Αγάπη του Μαΐου

Με το πρώτο χάραμα της πρωτομαγιάς την έπιασαν οι πόνοι. Αμέσως φώναξε τη μάνα της. Εκείνη ήρθε τρέχοντας να την ηρεμήσει: «Μη φοβάσαι Λενιώ. Ο γιος σου πολύ γερός θα βγει, ροδόσταμο θα μυρίζει. Ευλογία της άνοιξης είναι το παιδί τούτο».
Πράγματι η Λενιώ γέννησε ένα υγιέστατο αγοράκι, τον Γιώργη. Εκείνη τη μέρα θυμάται πολύ καθαρά η γιαγιά ότι εμφανίστηκαν και οι πρώτοι κοντσέδες στην τριανταφυλλιά. «Η δροσιά του Απρίλη και τα λούλουδα του Μάη θα τον συνοδεύουν στη ζωή του», είχε προφητέψει.


 
Και το αγόρι μεγάλωσε κι έγινε παλικάρι. Στο πέρασμα του, πράγματι, μυρωδιές της άνοιξης ξεχώριζες. Κοπέλες πολλές του έταζαν τα προικιά τους. Κοπέλες πολλές παρακαλούσαν για ένα του βλέμμα. Όμως μόνο η Φιλιώ το προνόμιο αυτό απολάμβανε. Μαζί της μόνο ο Γιώργης ένιωθε τη γαλήνη, τη ζεστασιά, την αγάπη. Αλλά κι αυτή μόνο μαζί του ένιωθε τόσο ευτυχισμένη.
Ήρθαν όμως χρόνια δίσεχτα και καιροί που τα δέντρα δεν έβγαζαν καρπούς ούτε το χώμα στάρι. Άγονη η γη, γυμνή και παραπονεμένη κοιτούσε τον ουρανό παρακαλώντας τον για βροχή. Έτσι ο Γιώργης το αποφάσισε, να φύγει για τα ξένα. Να βρει την τύχη του σε άλλους τόπους. Η μάνα του, η Λενιώ, του είπε να προσέχει και να της γράφει συνεχώς. Η γιαγιά του ‘δωσε την ευχή της. Η Φιλιώ με κλάματα στην αγκαλιά του έπεσε και τον θερμοπαρακάλεσε να το ξανασκεφτεί. Αυτός τον λόγο του έδωσε πώς θα γυρίσει σύντομα. Μάιο θα γύριζε για να την παντρευτεί. Και εκείνη του υποσχέθηκε πώς θα τον περιμένει. Μήνες δύσκολους πέρασε ο Γιώργης στην ξενιτιά. Μέρα – νύχτα δούλευε με μία μόνο σκέψη. Να γυρίσει στον τόπο του. Οι μήνες όμως έγιναν χρόνια και οι εποχές εναλλάσσονταν πολύ γρήγορα και στο πέρασμά τους ο χρόνος χάθηκε μέσα στις λέξεις «Δούλεψε, ξένε, δούλεψε».


Όμως μια Πρωτομαγιά, μυρωδιές τριαντάφυλλων και ροδόσταμου ξεχύθηκαν στον ανοιξιάτικο αέρα κι ο Γιώργης, σαν να ξύπνησε από λήθαργο, άρχισε να θυμάται. Το χωριό του, τη μάνα του, τις τριανταφυλλιές, τη Φιλιώ και την υπόσχεσή του. Την ίδια εκείνη νύχτα σέλωσε το άλογό του και κάλπασε προς την πατρίδα του.
Μετά από δυο βδομάδες οι καμπάνες της εκκλησίας χτύπησαν. Μεγάλος γάμος θα γινόταν. Η Φιλιώ, ντυμένη νυφούλα, αφήνοντας τα κορίτσια του χωριού να την περιποιηθούν, τραγουδούσε ανοιξιάτικα τραγούδια και ο Γιώργης καμαρωτός – καμαρωτός ανυπόμονα στεκόταν στο προαύλιο της εκκλησίας. Όταν ξεπρόβαλλε η καλή του της χαμογέλασε, της έδωσε ένα δροσερό φιλί και τη συνόδευσε μέσα στην εκκλησία.


Μετά το γάμο ακολούθησαν χαρές και πανηγύρια. Όλο το χωριό ευχήθηκε τα καλύτερα στο νιόπαντρο ζευγάρι. Η Λενιώ δακρυσμένη φιλούσε μια το γιο της, μια τη νύφη της. Αδύνατο της φαινότανε να κρύψει τη χαρά της. Και η γιαγιά τους έδωσε την πιο όμορφη ευχή: «Οι χαρές και οι λύπες σας τραγούδια ας γίνουν. Τραγούδια που ρόδα μυρίζουν και άνοιξη θυμίζουν. Για να θυμόμαστε κι εμείς την αγάπη σας, την τόσο δυνατή. Και μακάρι να ‘ρθουν κι άλλες αγάπες του Μαΐου σαν αυτή!»
Αλέξανδρος Σαββόπουλος

Τι ψάχνουν περισσότερο στο Google οι πολίτες κάθε χώρας: Οι Ελληνες το... κόστος του γάμου

Μια έρευνα για τις «εμμονές» των χρηστών κυκλοφορεί τις τελευταίες ημέρες στο Διαδίκτυο.
Η έρευνα, την οποία διεξήγαγε η ιστοσελίδα Fixr.com καταγράφει με ποια προϊόντα έχουν εμμονή οι χρήστες ανά χώρα και goooglαρουν το κόστος τους.
Παρά το γεγονός ότι η έρευνα βασίζεται στο ιστορικό του χρήστη στη Google και μάλλον αναπαράγει αρκετά στερεότυπα για χώρες και λαούς οι χάρτες είναι απολαυστικοί, αλλά και αποκαλυπτικοί.
Για παράδειγμα στη Ρωσία θέλουν να μάθουν πόσο κοστίζει μία βόλτα με ένα MIG, στη Νότιο Κορέα το κόστος της ρινοπλαστικής και στην Ελλάδα το κόστος του γάμου.
Σε άλλες χώρες, όπως η Μαυριτανία ενδιαφέρονται περισσότερο για το κόστος ενός σκλάβου, ενώ, οι Βραζιλιάνοι «καίγονται» για το κόστος της πορνείας και οι Γερμανοί για τη μπύρα.
Αναλυτικά οι χάρτες ανά ήπειρο

πηγή

Αυτός ο άντρας εξηγεί γιατί δεν αντέχει οικονομικά τη γυναίκα του

Αποφάσισε να γράψει ένα...δοκίμιο, για να εξηγήσει πόσο αγαπάει την γυναίκα του αλλά και πόσο ασύμφορη είναι πλέον η σχέση τους. 
Ο Στήβεν Νέλμς και η σύζυγός του, Γκλόρυ, είναι παντρεμένοι εδώ και τρία χρόνια. Όταν γεννήθηκε ο γιος τους, ο Έζρα, αποφάσισαν από κοινού ότι η Γκλόρυ θα έπρεπε να σταματήσει να εργάζεται για να μένει στο σπίτι και να φροντίζει το παιδί τους.
«Αν προσλαμβάναμε κάποια γυναίκα να φροντίζει το παιδί μας, θα έπρεπε ολόκληρος ο μισθός της γυναίκας μου να πηγαίνει, στη καλύτερη περίπτωση, στην αποζημίωση της. Έτσι, αποφασίσαμε ότι θα έπρεπε να σταματήσει να εργάζεται και να μείνει στο σπίτι για όσο διάστημα είναι απαραίτητο», δήλωσε ο Στήβεν.
Για να δείξει την εκτίμησή του και την ευγνωμοσύνη του στη γυναίκα του, ο Στήβεν έγραψε ένα άρθρο στην ιστοσελίδα We Are Glory το οποίο λίγο αργότερα έγινε viral στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

«Είχα αυτή τη σκέψη στο μυαλό μου για αρκετό καιρό. Σκεφτόμουν ότι δεν μπορώ να αντέξω οικονομικά τη σύζυγό μου να κάθεται στο σπίτι και να μεγαλώνει το παιδί μας.»
Αυτό δεν σημαίνει ότι θέλω να προσβάλω κάποιον με αυτό το άρθρο. Θέλω μόνο να πω ότι εγώ προσωπικά, δεν μπορώ να αντέξω οικονομικά τη γυναίκα μου.
Θα ήθελα να εξηγήσω τι ακριβώς εννοώ με αυτό, έτσι ώστε κανείς να μην σκεφτεί ότι με οποιονδήποτε τρόπο υποτιμώ τις μαμάδες που κάθονται σπίτι για να μεγαλώσουν τα παιδιά τους. Εννοώ ότι κυριολεκτικά δεν μπορώ να αντέξω οικονομικά τη γυναίκα μου να μένει στο σπίτι.

Η γυναίκα μου μένει στο σπίτι και φροντίζει τον γιο μας κάθε μέρα. Αλλάζει τις πάνες του, τον ταΐζει, παίζει μαζί του, τον βάζει για ύπνο, φροντίζει να τον ηρεμεί όταν κλαίει. Και όλα αυτά είναι πολύ λίγα σε σχέση με όλα όσα κάνει.
Ο γιος μου έχει ότι χρειάζεται χάρη στη γυναίκα μου. Εκείνη είναι πάντα εκεί για να του προσφέρει όλη την αγάπη της, το σύνολο του χρόνου της και όλη της την ενέργειά. Είναι πάντα εκεί, πάντα κοντά για αν τον ακούει.
Ναι, η γυναίκα μου είναι η μητέρα του γιου μου και είναι πολύ φυσικό ένας γονέας να αγαπάει και να φροντίζει το παιδί του. Υπάρχει ωστόσο ένα σημαντικό ποσό χρημάτων που πρέπει να αποδοθεί στις παρεχόμενες υπηρεσίες.
Με βάση προσωπική μου έρευνα, αυτό είναι το κόστος όλων όσων κάνει η σύζυγος μου στο σπίτι:
1. Εθνικός μέσος εβδομαδιαίος μισθός για μια πλήρους απασχόλησης νταντά: 705 δολάρια ή 36,660 δολάρια το χρόνο.
2. Υπηρεσία καθαρισμού: 50 δολάρια έως και 100 δολάρια την επίσκεψη μια φορά την εβδομάδα ή 5.200 δολάρια το χρόνο.
3. Προσωπικός βοηθός για ψώνια (ψώνια από μανάβικο, σουπερμάρκετ κλπ): 65 δολάρια την για 4 ώρες την εβδομάδα ή 13.520 δολάρια το χρόνο
4. Σεφ: 240 δολάρια την εβδομάδα ή 12.480 δολάρια το χρόνο
5. Λογιστής (κατάρτιση του προϋπολογισμού, πληρωμή των λογαριασμών, κλπ): 15 δολάρια την ώρα για 5 ώρες την εβδομάδα ή 3.900 δολάρια το χρόνο
6. Επαγγελματικές αλληλεπιδράσεις (επαγγελματικά δείπνα, κλπ): 75 δολάρια την ώρα για 4 ώρες που μπορεί να διαρκεί ένα δείπνο, 3 φορές το χρόνο, ή 900 δολάρια το χρόνο
7. Πλυντήριο ρούχων: 25 δολάρια την εβδομάδα ή 1.300 δολάρια το χρόνο
Αν τα προσθέσουμε όλα αυτά τα έξοδα, βγαίνει ένα σύνολο 73.960 δολαρίων τον χρόνο! Εξετάζοντας αντικειμενικά το ποσό σε σχέση με τις παρεχόμενες υπηρεσίες φτάνω στο συμπέρασμα ότι ναι, δεν μπορώ να αντέξω οικονομικά τη γυναίκα μου.
Και ας θυμηθούμε, ότι δεν υπάρχει αναρρωτική άδεια από τη φροντίδα των παιδιών, δεν υπάρχει άδεια μετ "αποδοχών, δεν υπάρχουν αυξήσεις, επιδόματα, απεργίες και στάσεις εργασίας. Όλα δηλαδή όσα κάποιος με ετήσιο μισθό πάνω από 70.000 δολάρια τα θεωρεί δεδομένα.
Η αλήθεια είναι ότι ντρέπομαι κάθε φορά που την κάνω να αισθάνεται ένοχη επειδή αγόρασε κάτι για τον εαυτό της. Ντρέπομαι που την κάνω να νιώθει ότι δεν έχει τα ίδια δικαιώματα με έμενα στο εισόδημα μου.

Το γεγονός πάντως είναι ότι το εισόδημα μου δεν φτάνει ούτε στο ελάχιστο της αξία όλων όσων κάνει η γυναίκα μου για την οικογένεια μας. Θα έπρεπε να βγάζω το χρόνο πάνω από 100.000 δολάρια για να μπορώ να καλύπτω τα έξοδα διαβίωσης μυ και ταυτόχρονα να απασχολώ τη γυναίκα μου να κάθεται σπίτι και να κάνει όλα αυτά που κάνει.
Αγαπάει εμένα, τον γιο μας και την οικογένειά μας. Για αυτό προφανώς και δεν κάνει ότι κάνει για να βγάλει χρήματα ή για να δεχτεί την αναγνώριση. Αλλά σίγουρα δεν βλάπτει να γνωρίζετε ότι ο μισθός της γυναίκας μου που μένει στο σπίτι είναι σχεδόν διπλάσιος από το πραγματικό μου εισόδημα. «
Βρήκα λοιπόν αυτόν τον παράξενο τρόπο για να πω στη γυναίκα μου πόσο πολύ την εκτιμώ ως μητέρα του παιδιού μου αλλά και ως τον άνθρωπο που, ότι και να γίνει, θα είναι πάντα δίπλα μου.
Γκλόρυ! Είσαι πιο πολύτιμη και από τα ρουμπίνια. Και ναι! Δεν μπορώ να σε αντέξω οικονομικά.»
πηγή

ΓΑΜΟΣ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ

ΤΙ ΕΜΑΘΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΠΑ-ΣΤΕΦΑΝΟ

ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΣ

Δεν είχε πάρει «ευχή» εξομολόγου. Αλλά όταν κάποιος πήγαινε καί τον ρωτούσε για κάτι, τον άκουγε πρώτα καί έπειτα τον συμβούλευε καί τον καθοδηγούσε ανάλογα για να πάει να εξομολογηθεί.

Γάμος στο Παρίσι

Το παρακάτω γεγονός είναι πολύ εντυπωσιακό καί όσοι το άκουσαν προβληματίστηκαν.

Είδα κάποτε στο κελί του μια οικογενειακή φωτογραφία άντρας-γυναίκα καί παιδιά καί τον ρώτησα «ποιοί είναι;» Καί μου είπε τά έξης: Ζούσε στο Παρίσι ένας νεαρός φυγάς από Πολωνία. Ορθόδοξος. Ζούσε μόνος του, άλλα λεπτομέρειες καί «πολλά» δεν ρώτησα. Τότε πού μιλάμε στην Πολωνία ήταν στα πράγματα οι Κομμουνιστές. Δύσκολα τά καθεστώτα αυτά. Εν πάσει περιπτώσει δεν ξέρω ακριβώς πώς ό νεαρός βρέθηκε στο Παρίσι. Ίσως ήταν καί φυγάς.

Ούτε θυμάμαι ακριβώς πώς γνωρίστηκε με τον Πάπα-Στέφανο. Θα γράψω μόνο αυτά πού ξέρω.

Έρχεται λοιπόν μια μέρα ένα γράμμα στα Καρούλια απ’ αυτόν τον νεαρό καί έλεγε:

«Πάπα-Στέφανε έχω καιρό πού ψάχνω για δουλειά καί δεν βρίσκω. Έχω απελπιστεί. Θα τρελαθώ».

Να υπολογίσει δε κανείς, ότι τότε το Παρίσι είχε είκοσι εκατομμύρια ψυχές!

Ήταν δηλαδή, δύο φορές σαν τήν Ελλάδα.

Τού γράψει λοιπόν ό Παπά-Στέφανος ένα γράμμα καί τού λέει: «Μην στενοχωριέσαι, θα κάνω προσευχή... κάτι θα γίνει». Πράγματι ύστερα από λίγο καιρό έρχεται άλλο γράμμα.

-«Βρήκα δουλειά, έλεγε κ.λπ.».

Δεν ξέρω τί δουλειά ήταν άλλα αυτή ή δουλειά δεν άρεσε καθόλου στο Παπά-Στέφανο.

-«Σ’ αυτή τη δουλειά δεν θα πας ... θα κάνω προσευχή κ.λπ. κ.λπ.», τού απάντησε.

-«Εγώ ψάχνω τόσο καιρό καί σεις τώρα, μου γράφετε να μην πάω. Τί θα γίνω;», έγραφε ό νεαρός.

Με τά πολλά δεν πήγε σ’ εκείνη τη δουλειά. Όμως ύστερα από καιρό τού ξαναγράφει ότι τού φώναζαν σέ άλλη δουλειά. Μού φαίνεται κάτι να μεταφράζει.

-«Τώρα να πας», απήντησε ό Πάπα-Στέφανος.

Αφού βρέθηκε λοιπόν δουλειά, τώρα ήθελε καί να παντρευτεί! Αλλά ποιά παίρνει ένα παιδί άγνωστο χωρίς συγγενείς καί φίλους; Χωρίς εγγύηση.

Είπαμε. Είκοσι εκατομμύρια το Παρίσι άλλα ... καί κανένας γνωστός. Πού να βασιστεί;

Άντε καινούργια βάσανα.

Του έρχεται ένα νέο γράμμα από τον νεαρό στον Παπά-Στέφανο, που έλεγε:

-«Παπά-Στέφανε, θέλω να δημιουργήσω οικογένεια. Αλλά ...».

Του στέλνει λοιπόν, γράμμα ό Πάπα-Στέφανος καί του λέει:

-«Πήγαινε στην Ορθόδοξη Εκκλησία καί κοίταξε αν υπάρχει κανένα ελεύθερο κορίτσι, πού να ταιριάζετε». Πράγματι εντόπισε ό Πολωνός νεαρός ένα κορίτσι ελεύθερο καί τήν «στρίμωξε», όπως θα λέγαμε σήμερα.

Αλλά ή κοπέλα αντέδρασε. Παρ’ ολίγο να φωνάξει τήν αστυνομία κ.λπ. κ.λπ.

Έρχεται άλλο γράμμα στα Καρούλια: πού έγραφε:

«Πάπα-Στέφανε έκανα όπως μου είπες, άλλα παρ’ ολίγο αυτή θα καλούσε τήν Αστυνομία.

Κι έδώ ή Αστυνομία δεν αστειεύεται. Είμαι καί φυγάς ... Ένας Θεός ξέρει, τί θα γινόταν, αν θα μ’ έπιαναν .... Είμαι καί χωρίς χαρτιά κ.λπ.

Τοΰ γράφει ό Πάπα-Στέφανος:

-Ξαναπείραξε την. Καί αν αντιδράσει• «Πες την ότι σέ παντρεύομαι τώρα».

Πράγματι έτσι έγινε. Καί έγινε ό γάμος καί ό νεαρός έγινε ιερέας καί απέκτησαν τέσσερα παιδιά. Ήρθαν καί τον βρήκαν τον Πάπα- Στέφανο στην Ούρανούπολη οικογενειακώς.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ.  ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΤΟΓΙΑΣ. ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΘΑΥΜΑ. ΤΙ ΕΜΑΘΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΠΑ ΣΤΕΦΑΝΟ. ΠΗΓΑ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΚΑΙ ΓΥΡΙΣΑ
πηγή

Η ΣΧΕΔΙΑΖΟΜΕΝΗ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΟΔΟΣ ΘΑ ΑΤΙΜΑΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ;

Ἐφθάσαμεν εἰς τὸ κατάντημα νὰ ζητοῦμεν

καὶ δεύτερον γάμον τῶν κληρικῶν!

Η ΣΧΕΔΙΑΖΟΜΕΝΗ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΟΔΟΣ

ΘΑ ΑΤΙΜΑΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ;

Αἱ προειδοποιήσεις τοῦ ἁγ. Ἰουστίνου Πόποβιτς ὅτι, ἐὰν συγκληθῆ Σύνοδος χωρὶς Ἁγιοπνευματικάς προϋποθέσεις, θὰ ἐπιφέρη μεγάλας πληγάς εἰς τὸ Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας φαίνεται, πὼς δὲν εἰσακούονται. Ἡ νέα Σύνοδος θὰ ἀκυρώση καὶ τὴν Ἁγίαν Γραφήν; Μὴ γένοιτο!

Του Πρωτοπρεσβυτέρου π.  Βασιλείου  Ε. Βολουδάκη 

Ἡ σχεδιαζομένη ἀπὸ ἐτῶν Πανορθόδοξος Σύνοδος προετοιμάζεται πυρετωδῶς τὰ τελευταῖα δύο χρόνια, παρὰ τὶς θεοπαράδοτες προειδοποιήσεις τοῦ ἁγίου Ἰουστίνου Πόποβιτς περὶ τῶν τραυμάτων  ποὺ θὰ ἐπιφέρη στὸ Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας μία Σύνοδος Ἐπισκόπων, οἱ ὁποῖοι, στὴν συντριπτική τους πλειοψηφία εἴτε ὑπηρετοῦν πολιτικὲς σκοπιμότητες, γενόμενοι ὑποχείρια πολιτικῶν σχεδιασμῶν, εἴτε στεροῦνται καὶ στοιχειώδους ποιμαντικῆς διακρίσεως, θεολογικοῦ καταρτισμοῦ καὶ  ἐκκλησιαστικοῦ φρονήματος. Ἤδη, μάλιστα, ἡ Σύνοδος αὐτὴ προσδιορίσθηκε, γιὰ νὰ διεξαχθῆ κατὰ τὸ προσεχὲς ἔτος 2016!

Φαίνεται πὼς οἱ προειδοποιήσεις τοῦ Θεοῦ διά τῶν ἁγίων Του δὲν εἶναι ἐπαρκεῖς γιὰ τὰ νεκρωθέντα ἀπὸ τὸν κοσμικὸ θόρυβο ὦτα μας καὶ γι’ αὐτὸ περισσότερο βέβαιο  εἶναι  νὰ περιμένουμε Παγκόσμιο Πόλεμο, παρὰ Πανορθόδοξο Σύνοδο!

Αὐτὸ ἐπιβεβαιώνεται «ἡμέρᾳ τῇ ἡμέρᾳ», μὲ τὰ προτεινόμενα πρὸς συζήτησιν θέματα τῆς μελλούσης αὐτῆς συνόδου, τὰ ὁποῖα, ὄχι μόνο δὲν συμβάλλουν στὴν καλλιέργεια τοῦ ἤθους τῶν χριστιανῶν «πρὸς εὐσέβειαν» ἀλλὰ καὶ παροτρύνουν τοὺς πιστοὺς νὰ ἀρνηθοῦν, ἐκτὸς τῶν Ἁγίων καὶ αὐτὴν τὴν Ἁγία Γραφή!

Ἡ νέα ἀντιεκκλησιαστικὴ πρόταση πρὸς τὴν ἑτοιμαζομένη Σύνοδο μᾶς γνωστοποιήθηκε πρὶν λίγες ἡμέρες, στὶς 9 Μαρτίου 2015,  μὲ ἄρθρο τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ζιμπάμπουε Σεραφεὶμ (Κυκκώτη) στὸ «Ἁγιορείτικο Βῆμα».

Μὲ τὸ ἄρθρο του αὐτὸ ὁ Σεβασμιώτατος, ἔντεχνα, ὡς ἐκφραστῆς μιᾶς τάχα πολυχρονίου ἀνάγκης τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Σώματος, ἀνασύρει ἄρθρο τοῦ 1920(!) τοῦ Καθηγητοῦ τοῦ Παγκυπρίου Ἱεροδιδασκαλίου, Ἀρχιμ. Μακαρίου Μαχαιριώτη, στὸ ὁποῖο εὐθέως ζητεῖται ἡ …καθιέρωση(!) δευτέρου Γάμου τῶν Κληρικῶν καὶ ἡ τέλεση Γάμου ἀπὸ τοὺς ἤδη χειροτονηθέντας  Κληρικούς!

Τί νὰ πρωτοειπῆ κανεὶς με τέτοιον καταιγισμὸ ἀντιχριστιανικῶν ἀπόψεων Ὀρθοδόξων Ἱερέων  καὶ Ἱεραρχῶν; Μέχρι πρότινος γνωρίζαμε ὅτι ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ἔχει γράψει ὅτι μία Πανορθόδοξος Σύνοδος μπορεῖ νὰ ἀκυρώση ἀποφάσεις ἀκόμη καὶ Οἰκουμενικῶν Συνόδων(!), παρὰ τὴν ἀπαγορευτικὴ ὁμοφωνία τῶν Ἁγίων Πατέρων μας καὶ τὴν ἐπὶ τῶν ἡμερῶν μας ἀνανέωση τῆς ἀπαγορεύσεως αὐτῆς ἀπὸ τὸν Ἅγιο Ἰουστῖνον Πόποβιτς, ὁ ὁποῖος μᾶς προειδοποίησε ὅτι: «Πᾶσα νέα Οἰκουμενικὴ Σύνοδος δὲν θὰ εἶναι οὔτε Ἁγία οὔτε Οἰκουμενικὴ οὔτε ὀγδόη, ἐὰν πρωτίστως δὲν δεχθῆ τὰς προγενεστέρας Οἰκουμενικὰς καὶ ἀσαλεύτους ἀποφάσεις των»! Τώρα, μὲ τὴν εἰσήγηση τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ζιμπάμπουε περὶ δευτέρου γάμου τῶν Κληρικῶν, παρὰ τὴν κατηγορηματικὴπροσταγὴ τοῦ ἁγίου Ἀποστόλου Παύλου, πληροφορούμεθα ὅτι ἡ μέλλουσα Σύνοδος θὰ ἀκυρώση καὶ τὴν Ἁγία Γραφή!

Ἔχουμε ἐπίγνωση ὅτι ἡ φωνή μας εἶναι ἰσχνοτάτη καὶ δὲν ἔχει ἐλπίδα νὰ ἀκουσθῆ ἀπὸ τοὺς Ἱεράρχες ποὺ σχεδιάζουν τὴν μελλοντικὴ Σύνοδο καί, πολὺ περισσότερο νὰ εἰσακουσθῆ. Ὡστόσο, ἔχουμε χρέος νὰ ὑπενθυμίσουμε στὸ εὐσεβὲς Ὀρθόδοξο Πλήρωμα τὴν Ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας μας ὡς πρὸς τὸν Γάμο καὶ τὴν Ἱερωσύνη,  πρὸς καταρτισμὸν τῶν νεωτέρων,  ἀλλὰ καὶ διότι τὸ ἐνσυνείδητο Ὀρθόδοξο Πλήρωμα (Κλῆρος καὶ Λαὸς) εἶναι ἐκεῖνο ποὺ θὰ φανερώση τὴν Κρίση τοῦ Θεοῦ ὡς πρὸς τὸ ἐὰν ἡ Σύνοδος εἶναι  Ἁγία ἢ Λῃστρική.

Μὲ αὐτή, λοιπόν, τὴν προοπτικὴ ἀναπτύσσουμε τὸ θέμα, «πρὸς τὸν καταρτισμὸν τῶν ἁγίων, πρὸς οἰκοδομὴν τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ».

*  *  *

  Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μας θεωρεῖ τὸ μυστήριο τοῦ Γάμου ὡς τὴν σπουδαιότερη ὑπόθεση τοῦ ἀνθρώπου, ποὺ ἐπέλεξε τὴν ἔγγαμη ὁδό, τὴν σπουδαιότερη μετὰ τὸ Ἅγιο Βάπτισμα. Καὶ αὐτό, γιατί ἂν ἡ μοναδική καὶ ἀποκλειστική σχέση δύο ἑτεροφύλων ἀνθρώπων καλλιεργηθῆ μὲ τὶς ὁδηγίες τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας Του, πραγματοποιεῖται ὁ σκοπός τοῦ ἐγγάμου ἀνθρώπου, δηλαδή νὰ ὁλοκληρώση τὴν προσωπικότητά του καὶ νὰ νοιώση, πραγματικά καὶ ὄχι μόνο συναισθηματικά, ριζωμένος στὸν Θεό. Γι᾽ αὐτό,  τὸ θέμα δευτέρου γάμου τῶν κληρικῶν εἶναι λελυμένο γιὰ τὴν Ἐκκλησία μας καὶ δὲν συζητεῖται. Εἶναι ἱεροσυλία καὶ μόνη ἡ ἀπόπειρα συζητήσεως, ὅταν αὐτὴ ἀποσκοπεῖ στὴν ἐξεύρεση μιᾶς νέας λύσεως. Τό συζητοῦμε -ὅπως προείπαμε- γιά τήν ἐνημέρωση τῶν ἀγνοούντων ἀλλά καί γιά νὰ διατρανωθῆ γιὰ μιὰ ἀκόμη φορά, ἠχηρά καὶ ἐπίσημα, ὅτι ἀπαγορεύεται ρητῶς καὶ κατηγορηματικῶς ὁ δεύτερος γάμος τῶν κληρικῶν ὡς ἀντιχριστιανικὴ καὶ βέβηλη πράξη, ὡς αἰτία βαρυτάτου σκανδαλισμοῦ τῶν πιστῶν, ὡς «ἔργῳ» διαφθορά τῆς συνειδήσεως τῶν πιστῶν καὶ χειραγώγησή τους πρὸς ἀθέτηση τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ, δεδομένου ὅτι στὸ προκείμενο θέμα δὲν ἔχουμε μόνο τὴ δέσμευση τῶν Ἱερῶν Κανόνων ἀλλὰ καὶ τὴν κατηγορηματική δέσμευση τῆς Ἁγίας Γραφῆς.

Πρέπει νὰ συνειδητοποιήσουμε ὅλοι πὼς ὑπάρχουν ὅρια αἰώνια, τὰ ὁποῖα, ἂν τὰ ξεπεράσουμε, βρισκόμαστε «ἔξω τοῦ Νυμφῶνος Χριστοῦ». Καὶ κάτι ἀκόμη πολύ σημαντικό: Ὅσοι ξεπέρασαν ἢ ἐπιθυμοῦν διακαῶς νὰ ξεπεράσουν τὰ αἰώνια καὶ ἀπαρασάλευτα ὅρια, ποὺ ἔθεσε ὁ Θεός, καὶ δὲν ἐγκαταλείπουν τὴν ἱερωσύνη ἀλλὰ θέλουν νὰ μένουν γαντζωμένοι σ’ αὐτὴν καὶ νὰ τὴ συρρικνώνουν στὰ ὅριά τους, αὐτοὶ ἔχουν χάσει πρὶν ἀπὸ ὁ,τιδήποτε ἄλλο τὴ λογική καὶ τὴν αἰδῶ τους.

Ὁ μοναδικός γάμος εἶναι ἐπιταγή τῆς Ἁγ. Γραφῆς

Ὁ ἕνας καὶ μοναδικός γάμος τῶν κληρικῶν εἶναι ἐπιταγή τῆς Ἁγίας Γραφῆς: «Μιᾶς γυναικὸς ἀνήρ» πρέπει νὰ εἶναι ὁ κληρικός –γράφει ὁ Θεὸς διὰ χειρὸς τοῦ ἁγίου Ἀποστόλου Παύλου– καὶ μάλιστα ὁ κληρικὸς καὶ τῶν τριῶν βαθμῶν τῆς Ἱερωσύνης, ἐφ’ ὅσον προτρέπονται καὶ οἱ Διάκονοι νὰ συμμορφωθοῦν πρὸς τὴν ἐπιταγὴ αὐτή: «Διάκονοι ἔστωσαν μιᾶς γυναικὸς ἄνδρες, τέκνων καλῶς προϊστάμενοι καὶ τῶν ἰδίων οἴκων» (1 Τιμ., 3, 2-12).

Αὐτή ἡ ἐπιταγή, λοιπόν, δὲν εἶναι διαπραγματεύσιμη. Δὲν συζητεῖται. Ὅποιος μπορεῖ, τὴν ἀντέχει, ἢ μᾶλλον ὄχι μόνο τὴν ἀντέχει ἀλλὰ ὁ τίμιος καὶ ἀληθινὸς ἄνθρωπος καὶ ἂν ἀκόμη δὲν ὑπῆρχε αὐτὴ ἡ ἐπιταγή θὰ τὴν ἐθέσπιζε, θὰ τὴν ὅριζε στὸν ἑαυτό του, γιατί ἡ καρδιά τοῦ ἀνθρώπου εἶναι μονοθέσια, ζητάει τὴν ἀποκλειστικότητα καὶ τὴ μοναδικότητα στὴ σχέση τοῦ γάμου, γιατί μέσα ἀπ’ αὐτὴ τὴν μοναδική καὶ ἀποκλειστική σχέση θὰ ἀσκήση ὁ ἄνθρωπος τὸ ἐρωτικό στοιχεῖο τῆς ψυχῆς του, ὥστε αὐτὸ νὰ μπορέση νὰ στραφῆ σωστά καὶ ὁλοκληρωτικά στὸν Θεό.

Ὁ ἕνας καὶ μοναδικὸς γάμος τῶν κληρικῶν εἶναι μονόδρομος, γιατί μόνο ὁ πρῶτος γάμος εἶναι μυστήριο. Μόνο ὁ πρῶτος γάμος τελεῖται μέσα στὴ Θεία Λειτουργία καὶ μόνο μὲ τὸν πρῶτο γάμο ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νὰ μεταλαμβάνη ἀνεμπόδιστα.

Ὁ δεύτερος γάμος ἀνήκει στὴν Παλαιά Διαθήκη, εἶναι ἔκπτωση, εἶναι παραχώρηση τῆς Ἐκκλησίας, γιὰ νὰ βοηθηθοῦν οἱ ἄνθρωποι ποὺ βρίσκονται στὸ πνευματικὸ ἐπίπεδο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Ἐξ ἄλλου, γι’ αὐτὸ οἱ ἄνθρωποι αὐτοί, λόγω τῆς ἀνωριμότητος ποὺ δείχνουν, τελοῦντες δεύτερο γάμο, σύμφωνα μὲ τοὺς Ἱ. Κανόνες, ἔχουν ἐπιτίμιο.

Ἄν, λοιπόν, ἰσχύση ἡ παραχώρηση τοῦ δευτέρου γάμου ὄχι μόνο γιὰ τοὺς λαϊκούς, ποὺ δὲν ἔχουν πνευματικὴ ὡριμότητα, ἀλλὰ ἰσχύση καὶ γιὰ τοὺς κληρικούς, τότε ποῦ καὶ πότε θὰ ἰσχύση ἡ “ἀκρίβεια” τῆς Ἐκκλησίας μας; «Ἐάν τὸ φῶς τὸ ἐν ἡμῖν (δηλαδή ἡ ἱερωσύνη) σκότος ἐστὶ (δηλαδή κατάπτωση) τὸ σκότος πόσον»; Θὰ πρέπει, τελικά, νὰ ἀναζητήσουμε τὰ Χερουβείμ καὶ τὰ Σεραφείμ, γιὰ νὰ ἐφαρμόσουν τὴν “ἀκρίβεια”; Καὶ ὕστερα, μὲ «τὶ μοῦτρα» θὰ διδάσκουμε τοὺς ἀνθρώπους νὰ μένουν πιστοί στὸν πρῶτο γάμο τους, ὅταν οἱ ἴδιοι οἱ Ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας δὲν τὸν σέβονται;

Ἐκκλησιαστικὴ “οἰκονομία”  ἀλλὰ ὄχι... παραοικονομία!

Μὲ βαρειὰ καρδιὰ ἀναφέρομαι στοὺς Ἱεροὺς Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας μας γιὰ τὸ ὑπὸ συζήτηση θέμα καὶ αὐτὸ γιατί, ὅπως προείπαμε, ἡ συζήτηση εἶναι τόσο ἐξωφρενική, τόσο ἐξόφθαλμα ἀντιχριστιανική, ποὺ μοιάζει μὲ ἱεροσυλία ὁποιαδήποτε ἀπόπειρα προσκομίσεως θεολογικῶν καὶ πνευματικῶν ἐπιχειρημάτων, γιὰ νὰ καταδειχθῆ ἡ αλήθεια.

Ὅμως, τολμῶ νὰ ἀναφερθῶ στὴν ΣΤ´ Οἰκουμενική Σύνοδο καὶ ἰδιαιτέρως στὰ διακηρυχθέντα στὸν Γ´ Ἱερὸ Κανόνα της, γιατί ἀποδίδουν συνοπτικὰ τὸ πνεῦμα τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας Του, θέτουν τὰ ὅρια τῆς Ἐκκλησιαστικῆς οἰκονομίας καὶ φράσσουν κάθε ἀνόητο καὶ βέβηλο στόμα.

Καταθέτω τὴν ἑρμηνεία τοῦ Γ´ Κανόνος στὴν ἁπλούστερη γλῶσσα, ὅπως τὴν συνέταξε ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης:

«Οἱ Πατέρες τῆς παρούσης Συνόδου καὶ τὸ γινόμενον τότε κακόν διορθούμενοι καὶ πρὸς τὸ μέλλον ἀσφαλιζόμενοι, τὸν παρόντα οἰκονομικόν Κανόνα ἐξέδωσαν, ἐπειδὴ γὰρ ὁ Βασιλεύς παρεκάλεσεν αὐτοὺς νὰ καθαρίσουν τοὺς τότε ἱερωμένους ἀπὸ τὰς ἀκαθαρσίας τῶν ἀθέσμων γάμων καὶ παρανόμων, εἰς τοὺς ὁποίους περιέπεσαν. Καὶ ἀπὸ τὸ ἕνα μέρος οἱ τοῦ Ρώμης τοποτηρηταὶ ἐπρότειναν νὰ φυλαχθῇ ἡ ἀκρίβεια τῶν Κανόνων εἰς αὐτούς, ἀπὸ δὲ τὸ ἄλλο, οἱ ὑπό τὸν Κωνσταντινουπόλεως Ἐπίσκοποι ἔλεγαν νὰ γένη συγκατάβασις καὶ φιλανθρωπία εἰς αὐτούς, αὐτοὶ συγκεράσαντες ὁμοῦ καὶ τὰ δύο, τὴν ἀκρίβειαν, λέγω, μὲ τὴν συγκατάβασιν (καὶ μάλιστα διατὶ πολὺ πλῆθος τῶν τότε Ἱερωμένων εἰς τοιούτους περιέπεσαν γάμους ἐξ ἀγνοίας), διὰ τὴν παρακάλεσιν τοῦ βασιλέως, ὥρισαν, ὅτι, ὅσοι μὲν ἱερωμένοι δευτεροϋπανδρευθέντες, ἔμειναν ἀμετανόητοι ἕως τοῦ καιροῦ τῆς Συνόδου ταύτης, καὶ δὲν ἐχωρίσθησαν ἀπὸ τοὺς παρανόμους γάμους, οὗτοι νὰ καθαιροῦνται παντελῶς, καὶ λαϊκοὶ νὰ γίνονται. Ὅσοι δὲ ἐκ τοῦ ἐναντίου δίγαμοι Ἱερωμένοι, Πρεσβύτεροι δηλαδή, ἢ Διάκονοι, πρὸ τοῦ νὰ γένη ἡ Σύνοδος μετενόησαν καὶ ἐχώρισαν ἀπὸ λόγου των τὸν παράνομον γάμον αὐτόν, ἢ καὶ μὲ τὸ νὰ ἀπέθαναν αἱ δεύτεραι γυναῖκες των, ἐπεστράφησαν εἰς σωφροσύνην καὶ μετάνοιαν, οὗτοι, λέγω, ἐκρίθη εὔλογον νὰ παύουσι μὲν ἀπὸ τοῦ νὰ ἱερουργῶσι τὰ τῆς ἱερωσύνης ἕως εἰς ἕνα διωρισμένον καιροῦ διάστημα, νὰ μετέχουσι δὲ τὴν ἔξω τοῦ βήματος τιμήν τῆς μετά τῶν ἱερωμένων καθέδρας καὶ στάσεως, προσκλαίοντες εἰς τὸν Θεόν, διὰ νὰ συγχωρηθῆ τὸ ἐξ ἀγνοίας αὐτῶν ἀνόμημα, καὶ μηδένα εὐλογοῦντες. Διότι δὲν εἶναι πρέπον νὰ δίδη εὐλογίαν εἰς ἄλλους ἐκεῖνος ποὺ χρεωστεῖ νὰ ἰατρεύη διὰ μετανοίας τὰς πληγάς τῆς ψυχῆς του... Πλὴν τοῦτο νὰ γένη ἀφ’ οὗ χωρίσουν τὰ παράνομα συνοικέσια». (Πηδάλιον, Ἀθῆναι 1970, σελ. 222)

Τὸ πνεῦμα τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι σαφές: Οἰκονομεῖ τοὺς κληρικοὺς οἱ ὁποῖοι ἀπὸ ἄγνοια προχώρησαν σὲ δεύτερο γάμο, νὰ διατηρήσουν τὴν Ἱερωσύνη τους μετά ἀπὸ ἐπιτίμιο καὶ μετάνοια, ὑπό τὴν ἀπαραίτητη, ὅμως, προϋπόθεση νὰ χωρίσουν ἀπὸ τὸν ἄθεσμο δεύτερο γάμο τους. Καὶ αὐτά, βεβαίως, ἴσχυσαν κατά τὸ παρελθόν, γιὰ νὰ οἰκονομήσουν τοὺς πρὸ τῆς ΣΤ΄  Οἰκουμενικῆς Συνόδου ἐξ ἀγνοίας παρεκτραπέντας κληρικούς. Σὲ καμμιὰ περίπτωση δὲν ἰσχύουν σήμερα καὶ μάλιστα σὲ κληρικούς, οἱ ὁποῖοι ὄχι μόνο ἄγνοια τοῦ πράγματος δὲν ἔχουν, ἀλλὰ ἀνερυθρίαστα, χωρίς τσίπα καὶ στοιχειώδη φιλοτιμία γιὰ τὸν σκανδαλισμὸ ποὺ προκαλοῦν στοὺς πιστούς, διεκδικοῦν σὰν ἀναφαίρετο καὶ ἀπόλυτα δίκαιο αἴτημά τους τὸν ἄθεσμο δεύτερο γάμο!

Οἱ κληρικοί αὐτοί ἔχουν τὸ... κουράγιο(!) νὰ ὑψώνουν σὰν σημαία ἕνα ἐπιχείρημα–κουρέλι: «Ἐμεῖς δὲν ἐπιλέξαμε νὰ γίνουμε ἄγαμοι κληρικοί. Βρεθήκαμε στὴ θέση τοῦ ἀγάμου εἴτε λόγῳ χηρείας, εἴτε γιατί μᾶς ἐγκατέλειψε ἡ γυναῖκα μας». Καί, λοιπόν; Τὶ πρέπει νὰ γίνη; Νὰ συρρικνωθῆ ἡ Ἱερωσύνη στὰ μέτρα ἑνὸς ἀνθρώπου ποὺ δὲν ἔχει τὴν πνευματικὴ λεβεντιὰ οὔτε ἑνὸς ἁπλοῦ εὐσεβοῦς λαϊκοῦ γιὰ νὰ ξεκαθαρίση στὸν ἑαυτό του –προτοῦ ἀκόμη γίνη κληρικὸς– ὅτι γι’ αὐτὸν ὁ γάμος θὰ κλείση ὁριστικὰ καὶ ἀμετάκλητα μὲ τὴν πρώτη του γυναῖκα;

Τὶ εἴδους ἀγάπη εἶναι αὐτὴ ποὺ εἶχε στὴν πρώτη του γυναῖκα ὥστε μὲ τὸ θάνατό της νομίζει ὅτι ὅλα τέλειωσαν μεταξύ τους; Ἰσχύει τελικά καὶ ἐδῶ τὸ «ὁ γάϊδαρος ἐψόφησε τέρμα ἡ κολυγιά μας»; Ὁ γάμος δὲν εἶναι Μυστήριο; Τὸ Μυστήριο τελειώνει μὲ τὸ θάνατο; Αὐτὰ διδάσκει ἡ Ἐκκλησία μας ἢ ἐμεῖς καταντήσαμε τὴν Ἐκκλησία μας συντεχνία τοῦ χειρίστου εἴδους μὲ κανόνες καὶ ρυθμίσεις ἀνθρώπων πολὺ χαμηλῆς πνευματικῆς ὑποστάθμης;

Ὅσο γιὰ κείνους ποὺ χώρισαν τὶ νὰ εἰποῦμε; Ζητοῦν καὶ τὰ ρέστα ἄνθρωποι ποὺ προχώρησαν στὸ γάμο τους χωρίς νὰ ἐξετάσουν ποιὸν ἄνθρωπο νυμφεύονται ἢ χωρίς διάθεση ἐκ μέρους τους νὰ προσεγγίσουν ψυχικὰ τὴν γυναῖκα μὲ τὴν ὁποία συνέδεσαν τὴν ζωή τους ἢ χωρίς διάθεση ἐκ μέρους τους νὰ ἀλλάξουν κάτι ἀπὸ τὸν κακό ἑαυτό τους. Ζητοῦν τὰ ρέστα (δηλαδή δεύτερο γάμο) ἄνθρωποι ποὺ δὲν διάβασαν ποτὲ ὅτι ἕνα ἀπὸ τὰ βασικὰ κριτήρια γιὰ νὰ ἐπιλεγῆ κάποιος ὡς ποιμὴν τῆς Ἐκκλησίας εἶναι τὸ νὰ «προΐσταται καλῶς τοῦ ἰδίου οἴκου»!

Ἡ λύση ὑπάρχει. Ὅποιος ἀπὸ μᾶς –δὲν ἐξαιρῶ τὸν ἑαυτό μου γιατί καὶ ἐγὼ αὔριο μπορεῖ νὰ παραφρονήσω– δὲν ἔχει τὰ κότσια νὰ ἀνταποκριθῆ στοιχειωδῶς στὶς ὑποχρεώσεις τῆς Ἱερωσύνης (γιατί τὸ θέμα ποὺ συζητοῦμε ὑπάγεται στὰ στοιχειώδη), τότε πρέπει νὰ ξέρη ὅτι ἡ Ἐκκλησία καὶ τὸ ποίμνιο δὲν τὸν χρειάζονται.

Ὁ κόσμος δὲν χρειάζεται ρασοφοροῦντες ἀνθρώπους ἀλλὰ ποιμένες, διδασκάλους, παραδείγματα. Ἂν δὲν μποροῦμε, ἂς ἀφήσουμε τὴν Ἱερωσύνη, γιατί ὁ ἕνας καὶ μοναδικὸς γάμος καὶ τὸ ἂν μποροῦμε νὰ τὸν βαστάσουμε σωστὰ εἶναι πολὺ μικρὸ κριτήριο γιὰ τὸ ἂν θὰ ἔπρεπε νὰ χειροτονηθοῦμε Ἱερεῖς.

Ὡς πρὸς τὸ βιοποριστικό πρόβλημα τῶν ἀνθρώπων ποὺ συζητοῦμε, ἐφ’ ὅσον προτιμήσουν νὰ ἀφήσουν τὴν Ἱερωσύνη ἀντὶ τὸν δεύτερο γάμο, αὐτὸ, καὶ μόνο αὐτὸ, ἂς γίνη ἀντικείμενο μελέτης τῆς Ἱ. Συνόδου καὶ πιστεύουμε πὼς ἔχει τὸν τρόπο ἀλλὰ καὶ τὰ μέσα γιὰ νὰ τὸ λύση.

*  *  *

Ἄν, τελικά, ἡ μέλλουσα Σύνοδος υἱοθετήση εἰσηγήσεις, ὅπως αὐτές τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ζιμπάμπουε Σεραφείμ και θεσμοθετήση ἄθεσμα, ἀτιμάζον-τας τόν Γάμο καί ἀθετώντας τήν Οἰκουμενικότητα τῆς Ὀρθοδοξίας καί τήν Ἁγία Γραφή, τότε θά ἔχη τα τραγικά ἀποτελέσματα πού προέβλεψε ὁ ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς: «Σχίσματα καί αἱρέσεις καί διαφόρους ἄλλας συμφοράς. Αὐτό εἶναι ἡ βαθεῖα μου αἴσθησις καί πλήρης ὀδύνης ἐπίγνωσις »!

Πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Ε. Βολουδάκης

«ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ» φ.2062 (20-3-2015) πηγή

Στρίβειν διά του αρραβώνος

Οι 9 τύποι ανθρώπων που δεν "κάνουν" για γάμο

Φαίνεται τέλειος, αλλά έχει μια δικαιολογία κάθε φορά που θα τον προσκαλέσετε να συναντήσει τους φίλους και την οικογένειά σας. Μήπως τελικά η σχέση σας δεν είναι τόσο σοβαρή όσο νομίζετε;
Είναι εύκολο να αγνοήσετε τα σημάδια όταν πιστεύετε ότι κάποιος είναι ιδανικός για σας, αλλά συχνά δεν είναι όλα τόσο ρόδινα όσο φαίνονται.
Προκειμένου να προλάβετε δυσάρεστες καταστάσεις, ακολουθούν 9 τύποι ανθρώπων που απλά δεν είναι για γάμο.
Ο φαντομάς
Οι δυο έχετε τόσα πολλά κοινά και η χημεία είναι αναμφισβήτητη. Δεν μπορείτε να περιμένετε μέχρι το επόμενο ραντεβού... το οποίο θα είναι πότε; «Το τελευταίο πράγμα που χρειάζεστε είναι κάποιος που έρχεται και μπαινοβγαίνει στην ζωή σας όποτε θέλει, αλλά στην πραγματικότητα ποτέ δεν μένει» εξηγεί η Μρέντα Ντελα Κάζα συγγραφέας του βιβλίου: «Cinderella Was a Liar: The Real Reason You Can't Find (or Keep) a Prince». Οπως αναφέρει «σας ζητάει να κάνετε υπομονή και να του έχετε εμπιστοσύνη, αλλά τελικά αισθάνεστε περισσότερο άγχος παρά έρωτα. Έχετε ένστικτο για κάποιο λόγο και πρέπει να εμπιστεύεστε και να προστατεύετε τον εαυτό σας στις σχέσεις. Όσοι θέλουν να είναι μαζί σας, θα κάνουν τα πάντα γι' αυτό» προσθέτει.

Ο βιαστικός
Είστε ακόμα στο 3ο ραντεβού και σας έχει ήδη βγάλει κλειδιά για το σπίτι του και σας έχει αποκαλύψει σε ποιο σχολείο θέλει να στείλετε τα παιδιά σας... Γιατί βιάζεται τόσο πολύ; Οι ψυχολόγοι κάνουν λόγο για ανασφάλειες. Είναι κόκκινη σημαία, όταν είναι πολύ διαχυτικός με τα λόγια και τις πράξεις του πριν σας γνωρίσει καλά. Μόλις περάσει ο ενθουσιασμός και βαρεθούν θα φύγουν για την επόμενη κατάκτηση τους το ίδιο εύκολα όπως ήρθαν.

Ο εγωιστής
Η σχέση είναι για τα καλά και τα κακά και ο άλλος πρέπει να είναι διατεθειμένος να σας ακούσει όταν για παράδειγμα έχετε τα νεύρα σας από τη δουλειά. Είναι σημαντικό σε μία σχέση να είναι ο άλλος υποστηρικτικός, το άλλο σου μισό πρέπει να είναι και ο μεγαλύτερος σας φαν, όπως και εσείς γι' αυτόν.

Ο επικριτικός
Δεν κάνετε τίποτα σωστό γι' αυτόν. Ακόμα και το πώς αναπνέετε είναι λάθος στα μάτια του. Μη το σκέφτεστε πολύ, δεν φταίτε εσείς και ότι κι αν κάνετε ποτέ δε θα είναι αρκετά καλό γι' αυτόν γιατί το πρόβλημα δεν είναι δικό σας. Οπως εξηγεί η Τζούλι Νγκουγιέν, ψυχολόγος από τη Νέα Υόρκη: «Αρχικά, το πείσμα και οι πεποιθήσεις του τον κάνουν ελκυστικό, γιατί φαίνεται να ξέρει τι θέλει. Ομως αυτή η εμμονή του δε θα αργήσει να γίνει ενοχλητική και να σας πνίξει. Οι επικριτές απαιτούν να γίνονται τα πράγματα με έναν ορισμένο τρόπο, τον δικό τους. Οι πραγματικές σχέσεις λειτουργούν με διαπραγμάτευση και συμβιβασμό καθώς και την ενσυναίσθηση και την ικανότητα να θέλει ο ένας να καταλάβει τις επιθυμίες και τις ανάγκες του άλλου.»

Ο βοηθός
Οτι μα ότι και να του πείτε του αρέσει, ότι και να προτείνετε να κάνετε θα πει ναι και ο προσωπικός σας χρόνος είναι σχεδόν ανύπαρκτος αφού στα πάντα είναι παρών και δεν έχει καμία πρωτοβουλία. Είστε σίγουροι ότι θέλετε κάποιον τόσο υποτακτικό και άβουλο δίπλα σας; Σύμφωνα με την Νγκουγιέν «αυτός ο τύπος ανθρώπου σας ακολουθεί και κάνει ότι θέλετε. Στην αρχή, είναι εύκολο και κολακευτικό να περνάει το δικό σας χωρίς πολλή προσπάθεια. Ωστόσο, δεδομένου ότι η σχέση εξελίσσεται, γίνεται ανεκπλήρωτο όταν αρχίζετε να συνειδητοποιείτε ότι δεν υπάρχει πρόκληση στην σχέση, επειδή το άλλο πρόσωπο δεν έχει τίποτα άλλο να προσφέρει. Θέλετε σχέση, κολλητούς έχετε ήδη.»

Ο νάρκισσος
Δεν κάνει λάθη κι αν φαίνεται ότι έκανε, φταίτε εσείς που δεν καταλάβατε καλά. Ενας ναρκισσιστής δεν μπορεί να δεχτεί, ότι είναι λάθος και νευριάζει όταν οι άλλοι προσπαθούν να διεκδικήσουν τις ανάγκες τους. Προφανώς, αυτά δεν στοιχεία που θα θέλατε να έχει ο καλός σας. «Είναι ανίκανος να συμπάσχει με τους γύρω του. Κάθε φορά που είστε χάλια και χρειάζεστε υποστήριξη ή να βασιστείτε πάνω του δεν θα είναι εκεί για να σας. Δεν υπάρχει πραγματική κατανόηση, ούτε ειλικρινή συγνώμη»

Αλλάζει συνέχεια δουλειές
Μπορεί να βρίσκεται στη μέση της επαγγελματικής του εξέλιξης, ωστόσο το να μην μπορεί να κρατηθεί σε μία δουλειά για πολύ καιρό, είτε γιατί τον διώχνουν είτε γιατί βαρέθηκε και έφυγε, σηματοδοτεί δυσκολίες συνεργασίας και δέσμευσης, οι οποίες αργά ή γρήγορα θα βγουν και στη σχέση σας.

Ο υπερβολικός
Καυγάδες και διαφωνίες θα εμφανιστούν σε κάθε υγιή σχέση. Ομως αυτό που θέλετε δίπλα σας είναι έναν άνθρωπο να μπορείτε να συνεννοηθείτε και να λύσετε τα προβλήματα σας, χωρίς να «φλιπάρει» σε κάθε αναποδιά. «Είναι κόκκινο πανί εάν δείτε τον φίλο σας να εκρήγνυται ή να αντιδρά υπερβολικά συναισθηματικά σε κάθε διαφωνία. Τα συναισθηματικά ερεθίσματα είναι ευκαιρίες για να εξερευνήσουμε τα συναισθήματά μας και να πλησιάσουμε ο ένας τον άλλο κι όχι να διαλύσουμε τη σχέση. Το ερώτημα είναι: Αισθάνεστε ασφαλείς να εκφράσετε τον εαυτό σας ακόμα και στις πιο τεταμένες σας στιγμές ή φοβάστε ότι θα γίνει χαμός;”» σημειώνουν οι ψυχολόγοι.

Ο μοναχικός
Είναι σημαντικό να έχετε και οι δύο ζωή έξω από τη σχέση σας. Αλλά αν είστε με κάποιον που περνάει τόσο καλύτερα μόνος του ώστε να νιώθετε ότι περισσεύετε στη ζωή του κάτι πάει λάθος. «η αλήθεια είναι, ότι μία μικρή εξάρτηση σε μια σχέση δεν είναι κακό πράγμα. Ολοι οι άνθρωποι θέλουν να είναι με αυτό που αγαπούν. Ενα υπερβολικά ανεξάρτητο άτομο μπορεί να λέει ότι θέλει σχέση, αλλά δεν θα κάνει ποτέ πραγματικά χώρο στη ζωή του για δεύτερο άτομο. Δεν έχει σημασία όσο και να ταιριάζετε, γιατί δεν θα σας αφήσει να πάτε πιο κοντά. Μάλιστα η περαιτέρω ανάλυση θα τους διώξει και ειλικρινά δεν θέλετε να ασχοληθείτε με αυτό το είδος της συναισθηματικής απόστασης σε μια σχέση.»

Πηγή

Τα πιο παράξενα νυφικά που είδατε ποτέ!

Ακόμα ψάχνετε για το νυφικό που θα αναδείξει την ομορφιά σας (αδιαμφισβήτητη έτσι ή αλλιώς) την ημέρα του γάμου σας; Δεν κουραστήκατε να γυρίζετε εδώ κι εκεί με το έτερόν σας ήμισυ (αυτός σίγουρα!); Αν θέλετε πραγματικά να είστε μοναδική τη… μεγάλη μέρα και όλοι να έχουν έναν καλό λόγο να πουν για το γούστο σας δεν έχετε παρά να πάρετε μια ιδέα από την ακόλουθη λίστα όπου κάθε νύφη (με το ανάλογο νυφικό, πάντα) έγραψε ιστορία!
Νυφικό από χαρτί τουαλέτας!

  Νυφικό με ουρά 2 μιλίων!

  Νυφικό-τούρτα!

  Νυφικό από προφυλακτικά!

  Ολόσωμο πλεκτό Νυφικό (Yves Saint Laurent, 1965)…

  Νυφικό από κεκάκια!

Νυφικό λευκής σοκολάτας!

  Νυφικό με μπαλόνια!

  Νυφικό… ανθισμένο!

  Νυφικό από εφημερίδες!

Νυφικό από μαλλί από τα πρόβατα της νύφης!

πηγή

Για πάντα μαζί: Το ζευγάρι που έζησε όπως στην ταινία «Ημερολόγιο»

Οταν η Λίλιαν και ο Γουίλιαμ Γουίλσον είπαν για πάντα μαζί φαίνεται πώς το εννοούσαν, αφού έμειναν παντρεμένοι για 73 χρόνια και πέθαναν και οι δύο την ίδια μέρα, με 5 λεπτά διαφορά.
Οι δυο τους γνωρίστηκαν στην εφηβεία, στο σχολείο και παρά τις αντιρρήσεις των γονιών τους, παντρεύτηκαν το 1941 στο Κεντάκι. Την ίδια περίοδο ξέσπασε ο Β' Παγκόσμιος πόλεμος και ο Γουίλιαμ έφυγε στρατιώτης στην Γερμανία, αφήνοντας πίσω του την Λίλιαν έγκυο στο γιο τους Νταγκ.
Παρά τον φόβο και τη αγωνία, επέστρεψε σώος και η εγκαταστάθηκαν οικογενειακώς στην Κομητεία Χάρλαν του Κεντάκι, όπου ο Γουίλιαμ εργαζόταν σε κατάστημα και, όπως λέει ο γιος του, είχε ως χόμπι να επισκευάζει παλιά σπίτια.
Με το πέρασμα των χρόνων, παρουσίασαν και οι δύο τη νόσο Αλτσχάιμερ και ο γιος τους έστειλε τον Γουίλιαμ, σε ένα τοπικό γηροκομείο για βετεράνους και τη Λίλιαν σε ένα διαφορετικό ίδρυμα από το οποίο όμως της επιτρεπόταν να βγαίνει συχνά και να επισκέπτεται τον σύζυγο της.
Λίγο καιρό μετά συνέβη το αναπάντεχο: «Μία Τρίτη, στις 3:52 τα ξημερώματα, με κάλεσαν από το ίδρυμα όπου είχα τον πατέρα μου για να με ενημερώσουν πως πέθανε. Το περίμενα. Ήξερα ότι αργά ή γρήγορα θα ερχόταν εκείνη η μέρα. Αλλά μετά από 5 λεπτά, στις 3:57, έλαβα άλλη μία κλήση. Ήταν από το γηροκομείο που φρόντιζε τη μητέρα μου για να μου ανακοινώσουν ακριβώς τα ίδια για εκείνη. Οταν το είπα στη νοσοκόμα μου είπε “Ωχ. Όπως ακριβώς και στην ταινία Το Ημερολόγιο. Πέθαναν μαζί” αποκαλύπτει ο Νταγκ.
Μάλιστα όταν πήγε να παραλάβει τα πράγματα του πατέρα του βρήκε ένα κολάζ με φωτογραφίες δικές του και της γυναίκας του, πάνω στο οποίο έγραφε «Lill & Bill together forever» και απ' ότι φαίνεται η ευχή τους πραγματοποιήθηκε.

Πηγή

Μετά την πρώτη Ανάσταση ήρθε… η πρόταση γάμου

Στην πρώτη Ανάσταση στην Κέρκυρα δεν έσπασαν απλώς στάμνες αλλά και… έρωτα.
Εκτός από το περίφημο έθιμο των μπότιδων, το «μενού» περιελάμβανε και πρόταση γάμου. Ανάμεσα στο πολύχρωμο πλήθος, υψώθηκε ένα τεράστιο πανό που έγραφε:  «Κωνσταντίνα, με παντρεύεσαι; Γιώργος».

Πηγή: enimerosi.com

Μαγειρική: Η κοσμική ασκητική της αγάπης

Της Βασιλικής Νευροκοπλή

Η μαγειρική αποτελεί την εφαρμοσμένη ποιητική διάθεση του ανθρώπου μέσα στην καθημερινότητα. Είναι η γευστική έκφραση της ψυχής και του νου του. Φορέας παραδόσεων και συλλογικής μνήμης, αλλά και κράμα αλληλοεπιρροών με ξένες παραδόσεις, η μαγειρική είναι ένας σιωπηλός καθημερινός διάλογος του εγώ με τα υλικά, αλλά παράλληλα κι ένας διάλογος του εγω με τον άλλο, που αν δεν εμπίπτει στα υπαρξιακά ζητήματα, ωστόσο τα στηρίζει και τα υποστηρίζει με τρόπο αδιόρατο, πλην όμως καίριο.

Η μαγειρική ικανότητα αποτελεί ένα τάλαντο και συνάμα μια καρδιακή πρόθεση προσφροάς και αγάπης προς τον πλησίον. Σπάνια κάποιος μαγειρεύει για τον εαυτό του κάτι στο οποίο να ενσταλάζει όλο το μεράκι και το κέφι του, όπως αν μαγειρεύει για τους άλλους. Και ακόμη απανιότερα μπορεί να μαγειρεύει κάποιος πολύ καλά, αν δεν έχει προγευθεί κατά την παιδική του ηλικία υψηλής ποιότητας γεύσεις που καθορίζουν τη γευστική του μνήμη.

Η παιδική γευστική μνήμη διαμορφώνει ένα “μαγειρικό ένστικτο” που όσο κι αν καταχωνιαστεί, μεγαλώνοντας μπορείς να το ανακαλέσεις σαν ένα λησμονημένο νανούρισμα, να το καλλιεργήσεις σαν ένα φυτό που αφού αναπτύχθηκε αποζητά μεγαλύτερη γλάστρα, και μαγειρεύοντας, διαβάζοντας, αλλά κυρίως κάνοντας πειραματισμούς, να το εξελίξεις. Έτσι φτάνεις κάποτε στο σημείο να σε οδηγούν οι μυρωδιές που σε ανάθρεψαν, ξεπηδούν από μέσα σου εικόνες λησμονημένες της μητέρας σου στην κουζίνα, το χέρι σου γνωρίζει τόσο ασυνείδητα τις δοσολογίες όσο τα δάχτυλά του.
Η αγάπη προς τη μαγειρική είναι συνήθως κληρονομική, όχι βέβαια με την γονιδιακή έννοια του όρου, αλλά με την έννοια της στοργικής και δοτικής μητέρας που στηρίζοντας με τα φαγητά της όλες τις στιγμές της ανήλικης ζωής μας, μάς κληρονόμησε, ως παράδειγμα, αυτή την ολοζώνανη πρακτική της αγάπης. Η μαγειρική αποτελεί την καθημερινή έμπρακτη αγάπη προς τους δικούς μας, αλλά και τους άλλους, φίλους ή ξένους.

Η ελληνική κοινωνία δομήθηκε γύρω από το κοινό τραπέζι που αποτέλεσε τον ακρογωνιαίο λίθο της οικογένειας και μέχρι σήμερα ακόμη ανθίσταται σε μεγάλο βαθμό, σε σχέση με άλλες κοινωνίες, στην εύκολη επιλογή του έτοιμου και αγορασμένου φαγητού, αλλά και στην κατά μόνας διατροφική διεκπεραίωση.
Δεν είναι τυχαίο ότι σε πολλές οικογένειες, σχεδόν όλα συμβαίνουν στο τραπέζι της κουζίνας. Εκεί, μικροί και μεγάλοι, όχι μόνον τρώνε, αλλα διαβάζουν, παίζουν, ζωγραφίζουν, πίνουν τον καφέ τους, εναποθέτουν τους λογαριασμούς, τα βιβλία ή τους δίσκους, τα κάθε λογής σημειώματα, τους τηλεφωνικούς καταλολόγους, εκεί πολλές φορές βρίσκεται και το εικονοστάσι.
Το κοινό τραπέζι αποτελεί τον πιο στέρεο πυρήνα της οικογένειας. Οι μυρωδιές, τα αρώματα, οι καπνοί, η ανεβασμένη θερμοκρασία, τα χρώματα των υλικών, όλα δημιουργούν μια θαλπωρή στους ανθρώπους που καθώς βρίσκονται εκεί συναγμένοι και ευχαριστιούνται ένα φαγητό, ή το προσδοκούν ανυπόμονα, ξεκλειδώνονται κι αρχίζουν να μιλούν, να γελούν, να συζητούν ή και να τσακώνονται. Το τραπέζι της κουζίνας είναι ένα ολοζώντανο πεδίο, όπου τα μέλη της οικογένειας συνυπάρχουν δυναμικά χτίζοντας τη σχέση τους. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως το καλομαγειρεμένο και νόστιμο φαγητό μπορεί να λειτουργήσει καταλυτικά σ’ αυτή τη σχέση. Είναι σε θέση να μαλακώσει τις καρδιές, να απαλύνει τις αντιθέσεις, να κάνει το πικραμένο χείλι να χαμογελάσει, να ενώσει τους μαλωμένους και να εξομαλύνει ακόμα και πολύ δύσκολες καταστάσεις. Ακόμα κι αν φύγουμε από το οικογενειακό περιβάλον και πάμε σε χώρους όπου οι άνθρωποι είναι αναγκασμένοι να συμβιώνουν για πολύ καιρό, ο καλός μάγειρας αποτελεί ένα σταθερό συνδετικό κρίκο της ομάδας. Από τα ποντοπόρα πλοία μέχρι τα μοναστήρια, ο μάγειρας είναι ο καταλύτης των σχέσεων της ομάδας. Μπορεί να την ενώσει ή να τη διαλύσει.

Η χαρά που προσφέρει ένα ωραίο φαγητό είναι μια χαρά που προσφέρεται απλόχερα και γενναιόδωρα και μπορείς να της αντισταθείς όσο μπορείς να αντισταθείς και στο χάδι του ήλιου. Εάν δε, το νόστιμο φαγητό συνοδεύεται και από ένα καλό κρασί, τότε η ευφροσύνη κατακλύζει όλους τους συνδαιτημόνες. Άνθρωποι που δεν τρώνε καλά, γίνονται πολλές φορές γκρινιάρηδες, εριστικοί ή μίζεροι. Όσοι πεινούν, μπορεί να γίνουν πολύ ευκολότερα επιθετικοί από τους χορτασμένους.

Ακόμα και τον Θεό, τον τρώμε. Η Θεία Ευχαριστία αποτελεί το κέντρο της λατρείας μας. Το ψωμί και το κρασί μετουσιώνονται σε Σώμα και Αίμα του Κυρίου μας που θα στηρίξουν το σώμα μας και την ψυχή μας. Το Κοινωνικό της Προηγιασμένης Θείας Λειτουργίας, μάς προτρέπει: “Γεύσασθε και ίδετε ότι Χριστός ο Κύριος”.
Πότε, όμως, είναι ωραίο κι επιτυχημένο ένα φαγητό; Κατά τη γνωμη μου, είναι με τρόπο ανάλογο μ’ αυτόν κατά τον οποίο είναι ωραίο κι επιτυχημένο ένα ποίημα. Τα βασικά του χαρακτηριστικά είναι, η κατασκευή του να διέπεται από ειλικρινή πρόσθεση χωρίς διάθεση επίδειξης, να έχει λιτότητα στη χρήση των υλικών, έμπνευση, μέτρο, αρμονία και ισορροπία, αίσθηση του ρυθμού, καθώς και της θερμοκραασίας της φωτιάς, αλλά και άρτια εικόνα της παρουσίασής του στο πιάτο. Αυτό που στην ποίηση καλείται ποιητική φόρμα, στη μαγειρική είναι το πιάτο που επιλέγουμε και ο τρόπος με τον οποίο καταλαμβάνει το φαγηρό θέση σ’ αυτό. Τα δυσκολότερα φαγητά είναι και τα απλούστερα, όπως τα χάι κου στην ποίηση.

πηγή