιλανθρωπίας, και απλότητας μας ενέπνευσε ο
Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Κρήτης π. Ειρηναίος, το βράδυ της Τρίτης
14 Ιουλίου 2015, ο Οποίος τέλεσε το μυστήριο του Γάμου, στο Παρεκκλήσιο
του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης, σε μελλονύμφους
οι οποίοι αδυνατούσαν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις τελέσεως ενός
σύγχρονου γάμου, λόγω της επικρατούσης χρηματοοικονομικής συγκυρίας η
οποία μαστίζει τον τόπο μας.
Έτσι, ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Κρήτης, προέβαλε εκείνον τον Γάμο, ο
οποίος είναι μεν απλός, αλλά όμως μυστηριακός, έτσι όπως τον τελούσαν
οι χριστιανοί των πρώτων χριστιανικών αιώνων. Ο Σεβασμιώτατος δεν προέβη
σε κάτι νεωτερικό και ριζοσπαστικό. Έκανε κάτι πολύ απλούστερο και
πρακτικό, αναβίωσε την μυστηριακή και παραδοσιακή τέλεση του Γάμου. Το
μόνο που ζήτησε να υπάρχει, είναι οι δακτύλιοι (βέρες) και τα στέφανα.
Τίποτε άλλο. Ούτε χρήματα, ούτε στολισμοί, ούτε πολυτελή ενδύματα,
τίποτε μα τίποτε. Το μόνο που θα μπορούσε να θεωρηθεί δαπανηρό, είναι οι
δακτύλιοι, αλλά και αυτό μπορεί να απλοποιηθεί, με την κατασκευή από
υποδεέστερο του χρυσού μέταλλο, από ασήμι. Άλλωστε, μην ξεχνάμε ότι πολύ
παλαιότερα, μόνο ο νυμφίος έφερε δακτύλιο από χρυσό. Η νύμφη φορούσε
ασημένιο. Οπότε τι μας εμποδίζει σήμερα στην κατασκευή τους από ασήμι;
Για την χρήση των στεφάνων του γάμου, ο Σεβασμιώτατος έστειλε το μήνυμα
ότι τα στέφανα δεν είναι ιδιωτική επιλογή, αλλά σκεύη της Εκκλησίας.
Κανείς δεν προσέρχεται στη Θεία Κοινωνία κρατώντας το δικό του ποτήριο ή
τη λαβίδα του. Κανείς δεν πάει στη βάπτιση φέρνοντας την κολυμβήθρα
του. κατά συνέπεια, κανείς δεν πορεύεται να στεφθεί με στέφανα της
επιλογής του, τα οποία οφείλουν να βρίσκονται στο σκευοφυλάκιο της
Εκκλησίας και με αυτά να στεφανώνεται κάθε ανδρόγυνο. Έτσι τα στέφανα θα
είναι λειτουργημένα.
Σχετικά με την ενδυμασία του ανδρογύνου, ο Σεβασμιώτατος στέλνει το
μήνυμα της απλότητας. Δεν απαιτούνται ιδιαίτερα ενδύματα για το
ανδρόγυνο. Ο σχεδιασμός του νυφικού, όπως έχει επικρατήσει, είναι
δυτικής προελεύσεως και επιδράσεως των ενδυμάτων των δυτικών σαλονιών,
τα φουρό και έχει εισαχθεί μάλλον την εποχή της βαυαροκρατίας. Η εγχώρια
παλαιότερη πρακτική ήθελε την αμφίεση της νύφης να αποτελείται από
παραδοσιακή φορεσιά, ενώ ακόμη παλαιότερα, το νυφικό ήταν απλό λευκό
ένδυμα, κατάλοιπο του εμφώτιου, του βαπτιστικού δηλαδή ενδύματος.
Οι λαμπάδες που χρησιμοποιούνται στο Γάμο, δεν χρειάζεται να είναι
δαπανηρές. Αρκούν δύο απλές μικρές λαμπάδες τοποθετημένες σε κηροπήγια,
από αγνό μελισσοκέρι, σύμβολο της καθαρότητας και εργατικότητας της
οικογένειας, όπου όλοι στην οικογένεια, όπως στη κυψέλη οι μέλισσες, θα
εργάζονται για να κομίζουν από τα ευώδη άνθη της αγιοπατερικής
διδασκαλίας την γλυκύτητα της Πίστεως και θα φλέγονται από την πίστη
στον Χριστό, έτσι όπως ακριβώς ανάβουν οι λαμπάδες.
Όλα τα υπόλοιπα, στολισμοί, ενδύματα, εδέσματα, έξοδα, δαπάνες, θα
μπορούσαν να χαρακτηρισθούν λίαν επιεικώς ως υπερβολές, ή ακόμη και
ματαιότητες.
Οι σύγχρονες ανάγκες στρέφουν το ενδιαφέρον της ετοιμασίας του γάμου
στην πρακτική της απλότητας των πρωτοχριστιανικών αιώνων. Αυτό που θα
είναι κύριο μέλημα και θα απασχολεί τους μελλονύμφους, θα είναι η
πνευματική προετοιμασία για συμμετοχή στη Θεία Κοινωνία. Το ανδρόγυνο
έτσι θα προσέρχεται στο μέγα μυστήριο, απαλλαγμένο από αθυμία και
δυσφορία ετοιμασίας πολλών υλικών και δαπανηρών πραγμάτων, ενώ θα έχει
τον πλούτο τον πραγματικό, εκείνον που δεν εκπίπτει ποτέ, τις
πνευματικές αξίες και την σταθερότητα της Πίστεως, η οποία στηρίζει
ουσιαστικά και υπαρξιακά κάθε ανδρόγυνο και κάθε οικογένεια.
Ο Σεβασμιώτατος, τονίζει την εκκλησιαστική και μυστηριακή προοπτική του
Γάμου, σε αντίθεση μιας, κοσμικού και καταναλωτικού τύπου, τελετής.
Αυτό το σπουδαίο μάθημα και το σημαντικό μήνυμα για το Γάμο, μας
ενέπνευσε ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Κρήτης π. Ειρηναίος, ο Οποίος
τέλεσε έναν απλό Γάμο, ως πρότυπο, πρόταση και αλλαγή στάσεως ζωής
έναντι στη σύγχρονη οικονομική συγκυρία που μαστίζει τον τόπο μας και ως
υπέρβαση από την καταναλωτική υποδούλωση που εγκλωβίζει το σύγχρονο
άνθρωπο.
Κυριακή 12 Ιουλίου 2015
ΣΤΗΝ ΞΕΣΚΕΠΗ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΤΗ ΧΟΜΣ ΓΑΜΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ...
Σήμερα γάμος γίνεται ….γι αυτό η Συρία δεν θα πέσει ποτέ……στην ξέσκεπη ελληνορθόδοξη εκκλησιά του Αη Γιώργη στη Χομς τελέστηκε ο γάμος του Φάντι Φανούρη και της Σάσα.
Κι ας είναι κουφέτα οι σφαίρες και ρύζι οι ριπές……Το μυστήριο τέλεσε ο λεβέντης αδούλωτος κι απροσκύνητος δεσπότης στα χνάρια του μάρτυρα Πάυλου ο Γεώργιος της Χομς της αρχαίας Έμμεσας. Κατάμεστη η ερειπωμένη εκκλησιά από καλεσμένους……Κανά της Συρίας κάνε το θαύμα σου Λευτεριά….βομβαρδισμένο το τοπίο αλλά και πυρπολημένες οι καρδιές από τον έρωτα……
dimpenews.com
Γέροντας Σωφρόνιος τοῦ Ἔσσεξ :Ὀ Γάμος
(Αρχιμ. Σωφρόνιου Σαχάρωφ, «Το Μυστήριο της χριστιανικής ζωής», σ. 190-194. Ι. Μ. Τιμίου Προδρόμου – Έσσεξ)
Το άναρχο, το απόλυτο Είναι μας αποκαλύφθηκε ως Προσωπικό. Αυτό είναι το Προαιώνιο γεγονός του Είναι. Το πώς είναι δυνατό αυτό το Γεγονός θα παραμείνει στην αιωνιότητα απρόσιτο Μυστήριο για όλα τα κτιστά όντα. Όταν όμως γίνεται λόγος για κτιστά πρόσωπα, εννοούμε ότι αυτά έχουν δημιουργηθεί «εν αρχή» (Γεν. 1, 26) ως καθαρή δυνατότητα, που οφείλει να πραγματοποιηθεί ως εκείνο τον βαθμό πληρότητος όπου το πρόσωπο γίνεται «καθαρή ενέργεια». Όλη η οδός αυτή της «πραγματώσεως» του προσώπου περνά πλέον οπωσδήποτε από την συνέργεια Θεού και ανθρώπου. Ο άνθρωπος μπορεί να αποκαλυφθεί ως τον έσχατο βαθμό συναντώντας τον Θεό και Πατέρα και να ομοιωθεί εντελώς με Αυτόν. Μπορεί όμως επίσης να αρνηθεί τον Δημιουργό κατά τις αναζητήσεις του για τις μορφές και τις οδούς του είναι. Επειδή το πρόσωπο είναι η αρχή που φέρει μέσα της όλο το πλήρωμα, είναι φυσικό μπροστά μας να διανοιχθούν όλες οι άβυσσοι του κόσμου με τις θετικές και τις αρνητικές τους μορφές. Συνεπώς, όταν βλέπουμε μέσα μας «διχασμό προσωπικότητος», παρουσία και του ουρανίου Φωτός και του καταχθονίου σκότους, δεν σκεφτόμαστε ότι αυτό είναι πραγματικά «διχασμός» προσωπικότητος… Όχι το φαινόμενο αποτελεί για μας αποκάλυψη όλων των δυνατοτήτων μας, αλλά το πρόσωπο παραμένει απαράλλακτα ενιαίο και δεν υπόκειται σε καμία «διαίρεση»… Από το Θείο Αγαθό που αποκαλύπτεται ενώπιον μας, και από το κακό που επίσης βρίσκεται μπροστά στα μάτια μας, καλούμαστε να εκλέξουμε ελεύθερα ή το πρώτο ή το δεύτερο… Η αιωνιότητα ανήκει ακριβώς στην αρχή του προσώπου. Μπορούμε να πούμε ότι όλοι εμείς οφείλουμε να περάσουμε εκείνο το κατώφλι, πέρα από το οποίο βρίσκεται η νέα αρχή της ζωής μας, που συνίσταται στο ότι αρχίσαμε να δημιουργούμε τον ίδιο τον εαυτό μας, να γίνουμε οι ίδιοι πατέρες του εαυτού μας, σύμφωνα με τον άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο. Πέρα από το κατώφλι αυτό βρίσκεται η οδός, όπου το κάθε βήμα μας γίνεται εξαιρετικά υπεύθυνο. Το αιώνιο λοιπόν μέλλον μας εξαρτάται και από μας. Δηλαδή εμείς δεν μπορούμε να αναγκάσουμε τον Θεό, όπως ούτε Εκείνος αναγκάζει εμάς· είναι ελεύθερος να μας δώσει τη ζωή Του, αλλά ελεύθερος και να μην την δώσει. Ωστόσο πιστεύουμε ότι, αν είμαστε σύμφωνοι να ζήσουμε μαζί Του, όπως Αυτός είναι, αν κοπιάσουμε να γίνουμε όμοιοι με Αυτόν τηρώντας τις εντολές Του, τότε Εκείνος ποτέ δεν θα αρνηθεί να είναι μαζί μας.
Είθε λοιπόν να μας δώσει ο Κύριος κάποια δύναμη εξ ύψους, για να αποδειχθούμε ικανοί να οικοδομήσουμε τον εαυτό μας σύμφωνα με την εικόνα που μας δόθηκε· εικόνα (υπόδειγμα), που μας έδωσε ο Χριστός αποκαλύπτοντας με ιδιαίτερη δύναμη πως μπορεί και συνεπώς πως οφείλει ο άνθρωπος να περάσει τη ζωή του.
Ας επιστρέψουμε στο θέμα, που δεν μπορεί να μην ενδιαφέρει όλους μας, και μάλιστα στο θέμα των σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων γενικά, και μεταξύ των προσώπων στον γάμο ειδικότερα.
Μία από τις πιο καταστροφικές πλευρές της εποχής μας είναι, όπως νομίζω, η ολοένα αυξανόμενη απώλεια από τους ανθρώπους της χριστιανικής συνειδήσεως σχετικά με τον εαυτό τους και τις διαπροσωπικές σχέσεις τους. Επειδή εξέπεσαν από την πίστη στην Ανάσταση, καταδικάζοντας τον εαυτό τους σε θάνατο όμοιο με τον θάνατο των ζώων, οι άνθρωποι βυθίζονται στην άβυσσο της απογνώσεως. Όλο το νόημα της επίγειας υπάρξεως συνίσταται γι’ αυτούς στο να αρπάξουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερη μερίδα «απολαύσεων», «ευχάριστων αισθημάτων», έστω και «στιγμιαίας αυτολήθης», και τα όμοια με αυτά.
Με την απώλεια της προσωπικής εικόνας του είναι που μας αποκαλύφθηκε, οι άνθρωποι στην απόγνωσή τους έφθασαν ως την άγρια ιδέα να ανατρέψουν όλα όσα προϋπήρχαν πριν από αυτό το «ταμπού», και να οικοδομήσουν νέα, «ελεύθερη κοινωνία» που να παρέχει τη δυνατότητα μεγαλύτερου αριθμού εμπειριών.
Η γνώμη μου, όχι ως «κληρικού» αλλά ως «προσώπου», είναι ότι η ανθρωπότητα δεν γνώρισε τη μονογαμία εξαιτίας της πτώσεώς της. Για τον πεπτωκότα άνθρωπο η πολυγαμία είναι φυσική. Η χριστιανική μονογαμία είναι υπερφυσική είναι κλήση προς την υπευθυνότητά μας για την κατά το δυνατόν βαθύτερη συναίσθηση της προσωπικής αρχής μας. Η προσωπική αγάπη, δηλαδή όταν κάποιος αγαπά ένα πρόσωπο συγκεκριμένο, δεν είναι ψυχική ή φυσιολογική, για να μην πούμε συνδεδεμένη με την ανατομία ή, στην καλύτερη περίπτωση, με τον ψυχισμό. Ο προσωπικός γάμος, μιλώντας κυριολεκτικά, δεν επαναλαμβάνεται είναι πάντοτε μοναδικός. Το νόημά του έγκειται στο να μην παραμείνουμε στα όρια της φύσεως, αλλά στην από κοινού προσπάθεια να γίνουμε «ναός» για τη λατρεία του Ανάρχου Πατρός. Τότε ο γάμος γίνεται οδός προς σωτηρία. Κανένας από μας στη δεδομένη μας κατάσταση δεν αποτελεί τελειότητα. Όλοι έχουμε ανάγκη, ώστε και με την Άνωθεν ενέργεια και με την προσπάθειά μας να αναπτυχθούμε στη γνώση του Θεού. Αν κάποιος μας δεχθεί όπως είμαστε, τότε βεβαίως θα δεχθεί κάτι, που πολύ απέχει από την τελειότητα. Και εμείς επίσης, αν δεχθούμε τον αγώνα να ζήσουμε από κοινού με το δεδομένο πρόσωπο, τότε το δεχόμαστε αυτό όπως είναι. Συνεπώς αντιμετωπίζουμε την αναγκαιότητα αμοιβαίων δημιουργικών προσπαθειών για την απόκτηση της ποθούμενης αιώνιας διαμονής εν τω Θεώ.
Στην Ιταλία ανέκυψε το ζήτημα για τον νόμο σχετικά με το διαζύγιο. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι καμία εγκύκλιος του πάπα της Ρώμης δεν πείθει τους ανθρώπους του καιρού μας. Μόνο ελάχιστοι από αυτούς «προβληματίζονται», ενώ οι υπόλοιποι βαθμηδόν θα επαναστατήσουν εναντίον της εξουσίας. Στην εκπεσμένη τους κατάσταση, αποπροσωποποιημένοι άνδρες και γυναίκες, μάλλον άρρενες και θήλεις, θα υποδουλωθούν στους «νόμους της φύσεως».
Ο Γέροντας Σιλουανός τηρούσε τη «μέθοδο» να μεταδίδει στον άνθρωπο τις «βασικές αρχές», μετά την αφομοίωση των οποίων θα μπορέσει ανεξάρτητα να βρίσκει λύσεις στις διάφορες βιοτικές περιστάσεις. Και εγώ νομίζω ότι στην κατά Θεό ζωή μας αυτή είναι η μοναδική αληθινή οδός. Είναι «αντίθετη» προς την επιστημονική, επαγωγική μέθοδο. Και αυτό, διότι η Αποκάλυψη μας μεταδίδει την προαιώνια ιδέα του Θείου Πατρός μας για τον άνθρωπο, και εμείς βασιζόμαστε στα δεδομένα της Αποκαλύψεως, δηλαδή πορευόμαστε με την απαγωγική μέθοδο. Αυτό δεν σημαίνει ότι η εμπειρική επαγωγική γνώση αποκλείεται εντελώς στη δική μας περίπτωση, αλλά να γνωρίζουμε ότι από μόνη της είναι ελλιπής.
Τρίτη 7 Ιουλίου 2015
Ζευγάρι ηλικιωμένων πεθαίνει μαζί!
Ο Alexander και η Jeanette Toczko, ένα ζευγάρι ηλικιωμένων στην
Καλιφόρνια που ήταν παντρεμένοι για 75 χρόνια, πρόσφατα πέθαναν ο ένας
στην αγκαλιά του άλλου με λιγότερο από μία μέρα διαφορά. 95 ετών και οι
δύο έζησαν μια γεμάτη ζωή με αυτυχία και αγάπη, ενώ ήταν μαζί από τα 8
τους και παντρεύτηκαν το 1940. Το ζευγάρι ήταν από τα πιο αγαπημένα και
δεν χώρισε ούτε μία στιγμή.
Το ίδιο έγινε και με το θάνατό τους, που δεν κατάφερε να τους χωρίσει. Όταν, μάλιστα, η Jeanette αρρώστησε το τοπικό νοσοκομείο τούς έβαλε στο ίδιο δωμάτιο και με τα κρεβάτια τους πολύ κοντά το ένα στο άλλο έτσι ώστε να μπορούν να κρατάνε χέρια και να κοιμούνται ο ένας στην αγκαλιά του άλλου. Η τελευταία φορά που αγκαλιάστηκαν αποτυπώθηκε στο φακό της συντετριμμένης τους κόρης, Aimee Toczko-Cushman, η οποία μιλάει με τα πιο συγκινητικά λόγια για το δέσιμο των γονιών της. Μόλις πέθανε ο Alexander, η γυναίκα του είπε ότι πρέπει να την περιμένει επειδή θα τον βρει σύντομα. Άφησαν πίσω τους 5 παιδιά, 10 εγγόνια και 5 δισέγγονα.
πηγή
Το ίδιο έγινε και με το θάνατό τους, που δεν κατάφερε να τους χωρίσει. Όταν, μάλιστα, η Jeanette αρρώστησε το τοπικό νοσοκομείο τούς έβαλε στο ίδιο δωμάτιο και με τα κρεβάτια τους πολύ κοντά το ένα στο άλλο έτσι ώστε να μπορούν να κρατάνε χέρια και να κοιμούνται ο ένας στην αγκαλιά του άλλου. Η τελευταία φορά που αγκαλιάστηκαν αποτυπώθηκε στο φακό της συντετριμμένης τους κόρης, Aimee Toczko-Cushman, η οποία μιλάει με τα πιο συγκινητικά λόγια για το δέσιμο των γονιών της. Μόλις πέθανε ο Alexander, η γυναίκα του είπε ότι πρέπει να την περιμένει επειδή θα τον βρει σύντομα. Άφησαν πίσω τους 5 παιδιά, 10 εγγόνια και 5 δισέγγονα.
πηγή
Σάββατο 4 Ιουλίου 2015
Ελληνες έκαναν ταξίδι του μέλιτος στις ΗΠΑ και ξέμειναν από ρευστό: «Πεινούσαμε και έκλαιγα δύο ημέρες»
Σχεδίαζαν
αυτό το ταξίδι για καιρό. Το ονειρεύονταν. Αλλά όταν βρέθηκαν στη Ν.
Υόρκη, ήταν η στιγμή που κλιμακώθηκε η ελληνική κρίση και επιβλήθηκαν
έλεγχοι κεφαλαίων.
Ξαφνικά, η Βαλασία Λιμνιώτη και ο Κωνσταντίνος Πατρώνης βρέθηκαν «ξεκρέμαστοι». Ηταν στις ΗΠΑ, οι πιστωτικές και χρεωστικές κάρτες τους απορρίφθηκαν και σύντομα ξέμειναν από ρευστό.
«Πεινούσαμε και έκλαιγα για δύο ημέρες», εξομολογείται η 39χρονη στο BBC. Τελικά, τη λύση έδωσαν δύο εκκλησίες, που τους εφοδίασαν με χρήματα μέχρι να έρθει η ώρα της επιστροφής.
Το ζευγάρι παντρεύτηκε στο Βόλο στις 6 Ιουνίου και μετά αναχώρησαν για το τριών εβδομάδων ταξίδι του μέλιτος που σχεδίαζαν εδώ και καιρό. «Ενα χρόνο μαζεύαμε ρήματα για αυτό», λέει ο Κωνσταντίνος Πατρώνης.
Είχαν προπληρώσει τα αεροπορικά εισιτήρια, τα ξενοδοχεία και είχαν μαζί τους μία χρεωστική και μία πιστωτική κάρτα. «Ολα ήταν εντάξει και μετά... μπουμ», λέει η Βαλασία Λιμνιώτη. Από το ξενοδοχείο τους ζήτησαν να πληρώσουν μία επιπλέον επιβάρυνση 45 δολαρίων, αλλά οι κάρτες τους απορρίφθηκαν. Το τακτοποίησαν με ρευστό, αλλά μέσα σε λίγες ημέρες είχαν ξεμείνει. Ξόδεψαν τα τελευταία τους δολάρια για να φάνε σε φαστ φουντ.
Την περασμένη Τρίτη στράφηκαν στην Ελληνική Ορθόδοξη Αρχιεπισκοπή της Αμερικής, που ήρθε σε επαφή με εκκλησίες στην περιοχή που βρίσκονταν. Δύο από αυτές τους πρόσφεραν περίπου 350 δολάρια. «Τους είπα να μην ανησυχούν, για αυτό είμαστε εδώ. Πάντα βοηθάμε», λέει ο πατέρας Βασίλειος από το Ναό του Αγ. Δημητρίου. Ενας Ελληνας δημοσιογράφος από το Βόλο, που ζει στη Νέα Υόρκη επίσης τους έδωσε κάποια χρήματα. Εκείνοι επέμεναν να τους ξεπληρώσουν, αλλά τους είπαν ότι είναι δώρο.
Δεν ήταν οι μόνοι. Η 39χρονη διηγείται στο BBC ότι ξέρει και για άλλους Ελληνες στο εξωτερικό που έμειναν άφραγκοι, κάποιοι από αυτούς σε αμερικανικά νοσοκομεία που δεν μπορούσαν να πληρώσουν τα νοσήλια. «Εμείς οι Ελληνες είμαστε υπερήφανος λαός και θέλω ο κόσμος να ξέρει ότι δεν βρεθήκαμε σε αυτή την κατάσταση γιατί είμαστε τεμπέληδες ή κάναμε κάτι λάθος», προσθέτει.
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, ανησυχούν περισσότερο βέβαια. Εκείνος έχει τη δουλειά του, ως μηχανικός ελικοπτέρων στον ελληνικό στρατό, εκείνη είναι άνεργη. «Μόνο τρία πράγματα μας σώζουν τώρα: οι οικογένειές μας, οι φίλοι μας και ο Θεός», καταλήγει η 39χρονη.
Ξαφνικά, η Βαλασία Λιμνιώτη και ο Κωνσταντίνος Πατρώνης βρέθηκαν «ξεκρέμαστοι». Ηταν στις ΗΠΑ, οι πιστωτικές και χρεωστικές κάρτες τους απορρίφθηκαν και σύντομα ξέμειναν από ρευστό.
«Πεινούσαμε και έκλαιγα για δύο ημέρες», εξομολογείται η 39χρονη στο BBC. Τελικά, τη λύση έδωσαν δύο εκκλησίες, που τους εφοδίασαν με χρήματα μέχρι να έρθει η ώρα της επιστροφής.
Το ζευγάρι παντρεύτηκε στο Βόλο στις 6 Ιουνίου και μετά αναχώρησαν για το τριών εβδομάδων ταξίδι του μέλιτος που σχεδίαζαν εδώ και καιρό. «Ενα χρόνο μαζεύαμε ρήματα για αυτό», λέει ο Κωνσταντίνος Πατρώνης.
Είχαν προπληρώσει τα αεροπορικά εισιτήρια, τα ξενοδοχεία και είχαν μαζί τους μία χρεωστική και μία πιστωτική κάρτα. «Ολα ήταν εντάξει και μετά... μπουμ», λέει η Βαλασία Λιμνιώτη. Από το ξενοδοχείο τους ζήτησαν να πληρώσουν μία επιπλέον επιβάρυνση 45 δολαρίων, αλλά οι κάρτες τους απορρίφθηκαν. Το τακτοποίησαν με ρευστό, αλλά μέσα σε λίγες ημέρες είχαν ξεμείνει. Ξόδεψαν τα τελευταία τους δολάρια για να φάνε σε φαστ φουντ.
Την περασμένη Τρίτη στράφηκαν στην Ελληνική Ορθόδοξη Αρχιεπισκοπή της Αμερικής, που ήρθε σε επαφή με εκκλησίες στην περιοχή που βρίσκονταν. Δύο από αυτές τους πρόσφεραν περίπου 350 δολάρια. «Τους είπα να μην ανησυχούν, για αυτό είμαστε εδώ. Πάντα βοηθάμε», λέει ο πατέρας Βασίλειος από το Ναό του Αγ. Δημητρίου. Ενας Ελληνας δημοσιογράφος από το Βόλο, που ζει στη Νέα Υόρκη επίσης τους έδωσε κάποια χρήματα. Εκείνοι επέμεναν να τους ξεπληρώσουν, αλλά τους είπαν ότι είναι δώρο.
Δεν ήταν οι μόνοι. Η 39χρονη διηγείται στο BBC ότι ξέρει και για άλλους Ελληνες στο εξωτερικό που έμειναν άφραγκοι, κάποιοι από αυτούς σε αμερικανικά νοσοκομεία που δεν μπορούσαν να πληρώσουν τα νοσήλια. «Εμείς οι Ελληνες είμαστε υπερήφανος λαός και θέλω ο κόσμος να ξέρει ότι δεν βρεθήκαμε σε αυτή την κατάσταση γιατί είμαστε τεμπέληδες ή κάναμε κάτι λάθος», προσθέτει.
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, ανησυχούν περισσότερο βέβαια. Εκείνος έχει τη δουλειά του, ως μηχανικός ελικοπτέρων στον ελληνικό στρατό, εκείνη είναι άνεργη. «Μόνο τρία πράγματα μας σώζουν τώρα: οι οικογένειές μας, οι φίλοι μας και ο Θεός», καταλήγει η 39χρονη.
Πέμπτη 2 Ιουλίου 2015
Oι παντρεμένοι τρώνε πιο υγιεινά!
Κάνει
ή όχι καλό στην υγεία ο γάμος; Μια νέα διεθνής επιστημονική μελέτη
επιβεβαιώνει δύο βασικές διαπιστώσεις: ότι ο γάμος γενικά παχαίνει
λίγο-πολύ τους ανθρώπους, αλλά επίσης, ότι οι παντρεμένοι τρώνε πιο
υγιεινά σε σχέση με όσους είναι ανύπαντροι. Οι ερευνητές του ελβετικού
Πανεπιστημίου της Βασιλείας και του γερμανικού Ινστιτούτου Μαξ Πλανκ για
την Ανθρώπινη Ανάπτυξη, με επικεφαλής την επίκουρη καθηγήτρια
ψυχολογίας της υγείας Γιούτα Μάτα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο
περιοδικό κοινωνικής ιατρικής “Social Science & Medicine”, ανέλυσαν
αντιπροσωπευτικά στοιχεία για πάνω από 10.200 άτομα σε εννέα ευρωπαϊκές
χώρες.
Η μελέτη -η πρώτη του είδους της σε τόσες πολλές χώρες της Ευρώπης- συσχέτισε την οικογενειακή κατάσταση κάθε ανθρώπου (έγγαμος-άγαμος-χήρος) με τον δείκτη σωματικής μάζας του (αναλογία βάρους-ύψους). Επίσης, εξέτασε τις διατροφικές συνήθειες καθενός σε σχέση με την οικογενειακή κατάστασή του. Όπως προέκυψε, σε όλες ανεξαιρέτως τις χώρες τα παντρεμένα ζευγάρια (και αυτά που απλώς συζούν) -τόσο ο άνδρας όσο και η γυναίκα- έχουν μεγαλύτερο δείκτη σωματικής μάζας, σε σχέση με τους συνομηλίκους τους που δεν είναι παντρεμένοι. Οι διαφορές μεταξύ των χωρών είναι μάλιστα μικρές.
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, ο φυσιολογικός δείκτης σωματικής μάζας είναι μεταξύ 18,5 και 25. Δείκτης 25-30 δείχνει ότι κάποιος είναι υπέρβαρος και πάνω από 30 παχύσαρκος. Όπως διαπίστωσε η νέα έρευνα, ο μέσος δείκτης για τους ανύπαντρους άνδρες είναι 25,7 και για τους παντρεμένους 26,3, ενώ για τις ανύπαντρες γυναίκες είναι 25,1 και για τις παντρεμένες 25,6. Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι παραπάνω διαφορές είναι μικρές, αλλά όχι αμελητέες. Για μια μέση γυναίκα ύψους 1,65 μέτρων και για έναν μέσο άνδρα ύψους 1,80 μέτρων, η διαφορά είναι περίπου δύο κιλά (τόσα δηλαδή προσθέτει ο γάμος).
Αρκετές παλαιότερες μελέτες έχουν δείξει ότι ο γάμος κάνει γενικά καλό στην υγεία, σωματική και ψυχική. Η νέα μελέτη δείχνει ότι, από τη μια, οι παντρεμένοι τρώνε πιο υγιεινά, από την άλλη όμως ασκούνται λιγότερο σωματικά σε σχέση με τους ανύπαντρους. Τα ζευγάρια -παντρεμένα και μη- τείνουν να καταναλώνουν λιγότερο επεξεργασμένο και πρόχειρο φαγητό, ενώ είναι πιθανότερο να αγοράζουν φρέσκα και βιολογικά προϊόντα. Όμως, τα ζευγάρια δεν υπερτερούν σε όλα τα σημεία από άποψη υγείας, κυρίως επειδή δεν ασκούνται τόσο οι ανύπαντροι.
Η μελέτη -η πρώτη του είδους της σε τόσες πολλές χώρες της Ευρώπης- συσχέτισε την οικογενειακή κατάσταση κάθε ανθρώπου (έγγαμος-άγαμος-χήρος) με τον δείκτη σωματικής μάζας του (αναλογία βάρους-ύψους). Επίσης, εξέτασε τις διατροφικές συνήθειες καθενός σε σχέση με την οικογενειακή κατάστασή του. Όπως προέκυψε, σε όλες ανεξαιρέτως τις χώρες τα παντρεμένα ζευγάρια (και αυτά που απλώς συζούν) -τόσο ο άνδρας όσο και η γυναίκα- έχουν μεγαλύτερο δείκτη σωματικής μάζας, σε σχέση με τους συνομηλίκους τους που δεν είναι παντρεμένοι. Οι διαφορές μεταξύ των χωρών είναι μάλιστα μικρές.
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, ο φυσιολογικός δείκτης σωματικής μάζας είναι μεταξύ 18,5 και 25. Δείκτης 25-30 δείχνει ότι κάποιος είναι υπέρβαρος και πάνω από 30 παχύσαρκος. Όπως διαπίστωσε η νέα έρευνα, ο μέσος δείκτης για τους ανύπαντρους άνδρες είναι 25,7 και για τους παντρεμένους 26,3, ενώ για τις ανύπαντρες γυναίκες είναι 25,1 και για τις παντρεμένες 25,6. Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι παραπάνω διαφορές είναι μικρές, αλλά όχι αμελητέες. Για μια μέση γυναίκα ύψους 1,65 μέτρων και για έναν μέσο άνδρα ύψους 1,80 μέτρων, η διαφορά είναι περίπου δύο κιλά (τόσα δηλαδή προσθέτει ο γάμος).
Αρκετές παλαιότερες μελέτες έχουν δείξει ότι ο γάμος κάνει γενικά καλό στην υγεία, σωματική και ψυχική. Η νέα μελέτη δείχνει ότι, από τη μια, οι παντρεμένοι τρώνε πιο υγιεινά, από την άλλη όμως ασκούνται λιγότερο σωματικά σε σχέση με τους ανύπαντρους. Τα ζευγάρια -παντρεμένα και μη- τείνουν να καταναλώνουν λιγότερο επεξεργασμένο και πρόχειρο φαγητό, ενώ είναι πιθανότερο να αγοράζουν φρέσκα και βιολογικά προϊόντα. Όμως, τα ζευγάρια δεν υπερτερούν σε όλα τα σημεία από άποψη υγείας, κυρίως επειδή δεν ασκούνται τόσο οι ανύπαντροι.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)