Ἀπέναντι στό ἔγκλημα τῶν ἐκτρώσεων πού στήν δύστυχη πατρίδα μας θεωρεῖται «θεσμοθετημένο δικαίωμα» τῆς γυναίκας, τρεῖς ἰατροί ἀναισθησιολόγοι τοῦ Νοσοκομείου τῆς Σάμου, γνωστοποίησαν μέ ἐπιστολή τους στήν διοίκηση τοῦ Νοσοκομείου Σάμου, ὅτι θά ἀπέχουν ἀπό τά καθήκοντά τους σέ ἰατρική πράξη διακοπῆς κυήσεως, ἄν δέν συντρέχουν ἰατρικοί λόγοι κινδύνου ζωῆς ἤ ὑγιείας τῆς ἐγκύου. Ἐπικαλούμενες οἱ ἀναισθησιολόγοι, τό ἄρθρο 31 τοῦ Ν. 3418/2005 «Κώδικας ἰατρικῆς δεοντολογίας» τό ὁποῖο προβλέπει ὅτι «Ὁ ἰατρός μπορεῖ νά ἐπικαλεσθεῖ τούς κανόνες καί τίς ἀρχές ἰατρικῆς συνείδησής του καί νά ἀρνηθεῖ νά ἐφαρμόσει ἤ νά συμπράξει στίς διεργασίες τεχνητῆς διακοπῆς τῆς κύησης ἐκτός ἄν ὑπάρχει ἀναπότρεπτος κίνδυνος γιά τήν ζωή τῆς ἐγκύου ἤ κίνδυνος σοβαρῆς καί διαρκοῦς βλάβης τῆς ὑγείας της» δήλωσαν ὅτι δέν θά συμπράξουν στήν «διακοπή» τῆς ζωῆς τῶν ἐμβρύων.
Αἰσθανόμαστε τήν ἀνάγκη νά ἐπαινέσωμε δημόσια τίς τρεῖς ἰατρούς τῆς Σάμου, ὅπως ἔπραξε καί ὁ Σεβ. Ποιμενάρχης τους κ.κ. Εὐσέβιος καί νά ἐπισημειώσουμε ὅτι τό ἄρθρο 304 τοῦ ἰσχύοντος Ποινικοῦ Κώδικος πού κατοχυρώνει καί στήν Ἑλλάδα τό δικαίωμα μιᾶς γυναίκας στήν ἄμβλωση, στήν παραγρ. 4, ἀποτελεῖ μία ἀπόδειξη ὅτι τό θετέο δίκαιο, σάν δημιούργημα τῆς ἀνθρώπινης ἀντίληψης μπορεῖ νά θεσμοθετεῖ τήν ἀνατροπή τῆς ἐνθέου ἠθικῆς πού καταγράφεται καί διά τοῦ ἄγραφου ἠθικοῦ νόμου ἀλλά καί διά τῆς ἱερᾶς Ἀποκαλύψεως στήν ἀνθρωπίνη ψυχή. Στήν σύγκρουση τῶν καθηκόντων τῶν ἰατρῶν καί τῶν ὑπευθύνων ὑγείας πού προκύπτει ἀναποδράστως ἀπό τίς διατάξεις τῆς παραγρ. 4 τοῦ ἄρθρου 304 τοῦ ΠΚ καί τίς διατάξεις τοῦ ἄρθρου 2 παραγρ. 5 καί 31 τοῦ Ν. 3418/2005 «Κώδικας ἰατρικῆς δεοντολογίας», ἀσφαλῶς ὑπερτερεῖ ἡ πρόβλεψη τοῦ ἐν θέματι Κώδικος, διότι τά ζητήματα συγκρούσεως καθηκόντων ἐπιλύονται μέ σταθμίσεις καί ἀσφαλῶς ὑπέρτερο ἀγαθό, εἶναι ἡ διασφάλιση τῶν ἀρχῶν τῆς ἠθικῆς συνειδήσεως τοῦ ἰατροῦ, νά ἀρνηθεῖ νά συμμετάσχει καί νά συμπράξει στήν διάπραξη μιᾶς ἀμβλώσεως, χωρίς νά ὑφίσταται ἀναπότρεπτος κίνδυνος γιά τήν ζωή τῆς ἐγκύου, ἀπό τό κατασκευασμένο «δικαίωμα» τῆς γυναίκας στήν ἐγωπαθῆ καί ἀμοραλιστική ἄμβλωση πού δολοφονεῖ ἕναν ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος ὑφίσταται ἐξ ἄκρας συλλήψεως σάν ψυχοσωματική ἑνότητα, συνδημιουργημένη ἀπό τόν Θεό καί τούς γονεῖς του.
Εἶναι τρομακτική καί ἄκρως διδακτική ἡ κυκλοφορηθεῖσα ρεαλιστική ταινία Silent scream (Σιωπηλή κραυγή) πού καταδεικνύει τόν τρόμο καί τήν ἀγωνία τοῦ ἐμβρύου, τοῦ ὁποίου ἐπιταχύνονται οἱ καρδιακοί παλμοί, ὅταν ἀντλαμβάνεται τόν μηχανισμό διαμελισμοῦ του καί ἀπορροφήσεώς του καί θά ἔπρεπε ὅλοι ὅσοι ὑποστηρίζουν τό κακούργημα τῶν ἀμβλώσεων καί οἱ γυναῖκες πού τό ἀποφασίζουν νά ὑποχρεώνονται πρίν τήν ἐνέργεια τους νά παρακολουθήσουν μέ τά μάτια ὁρθάνοιχτα αὐτήν τήν ταινία.
Στήν πατρίδα μας μέ μέτριους ὑπολογισμούς πραγματοποιοῦνται 300.000 ἐκτρώσεις τό χρόνο ἐκ τῶν ὁποίων 110.000 ἀπό νέες κάτω τῶν 18 ἐτῶν καί ἑπομένως πέρα ἀπό τό ἠθικό κακό καί τό ἔγκλημα σέ βάρος ἀνυπερασπίστων ἐμβρύων, γιά τά ὁποῖα ὁ Ἀστικός Κώδικας ἔχει προβλέψει τόν θεσμό τοῦ ἐμβρυωροῦ καί ἐδῶ ἀκριβῶς ἀποτυπώνεται ἡ ἀντιφατικότητα τῶν ἀνθρωπίνων νόμων, διαπράττεται καί ἕνα ἔγκλημα σέ βάρος τῆς Πατρίδος μέ τήν δημογραφική ἀπομείωση τοῦ Ἑλληνικοῦ πληθυσμοῦ τῆς χώρας. Ὁ ἄκρως περιορισμένος ἀριθμός τῶν γεννήσεων γύρω στίς 90.000 ἀνά ἔτος, σέ συνδυασμό μέ τόν ὑψηλό ἀριθμό τῶν θανάτων γύρω στίς 120.000 ἐτησίως, λόγῳ τῆς γήρανσης τοῦ πληθυσμοῦ, ἔχουν σάν ἀποτέλεσμα ἀρνητικό ἰσοζύγιο γεννήσεων καί θανάτων μέ πρόδηλη συνέπεια, τήν δημογραφική συρίκνωση. Ἑπομένως αὐτοί πού διαμαρτύρονται γιά τό ἀσφαλιστικό-συνταξιοδοτικό πρόβλημα, τήν αὔξηση τοῦ συνολικοῦ κόστους ὑπηρεσιῶν ὑγείας, τήν ἔλλειψη προσώπων στήν ἐθνική ἄμυνα, τά ἐλλείματα μεσοπρόθεσμα στόν οἰκονομικά ἐνεργό πληθυσμό, τίς δυσκολίες προσαρμογῆς στά νέα οἰκονομικά περιβάλλοντα, ἄς αἰτιῶνται κυρίως τό ἔγκλημα τῶν ἀμβλώσεων πού ἀφανίζει κάθε χρόνο μιά ὁλόκληρη πόλη.
Τέλος ἡ ἀφελής θέσις ὅτι ἡ εἴσοδος καί ἐγκατάσταση ἀλλοδαπῶν προσφύγων καί μεταναστῶν μπορεῖ βραχυπρόθεσμα καί μεσοπρόθεσμα νά ἀναχαιτήσει τήν μείωση τοῦ πληθυσμοῦ δέν ὑπολογίζει ὅτι οἱ κατά πάντα συμπαθεῖς αὐτοί συνάνθρωποί μας, εἶναι φορεῖς ἄλλου πολιτισμοῦ καί κοσμοειδώλου, ἀσύμβατων, κυρίως οἱ προερχόμενοι ἀπό ἰσλαμικές χῶρες, μέ τίς εὐρωπαϊκές ἀρχές τῆς δημοκρατίας, τῆς ἐλευθερίας τοῦ προσώπου καί τῆς ἰσονομίας καί ὅτι ἀποκτῶντας πολιτικά δικαιώματα στήν χώρα, θά ἐπιδιώξουν τήν ἀνατροπή τοῦ ὑφισταμένου πολιτισμοῦ της, ὅπως δραματικά βλέπουμε νά ἐπισυμβαίνει στίς χῶρες τῆς ἀποικιοκρατίας, πού πληρώνουν μέ αἷμα τό τίμημα τοῦ πάλαι ποτέ ἐπεκτατικοῦ μεγαλοϊδεατισμοῦ τους, στίς χῶρες τοῦ τρίτου κόσμου.
