Η πιο επική φωτογραφία γάμου!

Στην αρχή, έγινε μόδα η υποβρύχια φωτογράφιση για γαμπρούς και νύφες. Αλλά φαίνεται πως και αυτή η τάση έχει αρχίσει να ξεθωριάζει στην Κίνα. Ενα ζευγάρι έδωσε το «σύνθημα» για την επόμενη πρόκληση και μετέτρεψε τη φωτογράφιση σε extreme sport.

Η Φαν Γινγκ και ο σύζυγός της πήραν σχοινιά, λουριά και έναν τολμηρό φωτογράφο και ανέβηκαν στο βουνό Λιουζού. Κρεμάστηκαν λοιπόν από το βράχο, φορώντας νυφικό και κοστούμι, και πόζαραν, φροντίζοντας να μην ξεχάσουν ποτέ τις πρώτες τους στιγμές στον έγγαμο βίο. Μετά από αυτό, ό,τι κι αν αντιμετωπίσουν στο γάμο, θα τους φανεί παιχνιδάκι.

Ελληνίδα παντρεύτηκε 2 φορές την ίδια μέρα

Τεράστιες διαστάσεις παίρνει το φαινόμενο των λευκών γάμων ενώ η "ταρίφα" κυμαίνεται από 5.000-10.000 ευρώ...
Ειδικότερα, πρόκειται για εικονικούς γάμους μεταξύ αλλοδαπών μεταναστών και Ελλήνων, προκειμένου οι πρώτοι να πάρουν άδεια παραμονής στη χώρα μας.
Τα κυκλώματα που αναλαμβάνουν τέτοιου είδους γάμους, κλείνουν τις συμφωνίες τηλεφωνικώς, πριν ακόμη ο μετανάστης πατήσει το πόδι του στην Ελλάδα.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση μιας Ελληνίδας που εμφανίζεται να παντρεύεται δυο φορές και μάλιστα μέσα στην ίδια μέρα. 
Άλλο παράδειγμα είναι μια 54χρονη μητέρα η οποία εξανάγκασε την κόρη της να κάνει λευκό γάμο για να εισπράξει το ποσό.

Τα 12 είδη του έρωτα και η κρίση που κουβαλάμε μέσα μας, από τον Ματθαίο Γιωσαφάτ

Να παντρευτείς ή να μην παντρευτείς, ένα βιβλίο με τον συγκεκριμένης σαιξπηρικής απόχρωσης τίτλο, από τον Γιωσαφάτ.

Εκεί υποστηρίζει ότι υπάρχουν 12 είδη έρωτα, απολύτως αντίστοιχα της σχέσης που αναπτύξαμε με τη μητέρα μας στον πρώτο χρόνο της ζωής μας.

“Η αγάπη ξεκινάει από την ευγνωμοσύνη” Ματθαίος Γιωσαφάτ

«Ένας στερημένος άντρας περιμένει να πάρει από τη γυναίκα ό,τι δεν πήρε από τη μητέρα του, άλλος δημιουργεί εξαρτητική σχέση. Επιλέγεις κάποιον για να κυριαρχείς ή να σε κυριαρχούν. Κι αυτό δεν είναι αγάπη, είναι ανάγκη».

Θέλετε να πείτε ότι δεν υπάρχει πραγματική αγάπη;

«Στους ώριμους ανθρώπους υπάρχει. Έχουν δεχτεί τα δικά τους ελαττώματα και του συντρόφου τους, έχουν ζήσει την υπαρξιακή μοναξιά. Τον πρώτο χρόνο της ζωής τους έχουν πάρει αρκετή αγάπη από τη μητέρα τους κι έχουν δεχτεί ότι δεν μπορούν να τα έχουν όλα. Η αγάπη ξεκινάει από την ευγνωμοσύνη».

Δηλαδή;

«Η ευγνωμοσύνη δημιουργεί συνθήκες ενδιαφέροντος για τον άλλον. Ο έρωτας διαρκεί πόσο; Εναν χρόνο; Μετά, ή μεταμορφώνεται σε αγάπη με στοιχεία ευγνωμοσύνης, ή διαλύεται. Οι εξαρτημένοι, οι στερημένοι από μητρική αγάπη ονειρεύονται καρβέλια, μια ιδανική γυναίκα. Ακριβώς όπως τα παιδιά πιστεύουν ότι η μάνα τους είναι όλος ο κόσμος».

Μιλάτε για το σύνδρομο Παναγίας και πόρνης προφανώς – εξόχως ελληνικό σύνδρομο…

«Θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Είχα κάποτε έναν σαραντάρη σε μια ομάδα. Είχε πάει μ’ ένα τσουβάλι γυναίκες και δεν έβρισκε μια να του ταιριάζει. Γιατρέ, μου έλεγε, τι ζητάω; Μια γυναίκα τρυφερή, αλλά όχι αδύναμη. Να μου είναι πιστή, αλλά να είναι ελκυστική, να την κυνηγούν οι άλλοι άντρες. Τι ζητούσε; Την ιδανική μητέρα.

Θυμάμαι ένα σονέτο που έγραψα για τη μάνα μου στην εφηβεία, πώς τη σφίγγω στην αγκαλιά μου και μέσα στα μάτια της αναζητώ τη δική μου μορφή. Δεν βλέπετε πώς κοιτάζονται οι έφηβοι στα πάρκα; Σαν να είναι ο ένας η μητέρα του άλλου».

Να σας πω την αλήθεια, δεν βλέπω πια εφήβους να φιλιούνται στα πάρκα…

«Δεν τους βλέπετε, επειδή σήμερα τα παιδιά κλειδώνονται στα δωμάτιά τους και βγάζουν τα μάτια τους. Παλιά εμείς δεν μπορούσαμε να φέρουμε την κοπέλα στο σπίτι, ξημεροβραδιαζόμασταν στα πάρκα. Είχαμε αυνανιστικές φαντασιώσεις με τους σουηδούς πατεράδες που σου άνοιγαν το σπίτι τους.

Κλειδωνόσουν με την κόρη τους σ’ ένα δωμάτιο και μετά σου έλεγαν κι ευχαριστώ. Σήμερα τα παιδιά είναι στερημένα, επειδή οι μητέρες τους δουλεύουν και παρατάνε τα μωρά στις Φιλιππινέζες. Το παιδί έχει ανάγκη το χνότο της μάνας του, τη χροιά της φωνής της, ιδίως τον πρώτο χρόνο. Με τη ρουτίνα εμπιστευόμαστε τον κόσμο, υποχωρεί η απειλή του αφανισμού. Η καλή μάνα τραγουδάει συνεχώς το ίδιο τραγούδι. Εχετε παρατηρήσει ότι αν αλλάξεις τα λόγια ενός παραμυθιού, το παιδί σε διορθώνει; Χρειάζεται την ασφάλεια της αρχικής αφήγησης».

Ενοχοποιείτε την ελληνίδα μητέρα με αυτό που λέτε…

«Κοιτάξτε, και η γυναίκα μου δούλευε όταν η κόρη μας ήταν μικρή, κι εγώ άλλαζα πάνες. Ομως η Αθήνα κάηκε από τα βαριεστημένα παιδιά των βορείων προαστίων. Μεγάλωσαν με υπαρξιακό κενό και οικιακές βοηθούς. Δεν αγάπησαν, επειδή δεν αγαπήθηκαν. Η επιθετικότητα είτε ενδοστρέφεται με αυτοκτονικές τάσεις είτε καταλήγει σε βία. Οσοι δεν αγαπήθηκαν τον πρώτο χρόνο της ζωής τους προσπαθούν να χάσουν τα όρια, όπως στην αγκαλιά μιας μάνας. Αλλοι το βρίσκουν αυτό στη θρησκευτική μεταρσίωση, άλλοι στα ναρκωτικά, άλλοι λένε “θρησκεία μου είναι ο Ολυμπιακός”».

Και ο πατέρας πού βρίσκεται σε όλη αυτή την ιστορία; Τι κάνει τον πρώτο χρόνο της ζωής του παιδιού του;

«Ο πατέρας στηρίζει τη μάνα. Γίνεται η μητέρα της μητέρας του παιδιού του, παρέχοντας στοργή και τρυφερότητα άνευ όρων. Στην πραγματικότητα, όμως, τι κάνει ο άντρας; Ζηλεύει που η μητέρα αφιερώνεται στο παιδί της και την απατά».

Απατούν περισσότερο οι άντρες από τις γυναίκες στον γάμο;

«Το 92% των αντρών απατά. Και στις γυναίκες τα ποσοστά έχουν αυξηθεί, μιλάμε σήμερα για 70%. Το αρσενικό ζώο είναι πολυγαμικό, η πολυγαμία είναι μέσα στη φύση του άντρα».

Εδώ θα διαφωνήσουμε.

«Μα δεν το λέω εγώ, η επιστήμη το λέει και η στατιστική. Οταν πούμε ότι οι περισσότερες γυναίκες στην Ελλάδα είναι μελαχρινές αυτό δεν είναι καλό ή κακό, είναι στατιστική. Γιατί είναι πολυγαμικοί οι άντρες; Επειδή η μόνη άμυνα απέναντι στον θάνατο είναι τα γονίδια. Η γυναίκα ξέρει ότι τα γονίδιά της έχουν πάει στο έμβρυο που κυοφορεί. Ο άντρας δεν ξέρει αν είναι δικό του το παιδί. Στον κόσμο των ζώων τα αρσενικά κατασπαράζουν το ένα το άλλο για να κερδίσουν το θηλυκό. Ή πνίγουν το μωρό τους, επειδή έτσι το θηλυκό αποκτά ξανά οίστρο».

Είναι διαφορετικά τα θέματα που απασχολούν τις γυναίκες και τους άντρες που σας επισκέπτονται;

«Οι άντρες έχουν συνήθως παράπονα από το σεξ, επειδή η γυναίκα χάνει το ερωτικό της ενδιαφέρον. Οι γυναίκες λένε “δεν είναι τρυφερός, δεν μου φέρνει πια λουλούδια”. Γιατί οι άντρες έχουν μυς; Για να υπερασπίζονται τη γυναίκα και το παιδί τους. Παλιά σκότωναν το ελάφι και το έσερναν στη σπηλιά. Σήμερα φέρνουν λεφτά, είναι στη φύση τους να κουβαλάνε».

Εχουν αλλάξει αυτά τα δεδομένα. Επιπλέον χτυπήθηκαν και οι άντρες από την ανεργία.

«Ναι, αλλά αυτά είναι τα κυτταρικά χαρακτηριστικά που κληρονομήσαμε. Πράγματι, έχουν αλλάξει τα δεδομένα. Σήμερα, οκτώ στις δέκα φορές η γυναίκα ζητάει διαζύγιο, επειδή δουλεύει πια και δεν φοβάται. Οι γονείς μου είχαν έξι παιδιά, η μάνα μου ήταν αγράμματη – ακόμη κι αν ήθελε, πώς να ζητούσε διαζύγιο;».

Εχει αλλάξει η ερωτική συμπεριφορά των Ελλήνων λόγω της οικονομικής κρίσης; Τι σας λένε τα ζευγάρια που σας επισκέπτονται;

«Η κρίση έχει εντείνει την ανασφάλεια. Οι πιο ανώριμοι προβάλλουν το πρόβλημά τους ο ένας στον άλλον. Αλλά είναι και θέμα ιδιοσυγκρασίας. Εδώ σου λένε πάντα “ο άλλος φταίει”. Στην Αγγλία, που είχα δουλέψει, ο καθένας στο ζευγάρι αναλάμβανε τις ευθύνες του.

Μια αμερικανίδα συγγραφέας που είχε εκπονήσει διδακτορική διατριβή για την Ελλάδα μού έλεγε ότι τα ελληνικά σίριαλ είναι γεμάτα επιθετικότητα, διεκδίκηση και πάθη. Το πάθος δείχνει, αντίθετα απ’ ό,τι πιστεύουμε, έλλειψη αισθήματος. Τώρα, βέβαια, θα ήταν πολιτικά ορθό να σας πω ότι η κρίση φταίει για όλα. Η αλήθεια είναι πως όσοι είχαν προβλήματα από πριν θα δουν τώρα μια αύξηση των συμπτωμάτων. Αν είσαι σχετικά υγιής, δεν παθαίνεις κατάθλιψη λόγω της κρίσης».

Για να το ξεκαθαρίσουμε, επειδή όλοι μεταχειρίζονται αυτόν τον όρο επιπόλαια. Τι είναι κατάθλιψη;

«Η κατάθλιψη μπορεί να είναι οργανική, να προέρχεται δηλαδή από τα γονίδια ή τις ορμόνες. Αλλά μπορεί να προέρχεται από τη στέρηση της μητέρας που σας έλεγα πριν, από ένα βαθύ αίσθημα απώλειας. Καθώς τώρα έχουμε απώλεια της ελπίδας, της χαράς της ζωής και πραγματικές δυσκολίες, αναβιώνουν τα παλιά αισθήματα. Δεν φταίει λοιπόν η κρίση, αλλά αυτό που κουβαλάμε μέσα μας. Στην Κατοχή, που εγώ την έζησα, πέθαιναν τα αδύναμα παιδιά».

Στις νέες γενιές παρατηρείτε διαφορετικές συμπεριφορές;

«Τα αγόρια σήμερα φοβούνται τα κορίτσια. Ενα κορίτσι 12 ή 14 ετών έχει συχνά ελευθεριάζουσα ερωτική συμπεριφορά. Αρκεί να σας πω ότι το 15% των κοριτσιών αρχίζει την ερωτική του ζωή στα 12 και το 20% με 25% στα 14. Τα κορίτσια θέλουν να τους πει το αγόρι “τι ωραία που είσαι” και επειδή δεν το λέει γίνονται προκλητικά για να δημιουργήσουν σχέση.

Ερχονται αγόρια 20 ετών που κάνουν έρωτα μια φορά τον μήνα. Μπορεί να φταίει και το Τσερνόμπιλ, οι τροφές που τρώμε, το κλίμα, τι να σας πω; Το σπέρμα των αγοριών, πάντως, έχει μικρότερη κινητικότητα, εξού και οι δυσκολίες σύλληψης».

Και η ψυχοπαθολογία της ελληνικής οικογένειας; Βλέπουμε παιδιά που δυσκολεύονται να αποκοπούν από τη γονεϊκή οικογένεια και να την αντικαταστήσουν με τη νέα οικογένεια που φτιάχνουν.

«Αυτό συνέβαινε παλαιότερα. Τώρα παρατηρούμε παλινδρόμηση σε τέτοιες συμπεριφορές λόγω της κρίσης. Το ελληνικό σπίτι παρείχε ασφάλεια σε δύσκολες στιγμές και οι γονείς χρησιμοποιούσαν τα παιδιά τους. Για να τα προφυλάξουν από τη ζωή τα μεγάλωναν εξαρτητικά και τα έκαναν ανώριμα. Δεν υπήρχε ΙΚΑ – κοινωνικό κράτος για τους γονείς ήταν τα παιδιά. Να φροντίζεις τη μάνα σου, λένε στην Ελλάδα.

Βασανίζονται οι νέοι έτσι, επειδή ο δικός τους ρόλος είναι να προσφέρουν στα δικά τους παιδιά. Εγώ κράτησα χρήματα στην άκρη, έχω πει στην κόρη μου να με βάλει σ’ ένα καλό γηροκομείο – και το εννοώ. Δείτε τι γίνεται στη φύση: οι γάτες από δύο μηνών είναι ανεξάρτητες.

Αλλά και στο εξωτερικό δεν συμβαίνουν αυτά τα πράγματα. Στην Αγγλία υπάρχουν καταπληκτικά γηροκομεία. Πηγαίνουν οι ηλικιωμένοι θέατρο όλοι μαζί, ερωτεύονται σφόδρα. Οι άνθρωποι που με ερωτεύτηκαν με το περισσότερο πάθος στη ζωή μου είναι η κόρη μου όταν ήταν τριών ετών και κάτι γριές στο γηροκομείο…».

Επειδή γνωρίζετε τους Γερμανούς εξίσου καλά με τους Ελληνες, θα μπορούσατε να ερμηνεύσετε την ελληνογερμανική κρίση με ψυχολογικούς όρους;

«Οι Γερμανοί είναι πρωκτικός λαός κι αυτό σημαίνει ανάγκη για εξουσία. Αντλούν μια καθαρά προτεσταντική ικανοποίηση δουλεύοντας, ενώ εμείς ζώντας. Σήμερα κυριαρχούν οικονομικά, αλλά αν το δούμε αντικειμενικά κάθε χώρα κοιτάζει το συμφέρον της, επεκτείνεται. Οι ισχυρές χώρες υποτάσσουν τις αδύναμες.

Η Ελλάδα, από την άλλη μεριά, δεν αντιμετώπισε ποτέ τον εαυτό της. Τι κάναμε ως χώρα; Γιατί ανεχθήκαμε τόσο κλέψιμο; Εχουμε πολύ επιθετική κουλτούρα. Στην κοινωνική μας ζωή είμαστε ατομικιστές και αγενέστατοι. Δείτε πώς οδηγούμε, πώς εξυπηρετούμε τους ανθρώπους στα νοσοκομεία. Είμαστε και καταθλιπτικός λαός. Απλώς καταπιέζουμε την κατάθλιψή μας και την εκφράζουμε υπομανιακά, ως άμυνα, με κέφι, χορό και φωνές. Αλλά εμένα μ’ αρέσει η Ελλάδα, το κλίμα, το φως. Το καθαρό περίγραμμα των πραγμάτων. Η ελληνική γλώσσα».

Σε αυτή την ατμόσφαιρα που περιγράφετε πώς θα μπορούσαμε να ξαναβρούμε το νόημα και τη χαρά της ζωής;

«Αν ξέραμε το νόημα της ζωής, δεν θα χρειαζόμασταν τη λογοτεχνία και την τέχνη. Οταν ρώτησαν τον Φρόιντ για το νόημα της ζωής, εκείνος απάντησε: “Lieben und arbeiten”. Δηλαδή να αγαπάς και να εργάζεσαι. Δεν υπάρχει ευτυχία, μόνο στιγμές ευτυχίας. Διαβάζεις ένα ωραίο μυθιστόρημα και ξανανιώθεις σαν να βρίσκεσαι στην αγκαλιά της μάνας σου. Αυτό κάνει η τέχνη.

Οταν ήμουν 22 ετών, θυμάμαι, γύριζα με οτοστόπ την Ιταλία. Στο Ουφίτσι στάθηκα μπροστά στην Αφροδίτη του Μποτιτσέλι. Δίπλα μου στάθηκαν δύο Αμερικανίδες με σορτς, πανέμορφες. Βρε ηλίθιε, λέω στον εαυτό μου, ολόκληρος Μποτιτσέλι κι εσύ κοιτάς τις κοπέλες; Ομως το μάτι μου εκεί. Βλέπετε, ενώ βρίσκουμε καταφύγιο στην καλή ζωγραφική, στη λογοτεχνία, κατά βάθος όλοι έχουμε ανάγκη από μια αγκαλιά».

Πηγή: BHmagazino 23-6-2013

H φωτογραφία από γάμο στην ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ που κάνει τον γύρο του διαδικτύου!

Oταν ένα ζευγάρι έρχεται από την άλλη άκρη της Γης για να κάνει το γάμο του στη Σαντορίνη, αυτό που ονειρεύεται είναι φωτογραφίες τους με φόντο το απέραντο γαλάζιο, το ηφαίστειο και τις λευκές στέγες. Οχι με έναν τύπο που κάνει παρκούρ να πετά πάνω από το κεφάλι του...
Το ζευγάρι των Αμερικανών της παρακάτω φωτογραφίας παντρεύτηκε το περασμένο Σάββατο στο Σαντορίνη, την ώρα που οι καλύτεροι αθλητές του παρκούρ από όλο τον κόσμο διαγωνίζονταν στην τελική φάση του Red Bull Art of Motion.
Η φωτογραφία ελήφθη από τον πατέρα του γαμπρού την ώρα που το ζευγάρι πήγαινε προς το σημείο των Φηρών όπου θα γινόταν η τελετή. Καθώς κατηφόριζαν στο σοκάκι, στάθηκαν για μια στιγμή και πόζαραν χαμογελαστοί στο φακό με σκοπό να αποτυπώσουν την ευτυχισμένη αυτή στιγμή. Και ξαφνικά περνά πάνω από το κεφάλι τους ένας αθλητής που εκείνη την ώρα που έπαιρνε μέρος στον τελικό του διαγωνισμού. Ο φακός έκανε κλικ την κατάλληλη στιγμή και έτσι τώρα όλοι μπορούν να μιλούν για το καλύτερο Photobombing σε φωτογραφία γάμου...
Ο γαμπρός ανέβασε τη φωτογραφία στο Reddit γράφοντας: «Αν και αυτό δεν επηρέασε το γάμο μας αρνητικά σε κανένα επίπεδο, πιστεύω ότι κάποιος θα έπρεπε να μας είχε πει τι θα γινόταν το Σάββατο εκεί». Φυσικά η φωτογραφία έγινε viral...

Η θεία θέλει παντρειά

Νορβηγία: Δεν πάμε καλά - Μια 12χρονη θα παντρευτεί έναν 37χρονο

Αναστάτωση και… ξεσηκωμό έχει προκαλέσει στους Νορβηγούς μια είδηση που κυκλοφορεί πλέον στο διαδίκτυο. Ένα 12χρονο κορίτσι ανακοίνωσε ότι θα παντρευτεί έναν άνδρα 37 ετών.

Αναφέρεται ότι θα είναι ο πρώτος επίσημος παιδικός γάμος που θα γίνει στη χώρα, κάτι που έχει πέσει πολύ βαρύ στο… στομάχι των πολιτών της χώρας. «Γεια σας. Το όνομα μου είναι Thea και είμαι 12 ετών. Παντρεύομαι σε έναν μήνα!», έγραψε το κοριτσάκι στο blog του. Η τελετή αναμένεται να γίνει το προσεχές Σάββατο (11/10) με τον 37χρονο να στέκεται στο πλευρό της ως ο μέλλοντας γαμπρός. Η μικρή λέει την ιστορία μέσω του blog της.

Όσοι διάβασαν αυτά που γράφει και είδαν και τις φωτογραφίες της με τον άνδρα αντέδρασαν άμεσα. Ειδοποιήθηκε η Αστυνομία και η Πρόνοια προκειμένου να αποφευχθεί αυτός ο γάμος.
Χιλιάδες άνθρωποι συμμετέχουν σε διαδικτυακά ντιμπέιτ στα social media. Στόχος είναι να ευαισθητοποιηθεί η κοινή γνώμη και να λάβει μέτρα άμεσα. Να σταματήσει την τελετή πριν η Thea πει το «δέχομαι» στον Geir και κάθε άλλη παρόμοια τελετή. Μάλιστα η ημερομηνία για την οποία αναγγέλθηκε ο γάμος συμπίπτει με την Παγκόσμια Ημέρα του ΟΗΕ για τα κορίτσια. Λόγω όλων αυτών, ζητείται από τον κόσμο να συμμετάσχει στην καμπάνια που διοργανώνεται στην ιστοσελίδα stoppbryllupet.no δωρίζοντας τη φωνή του, αλλά και να ποστάρει κάτι στο Facebook ή στο twitter, το οποίο θα δημοσιευθεί το Σάββατο 11 Οκτωβρίου. Όπως τονίζεται κάθε μέρα κάποιοι «κλέβουν» την αθωότητα 39.000 κοριτσιών παγκοσμίως. 

Στο μεταξύ, οι φωτογραφίες, αλλά και τα γραφόμενα της μικρής Thea δείχνουν ότι σκοπός της δεν ήταν η ανακοίνωση του γάμου, αλλά να πετύχει να καταφέρει ο κόσμος να σταματήσει αυτό τον γάμο και άλλους... όμοιους του. Σίγουρα, μια ευτυχισμένη μέλλουσα νύφη δεν δείχνει όπως η 12χρονη και το ύφος της δεν οφείλεται στο λεγόμενο άγχος πριν από το γάμο.
Στο μεταξύ, ο Independent τονίζει ότι όλο αυτό είναι ένα... κόλπο. Κοινώς ότι ο συγκεκριμένος γάμος είναι μέρος μιας καμπάνιας για να ευαισθητοποιήσει ον κόσμο και να πει όχι σε παρόμοια φαινόμενα εκμετάλλευσης κοριτσιών. Και απ' ότι φαίνεται από τις άμεσες αντιδράσεις, πέτυχε! Κι όλα αυτά επειδή ο κόσμος δεν ήξερε τίποτα περί ψέματος και δεν παρουσιάστηκε ως ψέμα.   

Νέος, ωραίος, τυφλός και άγιος!

Όσιος Ιωάννης ο Λαμπαδιστής, ο Κύπριος (4 Οκτωβρίου)

Πολύ γνωστό το όνομά του στο «μυρωμένο νησί». Πολύ γνωστό και το μοναστήρι του.

Μα είναι υποδειγματική κι υπέροχη κι ή σύντομη ζωή του. Μια γρήγορη ματιά σ' αυτή θα μας το βεβαιώσει.

Έζησε τον 10ο αιώνα μ.Χ., την εποχή που ο αυτοκράτορας Νικηφόρος Β' ο Φωκάς. Μερικοί υποθέτουν πως πρόκειται περί του Νικηφόρου του Γ', που έζησε τον 11ο αιώνα μ.Χ. κι όχι του Β', που αναγράφουμε. (963-969) είχε απαλλάξει την Κύπρο μας από τον απαίσιο ζυγό των Αράβων και την είχε ξανακάμει επαρχία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.

Γεννήθηκε στην εύανδρη Λαμπαδιστό, στο χωριό που γεννήθηκε κι ο άγιος Ηρακλείδιος και που βρισκόταν, όπως είπαμε κι άλλου, κοντά στην περιοχή του χωρίου Μιτσερό, όπου αποκαλύφθηκαν και τα ερείπια του.

Ο Ιωάννης για την οικογένεια του υπήρξε δώρο της γεροντικής των ηλικίας.

Οι γονείς του Κυριάκος ιερέας και Άννα πρεσβυτέρα ήταν άνθρωποι πολύ ευσεβείς και πλούσιοι.

Ο Ιωάννης ήταν το μονάκριβο παιδί τους. Κι αυτό το απέκτησαν υστέρα από θερμές κι εγκάρδιες προς τον Κύριο προσευχές. Γι' αυτό και τον αγαπούσαν πολύ κι από μικρό τον ανέθρεψαν με το γάλα της αυστηρής χριστιανικής πίστεως. Στή μελέτη και την εκμάθηση των ιερών γραμμάτων ο Ιωάννης ξεπερνούσε όλους τους συνομηλίκους του. Όλοι θαύμαζαν την εξυπνάδα, αλλά και τη φιλομάθεια του.

Η παιδική κι η εφηβική ηλικία του Λαμπαδιστή ήταν μια ζωή αληθινά πρότυπη. Ο Ιωάννης νέος, ωραίος, ψηλός, με μάτια γαλανά σαν τον ουρανό δεν μάθαινε μόνο τα ιερά γράμματα. Τα ζούσε.

Η ζωή του, συγκρατημένη και αυτοκυριαρχούμενη, είχε σαν οδηγό το Πανάγιο Πνεύμα το όποιο λες κι αγαπούσε να μένει και να επαναπαύεται στην αγνή ψυχή του. Δίκαια, λοιπόν, ο άγιος Θεός τον δόξασε από τούτη την ηλικία.

Κάποια μέρα που ο νεαρός Ιωάννης έκοψε ένα τσαμπί ώριμο σταφύλι και το 'φερε στο σπίτι πριν από τις 6 Αυγούστου - που οι χριστιανοί συνήθιζαν να παίρνουν σταφύλια στην εκκλησία, για να διαβάζονται (ευλογούνται) κι ύστερα να τα τρώνε - τιμωρήθηκε από τον ευλαβή και τυπικό ιερέα πατέρα του με μια αυστηρή παρατήρηση κι ένα ράπισμα. Ο Ιωάννης, που έκοψε το σταφύλι όχι για να το φάει, άλλα για να δείξει στον πατέρα τη θεϊκή ευλογία με την άφθονη καρποφορία, δέχτηκε την τιμωρία αδιαμαρτύρητα. Ύστερα αφού προσευχήθηκε θερμά, και με δάκρυα, πήγε κι έβαλε το τσαμπί στο μέρος από το όποίο το έκοψε. Και το θαύμα έγινε. Το τσαμπί κόλλησε στην κληματόβεργα, ωσάν να μη κόπηκε ποτέ. Έτσι τιμά ο Θεός εκείνους που τον σέβονται και τον αγαπούν.

Όταν ο Ιωάννης έγινε 18 χρόνων, οι γονείς του, που δεν κατάλαβαν ακόμη τους ανώτερους κι ευγενέστερους εσωτερικούς πόθους του παιδιού τους, τον πίεσαν να μνηστευθεί (αρραβωνιαστεί) μια πλούσια κόρη. Η επιθυμία τους να δουν το οικογενειακό τους δένδρο να συνεχίζεται τους έκαμε να λησμονήσουν το τάμα τους. Το τάμα που έκαμαν, ν' αφιερώσουν το παιδί τους στον Θεό. Η απαίτηση των γονιών να τον μνηστεύσουν, μα κι ο αγνός πόθος του νέου να ασκητέψει και να ζήσει μια ζωή τέλειας αφιέρωσης δημιούργησαν στην ψυχή του μια σύγκρουση. Κουρασμένος και στενοχωρημένος ο νέος από την πάλη που διεξαγόταν στην καρδιά του κατέφυγε στην προσευχή. Γονάτισε και με πόνο ψυχής ζήτησε τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος. Ξαφνικά, τη στιγμή που γονατιστός παρακαλούσε να του φανερώσει ο Θεός το θέλημά του, άκουσε μια φωνή μέσα του να του λέει:

«Ο φιλών πατέρα ή μητέρα υπέρ εμέ ουκ εστί μου άξιος· και ο φιλών υιόν ή θυγατέρα υπέρ εμέ ουκ εστί μου άξιος· και ός ού λαμβάνει τον σταυρόν αυτού και ακολουθεί οπίσω μου, ουκ εστί μου άξιος». (Ματθ. Γ, 37-38). Δηλαδή εκείνος που αγαπά τον πατέρα ή τη μητέρα του πιο πολύ από μένα, αυτός δεν είναι άξιος να λέγεται οπαδός μου. Και εκείνος που αγαπά τον γιο του ή την κόρη του πιο πολύ από μένα, κι αυτός πάλι δεν είναι άξιος να λέγεται οπαδός μου. Μα κι όποιος δεν παίρνει σταθερή την απόφαση να υποστεί κάθε ταλαιπωρία κι αυτόν ακόμη τον σταυρικό θάνατο για την πίστη του σε μένα και δεν με ακολουθεί σαν αρχηγό κι υπόδειγμα του, κι αυτός δεν είναι άξιος για μένα.

Ύστερα από τα λόγια της φωνής ο Ιωάννης σηκώθηκε κι έτρεξε στην κόρη. Με ειλικρίνεια κι αγάπη της φανέρωσε τον πόθο του. Τον πόθο να ζήσει παρθενική ζωή. Αφού της ανακοίνωσε την επιθυμία του, πρότεινε το ίδιο και σ' αυτήν. Η κόρη όμως δεν δέχθηκε κι έτσι η μνηστεία διαλύθηκε
Οι γονείς της κόρης, που θεώρησαν το πράγμα προσβολή, θέλησαν να εκδικηθούν. Μια σατανοκίνητη ψυχή, ένας μάγος, προσφέρθηκε να τους βοηθήσει. Χωρίς να φανερώσουν τις διαθέσεις τους και προσποιούμενοι τους φίλους κάλεσαν τον Ιωάννη σε γεύμα μαζί με τον πατέρα του. Στο φαγητό, που παρέθεσαν στον νέο, έβαλαν κάποιο δηλητήριο.

Στα μεταλλεία της περιοχής είναι γνωστό το δηλητήριο τούτο και σήμερα. Όταν φάει κανείς λίγο απ' το φαΐ, που παρασκευάζεται με το είδος αυτό, χάνει το φως του. Αν φάγει περισσότερο, πεθαίνει.

Ο Ιωάννης, νέος, εγκρατής, έφαγε μόνο λίγο από το φαγητό με αποτέλεσμα να τυφλωθεί. Τα γαλανά του μάτια μέσα στα οποία καθρεφτιζόταν ή καλοσύνη κι ή απλότητα της αγνής καρδίας του, σκοτείνιασαν για πάντα. Έχασαν το γλυκύ και ζωογόνο φως.

Ο Ιωάννης με υπομονή και καρτερία αληθινά χριστιανική δέχθηκε τη δοκιμασία. Γνωρίζει ο θεοφώτιστος νέος πως «χριστιανός χωρίς τη φωτιά της καρδιάς, είναι φανάρι χωρίς φως, κορμί χωρίς ψυχή. Η καρδιά του άνθρωπου δεν καθαρίζεται, αν δεν πονέσει κι αν δεν κλάψει. Σε καρδιά που δεν πόνεσε, δεν μπαίνει ο Χριστός». Τα γνωρίζει αυτά κι υπομένει. Και προσεύχεται. Κι ειρηνικά σηκώνει τον σταυρό της δοκιμασίας και δοξολογεί τον Θεό.

Πέρασαν ακόμη μερικές μέρες. Αφού ο Ιωάννης συγχώρησε και πάλι όλους όσους τον έβλαψαν, πήρε τον πιστό του υπηρέτη, που είχε κι αυτός το όνομα Ιωάννης, κι έφυγαν για τη Μαραθάσα. Εκεί, απέναντι από τον Καλοπαναγιώτη και στο μέρος όπου οι απόστολοι Βαρνάβας και Παύλος είχαν βαπτίσει κατά μια παράδοση τον άγιο Ηρακλείδιο, ήταν η μονή του αγίου Ηρακλειδίου. Σ' αυτήν έφτιαξε ο Ιωάννης το ασκητήριό του. Τέσσερα χρόνια έζησε στο μέρος αυτό προσευχόμενος και διδά σκοντας τόσο με τα λόγια, όσο και με το παράδειγμα του το θέλημα του θεού. 

 

Πολλά θαύματα έκαμε, όταν ήταν ακόμη στη ζωή. Ένα είναι και τούτο:

Μια μέρα ο πολυδοκιμασμένος νέος πήρε τον πιστό του υπηρέτη και βγήκε μαζί του περίπατο. Στο μέρος όπου έφτασαν δεν είχε νερό κι ή ζέστη ήταν αφόρητη. Ο υπηρέτης, που καιόταν κυριολεκτικά από τη δίψα, έτρεξε πάνω-κάτω αλλά πουθενά δεν βρήκε νερό. Απογοητευμένος κάθησε κάπου ζαλισμένος και μισολιπόθυμος. Ο Ιερός Λαμπαδιστής στον όποιο ο υπηρέτης φανέρωσε την κατάσταση του σηκώθηκε και γονάτισε. Σήκωσε τα μάτια, σταύρωσε τα χέρια και με θέρμη απήγγειλε μια προσευχή. Ύστερα άπλωσε τα χέρια και κτύπησε τον διπλανό βράχο. Δοξασμένος να 'ναι ο Κύριος στους αιώνες. Το θαύμα του Μωϋση στην έρημο επαναλήφθηκε. Ο βράχος άνοιξε κι εδώ. Και μια δροσερή πηγή κρυστάλλινου νερού ανέβλυσε από τον βράχο. Ο πιστός υπηρέτης σώθηκε. Και μαζί μ' αυτόν χιλιάδες διψασμένοι ξεδίψασαν έκτοτε από το γάργαρο νερό της, που στέκει ως τα σήμερα κι είναι γνωστό σαν άγιασμα του Λαμπαδιστή. Στέκει και διαλαλεί και θα διαλαλεί στους αιώνες το έλεος του Θεού σ' εκείνους, που με την πίστη επικαλούνται τη Χάρη του.

Τρεις μέρες προτού να πεθάνει ο μακάριος ασκητής ανέκτησε και πάλι το φως του. Κι είδε τότε τρεις αετούς χρυσόπτερους να πετάνε γύρω του. Ήταν η επίσκεψη του Τριαδικού Θεού υπό τη μορφή των τριών αετών που τον καλούσε κοντά του. Και πραγματικά! Στις 4 του Οκτώβρη η αγία ψυχή του πέταξε στον ουρανό. Άφησε τον κόσμο τούτο σε ηλικία 22 χρόνων. Οι γονείς του μαζί με τους μοναχούς της μονής έθαψαν το άγιο σκήνωμα του στην εκκλησία του αγίου Ήρακλειδίου. Κι έκτισαν εδώ άλλο ναό στο όνομα του παιδιού τους - τέλη του 10ου και αρχές του 11ου αιώνα - που περιέκλεισε τον τάφο με το άγιο λείψανο του Λαμπαδιστή.

Πολλά θαύματα έκαμε ο άγιος όσο καιρό ζούσε. Προ παντός θεραπείες δαιμονιζομένων. Ο χρονικογράφος της Κύπρου Λεόντιος Μαχαιράς γράφει γι' αυτόν στο χρονικό του: «Και ο Μέγας Ιωάννης ο Λαμπαδιστής εις την Μαραθάσαν όπου διώχνει τα δαιμόνια». Η θαυματουργική χάρη του αγίου συνεχίζεται πλούσια και σήμερα, σε όσους με πίστη κι ευλάβεια ζητούν τη χάρη του. Θα αναφέρουμε εδώ ακόμη ένα θαύμα. Το διηγείται ένας πολύ αξιόπιστος κάτοικος από την Αμμόχωστο.

Βρισκόταν τότε στον Καλοπαναγιώτη το 1950. Πήγε εκεί για λουτροθεραπεία. Μια μικρή πληγή πούχε στο κορμί του μεγάλωνε μέρα με τη μέρα. Πυορροούσε συνέχεια και δεν φαινόταν πουθενά ελπίδα να κλείσει και να θεραπευτεί. Οι γιατροί πηγαινοερχόντουσαν χωρίς αποτέλεσμα. Ο ιδιαίτερος γιατρός του βέβαιος για το σύντομο τέλος του πελάτη του, κάλεσε και ιατροσυμβούλιο, για να κατοχυρώσει τη θεραπεία που έκαμνε. Μετά από προσεκτική και πλατιά συζήτηση συμφώνησαν όλοι στη θεραπευτική αγωγή, μα και στον κίνδυνο, τον μεγάλο κίνδυνο τον όποιο περνούσε. 

 Όταν το ιατροσυνέδριο τέλειωσε, κοινή ήταν ή διαπίστωση όλων, πώς το πρωί της άλλης μέρας δεν θα έβρισκαν τον άρρωστο ζωντανό. Αν και οι γιατροί τίποτα δεν αποκάλυψαν σ' αυτόν, ο άρρωστος κατάλαβε ότι ή θέση του δεν ήταν καλή. Για μια στιγμή το θάρρος του κλονίστηκε. Η πίστη του όμως στον Θεό έμεινε σταθερή. Έκλεισε με πόνο τα σωματικά του μάτια και με ψυχή «συντετριμμένην και τεταπεινωμένην», μουρμούρισε:

— Άγιε μου Ιωάννη, λυπήσου με. Λυπήσου την οικογένεια μου και κάνε με καλά. Δώσε μου την υγεία μου και να κάνω τη γιορτή σου, όσο ζω.

Την προσευχή του - κραυγή - επανέλαβε αρκετές φορές. Ξαφνικά εκεί που προσευχόταν, ένα φως, ιλαρό φως γέμισε το δωμάτιο του και μια μορφή υπέροχη, αγγελική, του Λαμπαδιστή η γλυκιά κι ουράνια μορφή, στάθηκε δίπλα στο κρεβάτι του.

— Μη φοβάσαι, καλέ μου άνθρωπε. Πίστευε μόνο στον Θεό. Οι γιατροί σου βέβαια γνωμάτευσαν πώς θα πεθάνεις. Όχι όμως κι ο Θεός.

Κι αγγίζοντας με το άγιο χέρι του την πληγή πρόσθεσε:

— Να! Με τη χάρη του Χριστού, η αγιάτρευτη πληγή σου θεραπεύεται.

Ο άρρωστος άνοιξε τα μάτια. Έμεινε ακίνητος για λίγα λεπτά. Ήταν καταϊδρωμένος. Συνήλθε όμως γρήγορα κι ένοιωθε ότι είχε γιατρευτεί. Σηκώθηκε από το στρώμα και κάθισε. Με το τρεμάμενο χέρι αφήρεσε τους επιδέσμους. Η πληγή είχε εξαφανιστεί. Θεραπεύτηκε. Ο άρρωστος πετάχτηκε κάτω από το στρώμα. Γονάτισε. Και με την καρδιά ξέχειλη από ευγνωμοσύνη δόξασε τον Θεό κι ευχαρίστησε τον γιατρό του, τον ιερό Λαμπαδιστή.

Τα πολλά θαύματα που γινόντουσαν στο μέρος αυτό, αποκατέστησαν με τον καιρό τη δόξα της μονής του αγίου Ηρακλειδίου, που είναι σήμερα γνωστή σαν μονή του Ιωάννη του Λαμπαδιστή.

Καρπός πίστεως και δώρο του Θεού, όπως είδαμε, υπήρξε ο όσιος για τους γονείς του. Γεννήθηκε κι ανατράφηκε σ' ένα περιβάλλον αληθινής χριστιανικής ευσέβειας. Μα και διακρίθηκε σε οσιότητα βίου κι αρετή. Η οικογένεια έγινε γ' αυτόν εργαστήριο αγιότητος. Στην οικογένεια μας οφείλουμε κι εμείς ό,τι είμαστε. Στ' αλήθεια! Μεγάλο δίκαιο είχε ο άγιος Γρηγόριος ο Νύσσης να γράφει: «Από της εστίας η χάρις. Ενταύθα το των αγαθών εργαστήριον». Ευτυχισμένοι όλοι εκείνοι που αγωνίζονται και φροντίζουν να γίνει ή οικογένεια τους «των αγαθών έργαστήριον».

πηγή

Οι Ελληνίδες πουλάνε τα νυφικά τους ...

Η οικονομική κρίση επηρεάζει το γάμο και με έναν ακόμη τρόπο που δεν είχαμε φανταστεί. Νοικοκυριά σε απόγνωση πουλάνε τα μεταχειρισμένα νυφικά τους στη Χρυσή Ευκαιρία, προκειμένου να εξοφλήσουν τα χρέη τους.
Η ιστοσελίδα αγγελιών Χρυσή Ευκαιρία, έχει ξεχωριστή κατηγορία με μεταχειρισμένα νυφικά και ήδη απαριθμεί περισσότερες από 10 σελίδες με τουλάχιστον 200 νυφικά προς πώληση, πολλά από τα οποία είναι μεγάλων σχεδιαστών και πωλούνται σε πολύ χαμηλές τιμές.
Οι φωτογραφίες με τις «ακέφαλες» νύφες κρύβουν πίσω τους διαφορετικές ιστορίες. Ο Ελεύθερος Τύπος της Κυριακής επικοινώνησε με μερικές από τις γυναίκες στις αγγελίες προκειμένου να μάθει το λόγο που τις οδήγησε στην πώληση των νυφικών τους.
Στις περισσότερες περιπτώσεις το πρόβλημα είναι η οικονομική κρίση, με τις ίδιες να παραδέχονται ότι δεν έχει νόημα να τους πιάνει χώρο στη ντουλάπα κάτι που δεν θα ξαναφορέσουν, όταν έχουν τόσες ανάγκες.
Πολλές φορές τη δύσκολη αυτή δουλειά την κάνουν οι άντρες, αφού οι γυναίκες στεναχωριούνται να αποχωριστούν το νυφικό τους φόρεμα, ενώ πιο σπάνιες είναι οι περιπτώσεις γυναικών που πήραν διαζύγιο και θέλουν να ξεφορτωθούν οτιδήποτε τους θυμίζει τον έγγαμο βίο τους.

Μία περιπετειώδης φωτογράφιση γάμου

Ένας απρόσκλητος επισκέπτης

Η Ρεμπέκα και ο Μπράιαν Πέπερ ήθελαν απλά να βγάλουν ρομαντικές γαμήλιες φωτογραφίες με φόντο την δύση του ηλίου όταν συνάντησαν ένα απρόσκλητο επισκέπτη που δεν έλεγε να τους αφήσει σε ησυχία!

ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ ΠΑΝΤΡΕΥΟΝΤΑΙ 14 ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ ΑΝΗΛΙΚΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ

Πορφύρης Δ Σταφυλά Π
Σε ηλικία 14 ετών η  Rabi έφυγε από το σπίτι της στο Νίγηρα όταν έμαθε ότι η γιαγιά της θα την εξανάγκαζε να παντρευτεί.(φωτό)Oι πρόωροι και καταναγκαστικοί γάμοι πολλαπλασιάζονται παγκοσμίως. Τα παιδία-νύφες.Παρά τις ενέργειες σε διεθνές πολιτικό επίπεδο για την πρόληψη και καταστολή του φαινομένου του γάμου για ανήλικα κορίτσια οι γάμοι παιδιών επεκτείνονται και το 2014.
Σύμφωνα με τα στοιχεία των Ηνωμένων Εθνών σε 41 υπό ανάπτυξη χώρες τουλάχιστον το 30 % των κοριτσιών παντρεύονται πριν τα 18. Πρόκειται για 14,2 εκατομύρια κοπέλες το χρόνο.Αναμένεται ότι μέσα στην επόμενη δεκαετία 50.000.000 κορίτσια θα παντρευθούν πριν συμπληρώσουν το 15 έτος της ηλικίας τους. Ένας μεγάλος αριθμός τους δεν είναι ούτε 12 ετών όταν παντρεύονται ενώ δεν εξαιρούνται ως και κορίτσια 8 ετών.
ΣεΝίγηρα,Μαλί,Μοζαμβίκη,Ουγκάντα,Κογκό,Τανζανία, Bénin πάνω από το 30 % των γυναικών ηλικίας 20 με24 ετών παντρεύθηκαν ενώ ήταν ανήλικες. Σε 3 χώρες στη Δυτική Αφρική οι αριθμοί υπερβαίνουν ως και το 70%.
Η ένδοια και οι πολιτισμικές παραδόσεις συμβάλουν στη διάδοση κι επέκταση του φαινομένου παρά την υιοθέτηση από τις περισσότερες χώρες ενός νομικού πλαισίου που ορίζει τη νόμιμη ελάχιστη ηλικία για τη σύναψη γάμου.
Η ένωση Plan Belgique πραγματοποιεί σχετική διάλεξη με τη συμμετοχή φορέων,πανεπιστημιακών,ειδικών, και θυμάτων στις 9 Οκτώβρη στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο του Βελγίου στις Βρυξέλλες.Η κίνηση επιχειρείται σε συνεργασία με HIVA, ICRW, Girls Not Brides και UNICEF Bελγίου. Θα παρουσιαστεί και μια νέα μελέτης του HIVA (Iνστιτούτο Έρευνας για την Εργασία και την Κοινωνία). (planbelgique.be) 

πηγή

Επέλαση Κινέζων στη Σαντορίνη: Καταφτάνουν σωρηδόν για να παντρευτούν

Ιδιαίτερα ελκυστικός προορισμός για μελλόνυμφους Κινέζους και όχι μόνο, φαίνεται πώς είναι η Σαντορίνη. Ταυτόχρονοι γάμοι στα Φηρά με θέα το μαγευτικό Αιγαίο, αλλά και ραγδαία αύξηση της προσέλευσης ασιατών θα κρατήσουν ανοιχτά τα ξενοδοχεία του νησιού και το χειμώνα.
Συγκεκριμένα, τον χειμώνα 2014-2015 υπολογίζεται προσέλευση περίπου 20.000 ασιατών που θέλουν να δουν από κοντά το μαγευτικό νησί ή ακόμη και να παντρευτούν εδώ.

Οι 18 χειρότερες φωτογραφίες γάμου όλων των εποχών

Θεαματική εγκατάσταση σε χώρο γαμήλιας δεξίωσης!

Η δεξίωση του γάμου της ήθελε να είναι μοναδική. Η νύφη και καλλιτέχνις Sheika Latifa συνεργάστηκε με την εταιρεία Designlab Events και μεταμόρφωσε το χώρο της δεξίωσης σε ονειρικό σκηνικό. Μια θεματική εγκατάσταση στην οροφή με κρύσταλλα Swarovski και σουρεαλιστικές χρωματιστές φιγούρες μεταμόρφωσαν το χώρο σε σκηνικό βγαλμένο από κινηματογραφική ταινία.

«Η οροφή ήθελα να παραπέμπει στη φύση, να μοιάζει με έναστρο ουρανό, να θυμίζει τη θάλασσα αλλά και το δάσος, να βλέπουν οι καλεσμένοι πάνω από το κεφάλι τους έναν άλλο κόσμο… Το επίκεντρο ήθελα στο γάμο μου να είναι ο χώρος και όχι εμείς. Τα λαμπιόνια, οι φιγούρες, τα κρύσταλλα ενώθηκαν και έφεραν το αποτέλεσμα που ήθελα», αναφέρει η νύφη. Όσο για το αποτέλεσμα; Μαγικό!